AC/DC - Power Up

«Βρώμικο», αυθεντικό και πολλά βαρύ rock 'n' roll.

Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
"Shot in the Dark", "Through The Mists Of Time", "Demon Fire"

8

Οκτώβρης 2008. Οι AC/DC στο απόγειο των ώριμων χρόνων τους. Οι πέντε του "Back in Black" είναι μαζί. Με νέο και φοβερό δίσκο στις αποσκευές τους ("Black Ice"), ξεκινάνε rock 'n' roll σταυροφορία στα πέρατα του κόσμου. Περιοδεύουν και γεμίζουν στάδια. Σε πολλές μάλιστα πόλεις κάνουν δύο ή και περσότερα sold out. Κηρύττουν το ευαγγέλιό τους ακόμα και σε ανεξερεύνητες χώρες. Έρχονται πρώτη φορά Ελλάδα. Η συναυλία της Αθήνας είναι η μόνη της περιοδείας που δεν ξεπουλάει, αλλά κατακτούν με ευκολία όσους παρευρίσκονται, οι οποίοι ζουν το rock όνειρο είτε είμαστε 10, είτε 20 είτε 60 χρονών.

Από εκεί και πέρα όμως το rock 'n' roll τραίνο δείχνει τα πρώτα του τρωτά σημάδια του. Ο διακριτικός αλλά σημαντικός αρχιμηχανικός στου τραίνου, Malcom Young, διαγνώστηκε με καρκίνο. Τον καταπολεμάει γρήγορα αλλά λίγο αργότερα εμφανίζει άνοια, η οποία δυστυχώς θα τον ταλαιπωρήσει πολύ τα επόμενα χρόνια, θα του στερήσει τη συμμετοχή του στην "Rock Or Bust" περιοδεία και στο τέλος θα τον πάρει από την ζωή ακριβώς πριν από τρία χρόνια, στις 18/11/2017.

Τα προβλήματα όμως για το συγκρότημα δεν σταματούν εδώ, καθώς ο κλασικός τους drummer, Phil Rudd απολύεται λόγω κατηγοριών για κατοχή ναρκωτικών αλλά και δολοφονικών απειλών κατά τρίτων. Το γεγονός όμως που θα συγκλονίσει τους απανταχού οπαδούς, είναι η σοβαρή πάθηση του γίγαντα πίσω από το μικρόφωνο. Οι γιατροί προειδοποιούν τον Brian Johnson ότι μπορεί σύντομα να χάσει την ακοή αν συνεχίσει τα lives. Προς μεγάλη μας λύπηση ο Johnson αποχωρεί και την θέση του για την ολοκλήρωση της "Rock Or Bust" περιοδείας προσλαμβάνεται ο Axl Rose...

Και φτάνουμε στο 2020, το οποίο μέσα σε όλη την μαυρίλα μάς χάρισε μια νότα φωτός λίγο πριν λήξει το έτος. Οι AC/DC δεν δηλώνουν απλά το παρόν με το "Power Up" αλλά θα λέγαμε ότι αναστήθηκαν. Όλοι είναι εδώ. Και ο Rudd, και ο Johnson, ακόμα και ο Malcom Young εν μέρει μέσω των riffs που έγραψε κατά την διάρκεια της "Black Ice" εποχής. Το "Power Up" καθιστάται έτσι ως το σύγχρονο "Black In Black". Όπως τότε έτσι και τώρα ένα βασικό μέλος της μπάντας έφυγε από την ζωή αλλά οι υπόλοιποι ανασυντάσσονται και σερβίρουν έναν δυνατό δίσκο δηλώντας σε όλους ότι όχι μόνο είναι ακόμα εδώ, αλλά είναι οι καλύτεροι στο είδος. 

Η νεκρανάσταση γίνεται ακόμα πιο αντιληπτή λόγω του «θαύματος» του θέματος του Johnson. Χάρη σε μία πειραματική θεραπεία χρόνων ο τραγουδιστής δεν κατάφερε μόνο να επιστρέψει στα καθήκοντά του, αλλά και να ακούγεται πραγματικά πολύ καλός στον δίσκο. Και κάπως με τον πρώτο στίχο που ξεστομεί στο album («the moment you relize...») , ξεστομεί και ένα τεράστιο «fuck you» σε όσους τον είχαν για ξοφλημένο το 2016. 

Το συγκρότημα που αγαπήσαμε λειτουργεί για άλλη μία φορά σαν ακούραστη καλοδουλεμένη μηχανή. Ο καθένας άριστος στον ρόλο, ακόμα και ο ανιψιός του Malcom, Stevie ο οποίος τιμά με το παραπάνω τον συγχωρεμένο. Τα κομμάτια είναι ακριβώς όπως πρέπει. Σύντομα και περιεκτικά, γεμάτα ρυθμό και «βρωμιά», έτοιμοι ύμνοι για την επερχόμενη περιοδεία (όποτε και αν γίνει αυτή). Τα riffs είναι φωτιά και μυρίζουν Malcom από χιλιόμετρα. Και μιλάμε για σοβαρά riffs που σε ωθούν να βάλεις τα ηχεία στο τέρμα και να χοροπηδάς μόνος/ή στο σαλόνι ("Realize", "Kick You When You're Down", "Demon Fire"). Οι ρυθμικές μηχανές, Rudd και Wiliams σε τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα λειτουργούν ως στυλοβάτες του ρυθμού, ταπεινοί εργατικοί ήρωες που γεμίζουν με κάρβουνο τη μηχανή, τη στιγμή που ο όχι και τόσο μικρός Angus δίνει την ψυχή του στην εξάχορδη θεά και κάτι το τόσο εύκολο (ναι τρία riffs είναι το ξέρουμε) να φαίνεται βιτρουόζικη τεχνική, ενώ ο Johnson μάς ματώνει τα ευαίσθητα αυτάκια μας. 

Το "Power Up" ήρθε την κατάλληλη χρονική στιγμή τόσο για τους AC/DC όσο και για όλους εμάς στο σκοτεινό και μίζερο αυτό έτος. Ήρθε να μας χτυπήσει κατακούτελα και να μας θυμίσει το βάθρο στο οποίο ανήκει αυτό το συγκρότημα όσες αναποδιές και αν του τύχουν. Το "Power Up" είναι ο καλύτερος δίσκος των AC/DC εδώ και τριάντα χρόνια! Ναι, δεν έχουν βγάλει τέτοιο δίσκο από την εποχή του "The Razors Edge" και το λέω με μεγάλη σιγουριά. 

Βάλτε το να παίξει δυνατά, στα ακουστικά, στο laptop, στο πικ-απ, στο ηχοσύστημα όπου θέλετε. Ξυπνήστε γειτόνους, οικογένεια, συντρόφους και συγκατοίκους. Η κληρονομιά του Malcom βρίσκεται σε αυτόν τον δίσκο. Οι AC/DC είναι εδώ και παίζουν σαν οργισμένοι έφηβοι.