Ο Εχθρός δίπλα μου (As Bestas)
(Rodrigo Sorogoyen)
Βαθμολογία:
7
Ο Antoine και η Olga (Denis Ménochet και Marina Foïs), είναι ένα ζευγάρι Γάλλων που ζουν ευτυχισμένα στο σπίτι τους στην εξοχή της Γαλικίας στην Ισπανία, όπου καλλιεργούν διάφορα λαχανικά και αναπαλαιώνουν εγκαταλελειμμένα σπίτια. Η ζωή τους φαντάζει ειδυλλιακή, αλλά τα πράγματα δεν θα παραμείνουν έτσι για πολύ. Κάποιοι από τους γείτονές τους τους φέρονται λες και δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Τα αδέρφια Xan (Luis Zahera) και Lorenzo (Diego Anido) τούς φέρονται άσχημα και με απροκάλυπτη εχθρότητα επειδή ο Antoine και η Olga ψήφισαν κατά της τοποθέτησης ανεμογεννητριών στο χωριό, κάτι που θα εξασφάλιζε χρήματα για τους φτωχούς Ισπανούς κατοίκους του, με αντάλλαγμα τον εκτοπισμό τους.
Θα ήταν, όμως, αρκετά αυτά τα χρήματα για να ζήσουν μια νέα ζωή εγκατεστημένοι αλλού; Ο Antoine δεν το πιστεύει, καθώς η γη του είναι κερδοφόρα και πιστεύει ότι με το να ξαναφτιάξει τα σπίτια θα δει ανθρώπους να γυρίζουν στον τόπο τους. Εν τω μεταξύ, ο Xan τυφλώνεται από την σκέψη να έχει λεφτά στις τσέπες του, θεωρώντας το ως τον μοναδικό τρόπο διαφυγής του από ένα μέρος γεμάτο μιζέρια και κακουχίες. Η κόντρα τους αυτή στοιχειώνει τώρα την καθημερινή ζωή του Antoine και της Olga, με τους γεμάτους μίσος γείτονες τους να τους παρενοχλούν σε κάθε ευκαιρία.
Με πρόσχημα αυτή την διαμάχη μεταξύ των τεσσάρων πρωταγωνιστών, ο Rodrigo Sorogoyen προσπαθεί να βρει την σύνδεση ανάμεσα στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τις ταξικές διαφορές που παρατηρούνται στο αστικό περιβάλλον και τη ζωή στην ύπαιθρο. Αυτά τα θέματα διερευνώνται διαπλέκοντας το ένα με το άλλο κατά τη διάρκεια της δίωρης και βάλε διάρκειας της ταινίας (σίγουρα μια μικρότερη διάρκεια θα έδινε έξτρα πόντους στην ιστορία). Από τη στιγμή που ξεκινά το "As Bestas", νιώθει ο θεατής την στοιχειωμένη αίσθηση της επικείμενης καταστροφής. Στιγμές σιωπής κρατούν το κοινό σε αδιέξοδο, περιμένοντας να συμβεί κάτι κακό, επειδή οι ψυχές του Xan και του Lorenzo είναι κατάμαυρες και οι ίδιοι τελικά ικανοί για το χειρότερο.
Οι ταινίες του Jon Boorman ("Deliverance") και του Sam Peckinpah ("Straw Dogs") έρχονται στο μυαλό λόγω των αφηγηματικών εξελίξεων της ταινίας που θυμίζουν θρίλερ. Ο Sorogoyen χωρίζει την ταινία του σε διαφορετικά καρέ κατά τη διάρκεια των δύο μισών της με επίκεντρο τους δυο πρωταγωνιστές, τον Antoine και την Olga. Η ιστορία του πρώτου έχει πιο στοιχεία θρίλερ και περιέχει έντονο σασπένς, τόσο κατά τη διάρκεια των συζητητικών σκηνών, ιδιαίτερα των πολυάριθμων σκηνών του μπαρ, όσο και των απόκοσμων σεκάνς καταδίωξης στο δάσος.
Το δεύτερο κομμάτι έχει έναν πιο στοχαστικό, διαλογιστικό και συναισθηματικό πυρήνα που εξετάζει τη θλίψη, την οικογένεια και τη δικαιοσύνη, ενώ εμπλουτίζει την πλοκή με ένα είδος έρευνας ντετέκτιβ. Ωστόσο και τα δύο μισά περιέχουν δύο σημαντικές και συναρπαστικές σκηνές διαλόγου -η μία μεταξύ του Antoine και του Xan, ενώ η άλλη επικεντρώνεται στην Olga και την κόρη της, Marie (Marie Colomb), στην καλύτερη σκηνή της ταινίας.
Το "As Bestas" μένει στο μυαλό του θεατή λόγω της θεματικής που παρουσιάζει ανάμεσα στη λαχτάρα, την περιφρόνηση και την απώλεια και τον τρόπο που το επικοινωνεί στις τρεις πράξεις του.
Vicky Cristina Barcelona
(Woody Allen)
Βαθμολογία:
6,5
Δύο νεαρές Αμερικανίδες πηγαίνουν στη Βαρκελώνη για το καλοκαίρι, η Vicky (Rebecca Hall), η οποία είναι λαμπερή, δύσπιστη και προσεκτική, και η Cristina (Scarlett Johansson), πιο περιπετειώδης από τη φίλη της αλλά αδιαμόρφωτη και χωρίς σκοπό. Εκεί γνωρίζουν τον Juan Antonio (Javier Bardem), ζωγράφο στο επάγγελμα, γλυκομίλητο και πολυμαθή, αξιοπρεπή με τον τρόπο του αλλά αμείλικτο. Και οι δύο γυναίκες μπλέκονται μαζί του και η ταινία γίνεται ένα περίπλοκο τρίγωνο που σχηματίζεται, διαλύεται και μετασχηματίζεται, εξερευνώντας την αιώνια πάλη μεταξύ ασφάλειας και πάθους, εξάρτησης και άναρχης ελευθερίας.
Η ταινία διαδραματίζεται σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα σε καλλιτέχνες, μέσα σε εστιατόρια, στούντιο και γκαλερί. Ένας κόσμος περισσότερων υποσχέσεων από υποχρεώσεις, που αντιπροσωπεύεται με τη φιγούρα της πρώην συζύγου του Juan Antonio, Maria Elena (Penélope Cruz), η οποία είναι εξαιρετικά έξυπνη και ταλαντούχα αλλά τόσο καταιγιστική και αυτοκαταστροφική, που δημιουργεί όλεθρο όπου κι αν πάει. Οι Αμερικανίδες λαχταρούν τελικά περισσότερο τη σταθερότητα, με τον Woody Allen να μας λέει ότι μια ζωή με πάθος και μόνο μπορεί να οδηγήσει στην τρέλα.
Κάποιος βλέποντας το "Vicky Cristina Barcelona" μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ευτυχία μπορεί να είναι άπιαστη, ακόμη και αδύνατη, αλλά ότι η ζωή έχει έναν πλούτο μεγαλύτερο από την προσωπική ικανοποίηση του ενός. Υπάρχει κάτι πιο δυνατό στον αέρα -ένα μεγαλείο πνεύματος, καθώς και άφθονη φυσική ομορφιά. Η ταινία του είναι ένα ηλιόλουστο τουριστικό ταξίδι της πόλης της αρχιτεκτονικής του Gaudí (λογικό, μιας και έλαβε 1,5 εκατομμύριο δολάρια από την δημοτική αρχή της Βαρκελώνης για τα γυρίσματα), με όλο το cast να παραδίδει αξιοπρόσεκτες ερμηνείες.