Τι θα ακούσεις:
new wave, synthpop, indie rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
A Love Song, Let It Roll, Hillside Avenue, Wild Things
Βαθμολογία:
7,5/10
Περίπου τέσσερα χρόνια παίρνει την Phillipa Brown να κυκλοφορήσει δίσκο και απ’ ότι φαίνεται κάτι τέτοιο της βγαίνει με επιτυχία διαγράφοντας μια ανοδική πορεία συνεχώς. Τη γνωρίσαμε σχετικά όχι σε μικρή ηλικία καθώς στα 28 της χρόνια, το 2008, έβγαλε το ομώνυμο ντεμπούτο της δίνοντας έτσι την πρώτη σπίθα αποσπώντας αρκετά βραβεία, ενώ το 2012 έβαλε για τα καλά το όνομά της στον παγκόσμιο χάρτη της μουσικής βιομηχανίας. Η Νεοζηλανδή είναι γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα Ladyhawke και φέτος επιστρέφει με τον τρίτο δίσκο της με τον τίτλο “Wild Things”.
Τα δύο προηγούμενα albums της 36χρονης περιείχαν περισσότερα κιθαριστικά στοιχεία δίνοντας έμφαση και στην έννοια του indie rock. Τώρα, θα την ακούσεις να παίζει πιο πολύ με το new wave και τα ηλεκτρονικά. Διόλου θα σε χαλάσει αυτό, καθώς από την πρώτη ακρόαση του δίσκου καταλαβαίνεις πως η Ladyhawke έχει κυκλοφορήσει μια προσεγμένη δισκογραφική δουλειά, με πιασάρικα τραγούδια και φανταχτερές μελωδίες. Στους στίχους διαβάζουμε την προσπάθειά της να σηκωθεί και να κοιτάξει την θετική πλευρά της ζωής, πράγμα που όπως δηλώνει και η ίδια έχει πετύχει. Κάτι τέτοιο, εξάλλου, ακούγεται και στα κομμάτια της στα οποία έχει δώσει ένα εμφανώς πιο χορευτικό τέμπο. Το “A Love Song” δίνει το έναυσμα και την κατευθυντήρια οδηγία για τα synhts. Η διάθεση είναι συνεχώς ανεβασμένη. Ακόμα και το ομώνυμο τραγούδι ρίχνει τους τόνους διατηρώντας το τέμπο και τα πλήκτρα συνοδεύουν με γλυκό τρόπο το ρεφρέν. Δεν χάνει καθόλου χρόνο, όμως, η Ladyhawke και με το “Let It Roll” θα βάλει στην εξίσωση και την ηλεκτρική κιθάρα της. Η διαδρομή από τα “Chills” και “Sweet Fascination” στα “Hillside Avenue” και “Money To Burn” αποδεικνύει την άνεση που έχει η Νεοζηλανδή να περνάει από την ηλεκτρονική pop στην indie rock.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή πλέον η Ladyhawke αποτυπώνεται στα τραγούδια της με πολύ όμορφο τρόπο. Και το κυριότερο, πως αποτυπώνεται σε ένα δίσκο που δεν θα σε κουράσει, αντιθέτως θα σε κάνει να τον ακούσεις και άλλες φορές. Το “Wild Things” είναι ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής η Ladyhawke. Μπορεί να μην αντέξει στο χρόνο ο δίσκος αλλά σίγουρα κάποια τραγούδια του στο μέλλον θα έρχονται στο μυαλό σου.
new wave, synthpop, indie rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
A Love Song, Let It Roll, Hillside Avenue, Wild Things
Βαθμολογία:
7,5/10
Περίπου τέσσερα χρόνια παίρνει την Phillipa Brown να κυκλοφορήσει δίσκο και απ’ ότι φαίνεται κάτι τέτοιο της βγαίνει με επιτυχία διαγράφοντας μια ανοδική πορεία συνεχώς. Τη γνωρίσαμε σχετικά όχι σε μικρή ηλικία καθώς στα 28 της χρόνια, το 2008, έβγαλε το ομώνυμο ντεμπούτο της δίνοντας έτσι την πρώτη σπίθα αποσπώντας αρκετά βραβεία, ενώ το 2012 έβαλε για τα καλά το όνομά της στον παγκόσμιο χάρτη της μουσικής βιομηχανίας. Η Νεοζηλανδή είναι γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα Ladyhawke και φέτος επιστρέφει με τον τρίτο δίσκο της με τον τίτλο “Wild Things”.
Τα δύο προηγούμενα albums της 36χρονης περιείχαν περισσότερα κιθαριστικά στοιχεία δίνοντας έμφαση και στην έννοια του indie rock. Τώρα, θα την ακούσεις να παίζει πιο πολύ με το new wave και τα ηλεκτρονικά. Διόλου θα σε χαλάσει αυτό, καθώς από την πρώτη ακρόαση του δίσκου καταλαβαίνεις πως η Ladyhawke έχει κυκλοφορήσει μια προσεγμένη δισκογραφική δουλειά, με πιασάρικα τραγούδια και φανταχτερές μελωδίες. Στους στίχους διαβάζουμε την προσπάθειά της να σηκωθεί και να κοιτάξει την θετική πλευρά της ζωής, πράγμα που όπως δηλώνει και η ίδια έχει πετύχει. Κάτι τέτοιο, εξάλλου, ακούγεται και στα κομμάτια της στα οποία έχει δώσει ένα εμφανώς πιο χορευτικό τέμπο. Το “A Love Song” δίνει το έναυσμα και την κατευθυντήρια οδηγία για τα synhts. Η διάθεση είναι συνεχώς ανεβασμένη. Ακόμα και το ομώνυμο τραγούδι ρίχνει τους τόνους διατηρώντας το τέμπο και τα πλήκτρα συνοδεύουν με γλυκό τρόπο το ρεφρέν. Δεν χάνει καθόλου χρόνο, όμως, η Ladyhawke και με το “Let It Roll” θα βάλει στην εξίσωση και την ηλεκτρική κιθάρα της. Η διαδρομή από τα “Chills” και “Sweet Fascination” στα “Hillside Avenue” και “Money To Burn” αποδεικνύει την άνεση που έχει η Νεοζηλανδή να περνάει από την ηλεκτρονική pop στην indie rock.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή πλέον η Ladyhawke αποτυπώνεται στα τραγούδια της με πολύ όμορφο τρόπο. Και το κυριότερο, πως αποτυπώνεται σε ένα δίσκο που δεν θα σε κουράσει, αντιθέτως θα σε κάνει να τον ακούσεις και άλλες φορές. Το “Wild Things” είναι ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής η Ladyhawke. Μπορεί να μην αντέξει στο χρόνο ο δίσκος αλλά σίγουρα κάποια τραγούδια του στο μέλλον θα έρχονται στο μυαλό σου.
Σχετικό θέμα