Γιάννης Κασέτας - Lucid Dream
Ένας νομάς ονειρεύεται ότι ταξιδεύει σε τροπικά νησιά και φουτουριστικέςς μεγαλουπόλεις – εν ολίγοις, concept album alert! Πάντως, ο Γιάννης Κασέτας διατηρεί εδώ την επαφή του με τη μελωδία και την οικονομία: κανένα κομμάτι δεν πάει στα κουτουρού, κανένα δεν ξεπέφτει στη φλυαρία. Τον συνδράμει ικανότατη και ομόψυχη ομάδα μουσικών, που τοποθετεί το (όπως πάντα) έξοχο σαξόφωνό του μέσα σε άρτια και περιπετειώδη ηχοπεδία.
[Μιχάλης Τσαντίλας]
Βασίλης Ντοκάκης - Lotus
Έχει πολλές χάρες το ντεμπούτο του μουσικού και παραγωγού, τον οποίο έχουμε ακούσει σε διάφορες άλλες πρόσφατες κυκλοφορίες (Δεληβοριάς, Kristof, Παυλίδη) καθώς και με το συγκρότημα No Clear Mind. Τα «radiohead-ίζοντα» ηλεκτρονικά ηχητικά στρώματα μαζί με τα τύμπανα του Χρήστου Βίγκου επιβραβεύουν από μόνα τους την ακρόαση, ορίζοντας τη μελαγχολική ατμόσφαιρα και τον ρυθμό κίνησης μέσα σε αυτή. Υπάρχουν όμως και τα συμπληρωματικά όργανα (σαξόφωνο, βιολί και βιόλα), τα οποία προσθέτουν δίχως φλυαρία τις λεπτομέρειες που εμπλουτίζουν το τοπίο αυτό. Ένα τοπίο που εν τέλει αξίζει να εξερευνήσετε, είτε συμπαθείτε τους προαναφερθέντες Άγγλους είτε όχι.
[Δημήτρης Όρλης]
Notowns - Joyride
Οι Notowns φέρνουν μια αρκετά punk ενέργεια με δυστοπικά αλλά παράλληλα χορευτικά στοιχεία που δύσκολα σε αφήνουν καθιστό. Ο ήχος είναι αρκετά προσεγμένος, με καλή ισορροπία κρουστών, καθαρών και synth στοιχείων. Το είδος επιτρέπει "επιμελώς ατημέλητα" φωνητικά, που όμως "χαντακώνουν" τον ενίοτε αδιάφορο στίχο. Η μπάντα που δημιουργήθηκε ως αντίδοτο στην καραντίνα, έκανε ένα δημιουργικό ξεκίνημα.
[Γιάννης Κουρεμένος]
Sailing Tomatoes - Simon The Magician
Οι Sailing Tomatoes επιστρέφουν μετά από αρκετά χρόνια με έναν μεστό δίσκο ο οποίος παραμένει κοντά στο ύφος που έχουν αναπτύξει τα προηγούμενα δέκα και πλέον χρόνια. Όλα βαίνουν καλώς: Οι ενορχηστρώσεις είναι ενδιαφέρουσες και πλούσιες, οι (αγγλικοί) στίχοι έχουν δεν στερούνται νοήματος και η ερμηνεία διέπεται, όπως και το σύνολο, από μια παιχνιδιάρικη θεατρικότητα που διευκολύνει την ακρόαση ενός «πρωτάρη». Κάποιο βήμα παραπέρα, όμως, είναι πλέον το ζητούμενο από την παρέα αυτή, ωστόσο με το(ν) “Simon The Magician” παραμένουν στα ίδια, ευχάριστα λημέρια.
[Δημήτρης Όρλης]
Green Was Greener - Love Divine
Ο δεύτερος δίσκος του Κρητικού Θωμά Στρατάκη συνεχίζει στον δρόμο που χάραξε το ντεμπούτο του, δηλαδή φουτουριστική synth pop με έντονη για άλλη μια φορά την επιρροή των Tame Impala στις συνθέσεις, αλλά και τη Θεια Κωμωδία του Δάντη, συμφωνα με τον ίδιο. Το single “Emma” και το “My Love” ξεχωρίζουν.
[Χάρης Πολονύφης]