Gimme 10: Η Βροχή

Το πέρασμα από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο γίνεται ολοένα και πιο απότομο καθώς περνούν τα χρόνια. Οι πρώτες φετινές βροχές έπεσαν πριν ακόμα μπει ο Σεπτέμβρης, θυμίζοντάς μας ότι το κλίμα του πλανήτη δεν είναι πια όπως το ξέραμε. Οι σκέψεις γύρω από το θέμα με έβαλαν να σκαλίσω τη δισκοθήκη μου για τραγούδια με θέμα τη βροχή και να ανακαλύψω ουκ ολίγα - πρόκειται προφανώς για ένα φυσικό φαινόμενο που πάντα θα εμπνέει τους δημιουργούς. Υποσχόμενος ότι θα ακολουθήσει και συνέχεια, σας παρουσιάζω μία πρώτη επιλογή από αυτά που ανακάλυψα.

1. See The Sky About To Rain – Neil Young
(Neil Young)
Το άλμπουμ On The Beach κυκλοφόρησε το 1974 και δεν έτυχε ιδιαίτερα θετικής υποδοχής από τους κριτικούς αλλά και τους φαν του Καναδού, με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτός κυκλοφορίας για πάρα πολλά χρόνια. Εν τω μεταξύ, όλοι άλλαξαν γνώμη και απαίτησαν την κυκλοφορία του σε cd. Τραγούδια όπως το συγκεκριμένο, όσο βιαστικά κι αν ηχογραφήθηκαν τότε, δύσκολα θα έμεναν στην αφάνεια.

2. The Rain Song – Led Zeppelin
(Jimmy Page-Robert Plant)
Κάποτε ο George Harrison, μιλώντας με τον John Bonham, σχολίασε το γεγονός ότι οι Zeppelin δεν έγραφαν ποτέ μπαλάντες. Αυτή η παρατήρηση έκανε τους Page και Plant να γράψουν αυτό το ασυνήθιστο για το στυλ τους κομμάτι, χρησιμοποιώντας τις δύο πρώτες συγχορδίες του Something στην εισαγωγή, ως φόρο τιμής στο πρώην Σκαθάρι. Το συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ Houses Of The Holy του 1973.

3. Wash In The Rain – The Bees
(Kris Birkin-Paul Batler-Michael Clevett-Warren Hampshire-Aaron Fletcher-Tim Parkin-Julian Batley)
Άλλο ένα εξαιρετικό δείγμα του ταλέντου των Βρετανών από τη νήσο Wight. Ρυθμικό και ματζόρε, γεμάτο αναφορές στα ‘60s και ανεβαστικό, παρά τους «μινόρε» στίχους. Από το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ τους, Free The Bees (2004).

4. Black Summer Rain - Eric Clapton
(Eric Clapton)
Ο Clapton είχε τόσο εντυπωσιαστεί από το Music From Big Pink των The Band που τους ζήτησε να γίνει μέλος τους. Το όνειρό του για συνεργασία μαζί τους έγινε πραγματικότητα με τα sessions για το No Reason To Cry του 1976, όπου συμμετείχαν διάφορα μέλη του συγκροτήματος. Σε εκείνο τον δίσκο υπάρχει και αυτό το νωχελικό κομμάτι με τα υπέροχα δεύτερα φωνητικά της Yvonne Elliman.

5. Have You Ever Seen The Rain – Creedence Clearwater Revival
(John Fogerty)
Στον John Fogerty δεν άρεσε καθόλου το γεγονός ότι οι κριτικοί κατέτασαν την μπάντα του στην συνομωταξία της «ποπ τσιχλόφουσκας» και σχεδίασε το Pendulum (1970) ως απάντηση. Δεν τα κατάφερε καθόλου άσχημα αν κρίνει κανείς από το συγκεκριμένο κομμάτι που, 40 χρόνια μετά, θεωρείται κλασικό και ακούγεται ακόμα από τα ραδιόφωνα.

6. A Hard Rain’s A-Gonna Fall – Bob Dylan
(Bob Dylan)
Αν και γράφτηκε νωρίτερα, το μνημειώδες αυτό τραγούδι συνδέθηκε από πολλούς με την κρίση των Κουβανικών πυραύλων και τους φόβους ενός ενδεχόμενου πυρηνικού ολοκαυτώματος. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα τραγούδια διαμαρτυρίας που γράφτηκαν ποτέ αλλά και για ένα από τα διαμάντια της πρώτης περιόδου του Dylan. Από το The Freewheelin’ Bob Dylan του 1963.

7. Ain’t Gonna Rain Anymore – Nick Cave And The Bad Seeds
(Nick Cave)
Το Let Love In ήταν το 8ο άλμπουμ του Βασιλιά Μελάνι και της παρέας του και υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένο. Χαρακτηριστικό του είναι οι ιδιαίτερα δουλεμένες ενορχηστρώσεις υπό την επίβλεψη του Tony Cohen και ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αποτελεί η συγκεκριμένη επιλογή, με την κινηματογραφική, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα.

8. Only Happy When It Rains – Garbage
(Shirley Manson-Steve Markes-Duke Erikson-Butch Vig)
Το ντεμπούτο των Garbage υπήρξε η πιο επιτυχημένη δουλειά τους και έσπασε τα ταμεία στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας με το κράμα ποπ, ροκ, τριπ-χοπ και ελεκτρόνικα που το χαρακτήριζε. Η φωνή της Shirley Manson ήταν στα καλύτερά της, έχοντας να πατήσει πάνω στην άψογη παραγωγή του Butch Vig και τον ηχητικό ορυμαγδό των υπολοίπων μελών της μπάντας. Η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο καλή αλλά κομμάτια σαν αυτό θα μάς θυμίζουν για πάντα τα στάνταρ που έθεσαν τότε.

9. Driving Rain – Paul McCartney
(Paul McCartney)
Για την ηχογράφηση του ομώνυμου άλμπουμ του 2001, ο Macca συνεργάστηκε με μουσικούς και παραγωγό που ήταν κατά πολλά χρόνια νεότεροί του, με αποτέλεσμα η όλη παραγωγή να ακούγεται ιδιαίτερα ψυχωμένη και μυώδης και τα τραγούδια να οδηγούνται πολλές φορές σε μακρόσυρτα τζαμαρίσματα. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου είναι και αυτό, που παντρεύει με άνεση την ποπ ευαισθησία του δημιουργού του με δυνατά τύμπανα, «κοφτές» κιθάρες και ηλεκτρονικές πινελιές.

10. Ocean Rain – Echo And The Bunnymen
(Will Sergeant-Ian McCulloch-Les Pattinson-Pete de Freitas)
Το Ocean Rain του 1984 είναι κατά πολλούς η καλύτερη δουλειά της παρέας του Ian McCulloch. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που πλημμυρίζει από έγχορδα και περίτεχνα κιθαριστικά στολίδια και διέπεται από μία στοιχειωμένη ατμόσφαιρα. Το ομώνυμο, μεγαλόπρεπο κομμάτι κλείνει την αυλαία του δίσκου αλλά και της σημερινής στήλης...