Ο Marko Vuoriheimo (Signmark), αν και γεννήθηκε κωφός, έχει στο ενεργητικό του δύο άλμπουμ (Warner), μία συμμετοχή στη Eurovision (κερδίζοντας τη 2η θέση) και μία διεθνή αναγνώριση, κερδίζοντας το 2009 το βραβείο «Outstanding Young Person of the World». Με αφορμή την εμφάνιση του “See The Music” στις 19 Ιουνίου, επικοινωνήσαμε μαζί του και μας μίλησε για τα εμπόδια που ξεπέρασε και την πορεία που ακολούθησε για να γίνει ο Signmark.
MG: Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική; Τι σε ενέπνευσε για να ασχοληθείς με τη μουσική;
S: Όταν ήμουν έφηβος παρακολουθούσα το MTV και αποφάσισα να γίνω μουσικός. Μια καριέρα στη μουσική βιομηχανία ήταν κάτι το ασύλληπτο για τους κωφούς φίλους και δασκάλους μου, οι οποίοι γελούσαν και έλεγαν πως ένα κωφό παιδί πρέπει να στοχεύει σε κάτι πιο εύκολο, για παράδειγμα ξυλουργός. Δεν παραιτήθηκα από το όνειρό μου και 20 χρόνια αργότερα έγινα ο πρώτος κωφός που υπέγραψε συμβόλαιο με μια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, όπως η Warner Music Finland.
MG: Ένα τραγούδι αποτελείται τόσο από μουσική, όσο και από στίχους. Εσύ γράφεις τους στίχους στα τραγούδια σου, αλλά πως αντιλαμβάνεσαι το ρυθμό, τη μουσική;
S: Όλοι γεννιόμαστε με ρυθμό. Ακούς το χτύπο της καρδιάς της μητέρας σου, ο οποίος είναι ο πρώτος ήχος που αντιλαμβάνεσαι πριν ακόμα γεννηθείς. Από εκεί και πέρα μπορείς να νιώσεις τον δικό σου ρυθμό. Σε μικρότερη ηλικία ασχολήθηκα αρκετά με τα αθλήματα. Ο ρυθμός της κίνησης στα σπορ (τρέξιμο, χόκει) και ο ρυθμός της μουσικής είναι το ίδιο πράγμα. Είναι η προσπάθεια να συγχρονιστείς με τον εαυτό σου και τους άλλους.
Ακολούθησα το χιπ-χοπ σαν μουσικό είδος γιατί το μπάσο είναι έντονο και οι δονήσεις που δημιουργούνται με βοηθούν να νιώσω τη μουσική με το σώμα μου και να προσαρμοστώ στο ρυθμό καθώς εκτελώ τους στίχους με τη νοηματική. Η χιπ-χοπ κουλτούρα ακολουθεί μια παράδοση που συνδυάζει τη μουσική με την κοινωνική κριτική και τις οπτικές τέχνες. Θέλω να περάσω το μήνυμά μου με έναν τρόπο που θα δώσει δύναμη σε μια μειονότητα, η οποία για πολύ καιρό δεν μπορούσε να ακουστεί. Η χιπ-χοπ και η ραπ μουσική έχουν δώσει φωνή σε άλλες μειονότητες πριν καν γεννηθώ. Ανακάλυψα ότι η μουσική είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να περάσεις ένα μήνυμα στον κόσμο. Είναι πολύ παραπάνω από αυτό που ακους.
Επίσης, όταν παρακολουθούσα το MTV στην εφηβεία μου είδα πως οι ράπερ χρησιμοποιούσαν πολύ τα χέρια τους. Σκέφτηκα ότι αυτό θα ταίριαζε πολύ με το στυλ μου, τη νοηματική γλώσσα. Μου αρέσει πολύ η έμφαση της χιπ-χοπ κουλτούρας στο χορό, την κίνηση, τις χειρονομίες, το γκράφιτι, τα άνετα ρούχα και τη χαλαρή διάθεση. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ο ρυθμός. Ο καθαρός κοφτός ήχος που μπορώ να νιώσω με το σώμα μου. Οι σημαντικότερες αισθήσεις μου είναι η όραση και η συναίσθηση.
MG: Δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Warner, δύο άλμπουμ, περιοδείες ανά τον κόσμο, βραβείο “Outstanding Young Person of the World”. Θα έλεγες, τελικά, ότι η κώφωσή σου δεν είναι αναπηρία;
S: Όχι, δεν αντιλήφθηκα ποτέ τον εαυτό μου ως ανάπηρο. Η ταυτότητά μου δεν είναι αυτή, δεν νιώθω ότι είμαι για κάποιο λόγο ανεπαρκής. Όπως λες, νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου. Αγαπώ να είμαι διαφορετικός και το ότι είμαι ξεχωριστός μου έδωσε το πλεονέκτημα να κερδίσω βραβεία που κάποιοι μπορούν μόνο να ονειρευτούν.
Αυτό είναι το πρόβλημα με την κοινωνία. Βλέπω τον αυτό μου όπως τον βλέπω εγώ. Αλλά οι άνθρωποι που με περιβάλουν, επίσης καθορίζουν ποιος είμαι και πως φαίνομαι. Όταν είμαι με άλλους κωφούς, επικοινωνούμε στη νοηματική και ζούμε την καθημερινότητά μας κανονικά. Όταν, όμως, συναντώ έναν ακούοντα, ο οποίος δεν γνωρίζει τη νοηματική και ίσως έχει μια φοβία προς τη διαφορετικότητά μου, τότε έχουμε πρόβλημα. Πολλές φορές πρέπει να συναντήσω ανθρώπους που ακούν και δεν γνωρίζουν τίποτα για τη ζωή μου, τον κόσμο μου, τη γλώσσα μου, παίρνουν, όμως, αποφάσεις για μένα: δάσκαλοι, γιατροί, πολιτικοί κτλ.
Όταν, λοιπόν, συναντώ την κοινωνία της πλειοψηφίας μετατρέπομαι σε ανίκανο, γιατί δεν έχω έναν τρόπο επικοινωνίας και συνήθως κατατάσσομαι στους δυσλειτουργικούς της κοινωνίας γιατί δεν μπορώ να έχω πρόσβαση σε κάποιες υπηρεσίες. Αλλά δεν έχω ειδική θέση για κωφούς στο λεωφορείο, δεν μπορώ να αγωνιστώ στους Παραολυμπιακούς Αγώνες και δεν έχω κάποιον άνθρωπο να με βοηθάει για να τα βγάλω πέρα στην καθημερινότητά μου. Με ποιόν τρόπο μπορεί να θεωρηθώ ανάπηρος?
MG: O τίτλος του δεύτερου δίσκου σου είναι «Breaking the Rules” (Σπάζοντας τους κανόνες). Άλλωστε είσαι ένα παράδειγμα ανθρώπου που σπάει κανόνες. Ποιους κανόνες έπρεπε να σπάσεις για να γίνεις ο Signmark;
S: Πολλούς κανόνες συμπεριφοράς και προκατάληψης κυρίως. Σους ανθρώπους αρέσει ο κομφορμισμός. Απλά βλέπω τα πράγματα από τη δικιά μου οπτική, κάτι το οποίο φαίνεται πως είναι ενάντια στους περισσότερους κανόνες που θεωρούνται «κανονικοί».
Έχω ανατρέψει το εμπόδιο που χώριζε τους κωφούς ανθρώπους από τη μουσική, τον κανόνα κατά τον οποίο η μουσική στη νοηματική γλώσσα δεν θεωρείται τέχνη. Το βλέπω σαν να προκαλώ το κατεστημένο. Παρουσιάζω νέους, καινοτόμους και δημιουργικούς τρόπους στην αντίληψη του κόσμου ως έχει.
MG: Πως ήταν η εμπειρία σου στον διαγωνισμό της Eurovision το 2009;
S: Ήταν πολύ διασκεδαστικό. Δεν είχαμε καμία δισκογραφική ή κάποιον άλλο να μας στηρίζει. Ήμασταν η ομάδα μας, ένα μεγάλο όνειρο και φυσικά οι θαυμαστές μας. Έπρεπε να μάθουμε τα πάντα από μόνοι μας, αλλά ήταν κάτι το καινούργιο και εντυπωσιακό. Προσωπικά, ένιωσα υπέροχα που κέρδισα τόσους πολλούς επιτυχημένους καλλιτέχνες. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι γράφαμε ιστορία κάθε εβδομάδα! Πέρασα στον πρώτο γύρο νικώντας τον απόλυτα επιτυχημένο Φιλανδό τραγουδιστή Jari Sillanpää. Όλοι ήταν έκπληκτοι και υπήρχαν τεράστιες επικεφαλίδες στις εφημερίδες της επόμενης μέρας.
Ήμασταν πολύ κοντά στο να τα καταφέρουμε. Χάσαμε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Δεν είμαι πολύ καλός στο να έρχομαι δεύτερος. Μισώ την ήττα! Ήμουν πολύ απογοητευμένος αλλά ένιωσα καλύτερα όταν έμαθα ότι είχαν μια πολύ μεγάλη διαφημιστή καμπάνια πίσω τους και 10 χρόνια εμπειρίας. Επίσης, ήταν υπέροχο το γεγονός ότι πολλοί μου είπαν μετά το διαγωνισμό ότι θα ήθελαν να αντιπροσωπεύσω εγώ τη Φινλανδία, ότι αντιπροσώπευα τη Φινλανδία που ήθελαν να «εξάγουν» στην Ευρώπη. Ήταν κάτι καινούργιο και ένιωσα καλά που είδα ότι πολλές αντιλήψεις έχουν αλλάξει.
MG: Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Κάποια μελλοντικά σχέδια για νέο δίσκο; Κάποιες σκέψεις – ιδέες για την προσφορά της μουσικής στους κωφούς;
S: Η μουσική μου είναι για όλους! Όχι μόνο για το κοινό που δεν ακούει. Οι εμφανίσεις μας είναι πάντα σε δυο γλώσσες και μπορούν να τις παρακολουθήσουν κωφοί και ακούοντες. Εγώ χρησιμοποιώ τη νοηματική και ο Brandon είναι η φωνή μου για το κοινό που ακούει. Οι ήχοι και η φωνή είναι προφανώς ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της μουσικής, αλλά για μένα, έναν οπτικό τύπο, χρειάζομαι περισσότερα οπτικά ερεθίσματα και έτσι επέλεξα και έναν VJ για το συγκρότημά μας.
Δύο δίσκοι (μαζί με DVD με όλα τα τραγούδια στη νοηματική). Θέλω να το συνεχίσω, να λέω τις ιστορίες μου και να εκφράζομαι. Δουλεύω πάνω σε ξεχωριστά τραγούδια τώρα, ώστε να έχω το χρόνο να κάνω και τα βίντεο παράλληλα. Θα δούμε πόσο γρήγορα μπορούμε να το κάνουμε. Δεν μπορώ να σας πω ακόμα. Η Ευρώπη είναι υπέροχη, έρχομαι για πολλές περιοδείες. Η αγορά των ΗΠΑ μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Είχαμε πολύ καλή ανταπόκριση εδώ πέρυσι. Θέλω πολύ να κάνω περιοδεία στις ΗΠΑ και να δω σε τι επίπεδο βρίσκονται όσον αφορά σε θέματα διαφορετικότητας. Φαίνεται πως είναι μπροστά από εμάς. Για παράδειγμα στη Φινλανδία υπάρχει πολλή προκατάληψη απέναντι στους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί – στις ΗΠΑ φαίνονται πιο ανοικτοί. Έχουμε πολλές εμφανίσεις στις ΗΠΑ προς το τέλος του χρόνου. Είμαι πολύ χαρούμενος!
MG: Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σου στην Αθήνα; Πως θα «δούμε τη μουσική»; (σ.σ. το σόου ονομάζεται “See The Music”)
S: Ελάτε να δείτε πως ένα μικρό κωφό αγόρι, με ένα χαζό όνειρο, για το οποίο όλοι γελούσαν, έγινε ένας διεθνής μουσικός αστέρας. Μετά το σόου δεν θα αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν . Θα το έχετε βιώσει. Σας υπόσχομαι ότι θα γυρίσετε σπίτι σας με χαμόγελο!
Πριν έρθετε θα μπορούσατε να μάθετε κάποιους στίχους στη νοηματική από ένα τραγούδι μου «Against the wall». Υπάρχει ένα βίντεο από το οποίο μπορείτε να μάθετε. Ψάξτε για “Signmark – Against the wall teaching”. Θα ανακαλύψετε ότι είναι διασκεδαστικό να με συνοδεύετε στη νοηματική! Η παρουσία σας στο σόου θα σας βοηθήσει να αποβάλλετε όποια προκατάληψη έχετε προς τους κωφούς ή τους διαφορετικούς ανθρώπους. Θα τα πούμε εκει!
MG: Σε ευχαριστούμε για το χρόνο σου Marko! Θα τα πούμε στην Αθήνα σε λίγες μέρες!
Ο Signmark θα βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη μαζί με τον Κ.ΒΗΤΑ στις 19 Ιουνίου για μια μοναδική μουσική εμπειρία.
MG: Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική; Τι σε ενέπνευσε για να ασχοληθείς με τη μουσική;
S: Όταν ήμουν έφηβος παρακολουθούσα το MTV και αποφάσισα να γίνω μουσικός. Μια καριέρα στη μουσική βιομηχανία ήταν κάτι το ασύλληπτο για τους κωφούς φίλους και δασκάλους μου, οι οποίοι γελούσαν και έλεγαν πως ένα κωφό παιδί πρέπει να στοχεύει σε κάτι πιο εύκολο, για παράδειγμα ξυλουργός. Δεν παραιτήθηκα από το όνειρό μου και 20 χρόνια αργότερα έγινα ο πρώτος κωφός που υπέγραψε συμβόλαιο με μια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, όπως η Warner Music Finland.
MG: Ένα τραγούδι αποτελείται τόσο από μουσική, όσο και από στίχους. Εσύ γράφεις τους στίχους στα τραγούδια σου, αλλά πως αντιλαμβάνεσαι το ρυθμό, τη μουσική;
S: Όλοι γεννιόμαστε με ρυθμό. Ακούς το χτύπο της καρδιάς της μητέρας σου, ο οποίος είναι ο πρώτος ήχος που αντιλαμβάνεσαι πριν ακόμα γεννηθείς. Από εκεί και πέρα μπορείς να νιώσεις τον δικό σου ρυθμό. Σε μικρότερη ηλικία ασχολήθηκα αρκετά με τα αθλήματα. Ο ρυθμός της κίνησης στα σπορ (τρέξιμο, χόκει) και ο ρυθμός της μουσικής είναι το ίδιο πράγμα. Είναι η προσπάθεια να συγχρονιστείς με τον εαυτό σου και τους άλλους.
Ακολούθησα το χιπ-χοπ σαν μουσικό είδος γιατί το μπάσο είναι έντονο και οι δονήσεις που δημιουργούνται με βοηθούν να νιώσω τη μουσική με το σώμα μου και να προσαρμοστώ στο ρυθμό καθώς εκτελώ τους στίχους με τη νοηματική. Η χιπ-χοπ κουλτούρα ακολουθεί μια παράδοση που συνδυάζει τη μουσική με την κοινωνική κριτική και τις οπτικές τέχνες. Θέλω να περάσω το μήνυμά μου με έναν τρόπο που θα δώσει δύναμη σε μια μειονότητα, η οποία για πολύ καιρό δεν μπορούσε να ακουστεί. Η χιπ-χοπ και η ραπ μουσική έχουν δώσει φωνή σε άλλες μειονότητες πριν καν γεννηθώ. Ανακάλυψα ότι η μουσική είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να περάσεις ένα μήνυμα στον κόσμο. Είναι πολύ παραπάνω από αυτό που ακους.
Επίσης, όταν παρακολουθούσα το MTV στην εφηβεία μου είδα πως οι ράπερ χρησιμοποιούσαν πολύ τα χέρια τους. Σκέφτηκα ότι αυτό θα ταίριαζε πολύ με το στυλ μου, τη νοηματική γλώσσα. Μου αρέσει πολύ η έμφαση της χιπ-χοπ κουλτούρας στο χορό, την κίνηση, τις χειρονομίες, το γκράφιτι, τα άνετα ρούχα και τη χαλαρή διάθεση. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ο ρυθμός. Ο καθαρός κοφτός ήχος που μπορώ να νιώσω με το σώμα μου. Οι σημαντικότερες αισθήσεις μου είναι η όραση και η συναίσθηση.
MG: Δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Warner, δύο άλμπουμ, περιοδείες ανά τον κόσμο, βραβείο “Outstanding Young Person of the World”. Θα έλεγες, τελικά, ότι η κώφωσή σου δεν είναι αναπηρία;S: Όχι, δεν αντιλήφθηκα ποτέ τον εαυτό μου ως ανάπηρο. Η ταυτότητά μου δεν είναι αυτή, δεν νιώθω ότι είμαι για κάποιο λόγο ανεπαρκής. Όπως λες, νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου. Αγαπώ να είμαι διαφορετικός και το ότι είμαι ξεχωριστός μου έδωσε το πλεονέκτημα να κερδίσω βραβεία που κάποιοι μπορούν μόνο να ονειρευτούν.
Αυτό είναι το πρόβλημα με την κοινωνία. Βλέπω τον αυτό μου όπως τον βλέπω εγώ. Αλλά οι άνθρωποι που με περιβάλουν, επίσης καθορίζουν ποιος είμαι και πως φαίνομαι. Όταν είμαι με άλλους κωφούς, επικοινωνούμε στη νοηματική και ζούμε την καθημερινότητά μας κανονικά. Όταν, όμως, συναντώ έναν ακούοντα, ο οποίος δεν γνωρίζει τη νοηματική και ίσως έχει μια φοβία προς τη διαφορετικότητά μου, τότε έχουμε πρόβλημα. Πολλές φορές πρέπει να συναντήσω ανθρώπους που ακούν και δεν γνωρίζουν τίποτα για τη ζωή μου, τον κόσμο μου, τη γλώσσα μου, παίρνουν, όμως, αποφάσεις για μένα: δάσκαλοι, γιατροί, πολιτικοί κτλ.
Όταν, λοιπόν, συναντώ την κοινωνία της πλειοψηφίας μετατρέπομαι σε ανίκανο, γιατί δεν έχω έναν τρόπο επικοινωνίας και συνήθως κατατάσσομαι στους δυσλειτουργικούς της κοινωνίας γιατί δεν μπορώ να έχω πρόσβαση σε κάποιες υπηρεσίες. Αλλά δεν έχω ειδική θέση για κωφούς στο λεωφορείο, δεν μπορώ να αγωνιστώ στους Παραολυμπιακούς Αγώνες και δεν έχω κάποιον άνθρωπο να με βοηθάει για να τα βγάλω πέρα στην καθημερινότητά μου. Με ποιόν τρόπο μπορεί να θεωρηθώ ανάπηρος?
MG: O τίτλος του δεύτερου δίσκου σου είναι «Breaking the Rules” (Σπάζοντας τους κανόνες). Άλλωστε είσαι ένα παράδειγμα ανθρώπου που σπάει κανόνες. Ποιους κανόνες έπρεπε να σπάσεις για να γίνεις ο Signmark;
S: Πολλούς κανόνες συμπεριφοράς και προκατάληψης κυρίως. Σους ανθρώπους αρέσει ο κομφορμισμός. Απλά βλέπω τα πράγματα από τη δικιά μου οπτική, κάτι το οποίο φαίνεται πως είναι ενάντια στους περισσότερους κανόνες που θεωρούνται «κανονικοί».
Έχω ανατρέψει το εμπόδιο που χώριζε τους κωφούς ανθρώπους από τη μουσική, τον κανόνα κατά τον οποίο η μουσική στη νοηματική γλώσσα δεν θεωρείται τέχνη. Το βλέπω σαν να προκαλώ το κατεστημένο. Παρουσιάζω νέους, καινοτόμους και δημιουργικούς τρόπους στην αντίληψη του κόσμου ως έχει.
MG: Πως ήταν η εμπειρία σου στον διαγωνισμό της Eurovision το 2009;
S: Ήταν πολύ διασκεδαστικό. Δεν είχαμε καμία δισκογραφική ή κάποιον άλλο να μας στηρίζει. Ήμασταν η ομάδα μας, ένα μεγάλο όνειρο και φυσικά οι θαυμαστές μας. Έπρεπε να μάθουμε τα πάντα από μόνοι μας, αλλά ήταν κάτι το καινούργιο και εντυπωσιακό. Προσωπικά, ένιωσα υπέροχα που κέρδισα τόσους πολλούς επιτυχημένους καλλιτέχνες. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι γράφαμε ιστορία κάθε εβδομάδα! Πέρασα στον πρώτο γύρο νικώντας τον απόλυτα επιτυχημένο Φιλανδό τραγουδιστή Jari Sillanpää. Όλοι ήταν έκπληκτοι και υπήρχαν τεράστιες επικεφαλίδες στις εφημερίδες της επόμενης μέρας.
Ήμασταν πολύ κοντά στο να τα καταφέρουμε. Χάσαμε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Δεν είμαι πολύ καλός στο να έρχομαι δεύτερος. Μισώ την ήττα! Ήμουν πολύ απογοητευμένος αλλά ένιωσα καλύτερα όταν έμαθα ότι είχαν μια πολύ μεγάλη διαφημιστή καμπάνια πίσω τους και 10 χρόνια εμπειρίας. Επίσης, ήταν υπέροχο το γεγονός ότι πολλοί μου είπαν μετά το διαγωνισμό ότι θα ήθελαν να αντιπροσωπεύσω εγώ τη Φινλανδία, ότι αντιπροσώπευα τη Φινλανδία που ήθελαν να «εξάγουν» στην Ευρώπη. Ήταν κάτι καινούργιο και ένιωσα καλά που είδα ότι πολλές αντιλήψεις έχουν αλλάξει.
MG: Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Κάποια μελλοντικά σχέδια για νέο δίσκο; Κάποιες σκέψεις – ιδέες για την προσφορά της μουσικής στους κωφούς;
S: Η μουσική μου είναι για όλους! Όχι μόνο για το κοινό που δεν ακούει. Οι εμφανίσεις μας είναι πάντα σε δυο γλώσσες και μπορούν να τις παρακολουθήσουν κωφοί και ακούοντες. Εγώ χρησιμοποιώ τη νοηματική και ο Brandon είναι η φωνή μου για το κοινό που ακούει. Οι ήχοι και η φωνή είναι προφανώς ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της μουσικής, αλλά για μένα, έναν οπτικό τύπο, χρειάζομαι περισσότερα οπτικά ερεθίσματα και έτσι επέλεξα και έναν VJ για το συγκρότημά μας.
Δύο δίσκοι (μαζί με DVD με όλα τα τραγούδια στη νοηματική). Θέλω να το συνεχίσω, να λέω τις ιστορίες μου και να εκφράζομαι. Δουλεύω πάνω σε ξεχωριστά τραγούδια τώρα, ώστε να έχω το χρόνο να κάνω και τα βίντεο παράλληλα. Θα δούμε πόσο γρήγορα μπορούμε να το κάνουμε. Δεν μπορώ να σας πω ακόμα. Η Ευρώπη είναι υπέροχη, έρχομαι για πολλές περιοδείες. Η αγορά των ΗΠΑ μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Είχαμε πολύ καλή ανταπόκριση εδώ πέρυσι. Θέλω πολύ να κάνω περιοδεία στις ΗΠΑ και να δω σε τι επίπεδο βρίσκονται όσον αφορά σε θέματα διαφορετικότητας. Φαίνεται πως είναι μπροστά από εμάς. Για παράδειγμα στη Φινλανδία υπάρχει πολλή προκατάληψη απέναντι στους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί – στις ΗΠΑ φαίνονται πιο ανοικτοί. Έχουμε πολλές εμφανίσεις στις ΗΠΑ προς το τέλος του χρόνου. Είμαι πολύ χαρούμενος!
MG: Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σου στην Αθήνα; Πως θα «δούμε τη μουσική»; (σ.σ. το σόου ονομάζεται “See The Music”)
S: Ελάτε να δείτε πως ένα μικρό κωφό αγόρι, με ένα χαζό όνειρο, για το οποίο όλοι γελούσαν, έγινε ένας διεθνής μουσικός αστέρας. Μετά το σόου δεν θα αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν . Θα το έχετε βιώσει. Σας υπόσχομαι ότι θα γυρίσετε σπίτι σας με χαμόγελο!
Πριν έρθετε θα μπορούσατε να μάθετε κάποιους στίχους στη νοηματική από ένα τραγούδι μου «Against the wall». Υπάρχει ένα βίντεο από το οποίο μπορείτε να μάθετε. Ψάξτε για “Signmark – Against the wall teaching”. Θα ανακαλύψετε ότι είναι διασκεδαστικό να με συνοδεύετε στη νοηματική! Η παρουσία σας στο σόου θα σας βοηθήσει να αποβάλλετε όποια προκατάληψη έχετε προς τους κωφούς ή τους διαφορετικούς ανθρώπους. Θα τα πούμε εκει!
MG: Σε ευχαριστούμε για το χρόνο σου Marko! Θα τα πούμε στην Αθήνα σε λίγες μέρες!
Ο Signmark θα βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη μαζί με τον Κ.ΒΗΤΑ στις 19 Ιουνίου για μια μοναδική μουσική εμπειρία.
Σχετικό θέμα