Οι συντάκτες του Mixgrill επιλέγουν τραγούδια για τις βροχές που ήρθαν, για τις βροχές που θα 'ρθουν, την προσμονή, τη μελαγχολία και τα όνειρα που γεννούν.
Στο αφιέρωμα συμμετείχαν οι: orestis, LEONIDAS FROM CARAVEL, indiego, Pe Pe, Charis, MissAtomicBomb, eleni.z, Christina, Maria, Lne
Πριν λίγες ημέρες ξεναγηθήκαμε σε βροχερά ελληνικά τραγούδια (διαβάστε το σχετικό άρθρο εδώ) και ήρθε η ώρα να περάσουμε στο διεθνές ρεπερτόριο.
Το ξεκίνημα θα γίνει και πάλι από το μακρινό παρελθόν. Το 1725 ο Αντόνιο Βιβάλντι παρουσίασε αυτό που έμελλε να γίνει το πιο γνωστό του έργο, τις "Τέσσερις Εποχές". Από εκεί ακούμε το Φθινόπωρο από ηχογράφηση στον Εθνικό Βοτανικό Κήπο της Ουαλίας.
Εν συνεχεία, ντυνόμαστε το φθινοπωρινό πουλόβερ των Yo La Tengo
και αφηνόμαστε στη γοητεία της φθινοπωρινής φωτιάς των Tindersticks.
Οι πρώτες στάλες της βροχής έρχονται από υπό τους ήχους των Led Zeppelin
ενώ οι Deep Purple μάς ξεναγούν σε μια ακόμα βροχερή ημέρα.
Η καταιγίδα ξεσπά ακούγοντας Doors
και στη συνέχεια έρχεται ο Prince για να τη βάψει μωβ.
Οι Biffy Clyro μένουν να περιμένουν τη θεόσταλτη βροχή
και με τους Guns N' Roses βγαίνουμε στο δρόμο να υποδεχτούμε τις πρώτες βροχές του επερχόμενου Νοεμβρίου.
Ο οποίος Νοέμβριος, κατά το Morrissey, γέννησε ένα τέρας.
Οι Radiohead επιβεβαιώνουν ότι ο Θεός αγαπά τα παιδιά του
και οι The The χτίζουν το Βασίλειο της Βροχής.
Οι δικοί μας B-Sides προσμένουν καρτερικά τη βροχή
και οι Echo and the Bunnymen σαλπάρουν στον ωκεανό της.
Για τον Peter Gabriel η βροχή είχε μάλλον κόκκινο χρώμα
ενώ οι Alice In Chains είναι σχεδόν σίγουροι ότι θα βρέχει τη μέρα που θα πεθάνουν.
Οι Travis αντιμετωπίζουν επίσης πεσιμιστικά τη βροχή
που προαναγγέλλουν ο Tareq παρέα με τον Χάρη Αττώνη.
Η βροχή δεν αργεί λοιπόν να ξανάρθει με τον Moby
και ο Woodkid δεν αντέχει να ακούει τον ήχο της.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μάς ξεναγεί στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον του Blade Runner.
Φτάνοντας προς το τέλος ντυνόμαστε το φημισμένο μπλε αδιάβροχό του Leonard Cohen
και βγαίνουμε να βαδίσουμε ξανά στη βροχή με τους The Dramatics
και να κλάψουμε με τους The Everly Brothers.
Όσο κι αν δεν αντέχουμε τη βροχή, όπως τραγουδά η Ann Peebles,
είναι αλήθεια ότι συχνά ακούγεται σαν μια γλυκιά καντάδα του John Coltrane.
Και με το Rene Aubry την αποχαιρετούμε προς το παρόν, για να τη βρούμε ξανά σύντομα σε πιο χαρούμενα μουσικά μονοπάτια.
Μπορείτε να ακούσετε όλα τα τραγούδια σε λίστα στο YouTube.
Στην εικόνα του άρθρου, ο πίνακας The Singing Butler του Σκωτσέζου ζωγράφου Jack Vettriano.
Στο αφιέρωμα συμμετείχαν οι: orestis, LEONIDAS FROM CARAVEL, indiego, Pe Pe, Charis, MissAtomicBomb, eleni.z, Christina, Maria, Lne
Πριν λίγες ημέρες ξεναγηθήκαμε σε βροχερά ελληνικά τραγούδια (διαβάστε το σχετικό άρθρο εδώ) και ήρθε η ώρα να περάσουμε στο διεθνές ρεπερτόριο.
Το ξεκίνημα θα γίνει και πάλι από το μακρινό παρελθόν. Το 1725 ο Αντόνιο Βιβάλντι παρουσίασε αυτό που έμελλε να γίνει το πιο γνωστό του έργο, τις "Τέσσερις Εποχές". Από εκεί ακούμε το Φθινόπωρο από ηχογράφηση στον Εθνικό Βοτανικό Κήπο της Ουαλίας.
Εν συνεχεία, ντυνόμαστε το φθινοπωρινό πουλόβερ των Yo La Tengo
και αφηνόμαστε στη γοητεία της φθινοπωρινής φωτιάς των Tindersticks.
Οι πρώτες στάλες της βροχής έρχονται από υπό τους ήχους των Led Zeppelin
ενώ οι Deep Purple μάς ξεναγούν σε μια ακόμα βροχερή ημέρα.
Η καταιγίδα ξεσπά ακούγοντας Doors
και στη συνέχεια έρχεται ο Prince για να τη βάψει μωβ.
Οι Biffy Clyro μένουν να περιμένουν τη θεόσταλτη βροχή
και με τους Guns N' Roses βγαίνουμε στο δρόμο να υποδεχτούμε τις πρώτες βροχές του επερχόμενου Νοεμβρίου.
Ο οποίος Νοέμβριος, κατά το Morrissey, γέννησε ένα τέρας.
Οι Radiohead επιβεβαιώνουν ότι ο Θεός αγαπά τα παιδιά του
και οι The The χτίζουν το Βασίλειο της Βροχής.
Οι δικοί μας B-Sides προσμένουν καρτερικά τη βροχή
και οι Echo and the Bunnymen σαλπάρουν στον ωκεανό της.
Για τον Peter Gabriel η βροχή είχε μάλλον κόκκινο χρώμα
ενώ οι Alice In Chains είναι σχεδόν σίγουροι ότι θα βρέχει τη μέρα που θα πεθάνουν.
Οι Travis αντιμετωπίζουν επίσης πεσιμιστικά τη βροχή
που προαναγγέλλουν ο Tareq παρέα με τον Χάρη Αττώνη.
Η βροχή δεν αργεί λοιπόν να ξανάρθει με τον Moby
και ο Woodkid δεν αντέχει να ακούει τον ήχο της.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μάς ξεναγεί στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον του Blade Runner.
Φτάνοντας προς το τέλος ντυνόμαστε το φημισμένο μπλε αδιάβροχό του Leonard Cohen
και βγαίνουμε να βαδίσουμε ξανά στη βροχή με τους The Dramatics
και να κλάψουμε με τους The Everly Brothers.
Όσο κι αν δεν αντέχουμε τη βροχή, όπως τραγουδά η Ann Peebles,
είναι αλήθεια ότι συχνά ακούγεται σαν μια γλυκιά καντάδα του John Coltrane.
Και με το Rene Aubry την αποχαιρετούμε προς το παρόν, για να τη βρούμε ξανά σύντομα σε πιο χαρούμενα μουσικά μονοπάτια.
Μπορείτε να ακούσετε όλα τα τραγούδια σε λίστα στο YouTube.
Στην εικόνα του άρθρου, ο πίνακας The Singing Butler του Σκωτσέζου ζωγράφου Jack Vettriano.