Απρίλιος 2015
Αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα όταν βγαίνουμε για καφέ απέχει λίγο απ’ το «coffee break», αλλά το όνομα του σχήματος απ’ τον Πειραιά είναι απ’ τα πιο ευρηματικά που έχω δει τελευταία. Οι Coffee Break Cookies είχαν κυκλοφορήσει την πρώτη τους δουλειά στις αρχές του 2014 και φέτος επέστρεψαν με μια χορταστική συλλογή δεκαοχτώ τραγουδιών, που κυλάει ανεπαίσθητα, χωρίς να κουράζει, αλλά προκαλώντας συχνά το ενδιαφέρον. Πολύ λίγοι στίχοι, ή, καλύτερα, φράσεις, ακούγονται πάνω από τις μελωδίες που κινούνται ανάμεσα σε trip hop και hip hop, με έμφαση στο πρώτο.
Η κιθάρα στην εισαγωγή του ‘No Place To Go’ θυμίζει λίγο από Velvet Underground, ενώ τα φωνητικά μοιάζουν με τον τρόπο που τα χειρίζεται ορισμένες φορές ο Moby, σ’ ένα απ’ τραγούδια που ξεχωρίζουν. Αρκετά από τα τραγούδια στο ‘Will-O’-The Wisp II’ θα μπορούσαν εύκολα να ακούγονται σε κάποιο από τα καφέ/μπαρ ή ραδιόφωνα που προτιμούν πιο εναλλακτικές μουσικές αυτού του είδους. Ακούστε για παράδειγμα το ‘Cookies Parade’, ή το ‘Open Sea’. Λίγο πριν τη μέση υπάρχει και το ‘Goodmorning Harry’ που θυμίζει έντονα αποσπάσματα της μουσικής από μια μελοποιημένη συλλογή ποιημάτων της Κ. Γώγου που είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια απ’ τις εκδόσεις Οδός Πανός. Υπάρχουν και μερικά ακόμα αξιοσημείωτα πραγματάκια, αλλά όσοι αρέσκονται στην trip-hop και τα παρεμφερή ας ξεκινήσουν από τώρα την ακρόαση.
Αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα όταν βγαίνουμε για καφέ απέχει λίγο απ’ το «coffee break», αλλά το όνομα του σχήματος απ’ τον Πειραιά είναι απ’ τα πιο ευρηματικά που έχω δει τελευταία. Οι Coffee Break Cookies είχαν κυκλοφορήσει την πρώτη τους δουλειά στις αρχές του 2014 και φέτος επέστρεψαν με μια χορταστική συλλογή δεκαοχτώ τραγουδιών, που κυλάει ανεπαίσθητα, χωρίς να κουράζει, αλλά προκαλώντας συχνά το ενδιαφέρον. Πολύ λίγοι στίχοι, ή, καλύτερα, φράσεις, ακούγονται πάνω από τις μελωδίες που κινούνται ανάμεσα σε trip hop και hip hop, με έμφαση στο πρώτο.
Η κιθάρα στην εισαγωγή του ‘No Place To Go’ θυμίζει λίγο από Velvet Underground, ενώ τα φωνητικά μοιάζουν με τον τρόπο που τα χειρίζεται ορισμένες φορές ο Moby, σ’ ένα απ’ τραγούδια που ξεχωρίζουν. Αρκετά από τα τραγούδια στο ‘Will-O’-The Wisp II’ θα μπορούσαν εύκολα να ακούγονται σε κάποιο από τα καφέ/μπαρ ή ραδιόφωνα που προτιμούν πιο εναλλακτικές μουσικές αυτού του είδους. Ακούστε για παράδειγμα το ‘Cookies Parade’, ή το ‘Open Sea’. Λίγο πριν τη μέση υπάρχει και το ‘Goodmorning Harry’ που θυμίζει έντονα αποσπάσματα της μουσικής από μια μελοποιημένη συλλογή ποιημάτων της Κ. Γώγου που είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια απ’ τις εκδόσεις Οδός Πανός. Υπάρχουν και μερικά ακόμα αξιοσημείωτα πραγματάκια, αλλά όσοι αρέσκονται στην trip-hop και τα παρεμφερή ας ξεκινήσουν από τώρα την ακρόαση.