
Με αφορμή την προαναφερθείσα πρώτη δισκογραφική δουλειά του, ο Χρήστος Ζάχος επέλεξε να μάς παρουσιάσει δέκα αγαπημένα του μουσικά κομμάτια, πέντε παραδοσιακά και πέντε νεότερα.
Πέντε κομμάτια της νεότερης εγχώριας παραγωγής:
1. Χαράτσι - Νίκος Παπάζογλου
(Νίκος Παπάζογλου-Τάκης Σιμώτας)
Ευφυής μουσική, ανέβασμα ασυνήθιστης κλίμακας που καρφώνεται στο μυαλό, και στίχος μοντέρνος αστικός που τελειώνει με το σερβίρισμα μιας κρύας εικόνας: "Στολίζονται και όμορφοι βγαίνουνε στα σοκάκια / φύσα αέρα πάρτα, χόρεψ' τα τα παιδάκια".
2. Στο Καφέ Αμάν - Χειμερινοί Κολυμβητές
(Αργύρης Μπακιρτζής)
Σύγχρονο τραγούδι για τα Καφέ Αμάν της μετά το 1922 Ελλάδας. Μουσική παλαιϊκή με νεωτερικό «ξεχείλωμα» της μελωδίας στο τέλος του κουπλέ, που προσγειώνει το τραγούδι στον 21ο αιώνα. Μου αρέσει γιατί παρουσιάζει μια καθημερινότητα των θαμώνων του Καφέ Αμάν (κυρίως πρόσφυγες της Μικράς Ασίας) που δεν έχουμε συνηθίσει, μια εικόνα χωρίς ίχνος ρομαντισμού ή
ωραιοποίησης. Οι άνθρωποι του τραγουδιού πραγματικά δεν έχουν μέλλον.
3. Στην Πόλυ - Νίκος Παπάζογλου
(Νίκος Ξυδάκης-Μανώλης Ρασούλης)
Αν και η μουσική του είναι ματζόρε, οι στίχοι του είναι τραγικοί. Δεν έχω διαβάσει τυχόν σημειώσεις των δημιουργών, μόνο όμως από αυτά που ακούω, καταλαβαίνω πως είναι αφιερωμένο σε μια πόρνη την οποία συμπονούν και σέβονται απείρως. Όπως και όλοι οφείλουμε. Είναι το μοναδικό τραγούδι με το οποίο μου έτρεξαν δάκρυα.
4. Παραμύθι - Ορφέας Περίδης
(Ορφέας Περίδης)
Όταν είχα πρωτοακούσει το τραγούδι αυτό θυμάμαι είχα αρρωστήσει. Εμμονική μελωδία σε όλη τη διάρκεια με ξέσπασμα στο τέλος που φέρνει στο νου παγανιστικές εικόνες. Συν την ευφυΐα του Περίδη στην κατασκευή της μελωδίας: 7/4 σε όλη τη διάρκεια του κομματιού και 6/4 στην τελευταία μελωδία, μιλώντας εδώ για δυο μελωδίες που καρφώνονται στο μυαλό, ακόμα και σε αυτά τα κάπως ασυνήθιστα μέτρα.
5. Έρημα Κορμιά - Θανάσης Παπακωνσταντίνου
(Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Πανέμορφη μελωδία, ήχος και ενορχήστρωση. Στίχοι σχετικά με ένα θέμα που με αγγίζει, τα απανταχού «έρημα κορμιά». Και η λιτή ερμηνεία της Κανά που πηγαίνει το κομμάτι πραγματικά πολύ ψηλά.
Πέντε κομμάτια από την παράδοση:
6. Χειμαριώτικο
Κομμάτι οργανικό, με εφτά ή οχτώ διαφορετικά μέρη, ανάλογα την εκδοχή. Παίζεται και με λαούτο, γι' αυτό του έχω αδυναμία. Έξυπνο, βαρύ και μερακλίδικο κομμάτι.
7. Αποψε Η Πούλια Μάλωνε
Σαρακατσάνικο τσάμικο, με στίχους διαχρονικούς, θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί οποτεδήποτε - ακόμα και χτες. Ακολουθώντας τη μελωδία/αρμονία, οι έχοντες ακόμα και ελάχιστη Ευρωπαϊκή μουσική παιδεία εκπλησσόμαστε.
9. Μεσσαρίτικος
Τραγούδι-χορός από τα Κύθηρα, με εμφανείς Κρητικές επιρροές. Το κομμάτι είναι η επιτομή της απλότητας αλλά και της έκστασης που μπορεί να δώσει η παραδοσιακή μουσική. Πρέπει κανείς να το τραγουδήσει ή να το παίξει για να καταλάβει ακριβώς την ουσία του.
9. Ένα οποιοδήποτε πολυφωνικό Ηπείρου ή Βορείου Ηπείρου, ας πούμε το «Στης Δερόπολης Τον Κάμπο» ή το «Γιώργο Μας Πήρε Η Άνοιξη». Αυτή η μουσική είναι πραγματικά παντοδύναμη.
10. Ένα οποιοδήποτε κλέφτικο, ας πούμε το «Για Σήκω Απάνω Γιάννο Μου» ή το «Όλες Οι Καπετάνισσες». Από τις μορφές τραγουδιού της στεριανής Ελλάδας που δεν πολυακούγονται, με σπάνια ποιότητα και βάθος.
Σχετικό θέμα