Χάλια Γκρίνια need for more

Η μουσική βιομηχανία δεν είναι η μόνη που θέλει περισσότερο χώρο και νέα (φτηνότερη) τεχνολογία για τα προϊόντα της (βλέπε προηγούμενο άρθρο). Υπάρχει και η άλλη ισχυρή βιομηχανία : Hollywood. Και λέω Hollywood γιατί κακά τα ψέματα αυτοί κανονίζουν τις εξελίξεις.

 Μια φορά και έναν καιρό, στην εποχή λίγο μετά της εποχής των δεινοσαύρων (70 και μετά) κυριαρχούσε ένα μέσο που ονομαζόταν βίντεο και χρησιμοποιούσε κασέτες VHS. Όπως το βινύλιο για τη μουσική έτσι και αυτό βοήθησε στη μαζική παραγωγή και αγορά ταινιών, αλλά είχε τα ίδια προβλήματα με αυτό: Έπιανε χώρο, καταστρεφόταν εύκολα, κόστιζε η κατασκευή του. Βλέποντας την αλλαγή στη μουσική από βινύλιο σε CD, ζήλεψαν και οι παραγωγοί ταινιών και αναζητούσαν αντίστοιχη εξέλιξη .

 Η πρώτη λύση ήταν να ασχοληθούν με το μέσο που ήδη υπήρχε: το CD. Δυστυχώς δεν ήταν αρκετό. Η επεξεργασία εικόνας (πέρα από πιο χρονοβόρα και ενεργοβόρα) θέλει (πολύ) περισσότερο χώρο. Το CD με κωδικοποίηση mpeg-1 ήταν ανεπαρκές, δηλαδή χωρούσε μόνο μερικά λεπτά ταινίας (και με μέτρια ποιότητα). Έπρεπε να εξελιχθεί τόσο καλύτερο μέσο (με παρόμοιες ιδιότητες με το CD) όσο και καλύτερη κωδικοποίηση. Η απάντηση δόθηκε χάρη σε δυο εξελίξεις: το DVD και το mpeg-2. Χάριν στην τεχνολογία μπόρεσε να συμπιεστεί το μέγεθος της απλής πληροφορίας κατά 7 φορές μέσα σε ένα CD και τα μηχανήματα να διαβάζουν μεγαλύτερες λεπτομέρειες.

Η διαφορά είναι σαν να γράφω ένα γράμμα από αυτό Α σε αυτό Α το μέγεθος. Προέκυψε το DVD που μάλιστα μπορούσε ανάλογα με την κατασκευή να γράφεται σε ορόφους (στρώσεις) και μάλιστα και από τις δυο πλευρές για περισσότερο χώρο(ανάλογα ανέβαινε το κόστος). Έτσι φτάσαμε από τα 700MB ενός CD σε 4,5 GB (ή 4500MB) του DVD μιας στρώσης ή στα 8,5GB του DVD δυο στρώσεων (το άνω όριο είναι τα 17 GB του DVD δυο όψεων διπλής στρώσης). Αλλά αυτό ήταν το ένα μέρος της εξίσωσης.

Το άλλο ήταν η κωδικοποίηση mpeg-2 που επέτρεψε την περαιτέρω συμπίεση της εικόνας (χάνοντας κάποιες πληροφορίες) σε μικρότερο χώρο για το μέγεθος εικόνας 720x576 που βλέπουμε στις ταινίες (σε σχέση με το μικρότερο 640x480 στις τηλεοράσεις μας). Με τις δυο τεχνολογίες μαζί έγινε δυνατό να χωρά η ταινία στο δισκάκι (ίδιας διάστασης με το CD) και να βλέπουμε την ταινία με αρκετή λεπτομέρεια. Φυσικά σύντομα ,όπως και στα CD, άρχισε η αντιγραφή των DVD που οδήγησε την βιομηχανία στην αναζήτηση άλλου προϊόντος για προσφορά.

Το καινούργιο αυτή τη φορά ήταν οι ταινίες και οι σειρές (HDTV) σε υψηλή ευκρίνεια εννοώντας αναλύσεις 720p (1280x720) , 1080i, 1080p (1920x1080 με καλύτερο το p, ενώ περιττό να πω ότι το κινηματογραφικό φιλμ "βγάζει" μεγαλύτερη ανάλυση από τα HD) και στο μέλλον 2160p (3840x2160). Οι αναλύσεις αυτές δίνουν εικόνα πολύ μεγαλύτερης λεπτομέρειας και για σύγκριση, αν εκτυπώσουμε ένα καρέ θα είναι αντίστοιχα 3, 6.75 και στο μέλλον 27 φορές το μέγεθος του καρέ της απλής τηλεόρασης μας. Οι λεπτομέρειες βέβαια γίνονται περισσότερο αντιληπτές σε μεγαλύτερες τηλεοράσεις (άνω των 30 ιντσών) που μπορούν να παίξουν τέτοιες αναλύσεις. Ευκαιρία να πουλήσουμε και κάτι ακόμα. Αλλά που θα χωρούσαν τόοοσο μεγάλες εικόνες;

Το DVD είναι ανεπαρκές (με το ζόρι χωρά τις ταινίες τώρα) οπότε χρειαζόταν τόσο μεγαλύτερο μέσο όσο και καλύτερη κωδικοποίηση για να μειωθεί ο χώρος. Για λίγο δεν ξέραμε ποιος θα κερδίσει : το μικρότερο αλλά με μεγάλη υποστήριξη και πιο φτηνό HD-DVD (15-30GB) ή το μεγαλύτερο αλλά ακριβότερο σαν τεχνολογία BD (ή Blu-ray Disc 25-50GB) αλλά η υποστήριξη της Sony στο δεύτερο κυρίως με το PS3 βοήθησε στην νίκη του BD. Όσο για την κωδικοποίηση το mpeg-4 (h.264, αλλιώς γνωστό και ως divx) βοήθησε στο να χωρέσουν άνετα οι ταινίες στο δισκάκι (αν και ο χώρος είναι αρκετός για 2 ώρες βίντεο mpeg-2 υψηλής ευκρίνειας).

Βέβαια τα δισκάκια χρησιμοποιούνται και σαν αποθηκευτικά μέσα(πριν 5 χρόνια όλος ο δίσκος του υπολογιστή ήταν όσο το BD) και επηρεάζουν και τη μουσική. Έτσι με το mp3 ολόκληρη η δισκογραφία πολλών μουσικών μπορεί να χωρέσει σε ένα DVD. Οι δισκογραφικές τα χρησιμοποιούν για κομμάτια βίντεο από συναυλίες, ντοκιμαντέρ, μουσικά βίντεο τραγουδιών και συνεντεύξεις. Αντίστοιχα θα χρησιμοποιηθεί το BD όταν φτηνύνει αρκετά η εγγραφή και τα δισκάκια. Ακόμα είμαι σίγουρος ότι θα προκύψουν εφαρμογές όπως εγγραφή ιδιωτικών βίντεο  σε υψηλή ευκρίνεια(ήδη αρχίζουν να εμφανίζονται οι αντίστοιχες βιντεοκάμερες) ενώ στα παιχνίδια θα επικρατήσει το BD και για υπολογιστές ή κονσόλες πέραν του PS3 όπου είναι ήδη το στάνταρ. Και η καταναλωτική μανία θα συνεχίζει να κυριαρχεί και να μας σπρώχνει σε μεγαλύτερες αναλύσεις και τηλεοράσεις (ήδη κυκλοφορεί και η επομένου επιπέδου κωδικοποίηση τα λεγόμενα mkv ή matrouska).

Για το κουίζ : Φυσικά ήταν η Nicole Scherzinger των Pussycat Dolls…… Συγνώμη τι έλεγα(η αναφορά στο συγκεκριμένο συγκρότημα με κάνει να ξεχνάω και το όνομα μου) ; Α, ναι μπράβο Dimi .

Για το επόμενο (η Dimi αποκλείεται) : Ποιος είναι ο dottore του MotoGP; Ξέρω δεν είναι μουσικό θέμα αλλά ορίστε παρηγοριά :