Μία ιδιαίτερη παράσταση ανεβαίνει φέτος στο Θέατρο Αλίκη, αφιερωμένη σε έναν πολύ ξεχωριστό καλλιτέχνη, ο οποίος άφησε το αποτύπωμα του τόσο με τη μουσική και τους στίχους του, όσο και με την εκκεντρική του προσωπικότητα στο χώρο του ελληνικού θεάματος, τον Γιώργο Ζαμπέτα.
Ο ατόφιος χαρακτήρας του πληθωρικού Ζαμπέτα ζωντανεύει υπό τη νοσταλγική και ευρηματική σκηνοθετική ματιά του Πέτρου Ζούλια στην μουσικοθεατρική παράσταση «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα!...», όπου με αξέχαστα τραγούδια και πλούσιες χορογραφίες αποτίεται ένας φόρος τιμής στην πολυτάραχη ζωή του ανθρώπου που έφερε το μπουζούκι στο προσκήνιο της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Με μία όμορφη στιχομυθία, υπογραμμίζεται εξ΄αρχής το ταπεραμέντο που διακατέχει το πνεύμα του Γιώργου Ζαμπέτα και κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι στην ιστορία της ζωής του άλλα και η μετάβαση από το παρόν, στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην ήμερα που γεννήθηκε ο μεγάλος καλλιτέχνης.
Παράλληλα με την αναπαράσταση της προσωπικής ιστορίας του Γιώργου Ζαμπέτα, ξεδιπλώνονται και τα ευρύτερα ιστορικά πλαίσια της εκάστοτε χρονικής περιόδου όπου έζησε και δημιούργησε. Η Δικτατορία του Μέταξα, η γερμανική κατοχή, ο εμφύλιος πόλεμος, η στρατιωτική χούντα και η Μεταπολίτευση, μας φανερώνονται εξίσου γλαφυρά μέσα από την ζωή, το έργο καθώς επίσης και από τα συναισθήματα, τις σκέψεις του και τη προσωπική δράση του πρωταγωνιστή. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο, πιστεύω ότι συμπυκνώνεται όλη η γοητεία του έργου, καθώς μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μας προβάλλει ταυτόχρονα τη σύγχρονη ιστορία και κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας άλλα και τη διάβρωση αυτής μέσα στον ιστό του χρόνου.
Το ενδιαφέρον και πρωτοποριακό της παράστασης είναι, πως τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, τον συναντάμε μόνο σαν φιγούρα μέσα από το έργο του. Ένω σταδιακά μας συστήνονται πάνω στην σκηνή ένας-ένας οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής του, ο πατέρας του, η μητέρα του, η αδερφή του, η γυναίκα του, τα παιδιά του, άλλα και φίλοι και στενοί συνεργάτες του, ο ίδιος ουδέποτε εμφανίζεται επί σκηνής σαν ρόλος, παρά μονάχα μέσω οπτικουακουστικού υλικού από προσωπικές συνεντεύξεις του. Μ' αυτό το εγχείρημα θεωρώ, αφενός ότι ο σκηνοθέτης θέλει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του κοινού γύρω από τα γεγονότα που συνετέλεσαν στη δημιουργία του καλλιτέχνη και αφετέρου να τονίσει τη μοναδικότητα της προσωπικότητας του ήρωα του.
Η ζωντανή μουσική που συνοδεύει τις γλυκιές και καλοκουρδισμένες φωνές των ηθοποιών, διεγείρει το ενδιαφέρον και προκαλεί στον θεατή το αίσθημα της αμεσότητας αφού διαρρηγνύει το τοίχος ανάμεσα στη σκηνή και την πλατεία. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζεται και ενισχύεται φυσικά και από τις συγκινητικές και εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών: Βίκυ Σταυροπούλου, Τάσου Χαλκιά, Λεύτερη Ελευθερίου, Χριστίνα Τσάφου, Ελένη Καρακάση, Κωνσταντίνου Κακούρη και Μάκη Πατέλη.
Το έργο στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες, την αφήγηση, τους διαλόγους, τα τραγούδια και το οπτικοακουστικό υλικό. Ο κάθε πυλώνας βοηθά με τον δικό του τρόπο στην εξέλιξη της πλοκής, της οποία η ροή δε διαθέτει τα χαρακτηριστικά κλασικού θεατρικού έργου. Η εναλλαγή τους λειτουργεί ως αρωγός για τη μετάβαση από τη μια χρονική περίοδο στην άλλη, αλλά και στην μετάπτωση των συναισθημάτων, από τη χαρά στην λύπη και από τη νοσταλγία στην μελαγχολία.
Το σκηνικό είναι λιτό, όμως ουσιαστικό. Ως φόντο χρησιμοποιείται το σπίτι και η αυλή του Γιώργου Ζαμπέτα, το οποίο βρίσκεται στο Αιγάλεω Σίτι, όπως του άρεσε να το αποκαλεί ο ίδιος. Εκεί, στο μέρος που έζησε και αγάπησε δυνατά και βαθιά, διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της δράσης. Σε αρμονία με το σκηνικό έρχονται και τα κουστούμια, τα οποία αλλάζουν και ακολουθούν πιστά την εκάστοτε χρονική περίοδο και τη μόδα της εποχής. Χωρίς υπερβολές, δίνουν τη νότα της αλλαγής, όπως και της κριτικής απέναντι στα ξενόφερτα πρότυπα. Όλα συνδυάζονται αρμόνικα, πετυχαίνοντας μια ώσμωση που εκμπέμπει το άρωμα μίας ολοκληρωμένης και πολυεπίπεδης παράστασης.
Η παράσταση «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα!...» είναι πλούσια σε συναισθήματα άλλα και πολιτισμικό και πολιτιστικό περιεχόμενο, διότι μέσα από τη ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα ρίχνουμε κλέφτες ματιές σε ολόκληρο το καλλιτεχνικό στερέωμα της εποχής του, δεδομένου ότι συνεργάστηκε με κορυφαίους μουσικούς, τραγουδιστές, συνθέτες άλλα και ηθοποιούς, ενώ ακόμη ανέδειξε μία νέα γένια τραγουδιστών, αφού προσέφερε απλόχερα τη βοήθεια και το ταλέντο του. Ίσως είναι μία παράσταση που ενδείκνυται πιότερο για τις μεγαλύτερες ηλικίες, οι οποίες βρίσκονται βιωματικά πιο κοντά σ' εκείνες τις καταστάσεις, αλλά από την άλλη μεριά δε μπορεί κάποιος να αρνηθεί πως λειτουργεί ως ευχάριστο σχολείο για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Συντελεστές παράστασης:
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Μουσική διεύθυνση-Ενορχήστρωση: Γιώργος Ζαχαρίου
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Κατερίνα Παπανικολάου
Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Άκης Δείξιμος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Επεξεργασία-Δημιουργία Βίντεο: Κάρολος Πορφύρης
Επεξεργασία Ηχητικών Ντοκουμέντων: Δημήτρης Μουρλάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάννα Τουντασάκη
Βοηθός Σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Κολυβά
Πρωταγωνιστούν: Βίκυ Σταυροπούλου, Τάσος Χαλκιάς, Λευτέρης Ελευθερίου, Χριστίνα Τσάφου, Ελένη Καρακάση, Μάκης Πατέλης, Κωνσταντίνος Κακούρης.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βανέσσα Αδαμοπούλου, Αντώνης Βαρθαλίτης, Στεφανία Δράκου, Κωνσταντίνος Κακούρης, Θεμιστοκλής Καρποδίνης, Ιωάννης Κοντέλλης, Απόστολος Μάγγανος, Δημήτρης Μακρής, Λήδα Μανουσάκη, Ειρήνη Τασούλα, Γιώργος Τσουρουνάκης.
Μουσικοί: Μπουζούκι Α : Κοσμάς Κοκόλης, Μπουζούκι Β: Γιώργος Κωνσταντόπουλος, Κρουστά: Αντρέας Σιδεράκης, Μπάσο: Γιάννης Αννινος, Κιθάρα: Σάββας Χριστοδούλου, Ακορντεόν: Άννα Λάκη, Βιολί: Βαγγέλης Τούντας, Πλήκτρα: Μιχάλης Ασίκης.
Πληροφορίες παράστασης:
Θέατρο Αλίκη, Αμερικής 4, Σύνταγμα
Διάρκεια: 110 λεπτά, χωρίς το διάλειμμα
Μέρες & Ώρες παραστάσεων:Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη & Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 & 21:00, Κυριακή στις 20:00.
Τιμές εισιτηρίων: Από 15€ έως 33€
Ο ατόφιος χαρακτήρας του πληθωρικού Ζαμπέτα ζωντανεύει υπό τη νοσταλγική και ευρηματική σκηνοθετική ματιά του Πέτρου Ζούλια στην μουσικοθεατρική παράσταση «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα!...», όπου με αξέχαστα τραγούδια και πλούσιες χορογραφίες αποτίεται ένας φόρος τιμής στην πολυτάραχη ζωή του ανθρώπου που έφερε το μπουζούκι στο προσκήνιο της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Με μία όμορφη στιχομυθία, υπογραμμίζεται εξ΄αρχής το ταπεραμέντο που διακατέχει το πνεύμα του Γιώργου Ζαμπέτα και κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι στην ιστορία της ζωής του άλλα και η μετάβαση από το παρόν, στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην ήμερα που γεννήθηκε ο μεγάλος καλλιτέχνης.
Παράλληλα με την αναπαράσταση της προσωπικής ιστορίας του Γιώργου Ζαμπέτα, ξεδιπλώνονται και τα ευρύτερα ιστορικά πλαίσια της εκάστοτε χρονικής περιόδου όπου έζησε και δημιούργησε. Η Δικτατορία του Μέταξα, η γερμανική κατοχή, ο εμφύλιος πόλεμος, η στρατιωτική χούντα και η Μεταπολίτευση, μας φανερώνονται εξίσου γλαφυρά μέσα από την ζωή, το έργο καθώς επίσης και από τα συναισθήματα, τις σκέψεις του και τη προσωπική δράση του πρωταγωνιστή. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο, πιστεύω ότι συμπυκνώνεται όλη η γοητεία του έργου, καθώς μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μας προβάλλει ταυτόχρονα τη σύγχρονη ιστορία και κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας άλλα και τη διάβρωση αυτής μέσα στον ιστό του χρόνου.
Το ενδιαφέρον και πρωτοποριακό της παράστασης είναι, πως τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, τον συναντάμε μόνο σαν φιγούρα μέσα από το έργο του. Ένω σταδιακά μας συστήνονται πάνω στην σκηνή ένας-ένας οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής του, ο πατέρας του, η μητέρα του, η αδερφή του, η γυναίκα του, τα παιδιά του, άλλα και φίλοι και στενοί συνεργάτες του, ο ίδιος ουδέποτε εμφανίζεται επί σκηνής σαν ρόλος, παρά μονάχα μέσω οπτικουακουστικού υλικού από προσωπικές συνεντεύξεις του. Μ' αυτό το εγχείρημα θεωρώ, αφενός ότι ο σκηνοθέτης θέλει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του κοινού γύρω από τα γεγονότα που συνετέλεσαν στη δημιουργία του καλλιτέχνη και αφετέρου να τονίσει τη μοναδικότητα της προσωπικότητας του ήρωα του.
Η ζωντανή μουσική που συνοδεύει τις γλυκιές και καλοκουρδισμένες φωνές των ηθοποιών, διεγείρει το ενδιαφέρον και προκαλεί στον θεατή το αίσθημα της αμεσότητας αφού διαρρηγνύει το τοίχος ανάμεσα στη σκηνή και την πλατεία. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζεται και ενισχύεται φυσικά και από τις συγκινητικές και εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών: Βίκυ Σταυροπούλου, Τάσου Χαλκιά, Λεύτερη Ελευθερίου, Χριστίνα Τσάφου, Ελένη Καρακάση, Κωνσταντίνου Κακούρη και Μάκη Πατέλη.
Το έργο στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες, την αφήγηση, τους διαλόγους, τα τραγούδια και το οπτικοακουστικό υλικό. Ο κάθε πυλώνας βοηθά με τον δικό του τρόπο στην εξέλιξη της πλοκής, της οποία η ροή δε διαθέτει τα χαρακτηριστικά κλασικού θεατρικού έργου. Η εναλλαγή τους λειτουργεί ως αρωγός για τη μετάβαση από τη μια χρονική περίοδο στην άλλη, αλλά και στην μετάπτωση των συναισθημάτων, από τη χαρά στην λύπη και από τη νοσταλγία στην μελαγχολία.
Το σκηνικό είναι λιτό, όμως ουσιαστικό. Ως φόντο χρησιμοποιείται το σπίτι και η αυλή του Γιώργου Ζαμπέτα, το οποίο βρίσκεται στο Αιγάλεω Σίτι, όπως του άρεσε να το αποκαλεί ο ίδιος. Εκεί, στο μέρος που έζησε και αγάπησε δυνατά και βαθιά, διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της δράσης. Σε αρμονία με το σκηνικό έρχονται και τα κουστούμια, τα οποία αλλάζουν και ακολουθούν πιστά την εκάστοτε χρονική περίοδο και τη μόδα της εποχής. Χωρίς υπερβολές, δίνουν τη νότα της αλλαγής, όπως και της κριτικής απέναντι στα ξενόφερτα πρότυπα. Όλα συνδυάζονται αρμόνικα, πετυχαίνοντας μια ώσμωση που εκμπέμπει το άρωμα μίας ολοκληρωμένης και πολυεπίπεδης παράστασης.
Η παράσταση «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα!...» είναι πλούσια σε συναισθήματα άλλα και πολιτισμικό και πολιτιστικό περιεχόμενο, διότι μέσα από τη ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα ρίχνουμε κλέφτες ματιές σε ολόκληρο το καλλιτεχνικό στερέωμα της εποχής του, δεδομένου ότι συνεργάστηκε με κορυφαίους μουσικούς, τραγουδιστές, συνθέτες άλλα και ηθοποιούς, ενώ ακόμη ανέδειξε μία νέα γένια τραγουδιστών, αφού προσέφερε απλόχερα τη βοήθεια και το ταλέντο του. Ίσως είναι μία παράσταση που ενδείκνυται πιότερο για τις μεγαλύτερες ηλικίες, οι οποίες βρίσκονται βιωματικά πιο κοντά σ' εκείνες τις καταστάσεις, αλλά από την άλλη μεριά δε μπορεί κάποιος να αρνηθεί πως λειτουργεί ως ευχάριστο σχολείο για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Συντελεστές παράστασης:
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Μουσική διεύθυνση-Ενορχήστρωση: Γιώργος Ζαχαρίου
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Κατερίνα Παπανικολάου
Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Άκης Δείξιμος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Επεξεργασία-Δημιουργία Βίντεο: Κάρολος Πορφύρης
Επεξεργασία Ηχητικών Ντοκουμέντων: Δημήτρης Μουρλάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάννα Τουντασάκη
Βοηθός Σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Κολυβά
Πρωταγωνιστούν: Βίκυ Σταυροπούλου, Τάσος Χαλκιάς, Λευτέρης Ελευθερίου, Χριστίνα Τσάφου, Ελένη Καρακάση, Μάκης Πατέλης, Κωνσταντίνος Κακούρης.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βανέσσα Αδαμοπούλου, Αντώνης Βαρθαλίτης, Στεφανία Δράκου, Κωνσταντίνος Κακούρης, Θεμιστοκλής Καρποδίνης, Ιωάννης Κοντέλλης, Απόστολος Μάγγανος, Δημήτρης Μακρής, Λήδα Μανουσάκη, Ειρήνη Τασούλα, Γιώργος Τσουρουνάκης.
Μουσικοί: Μπουζούκι Α : Κοσμάς Κοκόλης, Μπουζούκι Β: Γιώργος Κωνσταντόπουλος, Κρουστά: Αντρέας Σιδεράκης, Μπάσο: Γιάννης Αννινος, Κιθάρα: Σάββας Χριστοδούλου, Ακορντεόν: Άννα Λάκη, Βιολί: Βαγγέλης Τούντας, Πλήκτρα: Μιχάλης Ασίκης.
Πληροφορίες παράστασης:
Θέατρο Αλίκη, Αμερικής 4, Σύνταγμα
Διάρκεια: 110 λεπτά, χωρίς το διάλειμμα
Μέρες & Ώρες παραστάσεων:Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη & Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 & 21:00, Κυριακή στις 20:00.
Τιμές εισιτηρίων: Από 15€ έως 33€
Σχετικό θέμα