Το Σαββατόβραδο, μετά το El Clasico, επέλεξα να μείνω στο σπίτι, γιατί το διάστρεμμα που είχα στο πόδι μου δε μου έδινε πολλές επιλογές για διασκέδαση. Το επόμενο πρωινό μίλησα στο τηλέφωνο με τον καλό μου φίλο Π.Π. ο οποίος με πέρασε γενεές δεκατέσσερις, γιατί δεν πήγα να δω τη νέα μουσική πρόταση του Νίκου Πορτοκάλογλου στο Passport.
"Θα σε έπαιρνα με το αυτοκίνητο και θα καθόσουν σε καρέκλα, όσο άντεχες βέβαια..." Δε σας κρύβω ότι με προβλημάτισε αυτός ο ενθουσιασμός.
- Ρε φίλε, είναι καλός ο Πορτοκάλογλου, δε λέω. Είναι ένας μουσικός που συνεχίζει και ψάχνεται, κάνοντας συνεργασίες με καλούς νέους μουσικούς. Δοκιμάζει νέα πράγματα, αλλά στις συναυλίες του δε νομίζω ότι ξεπερνάει τη μετριότητα. Πέρασαν τα καλά χρόνια βλέπεις...
- Κι όμως κάνεις λάθος. Η χθεσινή του εμφάνιση ήταν πολύ καλή! Κατ' αρχάς, ήταν πολύ ροκ, γιατί μαζί με τον Πορτοκάλογλου, υπήρχαν άλλες 2 κι ενίοτε 3 ηλεκτρικές κιθάρες. Ο Μαρκαντώνης έπαιζε μπάσο σε κάποια τραγούδια και σε άλλα κιθάρα. Για φαντάσου το. Πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν 4 ηλεκτρικές κιθάρες και να παράγουν σωστό και όμορφο αντίστοιχα ήχο;
- Είναι δύσκολο, έχεις δίκιο. Είχα δει κάτι αντίστοιχο στη φοβερή συναυλία των Brian Jonestown Massacre στο Fuzz. Για πες, τι τραγούδια έπαιξε; Φέτος, κυκλοφόρησε νέο δίσκο ("Λιμάνια Ξένα"), που έχει ροκ διασκευές σε παλιά λαϊκά τραγούδια.
- Γενικότερα, ακούσαμε περισσότερα δικά του τραγούδια, τα οποία πλαισιώθηκαν με τις διασκευές από τα "Λιμάνια Ξένα". Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον "Ταχυδρόμο" (από τον δίσκο "Παιχνίδια Με Το Διάβολο" το 1999) και θυμάμαι ότι μετά ακούσαμε το "Ρίσκο" των Φατμέ, το "Βαλκανιζατέρ", το "Τι λείπει" κι από τις διασκευές, τα "Στο 'πα και στο ξαναλέω", "Τι σε μέλλει εσένα" και "Μάτια σαν και τα δικά σου".
- Καλά θυμάσαι τόσα πολλά πράγματα από τη συναυλία; (σ.σ: τώρα που βρήκα ανταποκριτή, θα πάρω όσα μπορώ περισσότερα...) Πόσες ώρες έπαιξε; Ο κόσμος;
- Νομίζω ότι έπαιξε 3 ώρες και κάτι. Ο κόσμος είχε περισσότερο κέφι, από όσο περίμενα και εδώ δεν υπερβάλλω...
- Το δεύτερο μέρος ήταν καλύτερο;
- Πάντα, το Β' μέρος είναι καλύτερο. Κατ' αρχάς, ξεκίνησε με το αγαπημένο μου "Ταξίδι" και τον "Άσωτο υιό". Μετά τα "Ψέματα", το "Κλείνω κι έρχομαι", το "Πες το κι έγινε".
- Αρκετά τραγούδια από Φατμέ.
- Ναι, ναι.
- Θυμάσαι κάποιες εκτελέσεις που να ξεχώρισες; (σ.σ: εγώ συνεχίζω το ρεπορτάζ...)
- Κοίταξε στο "Θάλασσα μου σκοτεινή", το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, πέρα από το ότι το έπαιξε με πολλά ροκ στοιχεία, έκανε όλους μας να είμαστε όρθιοι. Ακόμη, μου άρεσε το "Να με προσέχεις" και το "Πες το κι έγινε" γιατί είναι τα αγαπημένα μου και ξεχώρισα τον "Ξένο" (σ.σ: Εγώ ο Ξένος του Στράτου Διονυσίου)" σε μια κιθαριστική διασκευή και το αρκετά χαρούμενο "Τα καράβια μου καίω."
- Δεν είπε το "Κλείσε τα μάτια", ένα από τα πολύ ωραία ζεϊμπέκικα;
- Το είπε μαζί με το "Μην απελπίζεσαι" του Τσιτσάνη, το οποίο είναι μπαλάντα στα "Λιμάνια Ξένα". Είπε και τους "Θαλασσινούς" (Πάρε ναυτάκι Συριανό...) και τους "Πέντε μάγκες στον Πειραιά" (σ.σ: αυτό έλειπε να μην το έπαιζε στον Πειραιά), σε mashup με τον "Ξένο".
- Γεια σου ρε Π. με τα mashup...
- Έκανε κι άλλο ένα mashup στο τέλος με το "Θάλασσα μου σκοτεινή" και το "Πάνω από τα σύννεφα". Εκεί απογειωθήκαμε...
- Φιλαράκο, μόλις κατάφερες δύο πράγματα. Πρώτον, αν το πόδι μου το επιτρέπει, θα πάμε παρέα να τον δούμε αυτό το Σάββατο. Δεύτερον, μόλις έγινες ο ανταποκριτής του Mix Grill σ' αυτή τη συναυλία, με τις πληροφορίες που μου έδωσες...
- !@$@%#%@#^%#^@$@#$%%#@%#%@ είσαι μ... !@#@!$!$!@$ έτσι και γράψεις το όνομα μου, θα σε ...
- Να 'σαι καλά φίλε μου... χεχε.
"Θα σε έπαιρνα με το αυτοκίνητο και θα καθόσουν σε καρέκλα, όσο άντεχες βέβαια..." Δε σας κρύβω ότι με προβλημάτισε αυτός ο ενθουσιασμός.
- Ρε φίλε, είναι καλός ο Πορτοκάλογλου, δε λέω. Είναι ένας μουσικός που συνεχίζει και ψάχνεται, κάνοντας συνεργασίες με καλούς νέους μουσικούς. Δοκιμάζει νέα πράγματα, αλλά στις συναυλίες του δε νομίζω ότι ξεπερνάει τη μετριότητα. Πέρασαν τα καλά χρόνια βλέπεις...
- Κι όμως κάνεις λάθος. Η χθεσινή του εμφάνιση ήταν πολύ καλή! Κατ' αρχάς, ήταν πολύ ροκ, γιατί μαζί με τον Πορτοκάλογλου, υπήρχαν άλλες 2 κι ενίοτε 3 ηλεκτρικές κιθάρες. Ο Μαρκαντώνης έπαιζε μπάσο σε κάποια τραγούδια και σε άλλα κιθάρα. Για φαντάσου το. Πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν 4 ηλεκτρικές κιθάρες και να παράγουν σωστό και όμορφο αντίστοιχα ήχο;
- Είναι δύσκολο, έχεις δίκιο. Είχα δει κάτι αντίστοιχο στη φοβερή συναυλία των Brian Jonestown Massacre στο Fuzz. Για πες, τι τραγούδια έπαιξε; Φέτος, κυκλοφόρησε νέο δίσκο ("Λιμάνια Ξένα"), που έχει ροκ διασκευές σε παλιά λαϊκά τραγούδια.
- Γενικότερα, ακούσαμε περισσότερα δικά του τραγούδια, τα οποία πλαισιώθηκαν με τις διασκευές από τα "Λιμάνια Ξένα". Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον "Ταχυδρόμο" (από τον δίσκο "Παιχνίδια Με Το Διάβολο" το 1999) και θυμάμαι ότι μετά ακούσαμε το "Ρίσκο" των Φατμέ, το "Βαλκανιζατέρ", το "Τι λείπει" κι από τις διασκευές, τα "Στο 'πα και στο ξαναλέω", "Τι σε μέλλει εσένα" και "Μάτια σαν και τα δικά σου".
- Καλά θυμάσαι τόσα πολλά πράγματα από τη συναυλία; (σ.σ: τώρα που βρήκα ανταποκριτή, θα πάρω όσα μπορώ περισσότερα...) Πόσες ώρες έπαιξε; Ο κόσμος;
- Νομίζω ότι έπαιξε 3 ώρες και κάτι. Ο κόσμος είχε περισσότερο κέφι, από όσο περίμενα και εδώ δεν υπερβάλλω...
- Το δεύτερο μέρος ήταν καλύτερο;
- Πάντα, το Β' μέρος είναι καλύτερο. Κατ' αρχάς, ξεκίνησε με το αγαπημένο μου "Ταξίδι" και τον "Άσωτο υιό". Μετά τα "Ψέματα", το "Κλείνω κι έρχομαι", το "Πες το κι έγινε".
- Αρκετά τραγούδια από Φατμέ.
- Ναι, ναι.
- Θυμάσαι κάποιες εκτελέσεις που να ξεχώρισες; (σ.σ: εγώ συνεχίζω το ρεπορτάζ...)
- Κοίταξε στο "Θάλασσα μου σκοτεινή", το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, πέρα από το ότι το έπαιξε με πολλά ροκ στοιχεία, έκανε όλους μας να είμαστε όρθιοι. Ακόμη, μου άρεσε το "Να με προσέχεις" και το "Πες το κι έγινε" γιατί είναι τα αγαπημένα μου και ξεχώρισα τον "Ξένο" (σ.σ: Εγώ ο Ξένος του Στράτου Διονυσίου)" σε μια κιθαριστική διασκευή και το αρκετά χαρούμενο "Τα καράβια μου καίω."
- Δεν είπε το "Κλείσε τα μάτια", ένα από τα πολύ ωραία ζεϊμπέκικα;
- Το είπε μαζί με το "Μην απελπίζεσαι" του Τσιτσάνη, το οποίο είναι μπαλάντα στα "Λιμάνια Ξένα". Είπε και τους "Θαλασσινούς" (Πάρε ναυτάκι Συριανό...) και τους "Πέντε μάγκες στον Πειραιά" (σ.σ: αυτό έλειπε να μην το έπαιζε στον Πειραιά), σε mashup με τον "Ξένο".
- Γεια σου ρε Π. με τα mashup...
- Έκανε κι άλλο ένα mashup στο τέλος με το "Θάλασσα μου σκοτεινή" και το "Πάνω από τα σύννεφα". Εκεί απογειωθήκαμε...
- Φιλαράκο, μόλις κατάφερες δύο πράγματα. Πρώτον, αν το πόδι μου το επιτρέπει, θα πάμε παρέα να τον δούμε αυτό το Σάββατο. Δεύτερον, μόλις έγινες ο ανταποκριτής του Mix Grill σ' αυτή τη συναυλία, με τις πληροφορίες που μου έδωσες...
- !@$@%#%@#^%#^@$@#$%%#@%#%@ είσαι μ... !@#@!$!$!@$ έτσι και γράψεις το όνομα μου, θα σε ...
- Να 'σαι καλά φίλε μου... χεχε.