Ο Γρηγόρης Πολύζος γεννήθηκε το 1986 και από μικρή ηλικία ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές, τις οποίες συνεχίζει μέχρι και σήμερα, έχοντας στο μεταξύ αποκτήσει πολλά διπλώματα με άριστα καθώς και το πτυχίο Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το 2004 διδάσκει και ο ίδιος, γράφοντας παράλληλα τραγούδια και ορχηστρικά. Έχει διακριθεί σε μουσικούς διαγωνισμούς ενώ η γνωριμία του με τον Νίκο Ζούδιαρη τον οδήγησε στην έκδοση του πρώτου του άλμπουμ, με τίτλο Σε Τόπους Που Δεν Ξέρω. Σε αυτό ο Πολύζος υπογράφει τη μουσική και την ενορχήστρωση ενώ ερμηνεύουν οι Λάκης Χαλκιάς, Φωτεινή Δάρρα, Απόστολος Ρίζος, Μαρία Κρασσοπούλου και Νίκος Ζούδιαρης, με τον τελευταίο να υπογράφει την επιμέλεια παραγωγής. Περισσότερα για τον Πολύζο μπορείτε να διαβάσετε στην συνέντευξη που του πήρε ο συνάδελφος Μανώλης Μαυράκης και δημοσιεύεται εδώ.
Ως σημερινός φιλοξενούμενος του Gimme 10, ο Γρηγόρης Πολύζος επέλεξε να γράψει για τους δέκα αγαπημένους του συνθέτες. Με ιδιαίτερη χαρά τον υποδεχόμαστε και του δίνουμε το λόγο:
Καλή χρονιά. Να κάνω κάποιες διευκρινίσεις:
α) Με τον όρο συνθέτες αναφέρομαι και στους τραγουδοποιούς, αυτούς δηλαδή που γράφουν και τον στίχο και την μουσική μόνοι τους.
β) Η σειρά είναι αλφαβητική και όχι αύξουσα ή φθίνουσα.
γ) Η επιλογή είναι αυστηρά προσωπική και υποκειμενική.
1. Γιάννης Μαρκόπουλος
Άφησε πίσω του μεγάλα τραγούδια αλλά και κάποιους από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών όπως π.χ. η Θητεία. Ο τρόπος που συνδυάζει τα κλασικά στοιχεία με το ελληνικό φολκλόρ είναι μοναδικός. Κανένας άλλος συνθέτης δεν το πέτυχε τόσο καλά.
2. Δήμος Μούτσης
Καινοτόμος συνθέτης (βλ. Άγιος Φεβρουάριος) αλλά παράλληλα ουσιαστικός και «ήπιος» στο άκουσμα. Δεν διστάζει να πειραματιστεί (π.χ. Τετραλογία). Λατρεύω ιδιαίτερα τους δίσκους Φράγμα και Να!...
3. Διονύσης Σαββόπουλος
Ανήκει βέβαια στην κατηγορία των τραγουδοποιών. Τα τραγούδια του Σαββόπουλου έχουν για μένα έναν αυθορμητισμό και μια τρέλα (ιδιαίτερα τα πρώτα τραγούδια του) που αγαπάω πολύ. Μπορεί κανείς να συναντήσει φαγκότα που μπερδεύονται με ηλεκτρικές κιθάρες και κόρνα που μπλέκονται με τύμπανα στο πρώιμο έργο του, μα και άλλα πολλά περίεργα.
4. Θάνος Μικρούτσικος
Ίσως η πιο εμφανής επιρροή μου (σύμφωνα με τον Νίκο Ζούδιαρη). Δυναμισμός, μελωδικότητα, πειραματισμός, αρμονία, καινοτομία, ατονική γραφή… όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία εναρμονίζονται με πολλή μαεστρία στο έργο του Θάνου Μικρούτσικου. Αγαπημένοι μου δίσκοι: Πολιτικά Τραγούδια, Καντάτα Για Την Μακρόνησο, Μουσική Πράξη Στον Μπρεχτ, Σταυρός Του Νότου και Εμπάργκο.
5. Μάνος Λοΐζος
Τρυφερός και παράλληλα πολύ αιχμηρός. Από το Νανούρισμα και Τα Τραγούδια Της Χαρούλας ως Τα Νέγρικα και τον Χικμέτ, ο Λοΐζος με απόλυτη επιτυχία και συνέπεια περνάει από όλα τα φάσματα της Ελληνικής μουσικής.
6. Μάνος Χατζιδάκις
Ο Μάνος της Ελλάδας. Ο Μεγάλος Ερωτικός. Ο ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες της Ελληνικής μουσικής. Ο πιο μελωδικός και λυρικός συνθέτης που έχει περάσει από αυτόν τον τόπο.
7. Μίκης Θεοδωράκης
Ο άλλος βασικός πυλώνας. Δυναμικός, ρυθμικός, επαναστατικός αλλά και λυρικότατος σε τραγούδια όπως η Όμορφη Πόλη ή η Φαίδρα. Με ιδιαίτερη αγάπη για την ποίηση άφησε κολοσσιαία, έργα όπως το Άξιον Εστί, που όμοιά του δεν έχουν ξαναγραφτεί ποτέ.
8. Μίμης Πλέσσας
Με την ίδια ευκολία μπορεί να γράψει ένα βαρύ ζεϊμπέκικο που θα χορεύει όλη η Ελλάδα και ένα swing… Επίσης είναι τρομερός πιανίστας.
9. Νίκος Ζούδιαρης
Συνθέτης και στιχουργός της νεότερης, όπως θα λέγαμε, γενιάς. Τον ξεχωρίζω από τους υπόλοιπους της εποχής του για την επιμονή του στην μελωδικότητα καθώς και την προσπάθειά του να παντρέψει το νέο ύφος με κάποια κλασικά στοιχεία. Τραγούδια όπως το Τι Να Θυμηθώ και το Μέτρησα είναι από τα λίγα τραγούδια του 21ου αιώνα που νομίζω ότι θα αντέξουν στον χρόνο.
10. Σταύρος Ξαρχάκος
Και μόνο για το Ρεμπέτικο δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα με τους αγαπημένους μου. Παρ’ όλα αυτά και το Νυν Και Αεί αλλά και άλλοι δίσκοι του είναι ιστορικής σημασίας.