Είναι παράξενο, αλλά αν αναλογιστεί κανείς ότι στους τίτλους αυτού του κύκλου των ταινιών του C. Nolan, το “Batman” αναφέρεται μόνο στην πρώτη, ενώ στη συνέχεια γνωρίζουμε τον ήρωα σαν “Σκοτεινό Ιππότη”, μπορεί να καταλάβει κανείς εύκολα πως ο σκηνοθέτης θέλει να επικεντρωθούμε στην σκοτεινή πλευρά του ήρωα και να βγάλουμε από το μυαλό μας την ευχάριστη και “καρτουνίστικη” πλευρά που μας παρουσίαζε τόσα χρόνια η DC και ... ο Tim Burton!
Όντας ο πρώτος σκηνοθέτης που ολοκλήρωσε τριλογία του σκοτεινού ήρωα, γενικά μένουμε με πολύ θετικές εντυπώσεις από τις τρεις ταινίες του (με προσωπική επιλογή την δεύτερη), σε ένα αρκετά απαιτητικό θέμα που έχουν αγγίξει μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί. Ο C. Nolan κατάφερε να βάλει την δική του σφραγίδα και να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το πως βλέπουμε όλοι εμείς τον συγκεκριμένο ήρωα. Για αρκετούς, ενδεχομένως να κατάφερε να εκφράσει το πως φανταζόμασταν αυτόν τον ήρωα, όταν τον βλέπαμε στην τηλεόραση με το γκρι κολάν του και κάτι δεν μας καθόταν καλά.
Όσον αφορά την τελευταία ταινία της τριλογίας, ο σκηνοθέτης αυτή την φορά δεν επικεντρώθηκε τόσο στον “κακό” όπως στις προηγούμενες δύο (και δει στην δεύτερη), όσο στον ίδιο τον ήρωα και στον περίγυρό του, που παίρνει περισσότερες ατάκες από ότι στα δύο προηγούμενα. Χωρίς, βέβαια αυτό να σημαίνει πως ο Bane δεν αναλύεται στην ταινία, αφού και κατά τα λεγόμενα του ίδιου του Nolan, “ο συγκεκριμένος ανταγωνιστής επιλέχθηκε για να δοκιμάσει τον Batman πνευματικά όσο και σωματικά”.
Το casting της ταινίας ήταν υποδειγματικό, αφού ο καθένας ενσάρκωνε τον ρόλο του με μεγάλη επιτυχία. Εκτός από του “σταθερούς” της τριλογίας, όπου ο Michael Kane μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι, ευχάριστη έκπληξη προκάλεσαν και οι Anne Hathaway καθώς και η Marion Cotillard, στους ομολογουμένως όχι ιδιαίτερα απαιτητικούς ρόλους τους. Αρκετοί ηθοποιοί, γνωστοί από διάφορες τηλεοπτικές σειρές, κάνουν περάσματα στην ταινία (όπως ο Aidan Gillen από το Game of Thrones).
Ας σταθούμε λίγο στο storyline της ταινίας, όπου αν και ακολουθεί τα συμβατικά πρότυπα μιας τρίπρακτης ταινίας (δύσκολα θα γινόταν εμπορική επιτυχία διαφορετικά), καταφέρνει να πείσει τον θεατή για την φυσική ροή και εξέλιξη της ιστορίας χωρίς να δημιουργεί κενά και αναπάντητα ερωτήματα. Και κυρίως, καταφέρνει να δώσει μια σωστή κατακλείδα σε μια χιλιοπαιγμένη ιστορία που δεν έκλεισε ποτέ στην μεγάλη οθόνη.
Η τριλογία του “Σκοτεινού Ιππότη¨ όπως μας την έδωσε ο C. Nolan και οι συνεργάτες του, ολοκλήρωσε τον κύκλο της έτσι όπως έπρεπε. Η κορύφωση ήρθε στην δεύτερη ταινία, αφού η πρώτη ήταν εισαγωγική ενώ η τρίτη είναι καταληκτική. Παρ’ όλα αυτά δεν θα πρότεινα σε κάποιον να παραλείψει αυτό το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας, ακόμα και αν δεν έχει ενθουσιαστεί από τα προηγούμενα, καθότι δεν έχει δει ολόκληρη την ¨εικόνα¨. Στα μάτια μου, το έργο του σκηνοθέτη τώρα ολοκληρώθηκε. Και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όντας ο πρώτος σκηνοθέτης που ολοκλήρωσε τριλογία του σκοτεινού ήρωα, γενικά μένουμε με πολύ θετικές εντυπώσεις από τις τρεις ταινίες του (με προσωπική επιλογή την δεύτερη), σε ένα αρκετά απαιτητικό θέμα που έχουν αγγίξει μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί. Ο C. Nolan κατάφερε να βάλει την δική του σφραγίδα και να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το πως βλέπουμε όλοι εμείς τον συγκεκριμένο ήρωα. Για αρκετούς, ενδεχομένως να κατάφερε να εκφράσει το πως φανταζόμασταν αυτόν τον ήρωα, όταν τον βλέπαμε στην τηλεόραση με το γκρι κολάν του και κάτι δεν μας καθόταν καλά.
Όσον αφορά την τελευταία ταινία της τριλογίας, ο σκηνοθέτης αυτή την φορά δεν επικεντρώθηκε τόσο στον “κακό” όπως στις προηγούμενες δύο (και δει στην δεύτερη), όσο στον ίδιο τον ήρωα και στον περίγυρό του, που παίρνει περισσότερες ατάκες από ότι στα δύο προηγούμενα. Χωρίς, βέβαια αυτό να σημαίνει πως ο Bane δεν αναλύεται στην ταινία, αφού και κατά τα λεγόμενα του ίδιου του Nolan, “ο συγκεκριμένος ανταγωνιστής επιλέχθηκε για να δοκιμάσει τον Batman πνευματικά όσο και σωματικά”.
Το casting της ταινίας ήταν υποδειγματικό, αφού ο καθένας ενσάρκωνε τον ρόλο του με μεγάλη επιτυχία. Εκτός από του “σταθερούς” της τριλογίας, όπου ο Michael Kane μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι, ευχάριστη έκπληξη προκάλεσαν και οι Anne Hathaway καθώς και η Marion Cotillard, στους ομολογουμένως όχι ιδιαίτερα απαιτητικούς ρόλους τους. Αρκετοί ηθοποιοί, γνωστοί από διάφορες τηλεοπτικές σειρές, κάνουν περάσματα στην ταινία (όπως ο Aidan Gillen από το Game of Thrones).
Ας σταθούμε λίγο στο storyline της ταινίας, όπου αν και ακολουθεί τα συμβατικά πρότυπα μιας τρίπρακτης ταινίας (δύσκολα θα γινόταν εμπορική επιτυχία διαφορετικά), καταφέρνει να πείσει τον θεατή για την φυσική ροή και εξέλιξη της ιστορίας χωρίς να δημιουργεί κενά και αναπάντητα ερωτήματα. Και κυρίως, καταφέρνει να δώσει μια σωστή κατακλείδα σε μια χιλιοπαιγμένη ιστορία που δεν έκλεισε ποτέ στην μεγάλη οθόνη.
Η τριλογία του “Σκοτεινού Ιππότη¨ όπως μας την έδωσε ο C. Nolan και οι συνεργάτες του, ολοκλήρωσε τον κύκλο της έτσι όπως έπρεπε. Η κορύφωση ήρθε στην δεύτερη ταινία, αφού η πρώτη ήταν εισαγωγική ενώ η τρίτη είναι καταληκτική. Παρ’ όλα αυτά δεν θα πρότεινα σε κάποιον να παραλείψει αυτό το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας, ακόμα και αν δεν έχει ενθουσιαστεί από τα προηγούμενα, καθότι δεν έχει δει ολόκληρη την ¨εικόνα¨. Στα μάτια μου, το έργο του σκηνοθέτη τώρα ολοκληρώθηκε. Και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.