1. Πολιτεία – Μίκης Θεοδωράκης (1976), Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Κώστας Βίρβος, Πάνος Κοκκινόπουλος, Νίκος Γκάτσος, Ποίηση: Κώστας Βάρναλης, Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Στέλιος Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Μαίρη Λίντα, Μανώλης Χιώτης, Μαρία Φαραντούρη, Αντώνης Κλειδωνιάρης, Μιχάλης Ιωαννίδης
Ο δίσκος Πολιτεία, που κυκλοφόρησε το 1976, περιλαμβάνει ουσιαστικά τα δύο άλμπουμ Πολιτεία Α (1961) και Πολιτεία Β (1962), οι οποίοι με τη σειρά τους αποτελούνταν από τραγούδια που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει σε δίσκους 45 στροφών. Γραμμένα τις χρονιές 1960-1961 και 1964, μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, τα τραγούδια αυτά δουλεύτηκαν παράλληλα με εκείνα ενός άλλου κύκλου, που πήρε τον τίτλο Αρχιπέλαγος. “Οι Πολιτείες, η μια μετά την άλλη, σηματοδοτούν τους σταθμούς της μουσικής μου πορείας. Κυρίως τους εσωτερικούς, τους ψυχικούς” έχει πει ο δημιουργός. Η Πολιτεία Α περιλαμβάνει μερικά από τα καλύτερα λαϊκά τραγούδια του Θεοδωράκη, όπως τα Δραπετσώνα, Βρέχει Στη Φτωχογειτονιά, Σαββατόβραδο και Βράχο Βράχο, σε στίχους Λειβαδίτη, Χριστοδούλου και Βίρβου ενώ η Πολιτεία Β περιέχει μόνο έξι, ανάμεσά τους τα πολύ γνωστά Η Μπαλάντα Του Αντρίκου και Στράτα Τη Στράτα, σε στίχους Χριστοδούλου, Κοκκινόπουλου και Γκάτσου και ποίηση Βάρναλη. Μιλάμε φυσικά για μερικά από τα πλέον τραγουδισμένα και λαοφιλή κομμάτια στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, ερμηνευμένα από τις καλύτερες φωνές της εποχής, τα οποία εκφράζουν τις προθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη για μια τέχνη προσιτή στο λαό. Απαραίτητος δίσκος για κάθε πραγματικό μουσικόφιλο.
2. Η Ζωή Μόνο Έτσι Είν’ Ωραία... – Φοίβος Δεληβοριάς (1994), Ερμηνεία: Θανάσης Βέγγος, Ελένη Τσαλιγοπούλου
Έχοντας μπει στη δισκογραφία από πολύ μικρή ηλικία, με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου (Η Παρέλαση, εν έτει 1989) και τη στήριξη του Μάνου Χατζιδάκι, ο Φοίβος Δεληβοριάς άργησε να κάνει το επόμενο βήμα.Τα κατάφερε μόλις το 1994 – αυτή τη φορά πολύτιμος συνεργάτης του ήταν ο παραγωγός Θύμιος Παπαδόπουλος. Στο ντεμπούτο του είχαν φανεί σαφώς οι μεγάλες δυνατότητές του αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο και παγιωμένο το προσωπικό του ύφος. Στο Η Ζωή Μόνο Έτσι Είν’ Ωραία..., όμως, όλα τα στοιχεία που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό αλλά και σεβαστό σε όσους ξέρουν να εκτιμούν έναν σπουδαίο καλλιτέχνη μόλις τον δουν, ήταν εκεί. Στίχοι που μιλούν με απίστευτη ευρηματικότητα και χιούμορ για τα μικρά αλλά και τα μεγαλύτερα θέματα της ζωής, μελωδίες αδρές και ενορχηστρώσεις που χειρίζονται με άνεση διάφορα στυλ – λαϊκό, ραπ, ποπ, μπαλάντα, μπόσα νόβα, νεοπαραδοσιακό. Με τη συμμετοχή-έκπληξη του Θανάση Βέγγου στο Το ‘Πα-Το ‘Κανα και μια σειρά πολύ δυνατών στιγμών (Η Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα, Να Κοιμηθώ, Αφού Δε Μ’ Αγαπάς..., Η Κική Κάθε Βράδυ κ.ά.), το άλμπουμ αυτό αποτελεί το ουσιαστικό ξεκίνημα του Φοίβου Δεληβοριά, ενός από τους πλέον σημαντικούς τραγουδοποιούς των τελευταίων είκοσι χρόνων, στο ελληνικό τραγούδι.
3. Joy – Black Circus (2009)
Το πενταμελές γκρουπ Black Circus, αποτελούμενο από τους Chris K. (φωνή), Μάνο Ελισσαίο (μπάσο, στίχοι), Κώστα Καββαδία (κιθάρες, φωνή), Πάνο Αρβανιτάκη (κιθάρες) και Νίκο Ρούσσο (τύμπανα), ιδρύθηκε το 2005 στην Αθήνα. Αφού πήραν την πρώτη θέση στον διαγωνισμό Make Music Contest, έφτασαν το 2009 και στην κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου. Το Joy περιέχει 11 δικά τους κομμάτια συν μια διασκευή στο Eleanor Rigby των Beatles – ίσως αυτή να είναι και η πιο αδιάφορη στιγμή του. Τα τραγούδια των Black Circus έχουν πράγματα να πουν και στον μουσικό τομέα (ένα μείγμα stoner, indie και grunge), και στον στιχουργικό (παρά την κυρίως ερωτική θεματολογία, δεν αναμασούν τα χιλιοειπωμένα) αλλά και στον εκτελεστικό (εξαιρετικό παίξιμο και ερμηνείες, πολύ καλή παραγωγή). Με λίγα λόγια, το Joy αποτελεί πολύ καλό δείγμα δουλειάς και αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον αυτής της παρέας.
Και ο κούκος...
4. A Rush Of Blood To The Head – Coldplay (2002)
Ο διάδοχος του πολύ επιτυχημένου Parachutes (2000) άρχισε να ηχογραφείται μία εβδομάδα μετά τα δραματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και φυσικά τα τραγούδια που προέκυψαν δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα. Χρησιμοποιώντας περισσότερο πιάνο και κιθάρα στις ενορχηστρώσεις τους, οι Coldplay έστησαν στο A Rush Of Blood To The Head έντεκα δυνατά τραγούδια, καταφέρνοντας να διευρύνουν το φάσμα του ήχου τους. Το πρώτο σινγκλ In My Place, το μεγαλειώδες Clocks, τα God Put A Smile Upon Your Face και Politik, το ομώνυμο του δίσκου που είναι αφιερωμένο στον Johnny Cash, αλλά και τα υπόλοιπα, εκτόξευσαν τη φήμη της μπάντας και οδήγησαν σε πραγματικό ξεπούλημα του δίσκου. Η τεράστια εμπορική επιτυχία βέβαια, μετέτρεψε ταυτόχρονα τους Coldplay σε υπ’ αριθμόν ένα «εχθρό» των απανταχού «εναλλακτικών». Αυτοί, όμως, όπως και όλοι οι φανατικοί, δύσκολα θα μπορέσουν ποτέ να εκτιμήσουν και να χαρούν πραγματικά ένα μουσικό έργο, απ’ όπου κι αν αυτό προέρχεται...
Ο δίσκος Πολιτεία, που κυκλοφόρησε το 1976, περιλαμβάνει ουσιαστικά τα δύο άλμπουμ Πολιτεία Α (1961) και Πολιτεία Β (1962), οι οποίοι με τη σειρά τους αποτελούνταν από τραγούδια που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει σε δίσκους 45 στροφών. Γραμμένα τις χρονιές 1960-1961 και 1964, μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, τα τραγούδια αυτά δουλεύτηκαν παράλληλα με εκείνα ενός άλλου κύκλου, που πήρε τον τίτλο Αρχιπέλαγος. “Οι Πολιτείες, η μια μετά την άλλη, σηματοδοτούν τους σταθμούς της μουσικής μου πορείας. Κυρίως τους εσωτερικούς, τους ψυχικούς” έχει πει ο δημιουργός. Η Πολιτεία Α περιλαμβάνει μερικά από τα καλύτερα λαϊκά τραγούδια του Θεοδωράκη, όπως τα Δραπετσώνα, Βρέχει Στη Φτωχογειτονιά, Σαββατόβραδο και Βράχο Βράχο, σε στίχους Λειβαδίτη, Χριστοδούλου και Βίρβου ενώ η Πολιτεία Β περιέχει μόνο έξι, ανάμεσά τους τα πολύ γνωστά Η Μπαλάντα Του Αντρίκου και Στράτα Τη Στράτα, σε στίχους Χριστοδούλου, Κοκκινόπουλου και Γκάτσου και ποίηση Βάρναλη. Μιλάμε φυσικά για μερικά από τα πλέον τραγουδισμένα και λαοφιλή κομμάτια στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, ερμηνευμένα από τις καλύτερες φωνές της εποχής, τα οποία εκφράζουν τις προθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη για μια τέχνη προσιτή στο λαό. Απαραίτητος δίσκος για κάθε πραγματικό μουσικόφιλο.
2. Η Ζωή Μόνο Έτσι Είν’ Ωραία... – Φοίβος Δεληβοριάς (1994), Ερμηνεία: Θανάσης Βέγγος, Ελένη Τσαλιγοπούλου
Έχοντας μπει στη δισκογραφία από πολύ μικρή ηλικία, με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου (Η Παρέλαση, εν έτει 1989) και τη στήριξη του Μάνου Χατζιδάκι, ο Φοίβος Δεληβοριάς άργησε να κάνει το επόμενο βήμα.Τα κατάφερε μόλις το 1994 – αυτή τη φορά πολύτιμος συνεργάτης του ήταν ο παραγωγός Θύμιος Παπαδόπουλος. Στο ντεμπούτο του είχαν φανεί σαφώς οι μεγάλες δυνατότητές του αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο και παγιωμένο το προσωπικό του ύφος. Στο Η Ζωή Μόνο Έτσι Είν’ Ωραία..., όμως, όλα τα στοιχεία που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό αλλά και σεβαστό σε όσους ξέρουν να εκτιμούν έναν σπουδαίο καλλιτέχνη μόλις τον δουν, ήταν εκεί. Στίχοι που μιλούν με απίστευτη ευρηματικότητα και χιούμορ για τα μικρά αλλά και τα μεγαλύτερα θέματα της ζωής, μελωδίες αδρές και ενορχηστρώσεις που χειρίζονται με άνεση διάφορα στυλ – λαϊκό, ραπ, ποπ, μπαλάντα, μπόσα νόβα, νεοπαραδοσιακό. Με τη συμμετοχή-έκπληξη του Θανάση Βέγγου στο Το ‘Πα-Το ‘Κανα και μια σειρά πολύ δυνατών στιγμών (Η Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα, Να Κοιμηθώ, Αφού Δε Μ’ Αγαπάς..., Η Κική Κάθε Βράδυ κ.ά.), το άλμπουμ αυτό αποτελεί το ουσιαστικό ξεκίνημα του Φοίβου Δεληβοριά, ενός από τους πλέον σημαντικούς τραγουδοποιούς των τελευταίων είκοσι χρόνων, στο ελληνικό τραγούδι.
3. Joy – Black Circus (2009)
Το πενταμελές γκρουπ Black Circus, αποτελούμενο από τους Chris K. (φωνή), Μάνο Ελισσαίο (μπάσο, στίχοι), Κώστα Καββαδία (κιθάρες, φωνή), Πάνο Αρβανιτάκη (κιθάρες) και Νίκο Ρούσσο (τύμπανα), ιδρύθηκε το 2005 στην Αθήνα. Αφού πήραν την πρώτη θέση στον διαγωνισμό Make Music Contest, έφτασαν το 2009 και στην κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου. Το Joy περιέχει 11 δικά τους κομμάτια συν μια διασκευή στο Eleanor Rigby των Beatles – ίσως αυτή να είναι και η πιο αδιάφορη στιγμή του. Τα τραγούδια των Black Circus έχουν πράγματα να πουν και στον μουσικό τομέα (ένα μείγμα stoner, indie και grunge), και στον στιχουργικό (παρά την κυρίως ερωτική θεματολογία, δεν αναμασούν τα χιλιοειπωμένα) αλλά και στον εκτελεστικό (εξαιρετικό παίξιμο και ερμηνείες, πολύ καλή παραγωγή). Με λίγα λόγια, το Joy αποτελεί πολύ καλό δείγμα δουλειάς και αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον αυτής της παρέας.
Και ο κούκος...
4. A Rush Of Blood To The Head – Coldplay (2002)
Ο διάδοχος του πολύ επιτυχημένου Parachutes (2000) άρχισε να ηχογραφείται μία εβδομάδα μετά τα δραματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και φυσικά τα τραγούδια που προέκυψαν δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα. Χρησιμοποιώντας περισσότερο πιάνο και κιθάρα στις ενορχηστρώσεις τους, οι Coldplay έστησαν στο A Rush Of Blood To The Head έντεκα δυνατά τραγούδια, καταφέρνοντας να διευρύνουν το φάσμα του ήχου τους. Το πρώτο σινγκλ In My Place, το μεγαλειώδες Clocks, τα God Put A Smile Upon Your Face και Politik, το ομώνυμο του δίσκου που είναι αφιερωμένο στον Johnny Cash, αλλά και τα υπόλοιπα, εκτόξευσαν τη φήμη της μπάντας και οδήγησαν σε πραγματικό ξεπούλημα του δίσκου. Η τεράστια εμπορική επιτυχία βέβαια, μετέτρεψε ταυτόχρονα τους Coldplay σε υπ’ αριθμόν ένα «εχθρό» των απανταχού «εναλλακτικών». Αυτοί, όμως, όπως και όλοι οι φανατικοί, δύσκολα θα μπορέσουν ποτέ να εκτιμήσουν και να χαρούν πραγματικά ένα μουσικό έργο, απ’ όπου κι αν αυτό προέρχεται...