Μάρτιος 2015
Οι Cribs είναι τρία αδέρφια από μια μικρή πόλη κοντά στο Λιντς, που συχνά συνεργάζονται με άλλους καλλιτέχνες (πολύ) πιο γνωστούς απ’ τους ίδιους. Ο Steve Albini ως παραγωγός στην τελευταία τους κυκλοφορία το 2012 με τίτλο ‘In The Belly Of The Brazen Bull’ και ο Johnny Marr στην κιθάρα στο ‘Ignore The Ignorant’ του 2009 είναι δύο απ’ τα μεγαλύτερα ονόματα με τα οποία έχουν συνεργαστεί. Στο έκτο τους άλμπουμ ο Ric Ocasek των Cars κάθεται στην καρέκλα του παραγωγού και ενώ η επιρροή του δεν είναι λίγη, κατορθώνουν και πάλι να διατηρήσουν τον ήχο τους.
Το ‘For All My Sisters’ είναι ένα ακόμα άλμπουμ που εύκολα θα κατηγοριοποιηθεί ως indie rock, αν και δεν είναι αποκλειστικά αυτό. Οι κιθάρες και τα «εύκολα» ρεφρέν δεν απουσιάζουν, αλλά υπάρχουν και μερικά σημεία με μικρή κλίση προς την punk, σαν το ‘Mr. Wrong’. Το εναρκτήριο ‘Finally Free’ μαζί με το ‘Summer Of Chances’ είναι από αυτά που ξεχωρίζουν προς το καλύτερο, ενώ το ‘Pink Snow’, με διάρκεια εφτά λεπτών στο κλείσιμο του άλμπουμ, είναι σαν ένα κομμάτι από διαφορετικό παζλ. Δεν είναι ένας άσχημος δίσκος, αλλά τα αδέρφια Jarman, με ή χωρίς οποιαδήποτε συνεργασία, είναι ικανά για πράγματα μεγαλύτερα απ’ την απλή διατήρηση της μέχρι τώρα πορείας τους.
Οι Cribs είναι τρία αδέρφια από μια μικρή πόλη κοντά στο Λιντς, που συχνά συνεργάζονται με άλλους καλλιτέχνες (πολύ) πιο γνωστούς απ’ τους ίδιους. Ο Steve Albini ως παραγωγός στην τελευταία τους κυκλοφορία το 2012 με τίτλο ‘In The Belly Of The Brazen Bull’ και ο Johnny Marr στην κιθάρα στο ‘Ignore The Ignorant’ του 2009 είναι δύο απ’ τα μεγαλύτερα ονόματα με τα οποία έχουν συνεργαστεί. Στο έκτο τους άλμπουμ ο Ric Ocasek των Cars κάθεται στην καρέκλα του παραγωγού και ενώ η επιρροή του δεν είναι λίγη, κατορθώνουν και πάλι να διατηρήσουν τον ήχο τους.
Το ‘For All My Sisters’ είναι ένα ακόμα άλμπουμ που εύκολα θα κατηγοριοποιηθεί ως indie rock, αν και δεν είναι αποκλειστικά αυτό. Οι κιθάρες και τα «εύκολα» ρεφρέν δεν απουσιάζουν, αλλά υπάρχουν και μερικά σημεία με μικρή κλίση προς την punk, σαν το ‘Mr. Wrong’. Το εναρκτήριο ‘Finally Free’ μαζί με το ‘Summer Of Chances’ είναι από αυτά που ξεχωρίζουν προς το καλύτερο, ενώ το ‘Pink Snow’, με διάρκεια εφτά λεπτών στο κλείσιμο του άλμπουμ, είναι σαν ένα κομμάτι από διαφορετικό παζλ. Δεν είναι ένας άσχημος δίσκος, αλλά τα αδέρφια Jarman, με ή χωρίς οποιαδήποτε συνεργασία, είναι ικανά για πράγματα μεγαλύτερα απ’ την απλή διατήρηση της μέχρι τώρα πορείας τους.