Το "Mix Grill" ήταν στην πρεμιέρα του Λάκη Παπαδόπουλου και του Βασιλικού στο "Σταυρό του Νότου" και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε
με τους δύο τραγουδιστές για το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν του
ελληνικού τραγουδιού αλλά και της καριέρας τους.
Ας ξεκινήσουμε με όσα μας είπε ο Λάκης Παπαδόπουλος και σε νέο άρθρο θα διαβάσετε τη συνέντευξη του Βασιλικού.
-Μετράτε πόσες πρεμιέρες έχετε κάνει μέχρι σήμερα;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εδώ και ενενήντα χρόνια δε μετράω.
-Φέτος κλείνετε 30 χρόνια στη δισκογραφία…
Λάκης Παπαδόπουλος: Του χρόνου θα είναι τα σαράντα.
-Θυμάστε κάποια πρεμιέρα που να είχατε το περισσότερο άγχος;
Λάκης Παπαδόπουλος: Πρόπερσι σε μια συναυλία που είχα κάνει στο εξωτερικό, στην Τρίπολη. Όταν μου είχε σπάσει η ζώνη και φοβόμουν να βγω επάνω μη μου πέσει το παντελόνι.
-Έχετε συνεργαστεί με την Αρλέτα, τον Πάνο Κούτρα, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τους Πυξ Λαξ , τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά και τόσους άλλους καλλιτέχνες, που δεν μπορώ να τους μετρήσω.. Δηλαδή με ένα κομμάτι της ελληνικής μουσικής ιστορίας. Νιώθετε ένα μέρος αυτής;
Λάκης Παπαδόπουλος: Πάνε να με βάλουνε, αλλά εγώ ανθίσταμαι γιατί νομίζω ότι είμαι κατάσκοπος της ξένης μουσικής, εδώ, στην Ελλάδα.
-Δεν νιώθετε δηλαδή κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού;
Λάκης Παπαδόπουλος: Υπάρχει περίπτωση να είμαι ένα κομμάτι ,αλλά το κομμάτι δεν κινείται, αλλά ούτε αλλάζει διαστάσεις, οπότε δε θέλω να είμαι. Ακόμα, δεν έχω τελειώσει στο μεγάλωμα μου.
-Είχατε συνεργαστεί με κάποιον που ήταν απαιτητικός, που σας δυσκόλεψε λίγο;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είναι μερικοί, που έχουν καβαλήσει το καλάμι και το παίζουν ιθύνοντες και αφεντικά ,αλλά δε με αρέσουν εμένα αυτοί. Προτιμώ τους απλούς, τους προσγειωμένους, τους καθημερινούς πρωινούς ανθρώπους.
-Δηλαδή υπάρχουν και καλλιτέχνες του ροκ τραγουδιού που έχουν καβαλήσει το καλάμι;
Λάκης Παπαδόπουλος: Τι μου λες τώρα; Η κοινωνία είναι μία. Κατάλαβε το και παντού είναι τα ίδια.
-Στην Ελλάδα, όμως, μπορεί να είσαι σταρ;
Λάκης Παπαδόπουλος: Άμα το πιστέψεις εσύ, το πιστεύουν και οι άλλοι. Εγώ, ευτυχώς, δεν το πίστεψα.
- Μια ερώτηση που μπορεί να είναι χαζή. Γιατί «Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ»;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είναι χαζή ερώτηση. Έχω ξεχάσει κιόλας γιατί. Δε θυμάμαι πια. Έχουν περάσει χρόνια. Ας το να αιωρείται.
-Επειδή σας ακολουθεί παντού..
Λάκης Παπαδόπουλος: Έχει πλάκα αυτό το όνομα γι αυτό το έκανα έτσι .
-Πόσο έχει αλλάξει η ελληνική μουσική από την περίοδο του ’60 όπου ξεκινήσατε με τους “Dragons” μέχρι σήμερα;
Λάκης Παπαδόπουλος: Η μουσική εδώ, στην Ελλάδα και το επίπεδο πηγαινοέρχεται, μα πάντα είναι το ίδιο. Κάνει διάφορους κυματισμούς. Το ροκ μερικές φορές είναι στην επιφάνεια, μερικές φορές κάτω στα αμπάρια, στην επιφάνεια και πάλι στο βυθό. Έχουν περάσει μπόλικες τέτοιες κυματικές διαταραχές της ελληνικής μουσικής.
-Και τις έχετε ζήσει όλες..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ναι τις έχω ζήσει όλες, που να μην τις είχα ζήσει.
-Η καλύτερη περίοδος;
Λάκης Παπαδόπουλος: Να μου πάνε καλά στη ζωή μου όλα και δε μετράω την καλλιτεχνική επιτυχία. Πιο πολύ με απασχολεί η προσωπική μου ζωή. Το άλλο δε με απασχολεί. Έχω σίγουρα μια προϋπόθεση για να είμαι αυτός που είμαι εκεί και αυτό άλλες φορές ανεβαίνει και άλλες κατεβαίνει. Είναι μέσα στον κυματισμό της ελληνικής μουσικής.
-Από τότε που ξεκινήσατε πόσο έχουν αλλάξει οι επιλογές του κόσμου;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο κόσμος πάντα ο ίδιος είναι: τα μπουζούκια, τα πιάτα, οι έντεχνοι, οι σοβαροί, οι πλακατζήδες, οι σοβαροφανείς, οι αεριτζήδες. Η ελληνική κοινωνία. Ένα μωσαϊκό.
-Πώς στρέφεις τον κόσμο ώστε να αγαπήσει τη μουσική;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εγώ προσωπικά είμαι δεμένος πολύ με το τραγούδι σαν ακροατής και τη βρίσκω πιο πολύ σαν ακροατής ακούγοντας τραγούδια, που μου αρέσουν.
-Αν είχατε κάποιον μπροστά σας που άκουγε μπουζούκια θα σας ενδιέφερα να του αλλάξετε τη γνώμη;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είσαι καλά; Τα μπουζούκια είναι θεία. Αρκεί να είναι καλά. Με αντιμετωπίζεις για ροκά; Λάθος κάνεις. Είμαι ακροατής μουσικής. Αυτό είμαι. Και γράφω και μερικά τραγούδια, που θέλω να είναι καλά και όπως φαίνεται είναι.
-Πώς είναι να γράφεις μουσική για την Αρλέτα και ταυτόχρονα και για το Σάκη Ρουβά;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εδώ στην Ελλάδα, όλα είναι αναλώσιμα και όλα έχουν την αξία τους. Την Α αξία. Δεν έχει σημασία το ποιος θα το πει. Έχει σημασία τι θα του δώσεις να πει. Και εν πάση περιπτώσει, η Αρλέτα είναι σπουδαίο λαρύγγι και ο Ρουβάς είναι ένας ωραίος καλλιτέχνης. Πώς είναι ο Michael Jackson, που συνδυάζει χορό, εμφάνιση και μια φωνή; Αυτός είναι ο Ρουβάς. Πιστεύω ότι δίνοντας στον καλλιτέχνη κάτι δικό σου του αλλάζεις και ρότα ,όταν το δικό σου, βέβαια, έχει μια άλλη κατεύθυνση.
-Πάντα είχα απορία πως γράψατε το «Για να σ’ εκδικηθώ»;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ρωτήστε τον Κυριάκο Ντούμο γι αυτό.
-Ναι αλλά τη μουσική την έχετε γράψει εσείς..
Λάκης Παπαδόπουλος: Είχα γυρίσει ένα βράδυ από μια συναυλία και είδα αυτό το στίχο. Έκανα δύο versions ένα ροκάκι και μια μπαλάντα και κράτησα την μπαλάντα. Μετά όταν βρέθηκα με το Μητροπάνο, συμπτωματικά, μου ήρθε στο μυαλό να το πούμε παρέα για να βγει και καλύτερο. Και το απογείωσε. Και ιδιαίτερα εκεί στο «χρώμα που μισούσες» το απογείωσε το τραγούδι.
-Το ερμηνεύσατε σαν να το ζήσατε..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ναι γιατί ό,τι κάνω το κάνω με μεράκι.
-Θα ήθελα να σας πω μερικούς τίτλους τραγουδιών σας και να μου πείτε την πρώτη σκέψη που σας έρχεται..
Ο Κουρσάρος.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο αδερφός μου ,που με σύστησε στον Παύλο Μάντεση.
-Πάρε πασά μου.
Λάκης Παπαδόπουλος: Το ατέλειωτο μαλλί της Δήμου.
-Εσύ εκεί.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο συγχωρεμένος ο Μάνος ο Ξυδούς, ο φίλος μου, που το απογείωσε.
-Το παλιό μου παλτό.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ένα τραγούδι που το έδινα και το έπαιρνα από το Δάντη. Τελικά, το κράτησε και καλά έκανε γιατί το απογείωσε.
-Τα ήσυχα βράδια.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ένα βράδυ με την κιθάρα πολεμούσα να κάνω μια ναπολιτάνικη μελωδία, την πήρε η Μαριανίνα Κριεζή στα έμπειρα χέρια της , και την έκανε αριστούργημα.
-Για να σ’ εκδικηθώ.
Λάκης Παπαδόπουλος: Αυτό είναι δύο διαφορετικές σχολές. Ο ροκάς υποτίθεται, εγώ, και ο λαϊκός, ο Μητροπάνος. Μια ζεύξη διαφορετικών ανθρώπων από διαφορετική κατεύθυνση η οποία μετά ακολουθήθηκε από πολλούς.
-Batida de coco.
Λάκης Παπαδόπουλος: Η Αρλέτα και τα φωνητικά από πίσω. Λατινοαμερικάνικο στυλ όπως λέει και το μπουκάλι.
-Τα μπλε παπούτσια.
Λάκης Παπαδόπουλος: Μια τρέλα της νιότης μου και η φυσαρμόνικα του Κλέωνα Αντωνίου.
-Και θα χαθώ.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ισιδώρα Σιδέρη οπωσδήποτε, γλυκύτατη τραγουδίστρια ,Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού, που διοργάνωσε ο Χατζιδάκις.
-Θα γράφατε εσείς μουσική για ξενόγλωσσο τραγούδι;
Λάκης Παπαδόπουλος: Μακάρι! Και ιταλικό και γαλλικό και ισπανικό αμερικάνικο.
-Επειδή υπάρχει η τάση στην Ελλάδα οι νέοι καλλιτέχνες να χρησιμοποιούν τον ξενόγλωσσο στίχο όπως ο Vassilikos..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο Vassilikos είναι πολύ ωραίος. Έχει δική του προσωπικότητα. Μην νομίζεις όμως ότι ένα ελληνόπουλο μπορεί να κάνει καριέρα έξω στην Αγγλία ή στην Αμερική. Είναι ακατόρθωτο. Από εδώ να στέλνει τραγούδια. Σαν να λέμε ένας Αλβανός να κάνει καριέρα στην Ελλάδα .
-Λόγω της ελληνικής κουλτούρας;
Λάκης Παπαδόπουλος: Λόγω της διαρρύθμισης των εθνών. Δυστυχώς, υπάρχουν διαβαθμίσεις. Αμερικάνοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι πρώτη βαθμίδα, δεύτερη βαθμίδα: Ιταλοί, Ισπανοί, Τρίτη βαθμίδα : Έλληνες, Κύπριοι, τέταρτη βαθμίδα Κροάτες, Ουκρανοί, πέμπτη βαθμίδα: Φιλιππινέζοι.
-Είμαστε δηλαδή πολύ χαμηλά;
Λάκης Παπαδόπουλος: Κάπου στη μέση.
-Τι εύχεστε για το χειμώνα που έρχεται;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εύχομαι ηρεμία στην πολύπαθη πατρίδα μου.
-Και στους νέους;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ηρεμία, να ακούν καλή μουσική, να μην αρέσκονται στην εύκολη λύση και να μην ακολουθεί ο ένας τη μόδα του άλλου. Ο καθένας να έχει προσωπικό στίγμα. Από το ντύσιμο ξεκινάει η προσωπικότητα.
Ο Λάκης Παπαδόπουλος και ο Βασιλικός εμφανίζονται αύριο για δεύτερη φορά στο Σταυρό του Νότου.
Ας ξεκινήσουμε με όσα μας είπε ο Λάκης Παπαδόπουλος και σε νέο άρθρο θα διαβάσετε τη συνέντευξη του Βασιλικού.
-Μετράτε πόσες πρεμιέρες έχετε κάνει μέχρι σήμερα;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εδώ και ενενήντα χρόνια δε μετράω.
-Φέτος κλείνετε 30 χρόνια στη δισκογραφία…
Λάκης Παπαδόπουλος: Του χρόνου θα είναι τα σαράντα.
-Θυμάστε κάποια πρεμιέρα που να είχατε το περισσότερο άγχος;
Λάκης Παπαδόπουλος: Πρόπερσι σε μια συναυλία που είχα κάνει στο εξωτερικό, στην Τρίπολη. Όταν μου είχε σπάσει η ζώνη και φοβόμουν να βγω επάνω μη μου πέσει το παντελόνι.
-Έχετε συνεργαστεί με την Αρλέτα, τον Πάνο Κούτρα, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τους Πυξ Λαξ , τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά και τόσους άλλους καλλιτέχνες, που δεν μπορώ να τους μετρήσω.. Δηλαδή με ένα κομμάτι της ελληνικής μουσικής ιστορίας. Νιώθετε ένα μέρος αυτής;
Λάκης Παπαδόπουλος: Πάνε να με βάλουνε, αλλά εγώ ανθίσταμαι γιατί νομίζω ότι είμαι κατάσκοπος της ξένης μουσικής, εδώ, στην Ελλάδα.
-Δεν νιώθετε δηλαδή κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού;
Λάκης Παπαδόπουλος: Υπάρχει περίπτωση να είμαι ένα κομμάτι ,αλλά το κομμάτι δεν κινείται, αλλά ούτε αλλάζει διαστάσεις, οπότε δε θέλω να είμαι. Ακόμα, δεν έχω τελειώσει στο μεγάλωμα μου.
-Είχατε συνεργαστεί με κάποιον που ήταν απαιτητικός, που σας δυσκόλεψε λίγο;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είναι μερικοί, που έχουν καβαλήσει το καλάμι και το παίζουν ιθύνοντες και αφεντικά ,αλλά δε με αρέσουν εμένα αυτοί. Προτιμώ τους απλούς, τους προσγειωμένους, τους καθημερινούς πρωινούς ανθρώπους.
-Δηλαδή υπάρχουν και καλλιτέχνες του ροκ τραγουδιού που έχουν καβαλήσει το καλάμι;
Λάκης Παπαδόπουλος: Τι μου λες τώρα; Η κοινωνία είναι μία. Κατάλαβε το και παντού είναι τα ίδια.
-Στην Ελλάδα, όμως, μπορεί να είσαι σταρ;
Λάκης Παπαδόπουλος: Άμα το πιστέψεις εσύ, το πιστεύουν και οι άλλοι. Εγώ, ευτυχώς, δεν το πίστεψα.
- Μια ερώτηση που μπορεί να είναι χαζή. Γιατί «Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ»;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είναι χαζή ερώτηση. Έχω ξεχάσει κιόλας γιατί. Δε θυμάμαι πια. Έχουν περάσει χρόνια. Ας το να αιωρείται.
-Επειδή σας ακολουθεί παντού..
Λάκης Παπαδόπουλος: Έχει πλάκα αυτό το όνομα γι αυτό το έκανα έτσι .
-Πόσο έχει αλλάξει η ελληνική μουσική από την περίοδο του ’60 όπου ξεκινήσατε με τους “Dragons” μέχρι σήμερα;
Λάκης Παπαδόπουλος: Η μουσική εδώ, στην Ελλάδα και το επίπεδο πηγαινοέρχεται, μα πάντα είναι το ίδιο. Κάνει διάφορους κυματισμούς. Το ροκ μερικές φορές είναι στην επιφάνεια, μερικές φορές κάτω στα αμπάρια, στην επιφάνεια και πάλι στο βυθό. Έχουν περάσει μπόλικες τέτοιες κυματικές διαταραχές της ελληνικής μουσικής.
-Και τις έχετε ζήσει όλες..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ναι τις έχω ζήσει όλες, που να μην τις είχα ζήσει.
-Η καλύτερη περίοδος;
Λάκης Παπαδόπουλος: Να μου πάνε καλά στη ζωή μου όλα και δε μετράω την καλλιτεχνική επιτυχία. Πιο πολύ με απασχολεί η προσωπική μου ζωή. Το άλλο δε με απασχολεί. Έχω σίγουρα μια προϋπόθεση για να είμαι αυτός που είμαι εκεί και αυτό άλλες φορές ανεβαίνει και άλλες κατεβαίνει. Είναι μέσα στον κυματισμό της ελληνικής μουσικής.
-Από τότε που ξεκινήσατε πόσο έχουν αλλάξει οι επιλογές του κόσμου;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο κόσμος πάντα ο ίδιος είναι: τα μπουζούκια, τα πιάτα, οι έντεχνοι, οι σοβαροί, οι πλακατζήδες, οι σοβαροφανείς, οι αεριτζήδες. Η ελληνική κοινωνία. Ένα μωσαϊκό.
-Πώς στρέφεις τον κόσμο ώστε να αγαπήσει τη μουσική;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εγώ προσωπικά είμαι δεμένος πολύ με το τραγούδι σαν ακροατής και τη βρίσκω πιο πολύ σαν ακροατής ακούγοντας τραγούδια, που μου αρέσουν.
-Αν είχατε κάποιον μπροστά σας που άκουγε μπουζούκια θα σας ενδιέφερα να του αλλάξετε τη γνώμη;
Λάκης Παπαδόπουλος: Είσαι καλά; Τα μπουζούκια είναι θεία. Αρκεί να είναι καλά. Με αντιμετωπίζεις για ροκά; Λάθος κάνεις. Είμαι ακροατής μουσικής. Αυτό είμαι. Και γράφω και μερικά τραγούδια, που θέλω να είναι καλά και όπως φαίνεται είναι.
-Πώς είναι να γράφεις μουσική για την Αρλέτα και ταυτόχρονα και για το Σάκη Ρουβά;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εδώ στην Ελλάδα, όλα είναι αναλώσιμα και όλα έχουν την αξία τους. Την Α αξία. Δεν έχει σημασία το ποιος θα το πει. Έχει σημασία τι θα του δώσεις να πει. Και εν πάση περιπτώσει, η Αρλέτα είναι σπουδαίο λαρύγγι και ο Ρουβάς είναι ένας ωραίος καλλιτέχνης. Πώς είναι ο Michael Jackson, που συνδυάζει χορό, εμφάνιση και μια φωνή; Αυτός είναι ο Ρουβάς. Πιστεύω ότι δίνοντας στον καλλιτέχνη κάτι δικό σου του αλλάζεις και ρότα ,όταν το δικό σου, βέβαια, έχει μια άλλη κατεύθυνση.
-Πάντα είχα απορία πως γράψατε το «Για να σ’ εκδικηθώ»;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ρωτήστε τον Κυριάκο Ντούμο γι αυτό.
-Ναι αλλά τη μουσική την έχετε γράψει εσείς..
Λάκης Παπαδόπουλος: Είχα γυρίσει ένα βράδυ από μια συναυλία και είδα αυτό το στίχο. Έκανα δύο versions ένα ροκάκι και μια μπαλάντα και κράτησα την μπαλάντα. Μετά όταν βρέθηκα με το Μητροπάνο, συμπτωματικά, μου ήρθε στο μυαλό να το πούμε παρέα για να βγει και καλύτερο. Και το απογείωσε. Και ιδιαίτερα εκεί στο «χρώμα που μισούσες» το απογείωσε το τραγούδι.
-Το ερμηνεύσατε σαν να το ζήσατε..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ναι γιατί ό,τι κάνω το κάνω με μεράκι.
-Θα ήθελα να σας πω μερικούς τίτλους τραγουδιών σας και να μου πείτε την πρώτη σκέψη που σας έρχεται..
Ο Κουρσάρος.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο αδερφός μου ,που με σύστησε στον Παύλο Μάντεση.
-Πάρε πασά μου.
Λάκης Παπαδόπουλος: Το ατέλειωτο μαλλί της Δήμου.
-Εσύ εκεί.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο συγχωρεμένος ο Μάνος ο Ξυδούς, ο φίλος μου, που το απογείωσε.
-Το παλιό μου παλτό.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ένα τραγούδι που το έδινα και το έπαιρνα από το Δάντη. Τελικά, το κράτησε και καλά έκανε γιατί το απογείωσε.
-Τα ήσυχα βράδια.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ένα βράδυ με την κιθάρα πολεμούσα να κάνω μια ναπολιτάνικη μελωδία, την πήρε η Μαριανίνα Κριεζή στα έμπειρα χέρια της , και την έκανε αριστούργημα.
-Για να σ’ εκδικηθώ.
Λάκης Παπαδόπουλος: Αυτό είναι δύο διαφορετικές σχολές. Ο ροκάς υποτίθεται, εγώ, και ο λαϊκός, ο Μητροπάνος. Μια ζεύξη διαφορετικών ανθρώπων από διαφορετική κατεύθυνση η οποία μετά ακολουθήθηκε από πολλούς.
-Batida de coco.
Λάκης Παπαδόπουλος: Η Αρλέτα και τα φωνητικά από πίσω. Λατινοαμερικάνικο στυλ όπως λέει και το μπουκάλι.
-Τα μπλε παπούτσια.
Λάκης Παπαδόπουλος: Μια τρέλα της νιότης μου και η φυσαρμόνικα του Κλέωνα Αντωνίου.
-Και θα χαθώ.
Λάκης Παπαδόπουλος: Ισιδώρα Σιδέρη οπωσδήποτε, γλυκύτατη τραγουδίστρια ,Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού, που διοργάνωσε ο Χατζιδάκις.
-Θα γράφατε εσείς μουσική για ξενόγλωσσο τραγούδι;
Λάκης Παπαδόπουλος: Μακάρι! Και ιταλικό και γαλλικό και ισπανικό αμερικάνικο.
-Επειδή υπάρχει η τάση στην Ελλάδα οι νέοι καλλιτέχνες να χρησιμοποιούν τον ξενόγλωσσο στίχο όπως ο Vassilikos..
Λάκης Παπαδόπουλος: Ο Vassilikos είναι πολύ ωραίος. Έχει δική του προσωπικότητα. Μην νομίζεις όμως ότι ένα ελληνόπουλο μπορεί να κάνει καριέρα έξω στην Αγγλία ή στην Αμερική. Είναι ακατόρθωτο. Από εδώ να στέλνει τραγούδια. Σαν να λέμε ένας Αλβανός να κάνει καριέρα στην Ελλάδα .
-Λόγω της ελληνικής κουλτούρας;
Λάκης Παπαδόπουλος: Λόγω της διαρρύθμισης των εθνών. Δυστυχώς, υπάρχουν διαβαθμίσεις. Αμερικάνοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι πρώτη βαθμίδα, δεύτερη βαθμίδα: Ιταλοί, Ισπανοί, Τρίτη βαθμίδα : Έλληνες, Κύπριοι, τέταρτη βαθμίδα Κροάτες, Ουκρανοί, πέμπτη βαθμίδα: Φιλιππινέζοι.
-Είμαστε δηλαδή πολύ χαμηλά;
Λάκης Παπαδόπουλος: Κάπου στη μέση.
-Τι εύχεστε για το χειμώνα που έρχεται;
Λάκης Παπαδόπουλος: Εύχομαι ηρεμία στην πολύπαθη πατρίδα μου.
-Και στους νέους;
Λάκης Παπαδόπουλος: Ηρεμία, να ακούν καλή μουσική, να μην αρέσκονται στην εύκολη λύση και να μην ακολουθεί ο ένας τη μόδα του άλλου. Ο καθένας να έχει προσωπικό στίγμα. Από το ντύσιμο ξεκινάει η προσωπικότητα.
Ο Λάκης Παπαδόπουλος και ο Βασιλικός εμφανίζονται αύριο για δεύτερη φορά στο Σταυρό του Νότου.