Ένα μοναδικό live και μια καταπληκτική βραδιά που εξελίχθηκε σε μεγάλη γιορτή μας χάρισε την Παρασκευή 21/11 ο Χρήστος Θηβαίος.
Δεν είχα πολύ καιρό να τον ακούσω, η αλήθεια είναι πως βρίσκεται στο καθημερινό μου playlist "against work stress" και από τη μέρα που τον πρωτοάκουσα πριν πολλά χρόνια,όταν ήταν συνήθης ύποπτος, οι μέρες μου έγιναν λιγότερο αδέσποτες.
Η Παρασκευή σφράγισε τον κύκλο των φετινών του εμφανίσεων στο Σταυρό του Νότου εν αναμονεί του νέου του δίσκου. Ο Χρήστος Θηβαίος, ανανεωμένος, αδυνατισμένος, με νέο κούρεμα (που πολύ του πάει), γεμάτος ενέργεια και κέφι μας χάρισε μία από τις βραδιές που θα θυμάμαι για καιρό. Πέρυσι δε τον είχα χορτάσει στις ζωντανές εμφανίσεις με τον Μίλτο Πασχαλίδη. Φέτος όμως μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Κοντά του η δασκάλα του στην κιθάρα, Βάσω Δημητρίου την οποία δε χάνει ποτέ από τα μάτια του και ο Μάξιμος Δράκος στα πλήκτρα.
Τη βραδιά άνοιξε περίπου στις 23:00 το "Τι Τι χα" και συνεχίστηκε με ακυκλοφόρητα ακόμα αλλά και παλιά, πολύ αγαπημένα τραγούδια της μουσικής του πορείας. Και τι δεν ακούσαμε.. τραγούδια, ανέκδοτα, πολιτικά μηνύματα, ούτε λέξη δεν έπεσε κάτω. Αρκετά τραγούδια για τη Σέριφο και τον αγώνα των μεταλλωρύχων, γεγονότα που μας γύρισαν πίσω στο χρόνο-αφηγήσεις και ένα τραγούδι με όνομα Κωνσταντίνος Σπέρας.. συγκίνηση με τη μοναδική χροιά της φωνής του..
Κλασικά λατρεμένα τραγούδια με μοναδικούς στίχους μας ταξίδεψαν όπως το "Θα Θελα να 'σουνα εδώ", "Μείνε", "Δεν είμαι άλλος", "Αν Ακούς", το μοναδικό λαϊκό τραγούδι όπως είπε της καριέρας του "Αν τύχει", "θέλω τη μέρα που θα φύγεις".
[ Ξεχείλισα απ’ όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ’ όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ’ ό,τι έχω κερδίσει ]*από το "Θα 'θελα να 'σουνα εδώ"
Ο Σταυρός του Νότου γεμάτος από καρφωμένα στη σκηνή μάτια και χείλη να στάζουν στίχους και νότες. Άλλωστε τα τραγούδια του Θηβαίου τα ξεχωρίζεις για τους στίχους πάνω και πέρα απ' όλα. Δεν έλειψε το θρυλικό "Ημερολόγιο" και μάλιστα ο Χρήστος διευκρίνισε πως το έγραψε ενώ ζούσε στην Ιταλία για ... έναν πλάτανο και όχιγια μια χαμένη του αγάπη που σκοτώθηκε (!) -όπως κυκλοφορεί η φήμη στο διαδίκτυο.
[ Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί ] *από το Ημερολόγιο
Η βραδιά μας επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις. Σ' ένα από τα τραπέζια καθόταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με εκλεκτή παρέα, τον Νίκο Ζούδιαρη. Τι να πεις. Ο Χρήστος απλά δεν άφησε κανέναν στην καρέκλα του και καλά έκανε. Και έτσι, σε μοναδική εκτέλεση ακούσαμε το "Μέτρησα" από τα χείλη του δημιουργού του.. Εξαίρετη η Αρβανιτάκη αλλά ο Ζούδιαρης απλά ασύγκριτος. Και μετά το "Τι να θυμηθώ" - για να μας αποτελειώσει.... ενισχυμένο από τη φωνή της ΒίκυςΚαρατζόγλου. Κανείς δε γλίτωσε.. κοιτώντας ψηλά ακούσαμε το Χρήστο να λέει σε κάποιον "έχεις το όργανο μαζί σου; κατέβα!" και κατέβηκε... η Ίριδα Λουκά με το βιολί της.
Βασίλη Ζούμε για να σ' ακούμε!
Χρειάστηκε περισσότερη προσπάθεια και επαναλαμβανόμενα συνθήματα και ναι... Βασίλης Παπακωνσταντίνου επί σκηνής. Τα πειράγματα αμέτρητα μεταξύ τους και λαβράκι: Θηβαίος και Παπακωνσταντίνου ετοιμάζουν μια μουσικοχορευτική παραγωγή που θ' ανεβεί στο θέατρο ΔΙΑΝΑ πολύ σύντομα (θα μάθουμε λεπτομέρειες).
Ακούσαμε μεταξύ άλλων τα: Τι Χα Χα, Με λένε αέρα, Το τσακάλι, Η τράπουλα, Grace, Χορεύω , Θα θελα να σουνα εδώ, Ας Χαθείς, Ημερολόγιο, Αμλετ, Πόσες φορές, Γίνε ΑντίλαλΛος Χαρά μου, Απ' τον Παράδεισο, Δεν είμαι άλλος, Παλιός Στρατιώτης, Επιστροφή, Κ.Πέρας, Μέρες Αδέσποτες, Τσιγάρο, Κι αν τύχει, Βροχή μου, Μαρία (ο διάβολος), Corsica, Αν ακούς, Μείνε, Άντε και καλή τύχη,, Αγάπη, Θέλω τη μέρα που θα φύγεις, Πόσο πολύ σ' αγάπησα.
Καταπληκτική βραδιά που θα θυμόμαστε καιρό κι ας μας κράτησε ως τις 4 παρά ο Χρήστος. Χαλάλι! άλλωστε, πόσες φορές δεν έχουμε ξενυχτήσει με φωνή του...
[ Πόσες φορές δεν έφτασα εκεί
που είχα πει πως θα βρω σιγουριά να χαθώ,
κάτι που όλοι μας λέμε λιμάνι
μα δεν είδα καράβι ποτέ
που αυτό να του φτάνει ] *από το Πόσες φορές
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Ελένη Σουλιώτη και το Mixgrill.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες από την εμφάνιση του Χρήστου Θηβαίου στο photo album εδώ.
Δεν είχα πολύ καιρό να τον ακούσω, η αλήθεια είναι πως βρίσκεται στο καθημερινό μου playlist "against work stress" και από τη μέρα που τον πρωτοάκουσα πριν πολλά χρόνια,όταν ήταν συνήθης ύποπτος, οι μέρες μου έγιναν λιγότερο αδέσποτες.
Η Παρασκευή σφράγισε τον κύκλο των φετινών του εμφανίσεων στο Σταυρό του Νότου εν αναμονεί του νέου του δίσκου. Ο Χρήστος Θηβαίος, ανανεωμένος, αδυνατισμένος, με νέο κούρεμα (που πολύ του πάει), γεμάτος ενέργεια και κέφι μας χάρισε μία από τις βραδιές που θα θυμάμαι για καιρό. Πέρυσι δε τον είχα χορτάσει στις ζωντανές εμφανίσεις με τον Μίλτο Πασχαλίδη. Φέτος όμως μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Κοντά του η δασκάλα του στην κιθάρα, Βάσω Δημητρίου την οποία δε χάνει ποτέ από τα μάτια του και ο Μάξιμος Δράκος στα πλήκτρα.
Τη βραδιά άνοιξε περίπου στις 23:00 το "Τι Τι χα" και συνεχίστηκε με ακυκλοφόρητα ακόμα αλλά και παλιά, πολύ αγαπημένα τραγούδια της μουσικής του πορείας. Και τι δεν ακούσαμε.. τραγούδια, ανέκδοτα, πολιτικά μηνύματα, ούτε λέξη δεν έπεσε κάτω. Αρκετά τραγούδια για τη Σέριφο και τον αγώνα των μεταλλωρύχων, γεγονότα που μας γύρισαν πίσω στο χρόνο-αφηγήσεις και ένα τραγούδι με όνομα Κωνσταντίνος Σπέρας.. συγκίνηση με τη μοναδική χροιά της φωνής του..
Κλασικά λατρεμένα τραγούδια με μοναδικούς στίχους μας ταξίδεψαν όπως το "Θα Θελα να 'σουνα εδώ", "Μείνε", "Δεν είμαι άλλος", "Αν Ακούς", το μοναδικό λαϊκό τραγούδι όπως είπε της καριέρας του "Αν τύχει", "θέλω τη μέρα που θα φύγεις".
[ Ξεχείλισα απ’ όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ’ όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ’ ό,τι έχω κερδίσει ]*από το "Θα 'θελα να 'σουνα εδώ"
Ο Σταυρός του Νότου γεμάτος από καρφωμένα στη σκηνή μάτια και χείλη να στάζουν στίχους και νότες. Άλλωστε τα τραγούδια του Θηβαίου τα ξεχωρίζεις για τους στίχους πάνω και πέρα απ' όλα. Δεν έλειψε το θρυλικό "Ημερολόγιο" και μάλιστα ο Χρήστος διευκρίνισε πως το έγραψε ενώ ζούσε στην Ιταλία για ... έναν πλάτανο και όχιγια μια χαμένη του αγάπη που σκοτώθηκε (!) -όπως κυκλοφορεί η φήμη στο διαδίκτυο.
[ Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί ] *από το Ημερολόγιο
Η βραδιά μας επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις. Σ' ένα από τα τραπέζια καθόταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με εκλεκτή παρέα, τον Νίκο Ζούδιαρη. Τι να πεις. Ο Χρήστος απλά δεν άφησε κανέναν στην καρέκλα του και καλά έκανε. Και έτσι, σε μοναδική εκτέλεση ακούσαμε το "Μέτρησα" από τα χείλη του δημιουργού του.. Εξαίρετη η Αρβανιτάκη αλλά ο Ζούδιαρης απλά ασύγκριτος. Και μετά το "Τι να θυμηθώ" - για να μας αποτελειώσει.... ενισχυμένο από τη φωνή της ΒίκυςΚαρατζόγλου. Κανείς δε γλίτωσε.. κοιτώντας ψηλά ακούσαμε το Χρήστο να λέει σε κάποιον "έχεις το όργανο μαζί σου; κατέβα!" και κατέβηκε... η Ίριδα Λουκά με το βιολί της.
Βασίλη Ζούμε για να σ' ακούμε!
Χρειάστηκε περισσότερη προσπάθεια και επαναλαμβανόμενα συνθήματα και ναι... Βασίλης Παπακωνσταντίνου επί σκηνής. Τα πειράγματα αμέτρητα μεταξύ τους και λαβράκι: Θηβαίος και Παπακωνσταντίνου ετοιμάζουν μια μουσικοχορευτική παραγωγή που θ' ανεβεί στο θέατρο ΔΙΑΝΑ πολύ σύντομα (θα μάθουμε λεπτομέρειες).
Ακούσαμε μεταξύ άλλων τα: Τι Χα Χα, Με λένε αέρα, Το τσακάλι, Η τράπουλα, Grace, Χορεύω , Θα θελα να σουνα εδώ, Ας Χαθείς, Ημερολόγιο, Αμλετ, Πόσες φορές, Γίνε ΑντίλαλΛος Χαρά μου, Απ' τον Παράδεισο, Δεν είμαι άλλος, Παλιός Στρατιώτης, Επιστροφή, Κ.Πέρας, Μέρες Αδέσποτες, Τσιγάρο, Κι αν τύχει, Βροχή μου, Μαρία (ο διάβολος), Corsica, Αν ακούς, Μείνε, Άντε και καλή τύχη,, Αγάπη, Θέλω τη μέρα που θα φύγεις, Πόσο πολύ σ' αγάπησα.
Καταπληκτική βραδιά που θα θυμόμαστε καιρό κι ας μας κράτησε ως τις 4 παρά ο Χρήστος. Χαλάλι! άλλωστε, πόσες φορές δεν έχουμε ξενυχτήσει με φωνή του...
[ Πόσες φορές δεν έφτασα εκεί
που είχα πει πως θα βρω σιγουριά να χαθώ,
κάτι που όλοι μας λέμε λιμάνι
μα δεν είδα καράβι ποτέ
που αυτό να του φτάνει ] *από το Πόσες φορές
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Ελένη Σουλιώτη και το Mixgrill.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες από την εμφάνιση του Χρήστου Θηβαίου στο photo album εδώ.