Αληθινό Θράσος / True Grit (2010)
http://www.truegritmovie.com/
Σκηνοθεσία: Ethan Coen, Joel Coen
Σενάριο: Joel Coen, Ethan Coen, Charles Portis (μυθιστόρημα)
Παίζουν: Jeff Bridges, Hailee Steinfeld, Matt Damon
Διάρκεια: 110 λεπτά
Το True Grit του 1969 μπορεί να είχε έναν John Wayne αλλά η τελευταία ταινία των Joel και Ethan Coen κατάφερε κάτι το σπουδαίο: να αναπροσαρμόσει ένα τυπικό γουέστερν 40 ετών σ' ένα φιλμ που εκπροσωπεί άριστα την κινηματογραφική γραφή των σημερινών ανα-δημιουργών του.
Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές: ο Jeff Bridges παίζει έναν παλιάς κοπής κυνηγό κεφαλών με βουλωμένο πειρατικά το ένα μάτι, ο Matt Damon ανασαίνει κωμικά ως Τεξανός ΛεΜπεφ και τέλος, αλλά κυρίως, η μικρή Hailee Steinfeld παίζει ανεπανάληπτα τον ρόλο της δεκατετράχρονης που ζητά δικαιοσύνη και βάζει κάτω με την σπιρτάδα της πέντε κρεμανταλάδες της Άγριας Δύσης.
Η βασική πλοκή έχει απλά ως εξής: η μικρή Mattie προσλαμβάνει τον πολλά-βαρύ Rooster να βρει ένα μέλος μιας άγριας συμμορίας, τον δολοφόνο του πατέρα της, ενώ ένας Τεξανός τους ακολουθεί κολλητήρι. Τα στοιχεία της πλοκή λοιπόν απλώνονται από την αρχή, η προσχηματική ιστορία όμως λίγη σημασία έχει καθώς πότε εμπιστευτήκαμε τους Κοέν για την ιστορία που θα μας πουν, και όχι για τον τρόπο που θα επινοήσουν για να την φωτίσουν;
Έτσι, δεν θα ήταν δίκαιο να παραθέσουμε τις περιπέτειες που περνούν οι τρεις ήρωες της ταινίας. Αρκεί να πούμε ότι χορταίνουν κάθε κοινό, πράγμα που σπανίως, όπως εδώ, δεν ρίχνει το γενικό αποτέλεσμα στον μέσο όρο. Με μια τελευταία παρατήρηση, για μια αξιοσημείωτη επίδοση: Η Steinfeld ενσαρκώσει όλη την ξεροκεφαλιά και την γλυκύτητα και την μαγκιά και το θράσος του δεκατετράχρονου. Η Steinfeld είναι υποψήφια για όσκαρ. Κατά τους παραδοσιακούς μηχανισμούς των όσκαρ, δεν θα το πάρει, ωστόσο ας σκεφτούμε πόσο σκοτεινή είναι η πίεση που θα ασκούνταν πάνω της, σε τέτοια ηλικία, αν δικαίως έπαιρνε το όσκαρ σε μια, αντιστρόφως, λαμπερή επιβεβαίωση του φυσικού της ταλέντου. Λάμψη και παιδικός ψυχισμός, αντιστρόφως ανάλογα ποσά. Πιθανόν, από μια πλευρά, αν υπάρχει δικαιοσύνη, να πρέπει να βραβευτεί, για την ελπίδα του να λάμψει όντως, στο μέλλον, όχι ο παιδικός, αλλά ο ατόφιος ψυχισμός της.
Στα σημεία, για τον ταλαίπωρο Dude, επιτέλους, στα χέρια των Coen λύνονται τα μάγια του και παύει να είναι Dude, η φωτογραφία του οσκαρικού Roger Deakins (A serious man, Revolutionary Road, Barton Fink και πολλά άλλα) είναι μέσα στις πέντε υποψήφιες της χρονιάς, σκληρό, σφιχτό, ειδικό, πανέμορφο, το True Grit. Ε, αξίζει να το δει κανείς. Αστεράτο.
http://www.truegritmovie.com/
Σκηνοθεσία: Ethan Coen, Joel Coen
Σενάριο: Joel Coen, Ethan Coen, Charles Portis (μυθιστόρημα)
Παίζουν: Jeff Bridges, Hailee Steinfeld, Matt Damon
Διάρκεια: 110 λεπτά
Το True Grit του 1969 μπορεί να είχε έναν John Wayne αλλά η τελευταία ταινία των Joel και Ethan Coen κατάφερε κάτι το σπουδαίο: να αναπροσαρμόσει ένα τυπικό γουέστερν 40 ετών σ' ένα φιλμ που εκπροσωπεί άριστα την κινηματογραφική γραφή των σημερινών ανα-δημιουργών του. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές: ο Jeff Bridges παίζει έναν παλιάς κοπής κυνηγό κεφαλών με βουλωμένο πειρατικά το ένα μάτι, ο Matt Damon ανασαίνει κωμικά ως Τεξανός ΛεΜπεφ και τέλος, αλλά κυρίως, η μικρή Hailee Steinfeld παίζει ανεπανάληπτα τον ρόλο της δεκατετράχρονης που ζητά δικαιοσύνη και βάζει κάτω με την σπιρτάδα της πέντε κρεμανταλάδες της Άγριας Δύσης.
Η βασική πλοκή έχει απλά ως εξής: η μικρή Mattie προσλαμβάνει τον πολλά-βαρύ Rooster να βρει ένα μέλος μιας άγριας συμμορίας, τον δολοφόνο του πατέρα της, ενώ ένας Τεξανός τους ακολουθεί κολλητήρι. Τα στοιχεία της πλοκή λοιπόν απλώνονται από την αρχή, η προσχηματική ιστορία όμως λίγη σημασία έχει καθώς πότε εμπιστευτήκαμε τους Κοέν για την ιστορία που θα μας πουν, και όχι για τον τρόπο που θα επινοήσουν για να την φωτίσουν;
Έτσι, δεν θα ήταν δίκαιο να παραθέσουμε τις περιπέτειες που περνούν οι τρεις ήρωες της ταινίας. Αρκεί να πούμε ότι χορταίνουν κάθε κοινό, πράγμα που σπανίως, όπως εδώ, δεν ρίχνει το γενικό αποτέλεσμα στον μέσο όρο. Με μια τελευταία παρατήρηση, για μια αξιοσημείωτη επίδοση: Η Steinfeld ενσαρκώσει όλη την ξεροκεφαλιά και την γλυκύτητα και την μαγκιά και το θράσος του δεκατετράχρονου. Η Steinfeld είναι υποψήφια για όσκαρ. Κατά τους παραδοσιακούς μηχανισμούς των όσκαρ, δεν θα το πάρει, ωστόσο ας σκεφτούμε πόσο σκοτεινή είναι η πίεση που θα ασκούνταν πάνω της, σε τέτοια ηλικία, αν δικαίως έπαιρνε το όσκαρ σε μια, αντιστρόφως, λαμπερή επιβεβαίωση του φυσικού της ταλέντου. Λάμψη και παιδικός ψυχισμός, αντιστρόφως ανάλογα ποσά. Πιθανόν, από μια πλευρά, αν υπάρχει δικαιοσύνη, να πρέπει να βραβευτεί, για την ελπίδα του να λάμψει όντως, στο μέλλον, όχι ο παιδικός, αλλά ο ατόφιος ψυχισμός της.
Στα σημεία, για τον ταλαίπωρο Dude, επιτέλους, στα χέρια των Coen λύνονται τα μάγια του και παύει να είναι Dude, η φωτογραφία του οσκαρικού Roger Deakins (A serious man, Revolutionary Road, Barton Fink και πολλά άλλα) είναι μέσα στις πέντε υποψήφιες της χρονιάς, σκληρό, σφιχτό, ειδικό, πανέμορφο, το True Grit. Ε, αξίζει να το δει κανείς. Αστεράτο.