Τι θα ακούσεις:
Έναν μη-πειραματιζόμενο ιδιαίτερα πλέον Thom
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Α Βrain in the Bottle, The Mother Lode, Interference
Βαθμολογία: 6.5/10
Όταν όλοι μιλούν για τις internetικές κινήσεις των U2, εγώ δε θα το κάνω.. Όχι πως θα πρωτοτυπίσω ιδιαίτερα και θα μιλήσω για κάποια ανεξάρτητη κυκλοφορία με στοχευμένο marketing.. Αντιθέτως, για τον Thom Yorke ο λόγος, τον άνθρωπο πίσω απ' τους Radiohead. Τους Radiohead, οι οποίοι, όταν οι -κάθε- U2 ζούσαν στο συντηρητικό τους καβούκι, εκείνοι ανακάλυπταν, εφηύραν καλύτερα τρόπους χρήσης των νέων τεχνολογιών και προσέγγισης στο marketing προς όφελος και των ίδιων αλλά και των ακροατών..
Ήταν ο Yorke πίσω απο το λανσάρισμα του In Rainbows, πίσω απ' την αλλαγή του ήχου των Radiohead, τη δημιουργία ενός πραγματικού Supergroup.. Κι ας συζητάμε πλέον για επικές συμφωνίες για δωρεάν διανομές μέσω iTunes, το In Rainbows, ο τρόπος προώθησης του βασικά, ηταν μπροστά απ' την εποχή του..
Πώς θα μπορούσε επομένως ένα τέτοιο μυαλό να χτυπήσει τη μουσική κοινότητα, να την ιντριγκάρει με κάτι νέο, πέραν της μουσικής του; Torrents! Όχι απλά λοιπόν download του δίσκου, αλλα κατέβασμά αυτού μέσω μιας κατ' εξοχήν πειρατικής πλατφόρμας! Συνταρακτική ανακοίνωση, όχι αντίστοιχα συνταρακτική στην υλοποίηση της..
Οι περισσότεροι θα έχετε ήδη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα νέα τραγούδια του Yorke στη συλλογή σας. Τη δεύτερη αυτή κυκλοφορία με το όνομά του, επομένως ας μην κουράσω με περισσότερα εισαγωγικά.. Η μουσική εξάλλου δεν είναι που μετράει; Πριν σχολιάσω βέβαια τα της ίδιας της μουσικής, ας επισημάνω πως, σε περίπτωση που μπερδευτήκατε λίγο με τη χρήση του όρου "torrent" νωρίτερα, αυτό πάθαμε όλοι.. Ειλικρινά πίστεψα, ως επακόλουθο της ανακοίνωσης κυκλοφορίας, πως απλά θα έμπαινα στο piratebay (για πρώτη φορα, το ορκίζομαι!) και θα κατέβαζα το album απο άπειρους seeders.. Κι όμως, μεταφέρθηκα σ' ενα site με περιορισμένη πρόσβαση, από το οποίο μπορούσα να κατεβάσω δωρεάν τα δυο πρώτα κομμάτια (ή ένα κομμάτι κι ένα video, με απατά η μνήμη μου..), και να προχωρήσω στις αγορές μου, εννοώντας από τον πλήρη ψηφιακό δίσκο μέχρι την προπαραγγελία της φυσικής του μορφής.. Μα, στο In Rainbows νομίζω, η επιλογή "name your price" μου έδινε προσβαση σε ολόκληρο τον δίσκο, ψηφιακά πάντα, ή δε θυμάμαι καλά;
Ακόμα κι έτσι πάντως, το ότι μέσα σε τρεις μέρες βρεθήκαμε, από την άγνοια της επερχόμενης κυκλοφορίας, να συζητάμε για, και σχεδόν αμέσως να ακούμε τον καινούριο δίσκο του Thom Yorke, δημιούργησε το σούσουρο που χρειάζεται πλέον να περιβάλλει μια κυκλοφορία για να ξεχωρίσει..
Ξεχώρισε, ας πούμε, επομένως στα του marketing.. Μουσικά τι αφήνει; Μπόρεσε και πέρασε, με το σπαθί του, δε λέω, ο Θωμάς πως διαρκώς αλλάζει, ψάχνεται.. Νοιώθω όμως πως η μανιέρα των πειραματικών του μουσικών προσεγγίσεων συγκλίνει πλέον, και στα τρια εμπλεκόμενα σχήματα, αρκετά ωστε να μη μιλάμε σήμερα για έναν καινοτόμο δίσκο.
Αφήνοντας λοιπόν -και- την καινοτομία πίσω, οι σκέψεις τείνουν να συγκεντρωθούν στο ευρύτερο συμπέρασμα πως, αν κι είναι ένας δίσκος που δεν προσβάλλει τον ίδιο τον Thom σα συνθέτη και δημιουργό, δεν αποτελεί κάτι αξιομνημόνευτο, αντίστοιχο με τα Ok Computer, Kid A, The Eraser ή In Rainbows. Βαζω υποσυνείδητα κι άλλες, πέραν της μουσικής, παραμέτρους στους προαναφερθέντες δίσκους, πάντα τη μουσική όμως έχω ως βαση στοιχειοθέτησης των σκέψεων..
Θα ξεχωρίσω τα "Α Βrain in the Bottle", "The Mother Lode", "Interference" παραδεχόμενος πως αν δεν ήξερα τι μπορεί να κάνει ο συγκεκριμένος κύριος, ίσως ήμουν πιο ενθουσιώδης, για τις ίδιες ακριβώς συνθέσεις.. Αυτό που δεν σταματώ να αναγνωρίζω είναι το ενορχηστρωτικό του δαιμόνιο! Βρήκε τη μανιέρα του, όπως αναφέρω και πιο πάνω, δεν καινοτομεί.. Μένω όμως ακόμα εκπληκτος πώς καταφέρνει, με δύο-τρεις πηγές να δημιουργεί τόσο πλήρη σε συνοχή κομμάτια.. Τα delays γίνονται μουσικά οργανα, μια απλή λούπα μεταμορφώνεται σε στιβαρή βάση χτισίματος της εκάστοτε ιδέας, ένα άναρχα κομμένο sample σε κάνει να πιστεύεις πως δε γινόταν να λείπει. Κι είναι κι αυτή η φωνή που είναι πολύ δύσκολο να μη σε παρασύρει, ακόμα και σ' ένα κομμάτι που δε θα σου καρφωθεί στο μυαλό.. Εκεί όμως εστιάζω το όποιο πρόβλημα, αυτός ήταν κι ο λόγος που άκουσα και ξανάκουσα το "Tomorrow's Modern Boxes". Όχι πως πίστευα ποτέ πως χρειάζονται αμέτρητες ακροάσεις για να ξεχωρίσεις ένα πραγματικό διαμάντι, έδωσα όμως το χρόνο στη συγκεκριμένη δουλειά να μου δώσει όλα όσα -ήλπιζα πως- κρύβει.. Δεν πήρα όμως τίποτα περισσότερο από όσα πήρα τις πέντε πρώτες φορές.. Ο ίδιος μας έβαλε σ' αυτό το τριπάκι, αναμένω κάτι να μου καρφωθεί στο μυαλό, να με αφήσει με ανοιχτό το στόμα, πάει αρκετός καιρός..
Έναν μη-πειραματιζόμενο ιδιαίτερα πλέον Thom
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Α Βrain in the Bottle, The Mother Lode, Interference
Βαθμολογία: 6.5/10
Όταν όλοι μιλούν για τις internetικές κινήσεις των U2, εγώ δε θα το κάνω.. Όχι πως θα πρωτοτυπίσω ιδιαίτερα και θα μιλήσω για κάποια ανεξάρτητη κυκλοφορία με στοχευμένο marketing.. Αντιθέτως, για τον Thom Yorke ο λόγος, τον άνθρωπο πίσω απ' τους Radiohead. Τους Radiohead, οι οποίοι, όταν οι -κάθε- U2 ζούσαν στο συντηρητικό τους καβούκι, εκείνοι ανακάλυπταν, εφηύραν καλύτερα τρόπους χρήσης των νέων τεχνολογιών και προσέγγισης στο marketing προς όφελος και των ίδιων αλλά και των ακροατών..
Ήταν ο Yorke πίσω απο το λανσάρισμα του In Rainbows, πίσω απ' την αλλαγή του ήχου των Radiohead, τη δημιουργία ενός πραγματικού Supergroup.. Κι ας συζητάμε πλέον για επικές συμφωνίες για δωρεάν διανομές μέσω iTunes, το In Rainbows, ο τρόπος προώθησης του βασικά, ηταν μπροστά απ' την εποχή του..
Πώς θα μπορούσε επομένως ένα τέτοιο μυαλό να χτυπήσει τη μουσική κοινότητα, να την ιντριγκάρει με κάτι νέο, πέραν της μουσικής του; Torrents! Όχι απλά λοιπόν download του δίσκου, αλλα κατέβασμά αυτού μέσω μιας κατ' εξοχήν πειρατικής πλατφόρμας! Συνταρακτική ανακοίνωση, όχι αντίστοιχα συνταρακτική στην υλοποίηση της..
Οι περισσότεροι θα έχετε ήδη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα νέα τραγούδια του Yorke στη συλλογή σας. Τη δεύτερη αυτή κυκλοφορία με το όνομά του, επομένως ας μην κουράσω με περισσότερα εισαγωγικά.. Η μουσική εξάλλου δεν είναι που μετράει; Πριν σχολιάσω βέβαια τα της ίδιας της μουσικής, ας επισημάνω πως, σε περίπτωση που μπερδευτήκατε λίγο με τη χρήση του όρου "torrent" νωρίτερα, αυτό πάθαμε όλοι.. Ειλικρινά πίστεψα, ως επακόλουθο της ανακοίνωσης κυκλοφορίας, πως απλά θα έμπαινα στο piratebay (για πρώτη φορα, το ορκίζομαι!) και θα κατέβαζα το album απο άπειρους seeders.. Κι όμως, μεταφέρθηκα σ' ενα site με περιορισμένη πρόσβαση, από το οποίο μπορούσα να κατεβάσω δωρεάν τα δυο πρώτα κομμάτια (ή ένα κομμάτι κι ένα video, με απατά η μνήμη μου..), και να προχωρήσω στις αγορές μου, εννοώντας από τον πλήρη ψηφιακό δίσκο μέχρι την προπαραγγελία της φυσικής του μορφής.. Μα, στο In Rainbows νομίζω, η επιλογή "name your price" μου έδινε προσβαση σε ολόκληρο τον δίσκο, ψηφιακά πάντα, ή δε θυμάμαι καλά;
Ακόμα κι έτσι πάντως, το ότι μέσα σε τρεις μέρες βρεθήκαμε, από την άγνοια της επερχόμενης κυκλοφορίας, να συζητάμε για, και σχεδόν αμέσως να ακούμε τον καινούριο δίσκο του Thom Yorke, δημιούργησε το σούσουρο που χρειάζεται πλέον να περιβάλλει μια κυκλοφορία για να ξεχωρίσει..
Ξεχώρισε, ας πούμε, επομένως στα του marketing.. Μουσικά τι αφήνει; Μπόρεσε και πέρασε, με το σπαθί του, δε λέω, ο Θωμάς πως διαρκώς αλλάζει, ψάχνεται.. Νοιώθω όμως πως η μανιέρα των πειραματικών του μουσικών προσεγγίσεων συγκλίνει πλέον, και στα τρια εμπλεκόμενα σχήματα, αρκετά ωστε να μη μιλάμε σήμερα για έναν καινοτόμο δίσκο.
Αφήνοντας λοιπόν -και- την καινοτομία πίσω, οι σκέψεις τείνουν να συγκεντρωθούν στο ευρύτερο συμπέρασμα πως, αν κι είναι ένας δίσκος που δεν προσβάλλει τον ίδιο τον Thom σα συνθέτη και δημιουργό, δεν αποτελεί κάτι αξιομνημόνευτο, αντίστοιχο με τα Ok Computer, Kid A, The Eraser ή In Rainbows. Βαζω υποσυνείδητα κι άλλες, πέραν της μουσικής, παραμέτρους στους προαναφερθέντες δίσκους, πάντα τη μουσική όμως έχω ως βαση στοιχειοθέτησης των σκέψεων..
Θα ξεχωρίσω τα "Α Βrain in the Bottle", "The Mother Lode", "Interference" παραδεχόμενος πως αν δεν ήξερα τι μπορεί να κάνει ο συγκεκριμένος κύριος, ίσως ήμουν πιο ενθουσιώδης, για τις ίδιες ακριβώς συνθέσεις.. Αυτό που δεν σταματώ να αναγνωρίζω είναι το ενορχηστρωτικό του δαιμόνιο! Βρήκε τη μανιέρα του, όπως αναφέρω και πιο πάνω, δεν καινοτομεί.. Μένω όμως ακόμα εκπληκτος πώς καταφέρνει, με δύο-τρεις πηγές να δημιουργεί τόσο πλήρη σε συνοχή κομμάτια.. Τα delays γίνονται μουσικά οργανα, μια απλή λούπα μεταμορφώνεται σε στιβαρή βάση χτισίματος της εκάστοτε ιδέας, ένα άναρχα κομμένο sample σε κάνει να πιστεύεις πως δε γινόταν να λείπει. Κι είναι κι αυτή η φωνή που είναι πολύ δύσκολο να μη σε παρασύρει, ακόμα και σ' ένα κομμάτι που δε θα σου καρφωθεί στο μυαλό.. Εκεί όμως εστιάζω το όποιο πρόβλημα, αυτός ήταν κι ο λόγος που άκουσα και ξανάκουσα το "Tomorrow's Modern Boxes". Όχι πως πίστευα ποτέ πως χρειάζονται αμέτρητες ακροάσεις για να ξεχωρίσεις ένα πραγματικό διαμάντι, έδωσα όμως το χρόνο στη συγκεκριμένη δουλειά να μου δώσει όλα όσα -ήλπιζα πως- κρύβει.. Δεν πήρα όμως τίποτα περισσότερο από όσα πήρα τις πέντε πρώτες φορές.. Ο ίδιος μας έβαλε σ' αυτό το τριπάκι, αναμένω κάτι να μου καρφωθεί στο μυαλό, να με αφήσει με ανοιχτό το στόμα, πάει αρκετός καιρός..
Thom Yorke - The Mother Lode - Speed Painting by Glenn Littlechild from Glenn Littlechild on Vimeo.