Ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης κλείνει σε λίγες ημέρες τα 80 του χρόνια και κυκλοφορεί το 13ο studio album του. Τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος διαβάζοντας αυτήν την είδηση; Σε πρώτη ανάγνωση, ίσως να αναρωτηθεί τι μπορεί να έχει να πει ακόμα ένας άνθρωπος της ηλικίας του, και μάλιστα με τόσο πλούσια δισκογραφία πίσω του, στο σύγχρονο ακροατή. Πώς θα καταφέρει άραγε να τον (ξανα)κερδίσει; Όλα αυτά, όπως είπαμε, σε πρώτη μόνο ανάγνωση. Γιατί δεν πρόκειται για έναν τυχαίο καλλιτέχνη. Πρόκειται για τον κύριο Leonard Cohen.
Ο Cohen μιλούσε πάντα στην καρδιά μου, τόσο με τις μεγάλες του επιτυχίες, όπως τα ‘φωτεινά’ Dance me to the end of love και I’m your man, όσο και με τις ζοφερές του στιγμές, όπως το αριστουργηματικό κατά τη γνώμη μου The Future. Στις 30 Ιουλίου 2008 δεν μπορούσα παρόλα αυτά να φανταστώ τι με περίμενε στο Terra Vibe. Στη σκηνή εμφανίστηκε ένας αληθινός μάγος, μια φιγούρα που ισορροπούσε κάπου στα όρια αυτού του κόσμου με κάποιον άλλο, δικό του, μέρος του οποίου γίναμε κι εμείς – ή τουλάχιστον εγώ! – μέσα από αυτήν την αξέχαστη συναυλία, αυτήν την αξέχαστη βραδιά. Από τότε, με κέρδισε για πάντα.
Όταν άκουσα ότι στις 22 Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το νέο του album, ομολογώ ότι αγχώθηκα λίγο, παρόλο που ως τώρα δεν μ’ έχει απογοητεύσει ποτέ. Έχει επανειλημμένως παραδεχτεί ότι οι δικαστικοί του αγώνες σχετικά με τα δικαιώματα κάποιων έργων του, και η τεράστια οικονομική ζημιά που υπέστη τον ωθούν στο να συνεχίζει να είναι ενεργός και παραγωγικός κι αυτό το γεγονός δημιουργεί αμφιβολίες για το αποτέλεσμα... Κι έπειτα άκουσα το Almost like the blues, το single που επιλέχθηκε για να μας δώσει την πρώτη γεύση του επερχόμενου Popular Problems. Και μετά το ξανάκουσα. Και το ξανάκουσα. Αμέτρητες φορές. Υποβλητικός ρυθμός, καθηλωτικοί στίχοι και η ερμηνεία του πάντα να σε στοιχειώνει.
Όπως ήδη καταλάβατε, περιμένω με ανυπομονησία την επίσημη κυκλοφορία του, Popular Problems. Και περιμένοντας, σκαλίζω λιγάκι και πάλι τη ζωή του, τη δισκογραφία του, την επιρροή του στους νεότερούς του – και όχι μόνο – καλλιτέχνες. Τις επόμενες μέρες θα μοιραστούμε αυτήν την αναζήτηση.
Διαβάστε τη συνέχεια του αφιερώματος
Μέρος II - Το συγγραφικό και ποιητικό του έργο
Μέρος III - Το μουσικό του έργο
Μέρος IV - Η έμπνευση που έλαβε και έδωσε
Ο Cohen μιλούσε πάντα στην καρδιά μου, τόσο με τις μεγάλες του επιτυχίες, όπως τα ‘φωτεινά’ Dance me to the end of love και I’m your man, όσο και με τις ζοφερές του στιγμές, όπως το αριστουργηματικό κατά τη γνώμη μου The Future. Στις 30 Ιουλίου 2008 δεν μπορούσα παρόλα αυτά να φανταστώ τι με περίμενε στο Terra Vibe. Στη σκηνή εμφανίστηκε ένας αληθινός μάγος, μια φιγούρα που ισορροπούσε κάπου στα όρια αυτού του κόσμου με κάποιον άλλο, δικό του, μέρος του οποίου γίναμε κι εμείς – ή τουλάχιστον εγώ! – μέσα από αυτήν την αξέχαστη συναυλία, αυτήν την αξέχαστη βραδιά. Από τότε, με κέρδισε για πάντα.Όταν άκουσα ότι στις 22 Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το νέο του album, ομολογώ ότι αγχώθηκα λίγο, παρόλο που ως τώρα δεν μ’ έχει απογοητεύσει ποτέ. Έχει επανειλημμένως παραδεχτεί ότι οι δικαστικοί του αγώνες σχετικά με τα δικαιώματα κάποιων έργων του, και η τεράστια οικονομική ζημιά που υπέστη τον ωθούν στο να συνεχίζει να είναι ενεργός και παραγωγικός κι αυτό το γεγονός δημιουργεί αμφιβολίες για το αποτέλεσμα... Κι έπειτα άκουσα το Almost like the blues, το single που επιλέχθηκε για να μας δώσει την πρώτη γεύση του επερχόμενου Popular Problems. Και μετά το ξανάκουσα. Και το ξανάκουσα. Αμέτρητες φορές. Υποβλητικός ρυθμός, καθηλωτικοί στίχοι και η ερμηνεία του πάντα να σε στοιχειώνει.
Όπως ήδη καταλάβατε, περιμένω με ανυπομονησία την επίσημη κυκλοφορία του, Popular Problems. Και περιμένοντας, σκαλίζω λιγάκι και πάλι τη ζωή του, τη δισκογραφία του, την επιρροή του στους νεότερούς του – και όχι μόνο – καλλιτέχνες. Τις επόμενες μέρες θα μοιραστούμε αυτήν την αναζήτηση.
Διαβάστε τη συνέχεια του αφιερώματος
Μέρος II - Το συγγραφικό και ποιητικό του έργο
Μέρος III - Το μουσικό του έργο
Μέρος IV - Η έμπνευση που έλαβε και έδωσε