Οι Killers «σκοτώνουν» με το νέο τους άλμπουμ!

Τι θα ακούσεις:
Indie, synth, new wave, arena, pop-rock

Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
"My Own's Soul Warning", "Blowback", "My God"

Βαθμολογία:
8

Ποιος θα το έλεγε πως οι Killers θα επιστρέψουν το 2020 με τέτοια δισκάρα; Μα τι χρονιά είναι αυτή;

Στο άλμπουμ συμμετέχουν οι K.D Lang, Weyes Blood με τα φωνητικά τους σε δύο τραγούδια, ο Lindsey Buckingham (Fleetwood Mac), με το κιθαριστικό σόλο του στο “Caution”, o Adam Granduciel (The War On Drugs) με ένα άλλο στο “Blowback”, σε παραγωγή του εξαιρετικού, Καναδού, Shawn Everett (έχει δουλέψει φυσικά με The War On Drugs, Haim, Alabama Shakes, Foxygen, Local Natives κ.α.) & Jonathan Rado (The Foxygen).

Δυσκολεύομαι, πραγματικά, να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου, αφού όσες φορές το έχω ακούσει - κι είναι πολλές - δεν έχει υπάρξει στιγμή που να έχω βαρεθεί, δεν υπάρχει τραγούδι που να είναι βαρετό. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα λεγόμενα «γεμίσματα», εκατοντάδες μπάντες θα σκότωναν για να έχουν ένα από αυτά για πρώτο τους single.

Δυσκολεύομαι, επίσης, να καταλάβω ποια είναι αυτά τα τραγούδια που ξεχωρίζουν, αφού κάθε φορά που το ακούω, κάποιο διαφορετικό καταφέρνει και με κερδίζει. Κι εκεί που λες, ότι το τάδε κάνει κοιλιά ή το δείνα πλατειάζει, έρχεται ένας ήχος, ένα riff, μια ωραία, μικρή ή σπουδαία αλλαγή και μπλέκεις.

Στο “Imploding The Mirage”, θα συναντήσεις τους καλύτερους Killers, που έχεις ακούσει εδώ και καιρό. Οι τρεις εναπομείναντες ουσιαστικά, αφού ο Dave Keuning, ο βασικός τους κιθαρίστας, δε συμμετέχει, ακούγονται ήρεμοι και κατασταλαγμένοι, κι έχουν ενσωματώσει όλα εκείνα τα δυνατά τους στοιχεία, που συναντήσαμε στα προηγούμενα άλμπουμ τους, με απόλυτη αρμονία. Έχουν αφήσει τους συνεργάτες τους (μαζί κι ο Alex Cameron στη σύνθεση κάποιων τραγουδιών, όπως και στο “Wonderful Wonderful”), να δουλέψουν πάνω στο όραμα τους, χωρίς τυμπανοκρουσίες και αλαλαγμούς, αλλά με σύμπνοια και χαρά.

Χαρά, ναι, αυτό είναι το συναίσθημα που το έκτο άλμπουμ των Killers μου δημιουργεί. Δημιουργεί εκείνην την ευφορία που νοιώθεις όταν ακούς το “Dancing in the Dark”, το “I still haven’t found what I’m looking for”, το “Seasons (Waiting On You)” κι άλλα υπέροχα παλιά και παλιότερα. Χωρίς, όμως, να είναι ή να ακούγεται παλιακό.

Σχετικό θέμα

αφιερώματα / συναυλίες 2023

John Cale: Πάντα ένα βήμα μπροστά