Είμαστε αρκετοί σε αυτόν τον κόσμο που έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική. Ο καθένας ξέρει τη δική του και όλοι καταλαβαίνετε περίπου τι εννοώ. Πέρα απ’ την επανάληψη παλιών και αγαπημένων μουσικών, εξίσου όμορφες είναι και οι στιγμές που ανακαλύπτεις ένα καινούριο τραγούδι. Στις μέρες μας αυτό συμβαίνει πολύ πιο συχνά μπροστά από μια οθόνη και όχι σε κάποιο δισκάδικο, αλλά ο τρόπος δεν έχει τόση σημασία. Βλέπεις τη φωτογραφία ή τον τίτλο και κοιτώντας το όνομα δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το ποιος ή τι ή από πού είναι αυτό θα ακούσεις ένα αθώο κλικ αργότερα.
Οι καινούριες κυκλοφορίες κάθε χρόνο είναι αμέτρητες, αλλά υπάρχουν μερικοί καλλιτέχνες που εμφανίζονται δισκογραφικά για πρώτη φορά. Μπορεί το πρώτο τους τραγούδι να είχε δημοσιευτεί ακόμα και χρόνια νωρίτερα, αλλά ακούγοντας ένα φρέσκο άλμπουμ απ’ την αρχή ως το τέλος μπορεί να σε αφήσει απορημένο, ενθουσιασμένο ή ένα κάρο άλλα πράματα. Αρκετά συχνά συμβαίνει κάποιες από τις ιδέες σε τέτοιους δίσκους να λαμβάνουν την αρμόζουσα εκτίμηση εκ των υστέρων ή απλά να είναι ένα πυροτέχνημα πολύ σύντομης διάρκειας.
Στο κείμενο αυτό γίνεται μια προσπάθεια συλλογής και σύντομης παρουσίασης των δίσκων πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών ή συγκροτημάτων που κυκλοφόρησαν το 2015. Επέλεξα τους είκοσι πιο αξιόλογους, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσω την υποκειμενική μου αυτο-επιρροή. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε λίγα πράματα για τις επιλογές αυτές, χωρίς σειρά αξιολόγησης, και να βρείτε μια λίστα με πολλά περισσότερα ντεμπούτο άλμπουμ στο τέλος.
Αρχίζοντας από τις τελευταίες προσθήκες, έρχεται ένας απ’ τους δύο δίσκους της λίστας αυτής από την Αφρική. Ο Petite Noir κυκλοφόρησε το πρώτο του EP τον Ιανουάριο και το πλήρες ντεμπούτο του μερικούς μήνες αργότερα, με τίτλο ‘La Vie Est Belle / Life Is Beautiful’. Το πραγματικό του όνομα είναι Yannick Ilunga, κατάγεται από τη Νότια Αφρική και πειραματίζεται με ενδιαφέρον και ιδιαίτερο τρόπο στην ηλεκτρονική μουσική. Καταγόμενοι από αρκετά βορειότερα, οι Songhoy Blues κυκλοφόρησαν το ‘Music In Exile’ αφού εκδιώχθηκαν απ’ το Τιμπουκτού, σε μια από τις επικίνδυνες χώρες της Αφρικής, το Μάλι. Το όνομά τους προέρχεται από μια παλιά φυλή της περιοχής και από τις blues κιθάρες που συνδυάζουν με τις αναπόφευκτες αφρικάνικες ρυθμικές επιρροές. Επίσης αφρικάνικη καταγωγή έχει η Eska Mtungwazi, αλλά η βρετανική της υπηκοότητα και η ιδιαίτερη soul που παίζει στο ‘ESKA’ την οδήγησαν να είναι μία απ’ τους φιναλίστ στο Mercury Prize.
Το βραβείο αυτό, που αρκετά συχνά πηγαίνει σε πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες, το κέρδισε πριν από μερικούς μήνες ο Benjamin Clementine. Ο δίσκος του ‘At Least For Now’, με την ιδιαίτερη ερμηνεία του και το πιάνο να θυμίζει τη Nina Simone, είναι μία από τις συμμετοχές που ήταν το φαβορί από την αρχή. Επίσης υποψήφιοι, εκτός απ’ τους Wolf Alice που αναφέρονται παρακάτω, ήταν το ντουέτο με όνομα Slaves, που κυκλοφόρησε το ξέφρενο ‘Are You Satisfied?’ το Μάιο και ο C Duncan με το ‘Architect’ να κοιτάει στα μάτια τη folk τραγουδοποιία ανθρώπων όπως ο Sufjan Stevens και να καθηλώνει με το δικό του τρόπο. Στο ίδιο περίπου ύφος με τον Christopher Duncan είναι ο Καναδός Tobbias Jesso Jr. με το δίσκο του ‘Goon’ και η Marika Hackman, μία απ’ τις πιο αξιόλογες νεαρές τραγουδίστριες της folk στην Αγγλία, στο ‘We Slept At Last’. Εκτός από τη Hackman, μία ακόμα κοπέλα κυκλοφόρησε ένα ιδιαίτερο άλμπουμ με βάση το ύφος αυτό. Η Bridie Monds-Watson απ’ την Ιρλανδία δεν έχει συμπληρώσει ακόμα τα είκοσι χρόνια της, αλλά έχει ξεκινήσει μια ενδιαφέρουσα πορεία με το άλμπουμ της ‘Before We Forgot How To Dream’ υπό το όνομα SOAK.
Ένα από τα συγκροτήματα που είχαν κυκλοφορήσει έναν μικρότερο δίσκο πριν το 2015 είναι οι Bully, από το Νάσβιλ. Το ‘Feels Like’ συνδυάζει punk και indie rock και καταφέρνει να ξεχωρίζει μέσα στα πολλά αυτού του είδους που κυκλοφορούν στις μέρες μας. Περίπου το ίδιο ύφος ακολουθούν και οι Kagoule, ένα τρίο με κιθάρα, μπάσο και τύμπανα απ’ το Νότιγχαμ, όντας όμως πιο κοντά στην grunge απ’ όσο στην punk στο ντεμπούτο τους 'Urth'. Μένοντας στην Αγγλία και σε ήχους που κυριαρχούν οι κιθάρες, ένα από τα άλμπουμ που σημείωσαν επιτυχία φέτος και θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί «ντεμπούτο της χρονιάς» είναι το ‘My Love Is Cool’ των Wolf Alice. Τη μεγαλύτερη «αντίσταση» σε μια τέτοια πρόταση θα τη φέρει το ‘Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’ της Courtney Barnett, στο οποίο η νεαρή Αυστραλή φανέρωσε τις ικανότητές τόσο με τις λέξεις όσο και με τις μουσικές. Επίσης από τις γειτονιές της Μελβούρνης και στην ίδια δισκογραφική εταιρεία με την Barnett είναι ο Fraser A. Gorman, με πιο ανάλαφρο, ακουστικό ύφος στο ‘Slow Gum’.
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί που πρωτοπορούν, αλλά και κάποιοι που κοιτάν με νοσταλγία το παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν δίσκοι που καταφέρνουν να μην κουράζουν ή να παρουσιάζουν μια ειλικρίνεια στην αναπόλησή τους. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει αναμφίβολα ο Leon Bridges και ο Sam Cooke θα ήταν περήφανος για το άλμπουμ του ‘Coming Home’. Σε λίγο διαφορετικά μονοπάτια, ο Chris Stapleton είναι το φρέσκο όνομα των Η.Π.Α. για την country μουσική και προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών με το ‘Traveller’.
Η εικοσάδα συμπληρώνεται από τους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν σε πλήρες δίσκο για πρώτη φορά φέτος και κατηγοριοποιούνται μετά δυσκολίας στην ευρύτερη πειραματιζόμενη ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Ο Sam Shepherd έχει κυκλοφορήσει αρκετά singles και EP τα περασμένα χρόνια και ο πρώτος του δίσκος ως Floating Points με τίτλο ‘Elaenia’ τον έκανε γνωστό σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό. Με περισσότερες hip hop επιρροές είναι ο δίσκος του Shamir, ‘Ratchet’, με χαρακτηριστικά φωνητικά, ενώ η Zhala στο ομώνυμο άλμπουμ της δημιουργεί μια πιο τραχιά ηλεκτρονική pop από τη συμπατριώτισσά της Lykke Li, στις περιοδείες της οποίας συμμετείχε. Τέλος, η νεαρή Georgia Barnes από το Λονδίνο πήρε τις επιρροές απ’ την εργασία της στο δισκάδικο της Rough Trade και το διάστημα που έπαιζε κρουστά για την Kate Tempest και κυκλοφόρησε ένα ιδιαίτερο ντεμπούτο επίσης με το τίτλο το όνομά της, που αξίζει να προσεχτεί.
20 Επιλογές:
Benjamin Clementine – At Least For Now
Bully – Feels Like
C Duncan – Architect
Chris Stapleton – Traveller
Courtney Barnett – Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit
ESKA – ESKA
Floating Points – Elaenia
Fraser A. Gorman – Slow Gum
Georgia – Georgia
Kagoule – Urth
Leon Bridges – Coming Home
Marika Hackman – We Slept At Last
Petite Noir – La Vie Est Belle / Life Is Beautiful
Shamir – Ratchet
Slaves [UK] – Are You Satisfied?
SOAK – Before We Forgot How To Dream
Songhoy Blues – Music In Exile
Tobias Jesso Jr. – Goon
Wolf Alice – My Love Is Cool
Zhala – Zhala
Συνολική λίστα:
Alessia Cara – Know-It-All
Algiers – Algiers
All We Are – All We Are
Anthony Naples – Body Pill
Baio – The Names
Bop English – Constant Bop
Circa Waves – Young Chasers
Deradoorian* – The Expanding Flower Planet
Donnie Trumpet & The Social Experiment – Surf
EL VY* – Return To The Moon
Fantasma – Free Love
FFS* – FFS
Fifth Harmony – Reflection
Frank Carter – Blossom
Future Brown – Future Brown
Gengahr – A Dream Outside
George Fitzgerald – Fading Love
Ghost Culture – Ghost Culture
Girl Band – Holding Hands With Jamie
Girlpool – Before The World Was Big
Halsey – Badlands
Heems – Eat Pray Thug
Helen – The Original Faces
Ibeyi – Ibeyi
James Bay – Chaos And The Calm
Jamie XX* – In Colour
Jennylee* – Right On!
Jermain Jackman – Jermain Jackman
Jess Glynne – I Cry When I Laugh
Jlin – Dark Energy
Joey Bada$$ – B4.DA.$$
Julien Baker – Sprained Ankle
Kelela – Cut 4 Me
Kovacs – Shades Of Black
Levon Vincent – Levon Vincent
Lindemann* – Skills In Pills
Madeon – Adventure
Mbongwana Star – From Kinshasa
Myrkur – M
Natalie Prass – Natalie Prass
Oh Wonder – Oh Wonder
Rae Morris – Unguarded
Rhodes – Wishes
Romare – Projections
Ryn Weaver – The Fool
Say Lou Lou – Lucid Dreaming
Sexwitch* – Sexwitch
Solarmonkeys – Payblack
Spectres – Dying
Teenage Time Killers – Greatest Hits, Vol. 1
The Arcs* – Yours, Dreamily
The Avener – The Wanderings Of The Avener
The Fireworks – Switch Me On
Thunderbitch* – Thunderbitch
Trickfinger* – Trickfinger
Trust Fund – No One’s Coming For Us
Viet Cong – Viet Cong
Vince Staples – Summertime ‘06
William Butler* – Policy
Years & Years – Communion
Young Thug – Barter 6
*Οι κυκλοφορίες με αστερίσκο προέρχονται από μουσικούς που έχουν κυκλοφορήσει δίσκους στο παρελθόν με άλλο σχήμα.
Οι καινούριες κυκλοφορίες κάθε χρόνο είναι αμέτρητες, αλλά υπάρχουν μερικοί καλλιτέχνες που εμφανίζονται δισκογραφικά για πρώτη φορά. Μπορεί το πρώτο τους τραγούδι να είχε δημοσιευτεί ακόμα και χρόνια νωρίτερα, αλλά ακούγοντας ένα φρέσκο άλμπουμ απ’ την αρχή ως το τέλος μπορεί να σε αφήσει απορημένο, ενθουσιασμένο ή ένα κάρο άλλα πράματα. Αρκετά συχνά συμβαίνει κάποιες από τις ιδέες σε τέτοιους δίσκους να λαμβάνουν την αρμόζουσα εκτίμηση εκ των υστέρων ή απλά να είναι ένα πυροτέχνημα πολύ σύντομης διάρκειας.
Στο κείμενο αυτό γίνεται μια προσπάθεια συλλογής και σύντομης παρουσίασης των δίσκων πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών ή συγκροτημάτων που κυκλοφόρησαν το 2015. Επέλεξα τους είκοσι πιο αξιόλογους, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσω την υποκειμενική μου αυτο-επιρροή. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε λίγα πράματα για τις επιλογές αυτές, χωρίς σειρά αξιολόγησης, και να βρείτε μια λίστα με πολλά περισσότερα ντεμπούτο άλμπουμ στο τέλος.
Μερικά από τα παρακάτω ονόματα έχουν ήδη παρουσιαστεί στο MixGrill. Μπορείτε να διαβάσετε τα κείμενα, όπου αυτά είναι διαθέσιμα, κάνοντας κλικ πάνω στους υπογραμμισμένους τίτλους δίσκων.
Αρχίζοντας από τις τελευταίες προσθήκες, έρχεται ένας απ’ τους δύο δίσκους της λίστας αυτής από την Αφρική. Ο Petite Noir κυκλοφόρησε το πρώτο του EP τον Ιανουάριο και το πλήρες ντεμπούτο του μερικούς μήνες αργότερα, με τίτλο ‘La Vie Est Belle / Life Is Beautiful’. Το πραγματικό του όνομα είναι Yannick Ilunga, κατάγεται από τη Νότια Αφρική και πειραματίζεται με ενδιαφέρον και ιδιαίτερο τρόπο στην ηλεκτρονική μουσική. Καταγόμενοι από αρκετά βορειότερα, οι Songhoy Blues κυκλοφόρησαν το ‘Music In Exile’ αφού εκδιώχθηκαν απ’ το Τιμπουκτού, σε μια από τις επικίνδυνες χώρες της Αφρικής, το Μάλι. Το όνομά τους προέρχεται από μια παλιά φυλή της περιοχής και από τις blues κιθάρες που συνδυάζουν με τις αναπόφευκτες αφρικάνικες ρυθμικές επιρροές. Επίσης αφρικάνικη καταγωγή έχει η Eska Mtungwazi, αλλά η βρετανική της υπηκοότητα και η ιδιαίτερη soul που παίζει στο ‘ESKA’ την οδήγησαν να είναι μία απ’ τους φιναλίστ στο Mercury Prize.
Το βραβείο αυτό, που αρκετά συχνά πηγαίνει σε πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες, το κέρδισε πριν από μερικούς μήνες ο Benjamin Clementine. Ο δίσκος του ‘At Least For Now’, με την ιδιαίτερη ερμηνεία του και το πιάνο να θυμίζει τη Nina Simone, είναι μία από τις συμμετοχές που ήταν το φαβορί από την αρχή. Επίσης υποψήφιοι, εκτός απ’ τους Wolf Alice που αναφέρονται παρακάτω, ήταν το ντουέτο με όνομα Slaves, που κυκλοφόρησε το ξέφρενο ‘Are You Satisfied?’ το Μάιο και ο C Duncan με το ‘Architect’ να κοιτάει στα μάτια τη folk τραγουδοποιία ανθρώπων όπως ο Sufjan Stevens και να καθηλώνει με το δικό του τρόπο. Στο ίδιο περίπου ύφος με τον Christopher Duncan είναι ο Καναδός Tobbias Jesso Jr. με το δίσκο του ‘Goon’ και η Marika Hackman, μία απ’ τις πιο αξιόλογες νεαρές τραγουδίστριες της folk στην Αγγλία, στο ‘We Slept At Last’. Εκτός από τη Hackman, μία ακόμα κοπέλα κυκλοφόρησε ένα ιδιαίτερο άλμπουμ με βάση το ύφος αυτό. Η Bridie Monds-Watson απ’ την Ιρλανδία δεν έχει συμπληρώσει ακόμα τα είκοσι χρόνια της, αλλά έχει ξεκινήσει μια ενδιαφέρουσα πορεία με το άλμπουμ της ‘Before We Forgot How To Dream’ υπό το όνομα SOAK.
Ένα από τα συγκροτήματα που είχαν κυκλοφορήσει έναν μικρότερο δίσκο πριν το 2015 είναι οι Bully, από το Νάσβιλ. Το ‘Feels Like’ συνδυάζει punk και indie rock και καταφέρνει να ξεχωρίζει μέσα στα πολλά αυτού του είδους που κυκλοφορούν στις μέρες μας. Περίπου το ίδιο ύφος ακολουθούν και οι Kagoule, ένα τρίο με κιθάρα, μπάσο και τύμπανα απ’ το Νότιγχαμ, όντας όμως πιο κοντά στην grunge απ’ όσο στην punk στο ντεμπούτο τους 'Urth'. Μένοντας στην Αγγλία και σε ήχους που κυριαρχούν οι κιθάρες, ένα από τα άλμπουμ που σημείωσαν επιτυχία φέτος και θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί «ντεμπούτο της χρονιάς» είναι το ‘My Love Is Cool’ των Wolf Alice. Τη μεγαλύτερη «αντίσταση» σε μια τέτοια πρόταση θα τη φέρει το ‘Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’ της Courtney Barnett, στο οποίο η νεαρή Αυστραλή φανέρωσε τις ικανότητές τόσο με τις λέξεις όσο και με τις μουσικές. Επίσης από τις γειτονιές της Μελβούρνης και στην ίδια δισκογραφική εταιρεία με την Barnett είναι ο Fraser A. Gorman, με πιο ανάλαφρο, ακουστικό ύφος στο ‘Slow Gum’.
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί που πρωτοπορούν, αλλά και κάποιοι που κοιτάν με νοσταλγία το παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν δίσκοι που καταφέρνουν να μην κουράζουν ή να παρουσιάζουν μια ειλικρίνεια στην αναπόλησή τους. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει αναμφίβολα ο Leon Bridges και ο Sam Cooke θα ήταν περήφανος για το άλμπουμ του ‘Coming Home’. Σε λίγο διαφορετικά μονοπάτια, ο Chris Stapleton είναι το φρέσκο όνομα των Η.Π.Α. για την country μουσική και προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών με το ‘Traveller’.
Η εικοσάδα συμπληρώνεται από τους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν σε πλήρες δίσκο για πρώτη φορά φέτος και κατηγοριοποιούνται μετά δυσκολίας στην ευρύτερη πειραματιζόμενη ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Ο Sam Shepherd έχει κυκλοφορήσει αρκετά singles και EP τα περασμένα χρόνια και ο πρώτος του δίσκος ως Floating Points με τίτλο ‘Elaenia’ τον έκανε γνωστό σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό. Με περισσότερες hip hop επιρροές είναι ο δίσκος του Shamir, ‘Ratchet’, με χαρακτηριστικά φωνητικά, ενώ η Zhala στο ομώνυμο άλμπουμ της δημιουργεί μια πιο τραχιά ηλεκτρονική pop από τη συμπατριώτισσά της Lykke Li, στις περιοδείες της οποίας συμμετείχε. Τέλος, η νεαρή Georgia Barnes από το Λονδίνο πήρε τις επιρροές απ’ την εργασία της στο δισκάδικο της Rough Trade και το διάστημα που έπαιζε κρουστά για την Kate Tempest και κυκλοφόρησε ένα ιδιαίτερο ντεμπούτο επίσης με το τίτλο το όνομά της, που αξίζει να προσεχτεί.
20 Επιλογές:
Benjamin Clementine – At Least For Now
Bully – Feels Like
C Duncan – Architect
Chris Stapleton – Traveller
Courtney Barnett – Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit
ESKA – ESKA
Floating Points – Elaenia
Fraser A. Gorman – Slow Gum
Georgia – Georgia
Kagoule – Urth
Leon Bridges – Coming Home
Marika Hackman – We Slept At Last
Petite Noir – La Vie Est Belle / Life Is Beautiful
Shamir – Ratchet
Slaves [UK] – Are You Satisfied?
SOAK – Before We Forgot How To Dream
Songhoy Blues – Music In Exile
Tobias Jesso Jr. – Goon
Wolf Alice – My Love Is Cool
Zhala – Zhala
Συνολική λίστα:
Alessia Cara – Know-It-All
Algiers – Algiers
All We Are – All We Are
Anthony Naples – Body Pill
Baio – The Names
Bop English – Constant Bop
Circa Waves – Young Chasers
Deradoorian* – The Expanding Flower Planet
Donnie Trumpet & The Social Experiment – Surf
EL VY* – Return To The Moon
Fantasma – Free Love
FFS* – FFS
Fifth Harmony – Reflection
Frank Carter – Blossom
Future Brown – Future Brown
Gengahr – A Dream Outside
George Fitzgerald – Fading Love
Ghost Culture – Ghost Culture
Girl Band – Holding Hands With Jamie
Girlpool – Before The World Was Big
Halsey – Badlands
Heems – Eat Pray Thug
Helen – The Original Faces
Ibeyi – Ibeyi
James Bay – Chaos And The Calm
Jamie XX* – In Colour
Jennylee* – Right On!
Jermain Jackman – Jermain Jackman
Jess Glynne – I Cry When I Laugh
Jlin – Dark Energy
Joey Bada$$ – B4.DA.$$
Julien Baker – Sprained Ankle
Kelela – Cut 4 Me
Kovacs – Shades Of Black
Levon Vincent – Levon Vincent
Lindemann* – Skills In Pills
Madeon – Adventure
Mbongwana Star – From Kinshasa
Myrkur – M
Natalie Prass – Natalie Prass
Oh Wonder – Oh Wonder
Rae Morris – Unguarded
Rhodes – Wishes
Romare – Projections
Ryn Weaver – The Fool
Say Lou Lou – Lucid Dreaming
Sexwitch* – Sexwitch
Solarmonkeys – Payblack
Spectres – Dying
Teenage Time Killers – Greatest Hits, Vol. 1
The Arcs* – Yours, Dreamily
The Avener – The Wanderings Of The Avener
The Fireworks – Switch Me On
Thunderbitch* – Thunderbitch
Trickfinger* – Trickfinger
Trust Fund – No One’s Coming For Us
Viet Cong – Viet Cong
Vince Staples – Summertime ‘06
William Butler* – Policy
Years & Years – Communion
Young Thug – Barter 6
*Οι κυκλοφορίες με αστερίσκο προέρχονται από μουσικούς που έχουν κυκλοφορήσει δίσκους στο παρελθόν με άλλο σχήμα.