Δεν είναι μία συμβατική σχέση, αλλά μία συνάντηση και φιλία που δημιουργείται δι’ αλληλογραφίας. Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 και η οκτάχρονη Λου από την Αυστραλία έχει την ανάγκη να εκφράσει όσα νιώθει μα δεν έχει φίλους, ενώ η μαμά της εθισμένη στο μπράντυ και στις μικροκλεψιές δεν της δίνει σημασία. Η γλυκιά της αθωότητα και οι αφελείς ερωτήσεις ενός οκτάχρονου παιδιού βρίσκουν διέξοδο στα γράμματα που γράφει στον φίλο της που μένει στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.
“Μπορείς να μου εξηγήσεις τον έρωτα, πώς γίνεται το σέξυ και πώς μπορώ να γίνω “ερωτευτική;” - Λου.
Ο υπέρβαρος Μπιλ μένει στη Νέα Υόρκη, ζώντας μία ζωή με ψυχαναγκασμούς και ψυχώσεις πάσχοντας από το σύνδρομο Άσπεργκερ. Μην έχοντας κανένα αληθινό φίλο - παρά μόνο τον φανταστικό του φίλο - το γράμμα της Λου από την Αυστραλία έρχεται σαν ηλιαχτίδα φωτός στη μαύρη του ζωή. Τα γράμματα του μικρού κοριτσιού διαταράσσουν την ήρεμη ζωή του και το καθόλου ήρεμο μυαλό του. Μία σειρά από γεγονότα συμβαίνουν αλυσιδωτά, αποτέλεσμα των γραμμάτων της Λου.
“Μάθε πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου”. - Μπιλ.
Και οι δύο πρωταγωνιστές μας, τόσο διαφορετικοί μα με τόσα κοινά χαρακτηριστικά (και οι δύο θύματα bullying, και οι δύο μόνοι στον κόσμο, κοινωνικά απομονωμένοι, με χαμηλή αυτοεκτίμηση) παίρνουν δύναμη ο ένας από τα γράμματα του άλλου και αποκτούν μία σχέση εξάρτησης.
Είναι καταπληκτικό πως μία σχέση εξ αποστάσεως χτίζεται σιγά σιγά και αποκτά τόση δύναμη που εκμηδενίζει την απόσταση. Ο Μπιλ και η Λου συνεχίζουν να αλληλογραφούν για 20 χρόνια...
Δε θα πρέπει να αμελήσουμε τον ρόλο του καταπληκτικού Βασίλη Μαυρογεωργίου ή μάλλον τους ρόλους που παίζει κάθε φορά με συνεργάτη του την καταπληκτική σκηνοθεσία (και το ταλέντο του φυσικά). Ο Μαυρογεωργίου βοηθάει καθοριστικά στη ροή του έργου άλλοτε σαν αφηγητής άλλοτε σαν τη μητέρα της Λου, σαν τον ψυχίατρο και τη γριά τυφλή γειτόνισσα του Μπιλ κλπ. δίνοντάς μας άφθονες στιγμές γέλιου, αλλά και σαν από μηχανής θεός που καταφέρνει να εξελίξει τη σχέση των δύο μας φίλων πάνω που νομίζουμε ότι όλα είναι χαμένα.
Τα σκηνικά και η σκηνοθεσία είναι υπέροχα. Ένα μεγάλο μπράβο σε αυτή την καταπληκτική παράσταση που βασίζεται σε αληθινή ιστορία, έχει ήδη γίνει ταινία με τον τίτλο “Mary and Μax” και ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Skrow. Ο Δημήτρης Μπογδάνος απέδωσε καταπληκτικά τη θεατρική εκδοχή αυτού του συγκινητικού έργου, ενώ η ευρηματική - σε επίπεδα - σκηνοθεσία αναβαθμίζει πολύ την ιστορία μας.
Η πιο γλυκόπικρη κωμωδία που θα κάνει τον θεατή να γελάσει, να λυπηθεί, να ταυτιστεί και να φύγει από το θέατρο σκεπτόμενος ότι είδε μία από τις καλύτερες παραστάσεις της φετινής σεζόν.
Συγγραφέας
Δημήτρης Μπογδάνος
Σκηνοθέτης
Δημήτρης Μπογδάνος
Ηθοποιοί
Βασίλης Μαυρογεωργίου, Στέλιος Ιακωβίδης, Λυδία Τζανουδάκη
Συντελεστές
Δραματουργική επιμέλεια: Δημήτρης Μπογδάνος
Σκηνικά-Κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Δημητρίου
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Μυλοπούλου