Με τη χώρα ένα βήμα από το λουκέτο και μια μέρα πριν την ηθική χρεοκοπία των γεγονότων της Κυριακής, δύο συναυλίες που κατάφεραν να γίνουν την Παρασκευή και το Σάββατο μας βοήθησαν να βγούμε για λίγο από τη μιζέρια μας με ισχυρές δόσεις χορταστικού rock’n’roll. The Fall και The Men οι δύο μπάντες που μας επισκέφτηκαν μέσα σε αυτές τις άγριες μέρες, αλλά σίγουρα αξίζουν ειδικής μνείας και τα τρία δικά μας σχήματα που τις συνόδευσαν, The Mongrelettes, Acid Baby Jesus και Ruined Families, που αποδεικνύουν στην πράξη ότι η τέχνη καταφέρνει και βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην καμένη γη του τόπου μας.
The Fall @ Gagarin 205 (10/2/12)
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την Παρασκευή, είχαμε την επιστροφή των The Fall του μεγάλου Mark E Smith στα μέρη μας μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μπορεί να είμαι ένας από αυτούς που γκρινιάζουν όταν ακούνε τα ίδια και τα ίδια ονόματα να επαναλαμβάνονται στις συναυλιακές ανακοινώσεις των διοργανωτών, αλλά ειδικά τους Fall θα μπορούσα να τους βλέπω και δύο φορές το χρόνο και να θέλω κι’ άλλο. Ακόμα και στις περιπτώσεις που ο Smith ξύπνησε στραβά και όλα πήγαν ανάποδα στη συναυλία (ναι, έχει συμβεί κι’ αυτό μια-δυό φορές στις καμιά ντουζίνα φορές που τους έχω δει ως τώρα) και πάλι αυτό που θα δεις είναι κάτι εγγυημένα απρόβλεπτο και μοναδικό.
Ευτυχώς, όμως, τόσο σε αυτήν όσο και στην αμέσως προηγούμενη εμφάνισή τους στα μέρη μας το 2008, ο Smith όχι μόνο είχε κέφια, αλλά εμφανίστηκε και σε άψογη φόρμα επί σκηνής. Ίσως παίζει ρόλο το γεγονός ότι λόγω Ελένης Πούλου, συζύγου του Mark και κιμπορντίστριας του γκρουπ, η Ελλάδα έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο η δεύτερη πατρίδα του συγκροτήματος. Το σίγουρα είναι ότι οι Fall ήταν για ακόμα μια φορά εκπληκτικοί, αντάξιοι της μεγάλης ιστορίας τους.
Η ιστορία του συγκροτήματος εκπροσωπήθηκε στο σφικτό 75λεπτο σετ τους από το "Psykick Dancehall" (από το "Dragnet" του 1979), αλλά και από τις κλασσικές διασκευές που έπαιξαν: το "Strychnine" για αρχή, και τα "Mr. Pharmacist" και "White Lightning" που μας φύλαγαν για το encore. Ενδιάμεσα μας παρουσίασαν μια επιλογή από τα καλύτερα πρόσφατα κομμάτια τους με highlights τα "Blindness", "I've Been Duped" (με την Ελένη στην πρώτη φωνή και τον Mark στα διασκεδαστικά β’ φωνητικά και τις δημιουργικές παρεμβάσεις στα μόνιτορ), "Bury", "Greenway" (το απαραίτητο ελληνικό heavy metal) και "Nate Will Not Return".
Οι Fall, ως γνωστόν, δεν είναι συγκρότημα της νοσταλγίας. O Smith κοιτάζει πάντα εμπρός και με τη βοήθεια της δυνατής μπάντας που τον περιστοιχίζει (το συγκεκριμένο line up παραμένει σταθερό τα τελευταία 4 χρόνια και μπορεί να αντέξει στη σύγκριση με τις καλύτερες ενσαρκώσεις των Fall από το παρελθόν) εξακολουθεί και δίνει σάρκα και οστά στο μοναδικό μουσικό του όραμα, αποδίδοντάς το ζωντανά με την ίδια ένταση και βιτριόλι που πάντα τον χαρακτήριζαν. Είθε η βασιλεία του ενός και μοναδικού Hip Priest να συνεχιστεί για πολλά, πολλά χρόνια ακόμα.
The Fall - Mr. Pharmacist (live @ Gagarin 205)
The Men @ An Club (11/2/12)
Μια μέρα μετά, στο An Club είχαμε την πρώτη εμφάνιση των Νεοϋορκέζων θορυβοποιών The Men - άλλη μια αξιέπαινη και τολμηρή επιλογή της Arte Fiasco που μας κακομαθαίνει τελευταία. Οι The Men, που έχουν όμως και μια woman στις τάξεις τους στο μπάσο, άφησαν υποσχέσεις με το περσυνό, ιδιαίτερα θορυβώδες "Leave Home" και όπου να ‘ναι αναμένεται η συνέχεια με το "Open Your Heart". Μάλιστα, όπως φάνηκε και από τις επιλογές των κομματιών στη συναυλία τους, το "Leave Home" το έχουν αφήσει πλέον πίσω τους και ετοιμάζονται για άλλα.
Το περίπου ωριαίο σετ που μας παρουσίασαν μπορεί να μην ήταν μεγάλο σε διάρκεια, αλλά δεν υπολειπόταν σε ένταση και θόρυβο. Οι καλύτερές στιγμές του ήρθαν όταν η μπάντα άφηνε τα μακροσκελή psych-rock τζαμαρίσματα και εστίαζε την ενέργειά της σε πιο σύντομες noise punk εκρήξεις, όπως το περίφημο "Bataille" από το τελευταίο άλμπουμ τους ή το δυομισάλεπτο κομμάτι από την αρχή του encore τους που μπορείτε να δείτε παρακάτω (όποιος γνωρίζει τον τίτλο, ας μας πληροφορήσει στα σχόλια παρακαλώ).
Η συνολική εικόνα της μπάντας δικαίωσε τις υποσχέσεις του "Leave Home" και φαίνεται πως με έναν καλύτερο έλεγχο πάνω στη χαοτική ενέργεια που εκπέμπουν, μπορούν να μας δώσουν σημαντικότερα πράγματα στο άμεσο μέλλον. Η ζητούμενη τάξη στο χάος μπορεί να επιτευχθεί με την πείρα που σιγά-σιγά αποκτούν με τις συναυλίες τους, αλλά και με μια καλύτερη παραγωγή στις επόμενες ηχογραφήσεις τους - καλό και άγιο το lo-fi, αλλά η καλύτερη δουλειά των Sonic Youth δεν ήταν το "Confusion Is Sex" (για παράδειγμα).
The Men, live @ An Club
The Greek Scene report
Όσο για το ντόπιο support των συναυλιών αυτών, πρέπει να πούμε ότι και τα τρία συγκροτήματα που είδαμε μας άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις και πιστοποιούν την άνοδο της ελληνικής rock σκηνής σε μια εποχή που την έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ.
Οι The Mongrelettes συνόδευσαν την Παρασκευή τους Fall στο Gagarin προσθέτοντας πινελιές garage pop στα δρώμενα. Οι τέσσερις κοπέλες με το ασορτί ντύσιμο (αλά Dum Dum Girls, αλλά στο πιο σεμνό!) και το αγόρι της μπάντας με την παράταιρη εμφάνιση αλλά τον ουσιαστικό ρόλο για τον ήχο τους , αφού garage χωρίς farfisa δεν γίνεται, τα έδωσαν όλα σε ένα σχεδόν ωριαίο σετ που απείλησε να ξεπεράσει σε διάρκεια τους headliners. Πολύ καλά φωνητικά και παίξιμο με αρκετή αυτοπεποίθηση που σίγουρα άφησε ικανοποιημένους τους φίλους του συγκεκριμένου ήχου.
Πρέπει όμως να κάνω τη γενικότερη παρατήρηση ότι όταν το σύνολο της δισκογραφίας σου αποτελείται από ένα μόνο single, είναι μάλλον πιο αποτελεσματικό όταν έχεις το ρόλο του support, να παίζεις ένα σφιχτό μισάωρο σετ με τα καλύτερα κομμάτια σου παρά όλο σου το υλικό. Με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο πιθανό να κερδίσεις τις εντυπώσεις για αυτούς που σε ακούν πρώτη φορά και να τους υποχρεώσεις να σε αναζητήσουν σε μια δική σου συναυλία.
Οι Ruined Families άνοιξαν τη συναυλία του Σαββάτου στο An Club εκλύοντας τόνους hardcore ενέργειας σε ένα σύντομο, αλλά αποτελεσματικό σετ. Ο συγκεκριμένος ήχος που γνώρισε μέρες underground δόξας στις αρχές των '80s έχει βέβαια τους περιορισμούς του, αλλά έχω την αίσθηση ότι στους καιρούς που ζούμε χρειάζεται να κάνει την επιστροφή του. Καλύτερη μουσική εκτόνωση δεν μπορεί να υπάρξει με κανένα άλλο είδος. Punk’s not dead!
Όσο για τους Acid Baby Jesus, έχοντας ένα σημαντικό άλμπουμ στο ενεργητικό τους και περιοδείες πέρα από τα σύνορα, είναι σίγουρα ικανοί αυτή τη στιγμή να γεμίσουν το An Club και μόνοι τους, οπότε ήταν σίγουρα μια πολυτέλεια να τους δούμε ως support στους The Men. Η σκηνική τους παρουσία μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις και την πρώτη φορά που τους είχα δει, μαζί με τους Chain & The Gang το 2010. Ακόμα καλύτεροι τώρα, μπορούν όχι απλώς να παίζουν με τα επίπεδα ενέργειας που αρμόζουν στο υψηλής αδρεναλίνης ψυχεδελικό garage τους, αλλά να δίνουν και κανονικότατο rock’n’roll show επί σκηνής, παρασύροντας το κοινό στη δίνη του ήχου τους. Εμφάνιση υψηλών προδιαγραφών που στάθηκε άξια δίπλα σε αυτή των The Men που ακολούθησαν.
Playlist: The Mongrelettes, Ruined Families & Acid Baby Jesus live
The Fall @ Gagarin 205 (10/2/12)
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την Παρασκευή, είχαμε την επιστροφή των The Fall του μεγάλου Mark E Smith στα μέρη μας μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μπορεί να είμαι ένας από αυτούς που γκρινιάζουν όταν ακούνε τα ίδια και τα ίδια ονόματα να επαναλαμβάνονται στις συναυλιακές ανακοινώσεις των διοργανωτών, αλλά ειδικά τους Fall θα μπορούσα να τους βλέπω και δύο φορές το χρόνο και να θέλω κι’ άλλο. Ακόμα και στις περιπτώσεις που ο Smith ξύπνησε στραβά και όλα πήγαν ανάποδα στη συναυλία (ναι, έχει συμβεί κι’ αυτό μια-δυό φορές στις καμιά ντουζίνα φορές που τους έχω δει ως τώρα) και πάλι αυτό που θα δεις είναι κάτι εγγυημένα απρόβλεπτο και μοναδικό.
Ευτυχώς, όμως, τόσο σε αυτήν όσο και στην αμέσως προηγούμενη εμφάνισή τους στα μέρη μας το 2008, ο Smith όχι μόνο είχε κέφια, αλλά εμφανίστηκε και σε άψογη φόρμα επί σκηνής. Ίσως παίζει ρόλο το γεγονός ότι λόγω Ελένης Πούλου, συζύγου του Mark και κιμπορντίστριας του γκρουπ, η Ελλάδα έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο η δεύτερη πατρίδα του συγκροτήματος. Το σίγουρα είναι ότι οι Fall ήταν για ακόμα μια φορά εκπληκτικοί, αντάξιοι της μεγάλης ιστορίας τους.
Η ιστορία του συγκροτήματος εκπροσωπήθηκε στο σφικτό 75λεπτο σετ τους από το "Psykick Dancehall" (από το "Dragnet" του 1979), αλλά και από τις κλασσικές διασκευές που έπαιξαν: το "Strychnine" για αρχή, και τα "Mr. Pharmacist" και "White Lightning" που μας φύλαγαν για το encore. Ενδιάμεσα μας παρουσίασαν μια επιλογή από τα καλύτερα πρόσφατα κομμάτια τους με highlights τα "Blindness", "I've Been Duped" (με την Ελένη στην πρώτη φωνή και τον Mark στα διασκεδαστικά β’ φωνητικά και τις δημιουργικές παρεμβάσεις στα μόνιτορ), "Bury", "Greenway" (το απαραίτητο ελληνικό heavy metal) και "Nate Will Not Return".
Οι Fall, ως γνωστόν, δεν είναι συγκρότημα της νοσταλγίας. O Smith κοιτάζει πάντα εμπρός και με τη βοήθεια της δυνατής μπάντας που τον περιστοιχίζει (το συγκεκριμένο line up παραμένει σταθερό τα τελευταία 4 χρόνια και μπορεί να αντέξει στη σύγκριση με τις καλύτερες ενσαρκώσεις των Fall από το παρελθόν) εξακολουθεί και δίνει σάρκα και οστά στο μοναδικό μουσικό του όραμα, αποδίδοντάς το ζωντανά με την ίδια ένταση και βιτριόλι που πάντα τον χαρακτήριζαν. Είθε η βασιλεία του ενός και μοναδικού Hip Priest να συνεχιστεί για πολλά, πολλά χρόνια ακόμα.
The Fall - Mr. Pharmacist (live @ Gagarin 205)
The Men @ An Club (11/2/12)
Μια μέρα μετά, στο An Club είχαμε την πρώτη εμφάνιση των Νεοϋορκέζων θορυβοποιών The Men - άλλη μια αξιέπαινη και τολμηρή επιλογή της Arte Fiasco που μας κακομαθαίνει τελευταία. Οι The Men, που έχουν όμως και μια woman στις τάξεις τους στο μπάσο, άφησαν υποσχέσεις με το περσυνό, ιδιαίτερα θορυβώδες "Leave Home" και όπου να ‘ναι αναμένεται η συνέχεια με το "Open Your Heart". Μάλιστα, όπως φάνηκε και από τις επιλογές των κομματιών στη συναυλία τους, το "Leave Home" το έχουν αφήσει πλέον πίσω τους και ετοιμάζονται για άλλα.
Το περίπου ωριαίο σετ που μας παρουσίασαν μπορεί να μην ήταν μεγάλο σε διάρκεια, αλλά δεν υπολειπόταν σε ένταση και θόρυβο. Οι καλύτερές στιγμές του ήρθαν όταν η μπάντα άφηνε τα μακροσκελή psych-rock τζαμαρίσματα και εστίαζε την ενέργειά της σε πιο σύντομες noise punk εκρήξεις, όπως το περίφημο "Bataille" από το τελευταίο άλμπουμ τους ή το δυομισάλεπτο κομμάτι από την αρχή του encore τους που μπορείτε να δείτε παρακάτω (όποιος γνωρίζει τον τίτλο, ας μας πληροφορήσει στα σχόλια παρακαλώ).
Η συνολική εικόνα της μπάντας δικαίωσε τις υποσχέσεις του "Leave Home" και φαίνεται πως με έναν καλύτερο έλεγχο πάνω στη χαοτική ενέργεια που εκπέμπουν, μπορούν να μας δώσουν σημαντικότερα πράγματα στο άμεσο μέλλον. Η ζητούμενη τάξη στο χάος μπορεί να επιτευχθεί με την πείρα που σιγά-σιγά αποκτούν με τις συναυλίες τους, αλλά και με μια καλύτερη παραγωγή στις επόμενες ηχογραφήσεις τους - καλό και άγιο το lo-fi, αλλά η καλύτερη δουλειά των Sonic Youth δεν ήταν το "Confusion Is Sex" (για παράδειγμα).
The Men, live @ An Club
The Greek Scene report
Όσο για το ντόπιο support των συναυλιών αυτών, πρέπει να πούμε ότι και τα τρία συγκροτήματα που είδαμε μας άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις και πιστοποιούν την άνοδο της ελληνικής rock σκηνής σε μια εποχή που την έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ.
Οι The Mongrelettes συνόδευσαν την Παρασκευή τους Fall στο Gagarin προσθέτοντας πινελιές garage pop στα δρώμενα. Οι τέσσερις κοπέλες με το ασορτί ντύσιμο (αλά Dum Dum Girls, αλλά στο πιο σεμνό!) και το αγόρι της μπάντας με την παράταιρη εμφάνιση αλλά τον ουσιαστικό ρόλο για τον ήχο τους , αφού garage χωρίς farfisa δεν γίνεται, τα έδωσαν όλα σε ένα σχεδόν ωριαίο σετ που απείλησε να ξεπεράσει σε διάρκεια τους headliners. Πολύ καλά φωνητικά και παίξιμο με αρκετή αυτοπεποίθηση που σίγουρα άφησε ικανοποιημένους τους φίλους του συγκεκριμένου ήχου.
Πρέπει όμως να κάνω τη γενικότερη παρατήρηση ότι όταν το σύνολο της δισκογραφίας σου αποτελείται από ένα μόνο single, είναι μάλλον πιο αποτελεσματικό όταν έχεις το ρόλο του support, να παίζεις ένα σφιχτό μισάωρο σετ με τα καλύτερα κομμάτια σου παρά όλο σου το υλικό. Με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο πιθανό να κερδίσεις τις εντυπώσεις για αυτούς που σε ακούν πρώτη φορά και να τους υποχρεώσεις να σε αναζητήσουν σε μια δική σου συναυλία.
Οι Ruined Families άνοιξαν τη συναυλία του Σαββάτου στο An Club εκλύοντας τόνους hardcore ενέργειας σε ένα σύντομο, αλλά αποτελεσματικό σετ. Ο συγκεκριμένος ήχος που γνώρισε μέρες underground δόξας στις αρχές των '80s έχει βέβαια τους περιορισμούς του, αλλά έχω την αίσθηση ότι στους καιρούς που ζούμε χρειάζεται να κάνει την επιστροφή του. Καλύτερη μουσική εκτόνωση δεν μπορεί να υπάρξει με κανένα άλλο είδος. Punk’s not dead!
Όσο για τους Acid Baby Jesus, έχοντας ένα σημαντικό άλμπουμ στο ενεργητικό τους και περιοδείες πέρα από τα σύνορα, είναι σίγουρα ικανοί αυτή τη στιγμή να γεμίσουν το An Club και μόνοι τους, οπότε ήταν σίγουρα μια πολυτέλεια να τους δούμε ως support στους The Men. Η σκηνική τους παρουσία μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις και την πρώτη φορά που τους είχα δει, μαζί με τους Chain & The Gang το 2010. Ακόμα καλύτεροι τώρα, μπορούν όχι απλώς να παίζουν με τα επίπεδα ενέργειας που αρμόζουν στο υψηλής αδρεναλίνης ψυχεδελικό garage τους, αλλά να δίνουν και κανονικότατο rock’n’roll show επί σκηνής, παρασύροντας το κοινό στη δίνη του ήχου τους. Εμφάνιση υψηλών προδιαγραφών που στάθηκε άξια δίπλα σε αυτή των The Men που ακολούθησαν.
Playlist: The Mongrelettes, Ruined Families & Acid Baby Jesus live