Η Νίκη Σερέτη δεν χρειάζεται βέβαια συστάσεις. Ηθοποιός με σπάνιο ήθος και ιδιαίτερα σεμνή ταυτόχρονα. Σήμερα λοιπόν, φιλοξενώ με χαρά τη συνέντευξη της, στο τελευταίο μας ραντεβού για το 2014.
1. Πρώτα απ' όλα Νίκη, μίλησε μας για τον Δεκέμβριο και για όλα αυτά τα ιδιαίτερα σημαντικά που φέρνει μαζί του, σε σχέση με τη δουλειά σου.
Αυτό τον καιρό παίζω στην παράσταση 'ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΦΙΛΙΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ' σε σκηνοθεσία-διασκευή του Ν. Μαστοράκη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του τέλους των μπουρδέλων της Τρούμπας και μας υπενθυμίζει πόσο ισοπεδωμένη ήταν η Ελλάδα του 1954.
2. Τι είναι αλήθεια ο Πειραιάς για σένα; Ποια εικόνα ή ποια αίσθηση έχεις για αυτή την πόλη;
Ο Πειραιάς είναι γένους αρσενικού κι έχει χρώμα γκρίζο! Είναι το λιμάνι που κάθε φορά που το αντικρίζω θέλω να μπω στο πρώτο καράβι που θα βρω μπροστά μου και να φύγω μακριά! Τα μισογκρεμισμένα εργοστάσια και οι μαγικές συνοικίες του! Σε μια από αυτές μαχαίρωσε ο Φούντας τη Μερκούρη στη 'Στέλλα'! Τα βράχια της Πειραϊκής, οι έρημες αποθήκες, η Τρούμπα στις δόξες της! Ο Ο-λυ-μπι-ακός, αγαπημένη ομάδα λόγω του μπαμπά μου! Ο Ηλεκτρικός. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τη 'Δραπετσώνα' του. Και φυσικά το υπέροχο Δημοτικό θέατρο Πειραιά που στολίζει την πόλη κι αγκαλιάζει την παράσταση μας!
3. Σαν ηθοποιός, θα έλεγες πως το ένστικτό σου παίζει ένα πολύ βασικό ρόλο στον τρόπο που προσεγγίζεις τελικά ένα ρόλο; Είναι αυτό γύρω από το οποίο χτίζεται η όλη διαδικασία; Πέρα απο όλα τα υπόλοιπα εννοώ βέβαια.
Ο κάθε ρόλος είναι σαν μια σκιά που καραδοκεί στο σκοτάδι να πάρει σάρκα και οστά. Απαιτεί την παραίτηση από κάθε άλλη αγάπη σ' αυτή τη ζωή. Θέλει να του δοθείς και να τον κατανοήσεις. Αυτό προϋποθέτει μια ρευστότητα! Το να γίνεις κάποιος άλλος θέλει απόφαση και τόλμη. Να ανοίξεις τα σύνορα και να είσαι έτοιμος για 'πέρα-δώθε'! Να αφεθείς. Να γίνεις ο μετανάστης του εαυτού σου και να κάνεις υπερβάσεις! Στην περίπτωση δε των μεγάλων κειμένων εκεί έχεις την τύχη να σου αποκαλύπτονται μερικά ακόμα μυστικά με τη βοήθεια των παλαιών Θεών- αφού αν και κρυμμένοι-ίσως ακριβώς γι' αυτό ασχολούνται με τα ταπεινά τα δικά μας.
4. Τι μουσική ακούς αλήθεια; Υποθέτω αρκετά πράγματα, από αρκετούς χώρους και ίσως και εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους. Θα ήθελες να μας πεις μερικά από τα πιο διαχρονικά αγαπημένα σου ονόματα;
Τη μουσική που δημιουργούν οι αλογόμυγες πετώντας γύρω από ένα ψοφίμι, ο ήχος της θλίψης, μικρές στάλες βροχής πάνω σε μέταλλο και κυρίως ο κρότος από ένα ράγισμα βαθύ!
5. Υπάρχει κάποιο εφηβικό σου όνειρο που μένει ανεκπλήρωτο μέχρι σήμερα και που θα ήθελες όντως πάρα πολύ να πραγματοποιηθεί; Σχετικά με το θέατρο πάντα. Θεωρώ πως μάλλον τα ανεκπλήρωτα όνειρα μας (όταν δεν είναι απλά και μόνο απωθημένα) πολλές φορές καθορίζουν κρίσιμα και τις επιλογές μας με ένα τρόπο.
Με αφορούν κυρίως οι γόνιμες συνεργασίες! Να γεμίζω σιγά-σιγά το βαλιτσάκι μου με εμπειρία και γνώση. Να παίρνω το ρόλο σε μικρά σπασμένα κομμάτια και να μπορώ να πω μια ιστορία... Να αφαιρώ, να προσθέτω, να θυμάμαι, να ξετρυπώνω, να κλέβω, να δανείζομαι, να κολλάω, να ξεκολλάω, να μαθαίνω, να μιλάω.
6. Αγαπημένες πόλεις, αγαπημένες χώρες. αγαπημένοι προορισμοί, Νίκη;
Χμμμμ. Παρίσι ή Παρίσι ή στο Παρίσι.
7. Ώρα για την κλασική μου ερώτηση. Αν είχες στη διάθεση σου μια χρονομηχανή για τις επόμενες 24 ώρες, που θα ήθελες άραγε να βρισκόσουν για μια ολόκληρη μέρα; Παρελθόν ή μέλλον αλήθεια;
Θα ταξίδευα στην έκτη μέρα της δημιουργίας. Τότε που πλάστηκαν ο Αδάμ και η Εύα. Ατυχία. Κι ο Θεός ενάντια.
8. Τι είναι αυτό που σε κρατάει ζωντανή σαν ηθοποιό στο τέλος της μέρας; Ποιο είναι το ουσιαστικό κίνητρο πίσω και πέρα απ' όλα για 'σένα Νίκη; Σε μια εποχή υψηλών ταχυτήτων μάλιστα,γεμάτη αλλαγές σε αρκετούς τομείς.
Αυτό που με κρατάει ζωντανή σαν ηθοποιό είναι οι ελάχιστες φορές που καταφέρνω να είναι η ζωή μου μια ελεύθερη παιχνιδιάρικη Νόρμα Ντέσμοντ πρόβα. Φτιάχνοντας τις δικές μου αλήθειες και προσπαθώντας να διαφυλάξω την πίστη μου σε υψηλά ιδανικά! Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου... ή όλα γίνονται για κάποιο λόγο (που συνήθως αντιλαμβανόμαστε τελευταίοι)...
9. Οι τρεις (μπορούμε να τις κάνουμε και πέντε!) αγαπημένες σου ταινίες;
1. Θάνατος στην Βενετία του Βισκόντι
2. Φάνι και Αλέξανδρος του Μπέργκμαν
3. Σημασία έχει να αγαπάς του Ζουλάφσκι
4. Οι Ώρες του Ντάλντρι
5. Η ζωή της Αντέλ του Κεσις
10. Κλείνοντας, ποια ερώτηση θα έκανες στον εαυτό σου, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, όπως τώρα; Ποια ερώτηση θα ήθελες η ίδια να απαντήσεις; Η ίσως, να μην απαντήσεις...
Λόγω της θεματολογίας του έργου μας, τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι συνέχεια αυτές τις 32 οροθετικές γυναίκες που διαπομπεύτηκαν όταν λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2012 φωτογραφίες και προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ. Απεχθές θέαμα! Κυνήγι μαγισσών! Νιώθω πολύ οργισμένη που δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για αυτή τη σοβαρή κακοποίηση! Πρόσφατα ένας άγγελος εξ' αυτών αυτοκτόνησε! Δεν άντεξε! Κι όλοι εμείς αποχαυνωμένοι πολίτες ενός νταβατζή κράτους! Καμία μύτη δεν άνοιξε ακόμα. Κι αναρωτιέμαι θα ανοίξει ποτέ;
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.
1. Πρώτα απ' όλα Νίκη, μίλησε μας για τον Δεκέμβριο και για όλα αυτά τα ιδιαίτερα σημαντικά που φέρνει μαζί του, σε σχέση με τη δουλειά σου.
Αυτό τον καιρό παίζω στην παράσταση 'ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΦΙΛΙΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ' σε σκηνοθεσία-διασκευή του Ν. Μαστοράκη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του τέλους των μπουρδέλων της Τρούμπας και μας υπενθυμίζει πόσο ισοπεδωμένη ήταν η Ελλάδα του 1954.
2. Τι είναι αλήθεια ο Πειραιάς για σένα; Ποια εικόνα ή ποια αίσθηση έχεις για αυτή την πόλη;
Ο Πειραιάς είναι γένους αρσενικού κι έχει χρώμα γκρίζο! Είναι το λιμάνι που κάθε φορά που το αντικρίζω θέλω να μπω στο πρώτο καράβι που θα βρω μπροστά μου και να φύγω μακριά! Τα μισογκρεμισμένα εργοστάσια και οι μαγικές συνοικίες του! Σε μια από αυτές μαχαίρωσε ο Φούντας τη Μερκούρη στη 'Στέλλα'! Τα βράχια της Πειραϊκής, οι έρημες αποθήκες, η Τρούμπα στις δόξες της! Ο Ο-λυ-μπι-ακός, αγαπημένη ομάδα λόγω του μπαμπά μου! Ο Ηλεκτρικός. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τη 'Δραπετσώνα' του. Και φυσικά το υπέροχο Δημοτικό θέατρο Πειραιά που στολίζει την πόλη κι αγκαλιάζει την παράσταση μας!
3. Σαν ηθοποιός, θα έλεγες πως το ένστικτό σου παίζει ένα πολύ βασικό ρόλο στον τρόπο που προσεγγίζεις τελικά ένα ρόλο; Είναι αυτό γύρω από το οποίο χτίζεται η όλη διαδικασία; Πέρα απο όλα τα υπόλοιπα εννοώ βέβαια.Ο κάθε ρόλος είναι σαν μια σκιά που καραδοκεί στο σκοτάδι να πάρει σάρκα και οστά. Απαιτεί την παραίτηση από κάθε άλλη αγάπη σ' αυτή τη ζωή. Θέλει να του δοθείς και να τον κατανοήσεις. Αυτό προϋποθέτει μια ρευστότητα! Το να γίνεις κάποιος άλλος θέλει απόφαση και τόλμη. Να ανοίξεις τα σύνορα και να είσαι έτοιμος για 'πέρα-δώθε'! Να αφεθείς. Να γίνεις ο μετανάστης του εαυτού σου και να κάνεις υπερβάσεις! Στην περίπτωση δε των μεγάλων κειμένων εκεί έχεις την τύχη να σου αποκαλύπτονται μερικά ακόμα μυστικά με τη βοήθεια των παλαιών Θεών- αφού αν και κρυμμένοι-ίσως ακριβώς γι' αυτό ασχολούνται με τα ταπεινά τα δικά μας.
4. Τι μουσική ακούς αλήθεια; Υποθέτω αρκετά πράγματα, από αρκετούς χώρους και ίσως και εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους. Θα ήθελες να μας πεις μερικά από τα πιο διαχρονικά αγαπημένα σου ονόματα;
Τη μουσική που δημιουργούν οι αλογόμυγες πετώντας γύρω από ένα ψοφίμι, ο ήχος της θλίψης, μικρές στάλες βροχής πάνω σε μέταλλο και κυρίως ο κρότος από ένα ράγισμα βαθύ!
5. Υπάρχει κάποιο εφηβικό σου όνειρο που μένει ανεκπλήρωτο μέχρι σήμερα και που θα ήθελες όντως πάρα πολύ να πραγματοποιηθεί; Σχετικά με το θέατρο πάντα. Θεωρώ πως μάλλον τα ανεκπλήρωτα όνειρα μας (όταν δεν είναι απλά και μόνο απωθημένα) πολλές φορές καθορίζουν κρίσιμα και τις επιλογές μας με ένα τρόπο.
Με αφορούν κυρίως οι γόνιμες συνεργασίες! Να γεμίζω σιγά-σιγά το βαλιτσάκι μου με εμπειρία και γνώση. Να παίρνω το ρόλο σε μικρά σπασμένα κομμάτια και να μπορώ να πω μια ιστορία... Να αφαιρώ, να προσθέτω, να θυμάμαι, να ξετρυπώνω, να κλέβω, να δανείζομαι, να κολλάω, να ξεκολλάω, να μαθαίνω, να μιλάω.6. Αγαπημένες πόλεις, αγαπημένες χώρες. αγαπημένοι προορισμοί, Νίκη;
Χμμμμ. Παρίσι ή Παρίσι ή στο Παρίσι.
7. Ώρα για την κλασική μου ερώτηση. Αν είχες στη διάθεση σου μια χρονομηχανή για τις επόμενες 24 ώρες, που θα ήθελες άραγε να βρισκόσουν για μια ολόκληρη μέρα; Παρελθόν ή μέλλον αλήθεια;
Θα ταξίδευα στην έκτη μέρα της δημιουργίας. Τότε που πλάστηκαν ο Αδάμ και η Εύα. Ατυχία. Κι ο Θεός ενάντια.
8. Τι είναι αυτό που σε κρατάει ζωντανή σαν ηθοποιό στο τέλος της μέρας; Ποιο είναι το ουσιαστικό κίνητρο πίσω και πέρα απ' όλα για 'σένα Νίκη; Σε μια εποχή υψηλών ταχυτήτων μάλιστα,γεμάτη αλλαγές σε αρκετούς τομείς.
Αυτό που με κρατάει ζωντανή σαν ηθοποιό είναι οι ελάχιστες φορές που καταφέρνω να είναι η ζωή μου μια ελεύθερη παιχνιδιάρικη Νόρμα Ντέσμοντ πρόβα. Φτιάχνοντας τις δικές μου αλήθειες και προσπαθώντας να διαφυλάξω την πίστη μου σε υψηλά ιδανικά! Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου... ή όλα γίνονται για κάποιο λόγο (που συνήθως αντιλαμβανόμαστε τελευταίοι)...
9. Οι τρεις (μπορούμε να τις κάνουμε και πέντε!) αγαπημένες σου ταινίες;1. Θάνατος στην Βενετία του Βισκόντι
2. Φάνι και Αλέξανδρος του Μπέργκμαν
3. Σημασία έχει να αγαπάς του Ζουλάφσκι
4. Οι Ώρες του Ντάλντρι
5. Η ζωή της Αντέλ του Κεσις
10. Κλείνοντας, ποια ερώτηση θα έκανες στον εαυτό σου, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, όπως τώρα; Ποια ερώτηση θα ήθελες η ίδια να απαντήσεις; Η ίσως, να μην απαντήσεις...
Λόγω της θεματολογίας του έργου μας, τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι συνέχεια αυτές τις 32 οροθετικές γυναίκες που διαπομπεύτηκαν όταν λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2012 φωτογραφίες και προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ. Απεχθές θέαμα! Κυνήγι μαγισσών! Νιώθω πολύ οργισμένη που δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για αυτή τη σοβαρή κακοποίηση! Πρόσφατα ένας άγγελος εξ' αυτών αυτοκτόνησε! Δεν άντεξε! Κι όλοι εμείς αποχαυνωμένοι πολίτες ενός νταβατζή κράτους! Καμία μύτη δεν άνοιξε ακόμα. Κι αναρωτιέμαι θα ανοίξει ποτέ;
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.