Τι Θα ακούσετε:
pop, rock, electronica, drone
Βαθμολογία:
8
Ο John Cale συνηθίζει να μιλάει πολύ για το μουσικό παρελθόν του - απολύτως κατανοητό, αν λάβουμε υπόψη την κληρονομιά του τόσο με τους Velvet Underground όσο και ως solo καλλιτέχνης –, αλλά πάντα προσπαθεί να οραματιστεί το τι ακολουθεί. Το να είσαι καλλιτέχνης, με τη διαχρονική έννοια που είναι ο Cale, σημαίνει να είσαι μονίμως ανικανοποίητος, να σκέφτεσαι πάντα πώς θα μπορούσες να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά, αν όχι πάντα καλύτερα. Τα εξήντα χρόνια ενεργής μουσικής καριέρας του περιλαμβάνουν αριστουργήματα ("Velvet Underground & Nico", "White Light White Heat", "Paris 1919"), ρηξικέλευθες παραγωγές (Nico, Patti Smith, Modern Lovers) αλλά και μέτριες κυκλοφορίες. Ο Cale μοιάζει να είναι συνεχώς περίεργος, πρόθυμος να μάθει, να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα, να δοκιμάσει νέα πράγματα. Το "Mercy", το πρώτο του άλμπουμ με πρωτότυπα τραγούδια εδώ και μια δεκαετία, αποτελεί απόδειξη του ανήσυχου δημιουργικού του πνεύματος.
Το "Mercy" αντιμετωπίζει φαντάσματα, αλλά με τους δικούς του όρους. Υπάρχουν τραγούδια αφιερωμένα στην Nico, στον David Bowie, τραγούδια για τη δική του θνητότητα. Αλλά όπως τονίζει σε ένα από τα τραγούδια εδώ: «Δεν είναι το τέλος του κόσμου απόψε». Ανυπομονεί. Αυτό που βλέπει ο Cale στον ορίζοντα είναι μερικές φορές ζοφερό, αποκαλυπτικό - αλλά πότε δεν φαινόταν έτσι το μέλλον; Καταφέρνει να βρει την ομορφιά στην ερήμωση, τις μικρές χαρές στο να ξέρει ότι το τέλος του (όντας 80 ετών πλέον), αλλά όχι το τέλος, είναι κοντά.
Το "Mercy" είναι ένα αργό, βαρύ άλμπουμ. Τα τραγούδια του ελίσσονται τριγύρω από μεθυστικούς ψίθυρους. Το άλμπουμ δεν αισθάνεται ποτέ ότι βιάζεται, είναι δραματικό, έτοιμο να πειράξει τις δυνατότητες κάθε σύνθεσης που έχει βρει ο Cale. «Έχουμε όλο τον χρόνο στον κόσμο» μοιάζει να μας λέει. Διαθέτει μια εντυπωσιακή λίστα καλεσμένων: Animal Collective, Weyes Blood, Laurel Halo, Sylvan Esso, Tei Shi, Fat White Family, Actress. Αντιπροσωπεύουν μια νεότερη γενιά καλλιτεχνών, που λατρεύουν και θαυμάζουν τη μουσική του και την επιμονή του. Ανυπομονούν να τον συναντήσουν εκεί που βρίσκεται μουσικά.
Μαζί του σκαρώνουν τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ. Το "Story Of Blood" είναι αξιοσημείωτο, ένας γοτθικός σκοπός που παραδίδεται σε μια κουρασμένη κορύφωση. H ερμηνεία του Cale λειτουργεί ως μια στοιχειωμένη αντίθεση με εκείνη της Natalie Mering (Weyes Blood), καθώς συγκεντρώνονται για να θαυμάσουν πόσο περίεργο και τρομακτικό μπορεί να είναι να ξυπνάς σε άλλη μια μέρα: «Αυτή είναι η ιστορία, η ιστορία του αίματος / Ξεκινά από την καρδιά / Κινείται παντού, σε ξυπνάει το πρωί / Και σε καταρρίπτει». Η Actress στο "Mairilyn Monroe's Legs (Beauty Elsewhere)" παρέχει τον παλμό στην αφήγηση του Cale και ένα αστραφτερά θλιμμένο ρεφρέν: «I know you are happy when I am sad». Το "Noise Of You" αποτελεί το ξεχωριστό κομμάτι του δίσκου, μια όμορφη μελωδία τυλιγμένη σε dream pop συσκευασία. Το τραγούδι που κλείνει τον δίσκο, "Out Your Window" βρίσκει τον Cale να προσπαθεί να πείσει κάποιον να μην τερματίσει τη ζωή του πηδώντας έξω από ένα παράθυρο, αν και στο τέλος του κομματιού τραγουδά: «If you want to go, take me with you».
Το "Mercy" συνδυάζει το σκοτάδι με την ομορφιά στην κόψη του μαχαιριού, αλλά με τέτοιο τρόπο που το ζοφερό και αφιλόξενο το μετασχηματίζει και του δίνει ζωή, κάνοντάς το μια ανταποδοτική ακρόαση για όσους συμμετέχουν. Είναι ένας ευαίσθητος και επικίνδυνος ελιγμός που στέφεται με επιτυχία.