Στο Θέατρο Χώρα έχει κανείς την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια γοητευτική και δυναμική γυναίκα να ενσαρκώνει μια άλλη γοητευτική και δυναμική γυναίκα των περασμένων χρόνων. Ο λόγος φυσικά για την κυρία Νένα Μεντή, η οποία με τρόπο ιδιαίτερο ζωντανεύει μπροστά μας τον μύθο «Μαρίκα Κοτοπούλη» ξετυλίγοντας γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής της, ιδωμένες από διαφορετικές οπτικές γωνίες και πάντα άρρηκτα συνδεδεμένες με τη νεότερη πολιτική ιστορία.
Την ημέρα που αναγκάζεται να αφήσει το θέατρό της, η μεγάλη θεατρίνα Μαρίκα Κοτοπούλη θυμάται μερικές από τις στιγμές που έζησε μέσα σε αυτό αλλά και σημαντικά γεγονότα που στιγμάτισαν όχι μόνο τη θεατρική της πορεία αλλά και την προσωπική της ζωή. Η σχέση ζωής με τον Ίωνα Δραγούμη, η αγάπη για τον Μεταξά, η φιλία με τον Παλαμά και ο θάνατός του, ο εθνικός διχασμός, η σχέση με την Κυβέλη, ο θάνατος της Παπαδάκη, η ανάδειξη της Λαμπέτη είναι μόνο μερικά από όσα αναφέρονται στην παράσταση.
Οι θεατές που έρχονται να παρακολουθήσουν την παράσταση, ακόμα κι αν δεν γνωρίζουν τίποτα για την Κοτοπούλη, φεύγουν έχοντας κοιτάξει βαθιά μέσα στη Μαρίκα.
Δυναμική, ειλικρινής κι ευθύς, αθυρόστομη. Γενναιόδωρη, πεισματάρα και πιο αριστερή απ’ τους αριστερούς, αν και βασιλικιά ως το κόκαλο, μάς αφήνει να εισέλθουμε στον κόσμο της και να δούμε μια πιο ευάλωτη, μα ποτέ αδύναμη, πλευρά της. Η Νένα Μεντή κατάφερε τεχνηέντως να φορέσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά και να μάς κεντρίσει το ενδιαφέρον επί σκηνής.
Το ίδιο ενδιαφέρουσες ήταν και οι υπόλοιπες ερμηνείες με εκείνην της Τζένης Σκαρλάτου να ξεχωρίζει και να αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη Μαρίκα και τους συναδέλφους της, φίλους της και μαθητές της. Και στην περίπτωση της Μαρίκας ο Πέτρος Ζούλιας έκανε μια ευφυή συρραφή σημαντικών γεγονότων και τους έδωσε σάρκα και οστά με τρόπο ιδιαίρερο.
Παρακολουθώντας τη Μαρίκα αισθάνθηκα οικεία και ζεστά, ένιωσα μια θαλπωρή της οποίας την αιτία δεν μπορώ ακόμη να προσδιορίσω. Γέλασα, προβληματίστηκα. Αν ήθελε κάποιος να περιγράψει τη Μαρίκα, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει έναν στίχο από την Εκάβη που τόσο εκείνη αγάπησε: «Αναρχία κρείσσων πυρός», δηλαδή πως η αναρχία είναι πιο δυνατή από τη φωτιά!
Συντελεστές
Κείμενο-σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά: Άννα Ζούλια
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Μουσική: Παναγιώτης Αυγερινός
Φώτα: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Πρωταγωνιστούν:
Νένα Μεντή
Τζένη Σκαρλάτου
Νεφέλη Κουρή
Δεπάστας Γιώργος
Πατέλης Μάκης
Τουντασάκη Μαριάννα
Λόξας Γιώργος
Σίντος Γιάννης
Ναταλία Αθανασιάδη