Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος....
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτή η φράση, ισχύει. Σε αντίθεση όμως με τα κυριολεκτικά εγκλήματα, στα μεταφορικά εγκλήματα, την χρησιμοποιούμε μάλλον για καλό σκοπό.
Μια καλλιτεχνική επιστροφή, στο Rythmos Stage , από όπου και ξεκίνησε, πραγματοποίησε το δίδυμο Μικρούτσικος – Αντωνοπούλου, που τον τελευταίο χρόνο σταματημό δεν έχει!
Η περιοδεία τους, χειμώνας 2012 – 2013 , μέτρησε δεκάδες επισκέψεις σε αρκετές πόλεις τις Ελλάδας, μακρινές και κοντινές και άφησε , όπως μαθαίνουμε, τις καλύτερες των εντυπώσεων!
Παρότι δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το αν έχουν κουραστεί ακόμη , ή η επιστροφή τους στον τόπο του "Αθηναϊκού εγκληματος" , σηματοδοτεί κάποιο τέλος αυτών των εμφανίσεων , εμείς, ως πιστοί ακόλουθοι του ποιοτικού ελληνικού τραγουδιού, σπεύσαμε να πάρουμε τη "δόση" μας!!!
Φτάνοντας στο Ρυθμό, το θέαμα μιας ουράς , που έφτανε έως έξω στο δρόμο , κατάφερε να μας δημιουργήσει ένα ανάποδο συναίσθημα : όχι αυτό της δυσφορίας, αλλά μιας κρυφής και συνωμοτικής χαράς για το γεγονός , στο οποίο θα γινόμασταν όλοι μαζί μάρτυρες σε λίγη ώρα. Γιατί, το να έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις επί σκηνής, μετά από τόσα χρόνια καριέρας και επιτυχιών, τον ίδιο το Θάνο Μικρούτσικο, αποτελεί αυτούσια εμπειρία-μαρτυρία!
Ο χώρος γρήγορα γέμισε με κόσμο, αλλά και με μια ωραία αύρα ανθρώπων όλων των ηλικιών και των στυλ. Αφού βρήκαμε τη βολή μας στη "μπάρα" του Ρυθμού , περάσαμε τη γνώστη πια, από όλα τα live, μια ώρα αναμονής, ακριβώς στο τέλος της οποίας , έκανε την εμφάνισή του πάνω στη σκηνή ο κ. Μικρούτσικος, μόνος. Χωρίς πολλές κουβέντες και με το μοναδικό του ύφος, κάθεται στο πιάνο του και μας λέει... "Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία..." και όλοι τότε, χειροκροτώντας θερμά, συμφωνήσαμε ότι είμαστε εκεί για τον σωστό λόγο!
Ο ίδιος ο συνθέτης, όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει, χρησιμοποιεί αυτή την ατάκα από το ποίημα του Καββαδία ως "μότο" στη ζωή του, ως συμβουλή και αναπόφευκτα ως παρότρυνση ατομικής κινητοποίησης. Προφανώς, το κοινό εδώ και πολλά χρόνια καταλαβαίνει τον συμβολισμό του ποιητή, αναγνωρίζει την έμπνευση του συνθέτη και αποζητώντας να ζήσει δυνατά συναισθήματα μέσα από την μουσική και τα τραγούδια, κρατάει ψηλά στις προτιμίσεις του, τα μελοποιημένα του Καββαδία.
Δε μας αφήνει να πάρουμε ανάσα και αμέσως.. "Έβγαλε βρώμα η ίστορία ότι ξοφλήσαμε.."! Δεύτερο κύμα ενθουσιασμού μέσα στο Ρυθμό!!! Πως αλλιώς, όταν κάποια τόσα παλιά τραγούδια είναι ταυτόχρονα τόσο επικαιρικά. Ανάμεσα στην έξαψη των στίχων του Κώστα Τριπολίτη και την ένταση της ερμηνείας του συνθέτη, επι σκηνής εμφανίζεται η Ρίτα Αντωνοπούλου, δίνοντας στο ίδιο κομμάτι μια άλλη εκφραστική υπόσταση και ένα νέο tempo. Άρτια φωνή και ιδιαίτερη ευγενική φυσιογνωμία επί σκηνής, η τραγουδίστρια αυτή πληρεί όλες τις προϋποθέσεις που χρειάζεται κανείς για να "αγγίξει" αυτό το είδος μουσικής. Αναπόφευκτα, αποσπά το δυνατό χειροκρότημα του κοινού και ξεκινά να μας χαρίζει, το ένα πίσω από το άλλο, πολλά γνωστά και αγαπημένα κομμάτια του Θάνου Μικρούτσικου.
Ακούστηκαν τραγούδια με ιστορία και βάρος πολιτικοκοινωνικό, τραγούδια, που όπως μάθαμε μέσα από τις γλαφυρές ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας ο συνθέτης , είχαν πολύ μικρές πιθανότητες να γίνουν επιτυχία και όμως έγιναν, τραγούδια ξεσηκωτικά και άλλα που έχουν γίνει εθνικά άσματα. Ακούστηκαν ακόμη τραγούδια σημαντικών Ελλήνων συνθετών, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Κραουνάκη, ενώ από το πρόγραμμα δεν έλειψαν κάποιες καθαρά πιανιστικές στιγμές , όπως και ένα ξενόγλωσσο κομμάτι , με το οποίο η Ρίτα Αντωνοπούλου επέδειξε επιπλέον φωνητικές και εκφραστικές ικανότητες και μας άφησε "σύξυλους"!
Σχεδόν τρεις ώρες έμειναν πάνω στη σκηνή οι δύο καλλιτέχνες, εγχείρημα δύσκολο για δυο μόνο άτομα. Και ενώ θα περίμενε κανείς, πως η φόρμα "πιάνο - φωνή" θα απέβαινε ελλιπής για το αυτί, αντιθέτως , μας θύμισε πόσο το λιτό όταν είναι σωστό, είναι ανυπέρβλητο! Η Ρίτα Αντωνοπούλου , απόλυτα πειθαρχημένη ως προς τα τεχνικά της μέρη και ταυτόχρονα με μια ανάλαφρη αύρα ως προς το εκφραστικό αποτέλεσμα, σε έκανε να νιώθεις τυχερός που είσαι μάρτυρας μιας τέτοιας εμφάνισης. Από την άλλη, ο Θάνος Μικρούτσικος, ακούραστος και ροκ, έδωσε στον κόσμο αυτό που περίμενε : ζωντάνια και ελπίδα.
Απίστευτο που ένας καλλιτέχνης προηγούμενης γενιάς και τέτοιου ρεπερτορίου καταφέρνει να μας ξεσηκώνει έτσι...σκεφτόμασταν.. όταν ξαφνικά γίναμε μάρτυρες μιας πολύ όμορφης έκπληξης! Η Ρίτα Αντωνοπούλου, μετά από ένα μικρό διάλειμμα, εμφανίστηκε στη σκηνή με μια τούρτα για τα γενέθλια του Θάνου Μικρούτσικου! Είπε να μην μας φανερώσει την ηλικία του, αλλά η ευχετήρια κάρτα της Ρίτας "Χρόνια Πολλά σε έναν 18χρονο με εμπειρία 48χρονου!", μας έδωσε ένα αριθμητικό παιχνίδισμα σαν εργασία για το σπίτι..
Στα τρελά του όνειρα δοσμένος, πάντα γελαστός.... Χρόνια Πολλά!
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτή η φράση, ισχύει. Σε αντίθεση όμως με τα κυριολεκτικά εγκλήματα, στα μεταφορικά εγκλήματα, την χρησιμοποιούμε μάλλον για καλό σκοπό.
Μια καλλιτεχνική επιστροφή, στο Rythmos Stage , από όπου και ξεκίνησε, πραγματοποίησε το δίδυμο Μικρούτσικος – Αντωνοπούλου, που τον τελευταίο χρόνο σταματημό δεν έχει!
Η περιοδεία τους, χειμώνας 2012 – 2013 , μέτρησε δεκάδες επισκέψεις σε αρκετές πόλεις τις Ελλάδας, μακρινές και κοντινές και άφησε , όπως μαθαίνουμε, τις καλύτερες των εντυπώσεων!
Παρότι δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το αν έχουν κουραστεί ακόμη , ή η επιστροφή τους στον τόπο του "Αθηναϊκού εγκληματος" , σηματοδοτεί κάποιο τέλος αυτών των εμφανίσεων , εμείς, ως πιστοί ακόλουθοι του ποιοτικού ελληνικού τραγουδιού, σπεύσαμε να πάρουμε τη "δόση" μας!!!
Φτάνοντας στο Ρυθμό, το θέαμα μιας ουράς , που έφτανε έως έξω στο δρόμο , κατάφερε να μας δημιουργήσει ένα ανάποδο συναίσθημα : όχι αυτό της δυσφορίας, αλλά μιας κρυφής και συνωμοτικής χαράς για το γεγονός , στο οποίο θα γινόμασταν όλοι μαζί μάρτυρες σε λίγη ώρα. Γιατί, το να έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις επί σκηνής, μετά από τόσα χρόνια καριέρας και επιτυχιών, τον ίδιο το Θάνο Μικρούτσικο, αποτελεί αυτούσια εμπειρία-μαρτυρία!
Ο χώρος γρήγορα γέμισε με κόσμο, αλλά και με μια ωραία αύρα ανθρώπων όλων των ηλικιών και των στυλ. Αφού βρήκαμε τη βολή μας στη "μπάρα" του Ρυθμού , περάσαμε τη γνώστη πια, από όλα τα live, μια ώρα αναμονής, ακριβώς στο τέλος της οποίας , έκανε την εμφάνισή του πάνω στη σκηνή ο κ. Μικρούτσικος, μόνος. Χωρίς πολλές κουβέντες και με το μοναδικό του ύφος, κάθεται στο πιάνο του και μας λέει... "Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία..." και όλοι τότε, χειροκροτώντας θερμά, συμφωνήσαμε ότι είμαστε εκεί για τον σωστό λόγο! Ο ίδιος ο συνθέτης, όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει, χρησιμοποιεί αυτή την ατάκα από το ποίημα του Καββαδία ως "μότο" στη ζωή του, ως συμβουλή και αναπόφευκτα ως παρότρυνση ατομικής κινητοποίησης. Προφανώς, το κοινό εδώ και πολλά χρόνια καταλαβαίνει τον συμβολισμό του ποιητή, αναγνωρίζει την έμπνευση του συνθέτη και αποζητώντας να ζήσει δυνατά συναισθήματα μέσα από την μουσική και τα τραγούδια, κρατάει ψηλά στις προτιμίσεις του, τα μελοποιημένα του Καββαδία.
Δε μας αφήνει να πάρουμε ανάσα και αμέσως.. "Έβγαλε βρώμα η ίστορία ότι ξοφλήσαμε.."! Δεύτερο κύμα ενθουσιασμού μέσα στο Ρυθμό!!! Πως αλλιώς, όταν κάποια τόσα παλιά τραγούδια είναι ταυτόχρονα τόσο επικαιρικά. Ανάμεσα στην έξαψη των στίχων του Κώστα Τριπολίτη και την ένταση της ερμηνείας του συνθέτη, επι σκηνής εμφανίζεται η Ρίτα Αντωνοπούλου, δίνοντας στο ίδιο κομμάτι μια άλλη εκφραστική υπόσταση και ένα νέο tempo. Άρτια φωνή και ιδιαίτερη ευγενική φυσιογνωμία επί σκηνής, η τραγουδίστρια αυτή πληρεί όλες τις προϋποθέσεις που χρειάζεται κανείς για να "αγγίξει" αυτό το είδος μουσικής. Αναπόφευκτα, αποσπά το δυνατό χειροκρότημα του κοινού και ξεκινά να μας χαρίζει, το ένα πίσω από το άλλο, πολλά γνωστά και αγαπημένα κομμάτια του Θάνου Μικρούτσικου.
Ακούστηκαν τραγούδια με ιστορία και βάρος πολιτικοκοινωνικό, τραγούδια, που όπως μάθαμε μέσα από τις γλαφυρές ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας ο συνθέτης , είχαν πολύ μικρές πιθανότητες να γίνουν επιτυχία και όμως έγιναν, τραγούδια ξεσηκωτικά και άλλα που έχουν γίνει εθνικά άσματα. Ακούστηκαν ακόμη τραγούδια σημαντικών Ελλήνων συνθετών, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Κραουνάκη, ενώ από το πρόγραμμα δεν έλειψαν κάποιες καθαρά πιανιστικές στιγμές , όπως και ένα ξενόγλωσσο κομμάτι , με το οποίο η Ρίτα Αντωνοπούλου επέδειξε επιπλέον φωνητικές και εκφραστικές ικανότητες και μας άφησε "σύξυλους"!
Σχεδόν τρεις ώρες έμειναν πάνω στη σκηνή οι δύο καλλιτέχνες, εγχείρημα δύσκολο για δυο μόνο άτομα. Και ενώ θα περίμενε κανείς, πως η φόρμα "πιάνο - φωνή" θα απέβαινε ελλιπής για το αυτί, αντιθέτως , μας θύμισε πόσο το λιτό όταν είναι σωστό, είναι ανυπέρβλητο! Η Ρίτα Αντωνοπούλου , απόλυτα πειθαρχημένη ως προς τα τεχνικά της μέρη και ταυτόχρονα με μια ανάλαφρη αύρα ως προς το εκφραστικό αποτέλεσμα, σε έκανε να νιώθεις τυχερός που είσαι μάρτυρας μιας τέτοιας εμφάνισης. Από την άλλη, ο Θάνος Μικρούτσικος, ακούραστος και ροκ, έδωσε στον κόσμο αυτό που περίμενε : ζωντάνια και ελπίδα.
Απίστευτο που ένας καλλιτέχνης προηγούμενης γενιάς και τέτοιου ρεπερτορίου καταφέρνει να μας ξεσηκώνει έτσι...σκεφτόμασταν.. όταν ξαφνικά γίναμε μάρτυρες μιας πολύ όμορφης έκπληξης! Η Ρίτα Αντωνοπούλου, μετά από ένα μικρό διάλειμμα, εμφανίστηκε στη σκηνή με μια τούρτα για τα γενέθλια του Θάνου Μικρούτσικου! Είπε να μην μας φανερώσει την ηλικία του, αλλά η ευχετήρια κάρτα της Ρίτας "Χρόνια Πολλά σε έναν 18χρονο με εμπειρία 48χρονου!", μας έδωσε ένα αριθμητικό παιχνίδισμα σαν εργασία για το σπίτι..
Στα τρελά του όνειρα δοσμένος, πάντα γελαστός.... Χρόνια Πολλά!