Δεν θα προσπαθήσω να κρυφτω. Η ταινία θυμίζει πάρα πολύ το Hitch. Αλλά αξίζει να μείνουμε σε κάποια σημεία τα οποία μας τράβηξαν την προσοχή.
Με πρώτο και σημαντικότερο, τον Steve Carell, ο οποίος ήταν για άλλη μια φορά απολαυστικότατος. Αρκετά ξεκομμένος από την «ξερή» ερμηνεία του (Evan Almighty, Anchorman, The Office), που βγάζει γέλιο κυρίως από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει με ψυχρό ύφος, σε αυτή την ταινία ενσαρκώνει έναν πιό ανθρώπινο χαρακτήρα που από την πρώτη κιόλας σκηνή κερδίζει την συμπόνια του θεατή. Ο Ryan Gosling, από την άλλη, δεν ξεχώρισε αλλά κατάφερε να περάσει με επιτυχία την αντίθεση του χαρακτήρα του σε μια σχετικά μικρή ταινία (σε χρόνο), όπου από μόνο του δίνει πόντους στον ηθοποιό. Julianne Moore, Marisa Tomei και Kevin Bacon έχουν μικρους ρόλους με τους δύο τελευταίους να κάνουν απλά ένα πέρασμα.
Το σενάριο ήταν αρκετά ενδιαφέρον και καλοδοσμένο και είχε αρκετά σημεία που ανατρέπουν την πλοκή, ακόμα και μετά την μέση της ταινίας. Γενικά η ταινία δεν εβγαζε την προχειρότητα που θα περίμενε κανεις σε μια «ανάλαφρη» κομεντί, όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει. Η σκηνοθεσία περνά γενικά απαρατήρητη, αλλά αυτό μερικές φορές λειτουργεί και υπέρ του έργου και αυτή η περίπτωση θεωρώ πως είναι αρκέτα χαρακτηριστική.
Μιας και η ταινία δεν παίζεται πιά στο σινεμά, είναι μια πολύ καλή πρόταση από τον συντάκτη για να περάσετε ένα ευχάριστο βραδάκι στο σπίτι σας με δύο – τρείς φίλους. Μια καλή ευκαιρία, ενδεχομένως, να γελάσετε και να συγκινηθείτε και να ασχοληθείτε λίγο με αυτό το τρελό, χαζό συναίσθημα...
Trailer:
Με πρώτο και σημαντικότερο, τον Steve Carell, ο οποίος ήταν για άλλη μια φορά απολαυστικότατος. Αρκετά ξεκομμένος από την «ξερή» ερμηνεία του (Evan Almighty, Anchorman, The Office), που βγάζει γέλιο κυρίως από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει με ψυχρό ύφος, σε αυτή την ταινία ενσαρκώνει έναν πιό ανθρώπινο χαρακτήρα που από την πρώτη κιόλας σκηνή κερδίζει την συμπόνια του θεατή. Ο Ryan Gosling, από την άλλη, δεν ξεχώρισε αλλά κατάφερε να περάσει με επιτυχία την αντίθεση του χαρακτήρα του σε μια σχετικά μικρή ταινία (σε χρόνο), όπου από μόνο του δίνει πόντους στον ηθοποιό. Julianne Moore, Marisa Tomei και Kevin Bacon έχουν μικρους ρόλους με τους δύο τελευταίους να κάνουν απλά ένα πέρασμα.
Το σενάριο ήταν αρκετά ενδιαφέρον και καλοδοσμένο και είχε αρκετά σημεία που ανατρέπουν την πλοκή, ακόμα και μετά την μέση της ταινίας. Γενικά η ταινία δεν εβγαζε την προχειρότητα που θα περίμενε κανεις σε μια «ανάλαφρη» κομεντί, όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει. Η σκηνοθεσία περνά γενικά απαρατήρητη, αλλά αυτό μερικές φορές λειτουργεί και υπέρ του έργου και αυτή η περίπτωση θεωρώ πως είναι αρκέτα χαρακτηριστική.
Μιας και η ταινία δεν παίζεται πιά στο σινεμά, είναι μια πολύ καλή πρόταση από τον συντάκτη για να περάσετε ένα ευχάριστο βραδάκι στο σπίτι σας με δύο – τρείς φίλους. Μια καλή ευκαιρία, ενδεχομένως, να γελάσετε και να συγκινηθείτε και να ασχοληθείτε λίγο με αυτό το τρελό, χαζό συναίσθημα...
Trailer: