1. Τι θα ακούσεις:
Madchester
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Calling Out To You, Forever Here, Changes, Spitfire
3. Βαθμολογία:
8/10
Η ανυπομονησία μου για τη νέα κυκλοφορία των Inspiral Carpets, 20 χρόνια μετά το τελευταίο τους album Devil Hopping, μεγάλη και η λατρεία μου για το συγκεκριμένο group δεδομένη. Ήταν και τα τρία «νέα» singles τους τα τελευταία χρόνια που μου είχαν ανοίξει την όρεξη, τα You’re So Good For Me και Spitfire που περιλαμβάνονται στο album και το Fix Your Smile που κυκλοφόρησε πέρυσι για την Record Store Day και δεν περιλαμβάνεται στο cd. Έτσι, δεν χάνω την ευκαιρία μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις του Inspiral Carpets να γράψω την κριτική μου και να τη μοιραστώ μαζί σας.
Το νέο τους εγχείρημα κυκλοφορεί από την ιστορική Cherry Red και βέβαια τραγουδιστής του σχήματος δεν είναι πλέον - από το 2011 - ο αγαπημένος μας Tom Hingley, αλλά ο Stephen Holt, ιδρυτικό μέλος του σχήματος και τραγουδιστής στα δύο πρώτα EPs. Στο album υπάρχουν tracks όπως τα Our Time και Let You Down, που παραπέμπουν ηχητικά σ’αυτά τα δύο πρώτα EPs τους, Plane Crash και Train Surfing. Ειδικά στο Let You Down jammάρουν με τη συμμετοχή στην απαγγελία του John Cooper Clarke, γνωστού ποιητή από τη new wave – punk σκηνή στα τέλη των 70’s. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από τα τραγούδια του Inspiral Carpets παραπέμπουν σε διάφορες στιγμές της δισκογραφίας του group από το Madchester. Στο A to Z Of My Heart η εισαγωγή θυμίζει το Uniform (1994), το Flying Like A Bird θα μπορούσε να υπάρχει στο Island Head EP (1990), το Hey Now είναι μία speedάτη μελωδία που συναντούσαμε σε όλα τα albums τους, εκτός ίσως από το πιο ψυχεδελικό LP Beast Inside. Η διαφορά για όλο το Inspiral Carpets είναι ότι στα φωνητικά δυστυχώς δεν είναι ο Tom, αλλά ο σαφώς κατώτερός του Stephen Holt. Κοινό σημείο αναφοράς σε όλα τα τραγούδια του cd βέβαια τα πλήκτρα του Clint Boon που κυριαρχούν.
Ξεχωριστές αγαπημένες στιγμές για το album τα Forever Here, με το όργανο του Clint και τα drums του Craig Gill να θυμίζουν περισσότερο από ποτέ συνθέσεις των Charlatans, Calling Out To You και Changes, τα οποία με έναν μαγικό τρόπο με ταξιδεύουν στο ντεμπούτο LP τους, Life.
Για να μιλήσουμε λίγο για τις επιστροφές αγαπημένων σχημάτων μας το 2014, το Indie Cindy των Pixies δε θέλω να το ξανακούσω και θα προτιμούσα να το κυκλοφορήσουν με άλλο όνομα. Το Do the Beast των Afghan Whigs έχει κλείσει από τώρα θέση για το Top 10 του 2014 και το Inspiral Carpets αποτελεί μία τίμια κυκλοφορία που οφείλουν να τιμήσουν οι πολυπληθείς φίλοι τους στην Ελλάδα και αλλού. Αν είχε κυκλοφορήσει στα μέσα των 90’s, το Spitfire, όπως και άλλα τραγούδια του album, θα ακούγονταν κατά κόρον τα Παρασκευοσάββατα στο Avant Garde της Λεμπέση και στο Mad λίγο πιο κάτω. Λέτε να τους δούμε ξανά στην Αθήνα, για έκτη φορά;
Madchester
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Calling Out To You, Forever Here, Changes, Spitfire
3. Βαθμολογία:
8/10
Η ανυπομονησία μου για τη νέα κυκλοφορία των Inspiral Carpets, 20 χρόνια μετά το τελευταίο τους album Devil Hopping, μεγάλη και η λατρεία μου για το συγκεκριμένο group δεδομένη. Ήταν και τα τρία «νέα» singles τους τα τελευταία χρόνια που μου είχαν ανοίξει την όρεξη, τα You’re So Good For Me και Spitfire που περιλαμβάνονται στο album και το Fix Your Smile που κυκλοφόρησε πέρυσι για την Record Store Day και δεν περιλαμβάνεται στο cd. Έτσι, δεν χάνω την ευκαιρία μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις του Inspiral Carpets να γράψω την κριτική μου και να τη μοιραστώ μαζί σας.
Το νέο τους εγχείρημα κυκλοφορεί από την ιστορική Cherry Red και βέβαια τραγουδιστής του σχήματος δεν είναι πλέον - από το 2011 - ο αγαπημένος μας Tom Hingley, αλλά ο Stephen Holt, ιδρυτικό μέλος του σχήματος και τραγουδιστής στα δύο πρώτα EPs. Στο album υπάρχουν tracks όπως τα Our Time και Let You Down, που παραπέμπουν ηχητικά σ’αυτά τα δύο πρώτα EPs τους, Plane Crash και Train Surfing. Ειδικά στο Let You Down jammάρουν με τη συμμετοχή στην απαγγελία του John Cooper Clarke, γνωστού ποιητή από τη new wave – punk σκηνή στα τέλη των 70’s. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από τα τραγούδια του Inspiral Carpets παραπέμπουν σε διάφορες στιγμές της δισκογραφίας του group από το Madchester. Στο A to Z Of My Heart η εισαγωγή θυμίζει το Uniform (1994), το Flying Like A Bird θα μπορούσε να υπάρχει στο Island Head EP (1990), το Hey Now είναι μία speedάτη μελωδία που συναντούσαμε σε όλα τα albums τους, εκτός ίσως από το πιο ψυχεδελικό LP Beast Inside. Η διαφορά για όλο το Inspiral Carpets είναι ότι στα φωνητικά δυστυχώς δεν είναι ο Tom, αλλά ο σαφώς κατώτερός του Stephen Holt. Κοινό σημείο αναφοράς σε όλα τα τραγούδια του cd βέβαια τα πλήκτρα του Clint Boon που κυριαρχούν.
Ξεχωριστές αγαπημένες στιγμές για το album τα Forever Here, με το όργανο του Clint και τα drums του Craig Gill να θυμίζουν περισσότερο από ποτέ συνθέσεις των Charlatans, Calling Out To You και Changes, τα οποία με έναν μαγικό τρόπο με ταξιδεύουν στο ντεμπούτο LP τους, Life.
Για να μιλήσουμε λίγο για τις επιστροφές αγαπημένων σχημάτων μας το 2014, το Indie Cindy των Pixies δε θέλω να το ξανακούσω και θα προτιμούσα να το κυκλοφορήσουν με άλλο όνομα. Το Do the Beast των Afghan Whigs έχει κλείσει από τώρα θέση για το Top 10 του 2014 και το Inspiral Carpets αποτελεί μία τίμια κυκλοφορία που οφείλουν να τιμήσουν οι πολυπληθείς φίλοι τους στην Ελλάδα και αλλού. Αν είχε κυκλοφορήσει στα μέσα των 90’s, το Spitfire, όπως και άλλα τραγούδια του album, θα ακούγονταν κατά κόρον τα Παρασκευοσάββατα στο Avant Garde της Λεμπέση και στο Mad λίγο πιο κάτω. Λέτε να τους δούμε ξανά στην Αθήνα, για έκτη φορά;