Ο Ιταλός σκηνοθέτης Rino Stefano Tagliafierro δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους στην οποία έθεσε σε κίνηση πολλούς γνωστούς πίνακες ζωγραφικής. Παρακάτω θα βρείτε το βίντεο με έργα των Bouguereau, Caravaggio, Rubens, Vermeer και Friedrich μεταξύ άλλων καθώς και το "μανιφέστο" της ταινίας.
Tempus edax rerum (Οβίδιος, Μεταμορφώσεις)
Το αίνιγμα της ομορφιάς
Πάνω από την ομορφιά αιωρούνται πάντοτε το πεπρωμένο και ο χρόνος που καταστρέφει τα πάντα (devouring time). Η αναζήτηση, περιγραφή και μορφοποίηση της ομορφιάς είναι διαρκείς από την αρχαιότητα ως μια φευγαλέα στιγμή ευτυχίας και πληρότητας της αδιάλειπτης ζωής, προορισμένης από το ξεκίνημα σε ένα τέλος τραγικό και λυτρωτικό συνάμα.
Με αυτή την προσέγγιση από τον Rino Stefano Tagliafierro, η ομορφιά μετατρέπεται σε μια εκφραστική δύναμη που πηγάζει από την ακινησία του καμβά, ζωντανεύοντας ένα συναίσθημα χαμένο από τη μουσειακή στατικότητα. Μέσα από αυτές τις εικόνες που μας εμπιστεύτηκε η ιστορία της τέχνης η παγωμένη κίνηση μπορεί να έλθει στη ζωή χάρις στην ψηφιακή καινοτομία.
Περιλαμβάνεται μια σειρά από προσεκτικά επιλεγμένες εικόνες υψηλής εικαστικής αξίας από την παράδοση της ζωγραφικής (από την Αναγέννηση ως το Συμβολισμό του τέλους του 18ου αιώνα, περνώντας μέσα από το Μανιερισμό, τη βουκολική Τέχνη, το Ρομαντισμό και το Νεοκλασικισμό) με την πρόθεση να ανιχνευθεί το συναίσθημα κάτω από το πέπλο της εμφάνισης. Μια έμπνευση που μας επιστρέφει μια αίσθηση προσωρινότητας και υπαρξιακής βραχύτητας που ο δημιουργός ερμηνεύει ως τραγική αξιοπρέπεια ενός βλέμματος που απελευθερώθηκε από τα μάγια και είναι ικανό να συλλάβει το βαθύτερο νόημα μιας εικόνας.
Η ομορφιά σε αυτό το πλαίσιο είναι η σιωπηλή συντροφιά της ζωής που οδηγεί αμείλικτα από το χαμόγελο του μωρού, μέσω της ερωτικής έκστασης, σε μορφασμούς πόνου που ολοκληρώνουν έναν κύκλο προορισμένο να επαναλαμβάνεται επ' άπειρον.
Από αυτή την άποψη, το ξεκίνημα είναι σε μια ρομαντική χαραυγή με μεγάλα πουλιά μαύρα και το τέλος σε ένα ρομαντικό δειλινό με γοτθικά χαλάσματα να περατώνουν το έργο του χρόνου που καταστρέφει τα πάντα (devouring time).
Απόδοση στα ελληνικά από το ιταλικό κείμενο του Giuliano Corti.
Μπορείτε να βρείτε στο bandcamp την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε για την ταινία ο Enrico Ascoli.
Tempus edax rerum (Οβίδιος, Μεταμορφώσεις)
«Devouring Time, blunt thou the lion’s paws,
And make the earth devour her own sweet brood;
Pluck the keen teeth from the fierce tiger’s jaws,
And burn the long-lived phoenix in her blood;»
(W. Shakespeare, Sonnet no. 19)
And make the earth devour her own sweet brood;
Pluck the keen teeth from the fierce tiger’s jaws,
And burn the long-lived phoenix in her blood;»
(W. Shakespeare, Sonnet no. 19)
Το αίνιγμα της ομορφιάς
Πάνω από την ομορφιά αιωρούνται πάντοτε το πεπρωμένο και ο χρόνος που καταστρέφει τα πάντα (devouring time). Η αναζήτηση, περιγραφή και μορφοποίηση της ομορφιάς είναι διαρκείς από την αρχαιότητα ως μια φευγαλέα στιγμή ευτυχίας και πληρότητας της αδιάλειπτης ζωής, προορισμένης από το ξεκίνημα σε ένα τέλος τραγικό και λυτρωτικό συνάμα.
Με αυτή την προσέγγιση από τον Rino Stefano Tagliafierro, η ομορφιά μετατρέπεται σε μια εκφραστική δύναμη που πηγάζει από την ακινησία του καμβά, ζωντανεύοντας ένα συναίσθημα χαμένο από τη μουσειακή στατικότητα. Μέσα από αυτές τις εικόνες που μας εμπιστεύτηκε η ιστορία της τέχνης η παγωμένη κίνηση μπορεί να έλθει στη ζωή χάρις στην ψηφιακή καινοτομία.
Περιλαμβάνεται μια σειρά από προσεκτικά επιλεγμένες εικόνες υψηλής εικαστικής αξίας από την παράδοση της ζωγραφικής (από την Αναγέννηση ως το Συμβολισμό του τέλους του 18ου αιώνα, περνώντας μέσα από το Μανιερισμό, τη βουκολική Τέχνη, το Ρομαντισμό και το Νεοκλασικισμό) με την πρόθεση να ανιχνευθεί το συναίσθημα κάτω από το πέπλο της εμφάνισης. Μια έμπνευση που μας επιστρέφει μια αίσθηση προσωρινότητας και υπαρξιακής βραχύτητας που ο δημιουργός ερμηνεύει ως τραγική αξιοπρέπεια ενός βλέμματος που απελευθερώθηκε από τα μάγια και είναι ικανό να συλλάβει το βαθύτερο νόημα μιας εικόνας.
Η ομορφιά σε αυτό το πλαίσιο είναι η σιωπηλή συντροφιά της ζωής που οδηγεί αμείλικτα από το χαμόγελο του μωρού, μέσω της ερωτικής έκστασης, σε μορφασμούς πόνου που ολοκληρώνουν έναν κύκλο προορισμένο να επαναλαμβάνεται επ' άπειρον.
Από αυτή την άποψη, το ξεκίνημα είναι σε μια ρομαντική χαραυγή με μεγάλα πουλιά μαύρα και το τέλος σε ένα ρομαντικό δειλινό με γοτθικά χαλάσματα να περατώνουν το έργο του χρόνου που καταστρέφει τα πάντα (devouring time).
Απόδοση στα ελληνικά από το ιταλικό κείμενο του Giuliano Corti.
Μπορείτε να βρείτε στο bandcamp την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε για την ταινία ο Enrico Ascoli.