Energy Vampires, PETER HAMMILL, απο το άλμπουμ 'The Future Now'. Ακούστε το. Γράφω το fm to web και ακούω UFO (μια μπάντα που γουστάρω πολύ) 'We Belong To The Night', ενω το πρωί ξύπνησα με Στράτο Διονυσίου, τον οποίο σαν ερμηνευτή, φωνή, ψυχή, έχω στο ίδιο επίπεδο με τον John Lee Hooker για παράδειγμα. Συμπτωματικά, αυτό είναι κάτι που ανέφερα χθες στον Πατριάρχη, λίγο πριν να ξεκινήσω την εκπόμπη μου και χαίρομαι που τον άκουσα (δεν περίμενα και κάτι διαφορετικό..) να μου λέει 'τεράστιος ο Στρατος..' ωραία..Τι θέλω να πω με όλα αυτά ε; Θέλω να πω ότι όταν το Rock n Roll γίνεται 'ιδεολογία' (μπλιαχ..) 'τρόπος ζωής' και όλες αυτές τις γελοίες εως κωμικές μαλακιούλες, κατεβαίνω απο το πλοίο και το ρίχνω στο κολύμπι που με διατηρεί και σε φόρμα... ΔΕΝ καταδέχομαι να παίρνω μέρος σε συζητήσεις για παράδειγμα που αποπνέουν καμαρίλα, ιδρυματισμό και όλα αυτά τα κλειστά και αστεία και πριν απο λίγες μέρες, από σύμπτωση βρέθηκα σε μια τέτοια..
Το δίποδο προσπαθούσε σχεδόν να επιβάλει στον συνομιλητή του, την άποψη του για την Rock 'ιδεολογία' και λοιπές παπαριές. Προσπαθούσα να σκεφτώ, πως στο δίοαλο γαμάει αυτός ο τύπος, με δάχτυλο (στον δικό του κώλο..) σκέφτηκα, αλλά μετά κατέληξα πως αποκλείεται να του σηκώνεται (οκ,μια φορά το μηνα ίσως..) γιατί αν του σηκωνόταν δεν θα είχε οχυρωθεί με τόσο ΦΟΒΟ πίσω από τις γελοιότητες περι Rock στάσης ζωής κτλ. Προσωπικά, λατρεύω το χρήμα, το καλό ντύσιμο, τις διακοπές, το Λονδίνο και παράλληλα τους Buzzcocks στο ξεκίνημα τους... Ε,σύμφωνα με τα λεγόμενα του Κυρίου μαλάκα, αυτό,είναι μη αποδεκτό. Θα έπρεπε να κοιμάμαι στα παγκάκια,ή έστω,να υποφέρω... Είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού, δηλαδή δεν είχα πολύ χρόνο και το έδωσα Ιμπαγάσα..'πάρτο,βάλτο'. Οταν δηλαδή πήγε για τσιγάρα απέναντι, είπα στον δικό μου 'Τι είναι αυτό το Μεντράνο ρε; Πως τον ανέχεσαι...;' 'Δημήτρη είναι καλό παιδί, Ολυμπιακός, απο γήπεδο τον ξέρω..' μου λέει,και ξυπνάει μέσα μου ο ζουμπάς (π α ι κ τ α ρ α ς) του θρύλου.
'Πας γήπεδο γίγαντα;' μου λεει και του λέω με χαμόγελο..'Πειραιώτης;' 'Οχι Αθήνα, αλλα γαύρος' μου απαντάει.' Ααα...οχι Ολυμπιακός 100% δηλαδή ας πούμε 99%...το λέω γιατί τα αρχικά ΟΣΦΠ (το Π...) κάτι σημαίνουν ξέρεις..' του λεω,και του ριχνω και το πλασέ..'Οταν ακούς την θάλασσα του Πειραιά, στο τηγάνι, στο Φάληρο, ανατριχιάζεις; Ο Πάριος ξέρεις είναι βάζελος, αλλά οκ, έχει γράψει μέσα στα χρόνια το τραγούδι, ιστορία δηλαδή για τον θρύλο, τι να λέμε..' με κοίταξε σαν γαρίδα, έκανε τουμπέκα και καληνύχτησε ΧΩΡΙΣ καν επιχειρήματα...Αν δεν ανατρίχιαζε, τι σκατά γάβρος θα ήταν, αν ανατρίχιαζε με Πάριο, τι σκατα Rock θα ήταν..πάντως στα σκατά,γενικώς..
Διάβασα τον Χρυσόπουλο εδώ, για τις συνεντεύξεις κτλ. Στην ουσία του πράγματος συμφωνώ. Μα θέλω να πω και κάτι αλλο. Το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ πράγμα που είχα όρεξη να κάνω, ήταν να μιλήσω με τον Mark E Smith, να το πω αλλιώς... 4-5 από τις συνεντεύξεις που έχω κάνει μέσα στα χρόνια, ειναι αυτές που ΕΧΟΥΝ κι ένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ 'ρόλο' μέσα μου,που 'έγραψαν΄δηλαδη,γιατί για παράδειγμα γεννήθηκε μια φιλία,ή κάτι τέτοιο. Σε ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες, κανω απλα τη ΔΟΥΛΕΙΑ μου... Ακριβώς 'οπως κάποιος τυλίγει σουβλάκια, ένας άλλος παίζει κάθε βράδυ μπροστά σε 10.000 κόσμο κι ένας άλλος βγάζει σέντρα λουκούμι στους επιθετικούς,ή εστω,ΑΥΤΗ (το ξαναλέω..) είναι η δουλειά του και για αυτό πληρώνεται πιο απλά. Υποθέτω πως ο 'τυλιγω σουβλάκια' θα ήθελε να βρισκεται στη θέση των άλλων βέβαια και όχι το αντίθετο, όμως αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως στο τέλος της μέρας, είναι ενα επάγγελμα, γιατί αν δεν είναι,αν δεν το αντιμετωπίζεις έτσι,πολύ σύντομα το ίδιο το πραγμα σε ξερνάει,και πάρα πολύ καλά κάνει..
Ο Μπαλιώτης, που είναι τεράστιος γάτος, καταλαβαίνει καλά τι λέω. Ακριβώς γιατί είναι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ σε αυτό που κάνει και επαγγελματίας είναι κάποιος που έχει συνέπεια, στόχο και συνέχεια με το όποιο αντικείμενο σε ΣΤΑΘΕΡΗ βάση. Θα είμαι σύντομος σήμερα και θα επιστρέψω στον Ιμπαγάσα (!) με αφορμή κάποια σπουδαία μπάντα από Αγγλία μεριά (δεν μπορώ να γράψω το ονομα της δυστυχώς... Δεν θα το έκανα άλλωστε...) έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, γιατι φεύγει ο ντράμερ της μάλλον, για λόγους σοβαρούς και προσωπικούς. Η μπάντα είναι σε θέμα..πρόβλημα. Ο λοβοτομημένος βέβαια θα πει 'σιγα..ο ντράμερ είναι..ούτε ο τραγουδιστής, ούτε ο κιθαρίστας/συνθέτης...' ΛΑΘΟΣ...και κλείνω με τον τάπερμαν παικταρά του θρύλου...
Ο Ιμπαγάσα, σίγουρα δεν είναι σκόρερ, σίγουρα δεν μαρκάρει δαιμονισμένα, σίγουρα δεν είναι ο πιο γρήγορος παίκτης του κόσμου και ομως ΕΙΝΑΙ ολα αυτά μαζι..Γιατι αυτός σερβιρει στον φορ (και οχι μόνο..) όταν η μπάλλα ΄καιει'...αυτός βρίσκει (διαβήτης..) τους χώρους για να περάσει τη μπάλλα στους υπόλοιπους που μαρκάρουν πολύ περισσότερο απο τον ίδιο,και ΠΑΝΩ απ' ολα,τρέχει πολύ περισσοτερο απο ολους τους αλλους μαζί, ακομα (!) και απο το ιδιο το τόπι,γιατι ΕΧΕΙ γρήγορη σκέψη, αντίληψη...και αυτό,τον κάνει (ουσιαστικα..) ταχυτατο...Αλλο πράγμα ο τρεχαλατζής,αλλο πράγμα ο ταχύς..και ταχύς στο χορτάρι,είναι ο ΚΑΙΡΙΟΣ... και απαραίτητος,δεν είναι αυτός που πάντα παίζει καλά (δεν υπάρχει αυτό..τι θα πει πάντα..) αλλα αυτός που κάνει τους υπόλοιπους να παίζουν καλύτερα με το να υπάρχει και ΜΟΝΟ στην σύνθεση το όνομα του...
Τα λέμε την αλλη Τρίτη, no guru, no method, no teacher, που λέει και ο θείος Van...παω να βάλω τη νεα συλλογή της Dusty Springfield..
Το δίποδο προσπαθούσε σχεδόν να επιβάλει στον συνομιλητή του, την άποψη του για την Rock 'ιδεολογία' και λοιπές παπαριές. Προσπαθούσα να σκεφτώ, πως στο δίοαλο γαμάει αυτός ο τύπος, με δάχτυλο (στον δικό του κώλο..) σκέφτηκα, αλλά μετά κατέληξα πως αποκλείεται να του σηκώνεται (οκ,μια φορά το μηνα ίσως..) γιατί αν του σηκωνόταν δεν θα είχε οχυρωθεί με τόσο ΦΟΒΟ πίσω από τις γελοιότητες περι Rock στάσης ζωής κτλ. Προσωπικά, λατρεύω το χρήμα, το καλό ντύσιμο, τις διακοπές, το Λονδίνο και παράλληλα τους Buzzcocks στο ξεκίνημα τους... Ε,σύμφωνα με τα λεγόμενα του Κυρίου μαλάκα, αυτό,είναι μη αποδεκτό. Θα έπρεπε να κοιμάμαι στα παγκάκια,ή έστω,να υποφέρω... Είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού, δηλαδή δεν είχα πολύ χρόνο και το έδωσα Ιμπαγάσα..'πάρτο,βάλτο'. Οταν δηλαδή πήγε για τσιγάρα απέναντι, είπα στον δικό μου 'Τι είναι αυτό το Μεντράνο ρε; Πως τον ανέχεσαι...;' 'Δημήτρη είναι καλό παιδί, Ολυμπιακός, απο γήπεδο τον ξέρω..' μου λέει,και ξυπνάει μέσα μου ο ζουμπάς (π α ι κ τ α ρ α ς) του θρύλου.
'Πας γήπεδο γίγαντα;' μου λεει και του λέω με χαμόγελο..'Πειραιώτης;' 'Οχι Αθήνα, αλλα γαύρος' μου απαντάει.' Ααα...οχι Ολυμπιακός 100% δηλαδή ας πούμε 99%...το λέω γιατί τα αρχικά ΟΣΦΠ (το Π...) κάτι σημαίνουν ξέρεις..' του λεω,και του ριχνω και το πλασέ..'Οταν ακούς την θάλασσα του Πειραιά, στο τηγάνι, στο Φάληρο, ανατριχιάζεις; Ο Πάριος ξέρεις είναι βάζελος, αλλά οκ, έχει γράψει μέσα στα χρόνια το τραγούδι, ιστορία δηλαδή για τον θρύλο, τι να λέμε..' με κοίταξε σαν γαρίδα, έκανε τουμπέκα και καληνύχτησε ΧΩΡΙΣ καν επιχειρήματα...Αν δεν ανατρίχιαζε, τι σκατά γάβρος θα ήταν, αν ανατρίχιαζε με Πάριο, τι σκατα Rock θα ήταν..πάντως στα σκατά,γενικώς..
Διάβασα τον Χρυσόπουλο εδώ, για τις συνεντεύξεις κτλ. Στην ουσία του πράγματος συμφωνώ. Μα θέλω να πω και κάτι αλλο. Το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ πράγμα που είχα όρεξη να κάνω, ήταν να μιλήσω με τον Mark E Smith, να το πω αλλιώς... 4-5 από τις συνεντεύξεις που έχω κάνει μέσα στα χρόνια, ειναι αυτές που ΕΧΟΥΝ κι ένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ 'ρόλο' μέσα μου,που 'έγραψαν΄δηλαδη,γιατί για παράδειγμα γεννήθηκε μια φιλία,ή κάτι τέτοιο. Σε ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες, κανω απλα τη ΔΟΥΛΕΙΑ μου... Ακριβώς 'οπως κάποιος τυλίγει σουβλάκια, ένας άλλος παίζει κάθε βράδυ μπροστά σε 10.000 κόσμο κι ένας άλλος βγάζει σέντρα λουκούμι στους επιθετικούς,ή εστω,ΑΥΤΗ (το ξαναλέω..) είναι η δουλειά του και για αυτό πληρώνεται πιο απλά. Υποθέτω πως ο 'τυλιγω σουβλάκια' θα ήθελε να βρισκεται στη θέση των άλλων βέβαια και όχι το αντίθετο, όμως αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως στο τέλος της μέρας, είναι ενα επάγγελμα, γιατί αν δεν είναι,αν δεν το αντιμετωπίζεις έτσι,πολύ σύντομα το ίδιο το πραγμα σε ξερνάει,και πάρα πολύ καλά κάνει..
Ο Μπαλιώτης, που είναι τεράστιος γάτος, καταλαβαίνει καλά τι λέω. Ακριβώς γιατί είναι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ σε αυτό που κάνει και επαγγελματίας είναι κάποιος που έχει συνέπεια, στόχο και συνέχεια με το όποιο αντικείμενο σε ΣΤΑΘΕΡΗ βάση. Θα είμαι σύντομος σήμερα και θα επιστρέψω στον Ιμπαγάσα (!) με αφορμή κάποια σπουδαία μπάντα από Αγγλία μεριά (δεν μπορώ να γράψω το ονομα της δυστυχώς... Δεν θα το έκανα άλλωστε...) έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, γιατι φεύγει ο ντράμερ της μάλλον, για λόγους σοβαρούς και προσωπικούς. Η μπάντα είναι σε θέμα..πρόβλημα. Ο λοβοτομημένος βέβαια θα πει 'σιγα..ο ντράμερ είναι..ούτε ο τραγουδιστής, ούτε ο κιθαρίστας/συνθέτης...' ΛΑΘΟΣ...και κλείνω με τον τάπερμαν παικταρά του θρύλου...
Ο Ιμπαγάσα, σίγουρα δεν είναι σκόρερ, σίγουρα δεν μαρκάρει δαιμονισμένα, σίγουρα δεν είναι ο πιο γρήγορος παίκτης του κόσμου και ομως ΕΙΝΑΙ ολα αυτά μαζι..Γιατι αυτός σερβιρει στον φορ (και οχι μόνο..) όταν η μπάλλα ΄καιει'...αυτός βρίσκει (διαβήτης..) τους χώρους για να περάσει τη μπάλλα στους υπόλοιπους που μαρκάρουν πολύ περισσότερο απο τον ίδιο,και ΠΑΝΩ απ' ολα,τρέχει πολύ περισσοτερο απο ολους τους αλλους μαζί, ακομα (!) και απο το ιδιο το τόπι,γιατι ΕΧΕΙ γρήγορη σκέψη, αντίληψη...και αυτό,τον κάνει (ουσιαστικα..) ταχυτατο...Αλλο πράγμα ο τρεχαλατζής,αλλο πράγμα ο ταχύς..και ταχύς στο χορτάρι,είναι ο ΚΑΙΡΙΟΣ... και απαραίτητος,δεν είναι αυτός που πάντα παίζει καλά (δεν υπάρχει αυτό..τι θα πει πάντα..) αλλα αυτός που κάνει τους υπόλοιπους να παίζουν καλύτερα με το να υπάρχει και ΜΟΝΟ στην σύνθεση το όνομα του...
Τα λέμε την αλλη Τρίτη, no guru, no method, no teacher, που λέει και ο θείος Van...παω να βάλω τη νεα συλλογή της Dusty Springfield..
Σχετικό θέμα