Δε συναντάς συχνά pop group νέας κοπής, που να έχει παρουσιάσει 3 σημαντικά cds. Οι Royksopp σπάνε αυτόν τον κανόνα και μάλιστα το κάνουν να φαίνεται πολύ εύκολο.Και δεν είναι μόνο αυτό που κάνουν με τόση ευκολία, αφού έχουν καταφέρει να ενώσουν το mainstream με το indie κοινό, τις απόλυτες ραδιοφωνικές επιτυχίες με τα πιο εσωτερικά ακούσματα. Είχα αφήσει αυτήν την κριτική στην άκρη του μυαλού μου, γιατί πίστευα πως ίσως να ήταν πιο ολοκληρωμένη αν τους έβλεπα και Live στο Eject, αλλά με κέρδισε η θάλασσα κι ο καλοκαιρινός ήλιος.
Το Junior λοιπόν, είναι ευχάριστο, γρήγορο, φρέσκο κι άμεσο. Κυκλοφόρησε στις 23 Μαρτίου κι έχει παραμείνει στα σίγουρα κι ασφαλή ακούσματα τόσο καιρό, στο φορητό mp3 player. Μπορεί το 1ο single Happy Up Here, να ήταν η πιο αδύναμη επιλογή, αλλά κι αυτό ακόμη μοιάζει με ένα παιχνίδι των Royksopp, αφού αποτελεί και το 1ο τραγούδι του cd. Μετά από εκεί βέβαια, τα πράγματα εξελίσσονται θαυμάσια, χωρίς όμως να λείπουν κι οι αδύναμες στιγμές, αλλά δεν υπάρχει λόγος να σταθούμε σε αυτές.
Τα φωνητικά τα μοιράζονται οι Royksopp με τις Robyn, Anneli Drecker, Karin Dreijer Anderson και Lykke Li. Ήδη υπάρχει και 2ο single, το The girl and the robot, εξαιρετικό, θαυμάσιο δείγμα ποπ φόρμας. Η Lykke Li τραγουδάει, το αδιάφορο, στα αυτιά, Miss it so much. Όμως τραγούδια όπως τα This must be it, Tricky Tricky & You don’t have a clue, περικλείουν όλη τη μαγεία των Royksopp. Η έκπληξη βέβαια έρχεται στο τέλος, με το τραγουδισμένο από τους ίδιους, It’s what I want, το οποίο με βοηθάει να περπατώ με ανάλαφρο βηματισμό, κάθε φορά που το ακούω. Δεν πρόκειται για μια δουλειά που θα εκτινάξει τους Royksopp, όμως σίγουρα είναι μια τίμια και καλοφτιαγμένη προσπάθεια.
Για την παραγωγή τα λόγια περιττεύουν, γιατί απλά είναι υποδειγματική. Όπως και για το εξώφυλλο του cd, που είναι επιεικώς απαράδεκτο.
Ακούστε όλο το δίσκο στο επίσημο site των Royksopp.
8/10