Μετά από μια εβδομάδα αντίστροφης μέτρησης φτάσαμε αισίως στην κορυφή. Σήμερα, σας παρουσιάζουμε τους 10 καλύτερους δίσκους όπως τους ψήφισαν 18 συντάκτες μας.
10. Interpol - El Pintor
Ο τελευταίος δίσκος των Interpol ενδεχομένως να μην έχει την αίγλη του ντεμπούτου τους, "Turn On The Bright Lights" (2002), αλλά τους δίνει ένα προβάδισμα σε σχέση με αντίστοιχα συγκροτήματα την εποχής μας και τη σιγουριά ότι η πορεία τους μέχρι και σήμερα, μετά από 12 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, είναι σταθερή, αν όχι ανοδική. - [Ειρήνη Παπαγεωργίου] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
9. Swans - To Be Kind
Όσοι πίστεψαν ότι το “The Seer” θα ήταν το αριστούργημα της νέας εποχής των Swans, αυτής που ξεκίνησε το 2010 με την επιστροφή τους ύστερα από 14 χρόνια «διαλείμματος», λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή το “To Be Kind”. Το νέο έπος της μπάντας του Michael Gira εξερευνά το ίδιο αχανές σύμπαν δημιουργικού θορύβου με τις προηγούμενες δουλειές τους, αλλά τη φορά αυτή οι ισορροπίες μεταξύ χάους και τάξης, θορύβου και ρυθμού, φωτεινότητας και σκότους είναι πιο αποτελεσματικές από ποτέ, δημιουργώντας μια μοναδική ηχητική εμπειρία που επιβραβεύει απόλυτα όσους τους ακολουθήσουν στο ταξίδι τους. - [Οδυσσέας Παύλου]
8. Sharon Van Etten - Are We There
Η Αμερικανίδα μουσουργός δίνει έναν τέταρτο δίσκο με ποικιλία μουσικών επιρροών και στραπατσαρισμένων στίχων. Χωρίς να ξεφεύγει ή να προδίδει το Indie ύφος που την χαρακτηρίζει, κατάφερε να δώσει κάτι καινούριο και να δημιουργήσει αδημονία για το επόμενο βήμα της. - [Σμαράγδα Νιτσοπούλου]
7. Röyksopp- The Inevitable End
Ήταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν πρωτοεμφανίστηκε το ντουέτο των Νορβηγών Röyksopp, δηλαδη των Svein Berge και Torbjørn Brundtland. Από τότε καθιερώθηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα σχήματα ηλεκτρονικής μουσικής των καιρών μας, τόσο με τις δικές τους δουλειές όσο και με τα remix τους σε άλλους καλλιτέχνες. Ο πέμπτος τους δίσκος με τον τίτλο "The Inevitable End" είναι όπως δήλωσαν οι ίδιοι ο τελευταίος που κυκλοφορούν σε αυτό το format, αν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να δημιουργούν μουσική (ευτυχώς)... - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
6. Wild Beasts - Present Tense
Oι Wild Beasts δέκα χρόνια μετά από την πρώτη τους εμφάνιση γιορτάζουν το ιωβηλαίο έτος τους με ένα δίσκο διαμάντι. Άρτια δομημένο, συνθετικά εμπνευσμένο και στιχουργικά επιτηδευμένο. Δεν είναι για όλα τα γούστα. Για λίγα θα έλεγα. Ο χρόνος όμως θα τους δικαιώσει. Γιατί η ποιότητά τους δεν είναι επιφανειακή, αλλά ουσιαστική. Ξεκινάει από τον εσωτερικό τους κόσμο και θεριεύει στη μουσική τους. Τους ευχαριστώ θερμά για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς! - [Βιβή Τόμα] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
5. St. Vincent - St. Vincent
H Annie Clark, έχοντας πλέον υπογράψει με πολυεθνική εταιρεία, έχει αποκτήσει πρόσβαση σε μεγαλύτερο ακροατήριο, ενώ και τα τραγούδια της είναι λίγο πιο 'συμβατικά'. Όμως η ίδια παραμένει απόμακρη και μυστηριώδης, παρά τις συνεντεύξεις και τις πολλές εμφανίσεις της. Στο νέο της δίσκο, και χωρίς να αποχωριστεί το ιδιαίτερο μουσικό της στυλ, ακούγεται πιο ώριμη και συνειδητοποιημένη στον ήχο της, με συνθέσεις πιο ολοκληρωμένες, πιο βατές, καθώς και αρκετά πιο ηλεκτρονικές, να αποπνέουν φρεσκάδα και ενέργεια. - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
4. The Black Keys - Turn Blue
Σε γενικές γραμμές, οι Black Keys έγραψαν ένα καλό δίσκο, χωρίς να λάβουν υπόψιν τους τις Ερινύες που τους ζητούσαν το "El Camino 2". Αν άκουσες το "Turn Blue" περιμένοντας ένα δίσκο με τραγούδια παρόμοια του "Fever", τότε λογικά θα απογοητευτείς... Αν όμως έδωσες αρκετές ευκαιρίες σ' αυτόν, τότε θα πρόσεξες τις αξιόλογες μουσικές προτάσεις των Αμερικάνων. - [Άννα Παπαδάκη] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
3. Caribou - Our Love
O Caribou, που σαν φίλος του Thom Yorke τον καλεί ενίοτε να τον συνοδεύσει στα dj sets του (δε θα πιστεύεις ότι ο frontman των Radiohead παίζει techno!) έφτιαξε ένα δίσκο πιο pop, πιο προσβάσιμο, πιο χορευτικό. Η ανταπόκριση άμεση, καθώς το "Our Love" μπήκε στο top ten Αγγλίας και Αμερικής. Λες ο μικρός Ινδιάνος με το ατσάλινο κεφάλι να τους απείλησε με κουτουλιές...; - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
2. Damon Albarn - Everyday Robots
Σε γενικές γραμμές, το "Everyday Robots" διαθέτει το βασικό στοιχείο που περιμένεις από τις μουσικές προτάσεις του Damon Albarn: τις μελωδίες του. Δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Δεν είναι ντεμπούτο album γιατί όλοι μας το συγκρίνουμε με όσα έχει κάνει ο Άγγλος στο παρελθόν. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι περιέχει τραγούδια (You and me, The History of a cheating heart, lonely press play, heavy seas of love), τα οποία με άγγιξαν, με ταξίδεψαν και γενικότερα μου δημιούργησαν συναισθήματα... Άλλωστε, αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό στη μουσική; - [Γιώργος Μπαλιώτης] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του μαζί με μια αντίθετη άποψη εδώ.
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
1. Spoon - They Want My Soul
Έπειτα από 21 ολόκληρα χρόνια καριέρας και έχοντας στο ενεργητικό τους 8 αξιόλογους δίσκους οι Spoon κατάφεραν το 2014, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε διαφορετικό από ό,τι συνήθως, να μπουν στην καρδιά ενός ευρύτερου κοινού, που μέχρι και το Transference ήταν συγκεκριμένο και πιστό. Ο φρέσκος αέρας όμως, όπως φαίνεται, της Loma Vista τους ανανέωσε και τους ενέπνευσε κατατάσσοντάς τους στο νούμερο 1 της φετινής ανασκόπησης του Mixgrill. Το They Want My Soul κυκλοφόρησε στις 5 Αυγούστου με ένα αν μη τι άλλο αξιομνημόνευτο εξώφυλλο. Τα 10 τραγούδια συνολικής διάρκειας μόλις 37:35 λεπτών διαδέχονται αβίαστα το ένα το άλλο δίχως να δίνουν το περιθώριο στον ακροατή έστω και την υπόνοια του pause. Δεμένος, δομημένος και συγκροτημένος δίσκος, με ταυτότητα δηλαδή Spoon. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις οπωσδήποτε; Inside Out, Do You και Outlier. Καλύτερη στιγμή του δίσκου; Η συναυλιακή απόδοσή του από την οποία δεν μπορούσε φυσικά να λείπει το Mixgrill. Πάντα τέτοια παιδιά! - [Βιβή Τόμα]
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
Διαβάστε ποιοι δίσκοι ήταν στις θέσεις 11-20, 21-30, 31-40 και 41-50 καθώς και την ανασκόπηση του mixgrill για τα τραγούδια, τις ταινίες και άλλες κατηγορίες εδώ.
10. Interpol - El Pintor
Ο τελευταίος δίσκος των Interpol ενδεχομένως να μην έχει την αίγλη του ντεμπούτου τους, "Turn On The Bright Lights" (2002), αλλά τους δίνει ένα προβάδισμα σε σχέση με αντίστοιχα συγκροτήματα την εποχής μας και τη σιγουριά ότι η πορεία τους μέχρι και σήμερα, μετά από 12 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, είναι σταθερή, αν όχι ανοδική. - [Ειρήνη Παπαγεωργίου] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
9. Swans - To Be KindΌσοι πίστεψαν ότι το “The Seer” θα ήταν το αριστούργημα της νέας εποχής των Swans, αυτής που ξεκίνησε το 2010 με την επιστροφή τους ύστερα από 14 χρόνια «διαλείμματος», λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή το “To Be Kind”. Το νέο έπος της μπάντας του Michael Gira εξερευνά το ίδιο αχανές σύμπαν δημιουργικού θορύβου με τις προηγούμενες δουλειές τους, αλλά τη φορά αυτή οι ισορροπίες μεταξύ χάους και τάξης, θορύβου και ρυθμού, φωτεινότητας και σκότους είναι πιο αποτελεσματικές από ποτέ, δημιουργώντας μια μοναδική ηχητική εμπειρία που επιβραβεύει απόλυτα όσους τους ακολουθήσουν στο ταξίδι τους. - [Οδυσσέας Παύλου]
8. Sharon Van Etten - Are We There
Η Αμερικανίδα μουσουργός δίνει έναν τέταρτο δίσκο με ποικιλία μουσικών επιρροών και στραπατσαρισμένων στίχων. Χωρίς να ξεφεύγει ή να προδίδει το Indie ύφος που την χαρακτηρίζει, κατάφερε να δώσει κάτι καινούριο και να δημιουργήσει αδημονία για το επόμενο βήμα της. - [Σμαράγδα Νιτσοπούλου]
7. Röyksopp- The Inevitable EndΉταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν πρωτοεμφανίστηκε το ντουέτο των Νορβηγών Röyksopp, δηλαδη των Svein Berge και Torbjørn Brundtland. Από τότε καθιερώθηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα σχήματα ηλεκτρονικής μουσικής των καιρών μας, τόσο με τις δικές τους δουλειές όσο και με τα remix τους σε άλλους καλλιτέχνες. Ο πέμπτος τους δίσκος με τον τίτλο "The Inevitable End" είναι όπως δήλωσαν οι ίδιοι ο τελευταίος που κυκλοφορούν σε αυτό το format, αν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να δημιουργούν μουσική (ευτυχώς)... - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
6. Wild Beasts - Present Tense
Oι Wild Beasts δέκα χρόνια μετά από την πρώτη τους εμφάνιση γιορτάζουν το ιωβηλαίο έτος τους με ένα δίσκο διαμάντι. Άρτια δομημένο, συνθετικά εμπνευσμένο και στιχουργικά επιτηδευμένο. Δεν είναι για όλα τα γούστα. Για λίγα θα έλεγα. Ο χρόνος όμως θα τους δικαιώσει. Γιατί η ποιότητά τους δεν είναι επιφανειακή, αλλά ουσιαστική. Ξεκινάει από τον εσωτερικό τους κόσμο και θεριεύει στη μουσική τους. Τους ευχαριστώ θερμά για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς! - [Βιβή Τόμα] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
5. St. Vincent - St. VincentH Annie Clark, έχοντας πλέον υπογράψει με πολυεθνική εταιρεία, έχει αποκτήσει πρόσβαση σε μεγαλύτερο ακροατήριο, ενώ και τα τραγούδια της είναι λίγο πιο 'συμβατικά'. Όμως η ίδια παραμένει απόμακρη και μυστηριώδης, παρά τις συνεντεύξεις και τις πολλές εμφανίσεις της. Στο νέο της δίσκο, και χωρίς να αποχωριστεί το ιδιαίτερο μουσικό της στυλ, ακούγεται πιο ώριμη και συνειδητοποιημένη στον ήχο της, με συνθέσεις πιο ολοκληρωμένες, πιο βατές, καθώς και αρκετά πιο ηλεκτρονικές, να αποπνέουν φρεσκάδα και ενέργεια. - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
4. The Black Keys - Turn Blue
Σε γενικές γραμμές, οι Black Keys έγραψαν ένα καλό δίσκο, χωρίς να λάβουν υπόψιν τους τις Ερινύες που τους ζητούσαν το "El Camino 2". Αν άκουσες το "Turn Blue" περιμένοντας ένα δίσκο με τραγούδια παρόμοια του "Fever", τότε λογικά θα απογοητευτείς... Αν όμως έδωσες αρκετές ευκαιρίες σ' αυτόν, τότε θα πρόσεξες τις αξιόλογες μουσικές προτάσεις των Αμερικάνων. - [Άννα Παπαδάκη] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική της εδώ.
3. Caribou - Our Love
O Caribou, που σαν φίλος του Thom Yorke τον καλεί ενίοτε να τον συνοδεύσει στα dj sets του (δε θα πιστεύεις ότι ο frontman των Radiohead παίζει techno!) έφτιαξε ένα δίσκο πιο pop, πιο προσβάσιμο, πιο χορευτικό. Η ανταπόκριση άμεση, καθώς το "Our Love" μπήκε στο top ten Αγγλίας και Αμερικής. Λες ο μικρός Ινδιάνος με το ατσάλινο κεφάλι να τους απείλησε με κουτουλιές...; - [Χρήστος Χριστόπουλος] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ.
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
2. Damon Albarn - Everyday Robots
Σε γενικές γραμμές, το "Everyday Robots" διαθέτει το βασικό στοιχείο που περιμένεις από τις μουσικές προτάσεις του Damon Albarn: τις μελωδίες του. Δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Δεν είναι ντεμπούτο album γιατί όλοι μας το συγκρίνουμε με όσα έχει κάνει ο Άγγλος στο παρελθόν. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι περιέχει τραγούδια (You and me, The History of a cheating heart, lonely press play, heavy seas of love), τα οποία με άγγιξαν, με ταξίδεψαν και γενικότερα μου δημιούργησαν συναισθήματα... Άλλωστε, αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό στη μουσική; - [Γιώργος Μπαλιώτης] Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του μαζί με μια αντίθετη άποψη εδώ.
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
1. Spoon - They Want My SoulΈπειτα από 21 ολόκληρα χρόνια καριέρας και έχοντας στο ενεργητικό τους 8 αξιόλογους δίσκους οι Spoon κατάφεραν το 2014, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε διαφορετικό από ό,τι συνήθως, να μπουν στην καρδιά ενός ευρύτερου κοινού, που μέχρι και το Transference ήταν συγκεκριμένο και πιστό. Ο φρέσκος αέρας όμως, όπως φαίνεται, της Loma Vista τους ανανέωσε και τους ενέπνευσε κατατάσσοντάς τους στο νούμερο 1 της φετινής ανασκόπησης του Mixgrill. Το They Want My Soul κυκλοφόρησε στις 5 Αυγούστου με ένα αν μη τι άλλο αξιομνημόνευτο εξώφυλλο. Τα 10 τραγούδια συνολικής διάρκειας μόλις 37:35 λεπτών διαδέχονται αβίαστα το ένα το άλλο δίχως να δίνουν το περιθώριο στον ακροατή έστω και την υπόνοια του pause. Δεμένος, δομημένος και συγκροτημένος δίσκος, με ταυτότητα δηλαδή Spoon. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις οπωσδήποτε; Inside Out, Do You και Outlier. Καλύτερη στιγμή του δίσκου; Η συναυλιακή απόδοσή του από την οποία δεν μπορούσε φυσικά να λείπει το Mixgrill. Πάντα τέτοια παιδιά! - [Βιβή Τόμα]
Ακούστε όλο το δίσκο στο Spotify!
Διαβάστε ποιοι δίσκοι ήταν στις θέσεις 11-20, 21-30, 31-40 και 41-50 καθώς και την ανασκόπηση του mixgrill για τα τραγούδια, τις ταινίες και άλλες κατηγορίες εδώ.