30 χρόνια είναι αυτά! Και ειδικά αν είσαι ένα από τα δημοφιλέστερα ελληνικά συγκροτήματα, τότε σίγουρα είναι χρόνια πυκνά και γεμάτα αναμνήσεις. Τα Υπόγεια Ρεύματα, που κυκλοφόρησαν το εμβληματικό ντεμπούτο τους «Ο Μάγος Κοιτάζει Την Πόλη» το 1994, αναβιώνουν αυτές τις αναμνήσεις με μια σειρά από συναυλίες σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ προετοιμάζονται και για μια «γιορτή με τους φίλους τους» στην Τεχνόπολη στις 5 Ιουνίου. Πολλές οι αφορμές για να τα πούμε, λοιπόν, και αυτό ακριβώς κάναμε, στο πλάισιο μιας συνέντευξης.
MixGrill: Πάμε λίγο πίσω, όταν ξεκινούσατε μουσικά ως μια παρέα από την Καλλιθέα που έπαιζε live τα τραγούδια της. Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή καλλιτεχνικά; Ποιο ήταν το έναυσμα για να δημιουργηθεί το group σας;
Υπόγεια Ρεύματα: Xμμμ… πολλά και μεγάλα συγκροτήματα που κατάφεραν να δημιουργήσουν μεγάλο κοινό με πραγματικό ενδιαφέρον για την μουσική. Το έναυσμα ήταν σίγουρα η κατάλληλη παρέα, την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο περιβάλλον. Αν δεν ήταν η παρέα, ίσως η στιγμή και το περιβάλλον να μην είχαν τόση σημασία. Οπωσδήποτε είναι αλληλένδετα, αλλά η παρέα υπερτερεί.
M.G.: Αν κάποιος σας έλεγε όταν ξεκινούσατε πως θα ερχόταν η στιγμή που θα φτάνατε σε αυτό το σημείο, τι θα απαντούσατε και πώς θα αντιδρούσατε τότε;
Υ.Ρ.: Ούτε στα πιo τρελά μας όνειρα δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μας αυτό που συνέβη. Η πιο μακρινή μας σκέψη ήταν μέχρι το τέλος της πρόβας! Ό,τι είναι να έρθει θα έρθει, αρκεί να είσαι εκεί.
M.G.: Μέσα στο πέρας όλων αυτών των χρόνων δημιουργικής πορείας, έχετε περάσει διάφορα στάδια και καταστάσεις, όπως αλλαγές των μελών του συγκροτήματος. Ωστόσο, παραμένετε ένα συγκρότημα ενεργό και δημιουργικό όλα αυτά τα χρόνια. Πώς το έχετε καταφέρει αυτό; Ποια ήταν η «μαγική συνταγή» για να προσαρμοστείτε στις καταστάσεις;
Y.Ρ.: Καταρχήν, το συγκρότημα είναι ο μόνος τρόπος που μπορούμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας. Το έχουμε καταλάβει στα χρόνια αυτό και ανασαίνουμε από αυτό. Αλλά και ένας άλλος λόγος είναι ότι το βάλαμε και σαν πρώτη προτεραιότητα, και τα τρία μέλη του συγκροτήματος. Από αυτό πορευόμαστε, βρέξει ή χιονίσει ή βγάλει ήλιο!
M.G.: Έχετε διατηρήσει τους δεσμούς με τους παλιότερους συνεργάτες σας αλλά και με συναδέλφους σας από άλλα συγκροτήματα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό και πώς το έχετε καταφέρει;
Y.Ρ.: Είναι οι φίλοι μας. Είναι στιγμές που περνάνε και δεν θα ξαναρθούν. Και θέλουμε να ζούμε τις στιγμές αυτές με τους φίλους μας, που έγιναν κατά κάποιο τρόπο η οικογένειά μας. Προχωράμε, τις ζούμε και γυρνάμε και τα πίνουμε με τους παλιούς μας φίλους για να τις διηγηθούμε.
M.G.: Τι θα συμβουλεύατε στα νέα παιδιά που θέλουν να δημιουργήσουν το δικό τους μουσικό group;
Υ.Ρ.: Να κάτσουν να γράψουν τα δικά τους κομμάτια. Να τα ηχογραφήσουν με οποιονδήποτε τρόπο, από τα προσωπικά τους στούντιο μέχρι και να τα παίξουν και να τα ηχογραφήσουν live σε ένα στούντιο. Και να τα μιξάρουν χωρίς να σκέφτονται να κάνουν κομπόδεμα πρώτα για να πληρώσουν μια ακριβή παραγωγή. Όταν έρθει αυτό μπροστά τους, ας είναι καλοδεχούμενο και ευκαιρία για να κάνουν κάτι καλύτερο, αλλά πρέπει να βγάζουν το υλικό της μπάντας την ώρα που «βράζει» πριν καούν.
M.G.: Τα τραγούδια σας έχουν κοινωνικό περιεχόμενο. Πώς προέκυψε αυτό; Η κοινωνική σας ευαισθησία ήρθε αβίαστα εξαρχής ή καλλιεργήθηκε με τα χρόνια;
Υ.Ρ.: Εξαρχής. Με τα χρόνια, όμως, βλέποντας πράγματα που μας ερεθίζανε, όλο και συνεχίζαμε να γράφουμε για αυτά που μας απασχολούσαν κοινωνικοπολιτικά, χωρίς να σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο.
M.G.: Σας θεωρούν ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά ροκ συγκροτήματα. Συμφωνείτε με αυτόν τον τίτλο, και αν ναι, γιατί; Αν όχι, πώς θα αυτοπροσδιοριζόσασταν μέσα στη μουσική βιομηχανία;
Υ.Ρ.:Ο αυτοπροσδιορισμός σε αξιώσεις δεν είναι κάτι που μας διακατέχει. Δεν πιστεύουμε σε δούκες και βασιλιάδες. Οπότε, δεν μπορούμε να μεγαλοπιαστούμε με τέτοιες απαντήσεις. Είμαστε ένα συγκρότημα που συνεχίζει την πορεία του. Όλα τα συγκροτήματα, όταν συνεχίσουν, κάπου θα φτάσουν.
M.G.: Έχετε συνεργαστεί με πολλά ονόματα της μουσικής βιομηχανίας. Ποια συνεργασία θεωρείτε εμβληματική και γιατί;
Υ.Ρ.: Ίσως θα λέγαμε οι συνεργασίες με τους δύο Θάνους, το Μικρούτσικο και τον Ανεστόπουλο. Με το Μικρούτσικο, ο δίσκος «Τους Έχω Βαρεθεί» είναι μια εποχή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Εκφραστήκαμε μουσικά, πνευματικά και ιδεολογικά με πραγματική ελευθερία και γνωρίσαμε έναν μεγάλο συνθέτη. Με τον Ανεστόπουλο, πάλι, δεθήκαμε για τους ίδιους λόγους, αλλά πορευτήκαμε μαζί σε διάφορες συναυλίες μετά την εποχή της κρίσης στην Ελλάδα και μιλάγαμε την ίδια γλώσσα. Θέλαμε να εκφραζόμαστε μέσα από ποιητές αλλά και με δικό μας υλικό και οι δύο, χωρίς όρους και καθωσπρεπισμούς, με κανέναν συμβιβασμό, με θυμό και ανησυχία.
M.G.: Εκτός από τα δικά σας πρωτότυπα στιχουργήματα, έχετε ερμηνεύσει και στίχους από άλλους, μεγάλης φήμης καλλιτέχνες, όπως οι Ρίτσος, Καββαδίας, Αναγνωστάκης, Μπρεχτ και Χικμέτ. Δεν είναι πάρα πολλοί οι μουσικοί που το έκαναν αυτό σε τόση έκταση. Μιλήστε μας για τη διαδικασία του να κάνετε αυτούς τους στίχους «δικούς σας» και να τους ερμηνεύσετε με τον τρόπο σας.
Υ.Ρ.: Η διαδικασία είναι πολύ απλή… plug and play. Βλέπεις τι σου δημιουργεί ο κάθε στίχος και προσπαθείς να το μεταφράσεις μουσικά. Σίγουρα, είναι μεγάλη ευθύνη το τι θα συνοδεύσει το βάρος των στίχων, αλλά όσο πιο ανοιχτός είσαι σε ιδέες, η διαδικασία γίνεται ακόμα πιο όμορφη. Και όταν ακούσεις πώς ξεκίνησε μια ιδέα και πού έχει καταλήξει, νιώθεις ότι η μουσική θα κουμπώσει στον στίχο, αρκεί να μην την φιμώσεις.
M.G.: Από την κυκλοφορία του πρώτου σας άλμπουμ «Ο Μάγος Κοιτάζει Την Πόλη» και το τραγούδι που σας άνοιξε τις πόρτες της μουσικής βιομηχανίας, το «Μ’ Αρέσει Να Μη Λέω Πολλά», μέχρι και σήμερα τι έχει αλλάξει στη μουσική βιομηχανία; Απ’ την άλλη, γιατί πιστεύετε ότι αυτό το τραγούδι εξακολουθεί και ακούγεται σταθερά σε ραδιόφωνα, μαγαζιά και… σχολικές γιορτές, ενώ στο μεταξύ η μουσική βιομηχανία άλλαξε άρδην τριάντα χρόνια τώρα;
Υ.Ρ.: Η μουσική βιομηχανία είναι αυτή που ήταν. Με άλλα μέσα πλέον, αλλά η λειτουργία της παραμένει η ίδια. Εμείς πάντοτε προχωράμε ακολουθώντας τις αξίες μας και προσπαθώντας να βρούμε την άμεση επαφή με το κοινό μας, είτε παλιό είτε καινούργιο.
Όσο για το «Μ’ Αρέσει Να Μη Λέω Πολλά»… Γιατί απλά έγινε ένα από τα γνωστότερα ελληνικά τραγούδια και το αγαπάει ο κόσμος!
M.G.: Τα τελευταία επτά χρόνια το συγκρότημά σας αποτελείται από τον Γρηγόρη Κλιούμη (φωνή & κιθάρα), τον Τάσο Πέππα (τύμπανα & φωνητικά) και τον Νίκο Γιούσεφ (μπάσο & φωνητικά). Πώς λειτουργεί για εσάς αυτή η σύνθεση;
Υ.Ρ.: Είμαστε μαζί δέκα χρόνια πλέον. Είναι εξαιρετικά δημιουργική εποχή. Είναι και η πιο μακροβιότερη σύνθεση του σχήματος. Τέλειααα!
M.G.: Τι είναι αυτό που σας δίνει τόση δύναμη και ενέργεια στα live σας, σε Ελλάδα και εξωτερικό; Αν είχατε να επιλέξετε ανάμεσα σε ένα μαγαζί και σε έναν συναυλιακό χώρο, τι θα επιλέγατε και γιατί;
Υ.Ρ.: Απλά δεν θα διαλέγαμε. Μας αρέσει οπουδήποτε το κοινό έχει όρεξη πραγματική για ένα δυναμικό live!
M.G.: Το Φεβρουάριο κυκλοφόρησε ο νέος σας δίσκος, με τίτλο «30 Χρόνια στην Υπόγα». Πείτε μας δύο λόγια για το περιεχόμενό του και για το πώς συλλάβατε τον τίτλο.
Υ.Ρ.: Είναι ένα επετειακό άλμπουμ με διασκευές σε 4 παραδοσιακά, 4 ρεμπέτικα, 1 λαϊκό και ένα ροκ κομμάτι. Σε κομμάτια που θέλαμε να τα παίξουμε με τον δικό μας ήχο και να τα παρουσιάσουμε στο κοινό. Ο τίτλος ήρθε από μόνος του. Είμαστε τα Υπόγεια Ρεύματα, γνωστό συγκρότημα, όπως προαναφέρατε, που δεν παίζει συνήθως στα σαλόνια αλλά στα υπόγεια και γιορτάζουμε με αυτό το άλμπουμ τα 30 μας χρόνια.
M.G.: Ποια είναι κάποια από τα άμεσα σχέδιά σας ενόψει των 30 χρόνων δημιουργικής πορείας;
Υ.Ρ.: Είναι η μεγάλη μας συναυλία στην Τεχνόπολη (Γκάζι) στις 5 Ιουνίου, με πολλούς αγαπημένους μας καλλιτέχνες επί σκηνής. Θέλουμε να είναι μια αξέχαστη βραδιά δημιουργίας, να παίξουμε τα τραγούδια μας με τη συμβολή όλων αυτών των καλεσμένων. Επίσης, ανεβάζουμε ήδη διάφορα τραγούδια μας στο κανάλι μας στο YouTube διασκευασμένα με κάποιους από αυτούς τους καλλιτέχνες. Μας αρέσει πολύ αυτό το πρότζεκτ και θέλουμε να το συνεχίσουμε από Σεπτέμβρη και μέχρι το τέλος του επετειακού έτους.
M.G.: Κλείνοντας, ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους ανθρώπους που θα διαβάσουν τη συνέντευξη αυτή;
Υ.Ρ.: Ελάτε να ζήσουμε μαζί στις 5 Ιουνίου αυτή την στιγμή.
Κι αν είναι γρήγορες σαν σφαίρες,
είναι μικρές, χαμένες μέρες,
και όσες περνάν έχουν χαθεί,
ποτέ καμιά τους δε θα ξαναρθεί...
Μετά από μία χορταστική περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, τα Υπόγεια Ρεύματα έρχονται στην Τεχνόπολη για μία μεγάλη συναυλιακή γιορτή στις 5 Ιουνίου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.