Το θερινό σινεμά είναι μία από τις αγαπημένες και δη ελληνικές καλοκαιρινές συνήθειες... Οι μεγαλύτεροι θυμούνται με νοσταλγία τις βραδιές στα θερινά σινεμά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όταν οι επιλογές για νυχτερινή διασκέδαση ήταν λιγοστές, αλλά και οι νεότεροι με τη σειρά τους φαίνεται να επιλέγουν αυτή τη δραστηριότητα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το να παρακολουθείς μια ταινία της επιλογής σου πίνοντας ένα ποτό, νιώθοντας το δροσερό αεράκι και βλέποντας τον νυχτερινό ουρανό της πόλης σηκώνοντας το βλέμμα σου, είναι μία αίσθηση ξεχωριστή, ένα "παραθυράκι" στη δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε. Με αφορμή τη σεζόν των θερινών κινηματογράφων που άνοιξε και φέτος λίγο μετά τα μέσα Μαΐου, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα επιλέγοντας μερικά χαρακτηριστικά θερινά σποτ της πόλης και μιλώντας με τους ανθρώπους που τα κρατούν ζωντανά και ακμαία.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του αφιερώματός μας στα θερινά σινεμά!
Ζώντας -γεωγραφικά- μακριά από την Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια, στερούμαι σε μεγάλο βαθμό τη χαρά της παρακολούθησης μιας ταινίας σε θερινό σινεμά. Ωστόσο, κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα, και δη τους καλοκαιρινούς μήνες, φροντίζω να αναπληρώνω τον "χαμένο" χρόνο. Η πιο συνήθης στάση μου είναι στο Cine Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, από το οποίο όχι μόνο έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις, αλλά διατηρώ την προσμονή να δημιουργώ καινούργιες σε κάθε επίσκεψή μου. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του διαρκούς καλοκαιρινού αφιερώματός μας στα θερινά σινεμά, επικοινώνησα με τον ιδιοκτήτη του κινηματογράφου, τον Γιάννη Χατζηδημητρίου, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ουσιαστική κουβέντα που θα προσπαθήσω να συνοψίσω παρακάτω. Οι τίτλοι δικοί μου, τα λόγια του Γιάννη Χατζηδημητρίου:
Ένα μικρό ιστορικό
Ο πατέρας μου είχε θερινά σινεμά και ακόμα βρίσκεται στην επιχείρηση, μιας και λειτουργούμε μαζί το Cine Άλσος. Είχε κινηματογράφους στην Κυψέλη, στο Αυλάκι, στο Πόρτο Ράφτη και γενικώς η ζωή του ήταν συνυφασμένη με τον κινηματογράφο. Κάπως έτσι, μεγάλωσα μέσα στις αίθουσες και πλέον κατά κάποιον τρόπο συνεχίζω την οικογενειακή παράδοση.
Όντας Φιλαδελφιώτες, αναλάβαμε το Cine Άλσος το 1989 και έκτοτε σαφώς έχουν γίνει αλλαγές στη λειτουργία του. Η κυριότερη αφορά βέβαια τη μετάβαση στην ψηφιακή προβολή, γιατί το φιλμ έχει επί της ουσίας πεθάνει και ήταν υποχρεωτικό να ψηφιοποιηθούμε (προτζέκτορες, ήχος κτλ.).
Το οίκημα είναι δημοτικό και εμείς το νοικιάζουμε μέσω δημοπρασίας. Επειδή έχουν γίνει διάφορα τον τελευταίο καιρό στο Άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας (σ.σ. για παράδειγμα το εστιατόριο/καφετέρια «Κένταυρος» γκρεμίστηκε πέρυσι, αφού λειτουργούσε με άδεια μικρού τουριστικού περιπτέρου), πρέπει να τονίσω ότι το Cine Άλσος είναι εντός σχεδίου και λειτουργεί καθόλα νόμιμα. Ο χώρος υπάρχει ήδη από το 1963 και ήταν αρχικά θεατράκι. Ακόμα υπάρχουν τα καμαρίνια από κάτω.
Η σχέση με το γήπεδο της ΑΕΚ και τα νέα σχέδια για τη διαχείριση του Άλσους
Δεν ξέρουμε τι σχέδια μπορεί να έχει ο καθένας για το Άλσος. Υπάρχουν σίγουρα οι πλευρές του Δήμου και του Μελισσανίδη. Δεν μπορώ να πάρω θέση. Δεν ξέρω τι θα είναι καλύτερο. Η αλήθεια είναι ότι το Άλσος τα τελευταία 5 χρόνια έχει εγκαταλειφθεί. Δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό για να το συντηρήσει. Αυτό το καλοκαίρι ο Δήμος κάνει ό,τι μπορεί, αλλά δεν υπάρχουν τα κονδύλια. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν υπερχρεωμένο Δήμο. Φανταστείτε ότι για το Άλσος είναι υπεύθυνα 5-10 άτομα.
Το Άλσος θα μπορούσε να είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, να μαζεύει πολύ περισσότερο κόσμο, να περπατάνε οικογένειες, όπως είναι για παράδειγμα το Πάρκο Τρίτση.
Οι επισκέπτες του Cine Άλσος
Υπάρχει κόσμος από τη Φιλαδέλφεια που θεωρείται θαμώνας του κινηματογράφου. Ωστόσο, στόχος μου είναι να φέρνω κόσμο και από άλλες περιοχές. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να τα καταφέρνω. Ο κινηματογράφος είναι ιδιαίτερος. Δεν υπάρχουν πολλοί αντίστοιχοί του. Πολλά θερινά είναι σε ταράτσες ή ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Το Cine Άλσος βρίσκεται μέσα στα πεύκα και αποτελεί ένα θελκτικό περιβάλλον για το θεατή. Προσπαθώ να το διαφημίζω και εκτός Φιλαδέλφειας, αφού οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής το ξέρουν ήδη.
Ένας συνειδητά παραδοσιακός θερινός κινηματογράφος
Ο θερινός κινηματογράφος είναι κάτι πολύ κλασσικό. Ο στόχος μας είναι να μην αλλάξουμε το Cine Άλσος και να μην χρειαστεί να αλλαχθεί ποτέ, γιατί τότε θα χάσει τη μαγεία του. Το θερινό είναι η ξύλινη καρέκλα του σκηνοθέτη, το παραδοσιακό καφενειακό τραπεζάκι ... όχι το τετράγωνο από το σούπερ αλουμίνιο. Δεν ήθελα καν να πάω σε κάποιου άλλου είδους καρέκλες, ανεξάρτητα αν μπορεί να ήταν πιο αναπαυτικές. Θερινός κινηματογράφος είναι επίσης το αγιόκλημα και το γιασεμί, τα χρώματα και οι μυρωδιές των λουλουδιών. Έτσι διατηρείται η μαγεία του, που κάνει τους θεατές, ακόμα και τις νέες γενιές, να τον επισκέπτονται.
Δεν είναι ότι θα κρατήσω μια καρέκλα δεκαπέντε χρόνων. Θέλω να έχω καινούργια πράγματα και γι’ αυτό κάθε 3-4 χρόνια ανανεώνω τα καθίσματα, αλλά πάντα στο παραδοσιακό στυλ. Εκσυγχρονισμός έχει γίνει υποχρεωτικά στο επίπεδο προβολή και στο μπαρ του κινηματογράφου, όπου προσπαθούμε να προσφέρουμε κάτι καλύτερο για το θεατή.
Έρχεται στον θερινό κινηματογράφο η γενιά των multiplex;
Το θέμα είναι να έρθει για πρώτη φορά. Από εκεί και πέρα, αν κάποιος έχει κουλτούρα μέσα του, θα θελήσει να ξαναέρθει. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, ειδικά μετά τα 20-21, τόσο τους αρέσει το παραδοσιακό. Εδώ και 2 χρόνια επιστρέφει στη μόδα το ρετρό σε πολλές τις εκφάνσεις της ζωής. Το βλέπουμε και σε καφετέριες και άλλα μαγαζιά. Τώρα είναι ευκαιρία για το θερινό κινηματογράφο να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία και να κερδίσει τον κόσμο.
Είναι μια εποχή που και λόγω της οικονομικής κρίσης πρέπει να σταθούμε λίγο περισσότερο στις αξίες και να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Για εμένα ο θερινός κινηματογράφος ανήκει στην κουλτούρα του Έλληνα. Βλέπω ότι τα νέα παιδιά αγαπάνε το θερινό. Πριν από μία δεκαετία δε θα το έλεγα αυτό. Τότε ήταν καθαρά η γενιά των multiplex.
Ποιες επιπτώσεις έχει η οικονομική κρίση στο θερινό κινηματογράφο;
Η βιομηχανία του κινηματογράφου ειδικά στην Ελλάδα έχει πληγεί από το 2008 και μετά. Προσπαθούμε όμως να μην τα βάφουμε μαύρα. Προσπαθούμε με διάφορους τρόπους (π.χ. προσφορές, κουπόνια, προϊόντα στο μπαρ) να μη λυπάται ο θεατής για τα χρήματα που δίνει. Ο θερινός κινηματογράφος κρατάει την καλοκαιρινή σεζόν σε ένα επίπεδο, αν και όχι στην κατάσταση προ 2008.
Πέρσι είχαμε πολλές βροχές μέσα στον Ιούνιο και αργότερα τα capital controls και την οικονομική αβεβαιότητα. Μόλις όμως ομαλοποιήθηκε η κατάσταση, επανήλθε ο κόσμος, γέμισε τις θερινές αίθουσες και σώθηκε η σεζόν.
Φέτος είμαστε ακόμα στη μέση του καλοκαιριού. Γενικά δε γίνονται πολλά εισιτήρια. Τα νούμερα είναι χαμηλά, αν και είναι αλήθεια ότι μέχρι 25 Αυγούστου δεν υπάρχουν πολύ δυνατές ταινίες. Θέλω να είμαι αισιόδοξος και σίγουρα μέχρι τώρα είναι καλύτερη η κατάσταση.
Πώς έχουν επηρεάσει οι αλλαγές στη διανομή ταινιών;
Πλέον με το ψηφιακό σύστημα προβολής μπορούμε να δείχνουμε δύο ταινίες την ημέρα, καθώς είναι πιο εύκολη η αγορά μιας ταινίας από την εταιρεία διανομής. Αυτό βέβαια είναι και καλό και κακό. Για παράδειγμα, με την αναλογική κόπια μπορεί να προβαλλόταν μια ταινία σε 15 κινηματογράφους, ενώ τώρα μπορεί να παίζεται σε 40. Η εταιρεία διανομής μπορεί να την απλώσει, αρκεί βέβαια να κάνει εισιτήρια. Από την άλλη, μας δίνει ακριβώς αυτή τη δυνατότητα να προβάλλουμε περισσότερες ταινίες και να στοχεύουμε σε ένα ευρύτερο φάσμα. Έτσι κάποιος που θέλει να δει μια κωμωδία μπορεί να έρθει στις 9, ενώ αυτός που προτιμά μια περιπέτεια να έρθει στις 11.
Έχει θέση ένα animation στο θερινό;
Την προηγούμενη εβδομάδα προβάλλαμε το "Ice Age" και είχαμε πάρα πολλές οικογένειες. Παλιά δεν προβάλλαμε παιδικά. Τα τελευταία χρόνια ξεκινήσαμε, αφού άνοιξε η αγορά με την ψηφιοποίηση και μπορούμε να είμαστε πιο ευέλικτοι. Τα παιδικά δουλεύουν σε όλους τους θερινούς κινηματογράφους πολύ. Πέρσι το Σεπτέμβριο έπαιξα το πανέξυπνο "Τα Μυαλά που Κουβαλάς" και είχα πάρα πολύ κόσμο.
Συμβαίνει να μην παίζω παιδικό και να περνάνε γονείς από το ταμείο και να ρωτάνε, αν θα βάλουμε για να φέρουν τα παιδιά τους. Ειδικότερα τα τελευταία τρία χρόνια το παρατηρώ αυτό. Ο γονιός θα προτιμήσει να πάει το παιδί του σε ένα θερινό παρά σε ένα multiplex. Δε θέλει να το κλείσει σε τέσσερις τοίχους, γιατί πλέον ζούμε σε μια κοινωνία που όλα είναι ηλεκτρονικά. Θεωρώ πολύ σωστή τη διαχείριση της οικογένειας σε αυτό το κομμάτι.
Και όλο αυτό σχετίζεται με το θέμα της κουλτούρας και της μεταλαμπάδευσης αξιών στη νέα γενιά. Αν το παιδί αγαπήσει από μικρή ηλικία τον θερινό κινηματογράφο, δεν πιστεύω ότι θα του βγει από το μυαλό και θα τον αναζητεί μεγαλώνοντας.
Ποιες ταινίες ταιριάζουν στο Άλσος;
Προσπαθώ οι ταινίες που προβάλλουμε να είναι όσο πιο ανάλαφρες γίνεται, ενώ αποφύγω τα blockbusters. Αν δεν είναι κάτι πάρα πολύ δυνατό, δεν το επιλέγω. Για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό βγήκαν ο Ταρζάν και η "Ημέρα Ανεξαρτησίας" και δεν ήταν στις επιλογές μου. Θα προτιμήσω να βάλω μια γαλλική κωμωδία, παρά ένα αμερικάνικο blockbuster. Δεν ταιριάζουν στο Cine Άλσος τα blockbusters. Ούτε βέβαια ταιριάζουν οι επανεκδόσεις, μιας και βρισκόμαστε σε μια λαϊκή συνοικία. Το είχα δοκιμάσει πριν από κάποια χρόνια, αλλά δεν είχε ανταπόκριση.
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που σε προδιαθέτουν για θερινό σινεμά, ακόμα και αν είναι εμπορικές ταινίες και έχουν κάποια εφέ. Για παράδειγμα, οι "Πειρατές της Καραϊβικής", το "Inception", ακόμα και ο Batman του Christopher Nolan ήταν ταινίες για θερινό. Το φετινό "Batman v Superman" δεν ήταν, κατά τη γνώμη μου. Θέλω να βλέπω σε ένα θερινό κινηματογράφο πιο ουσιαστικές ταινίες με πλοκή.
Highlights των προηγούμενων ετών
Ξαφνιάστηκα πάρα πολύ με τον γαλλικό κινηματογράφο. Πέρσι έπαιζα την "Οικογένεια Μπελιέ" σχεδόν ένα μήνα, πρόπερσι το "Θεέ μου, τι σου Κάναμε;" με απρόσμενη επιτυχία και καταπληκτικά νούμερα, πιο παλιά οι "Άθικτοι". Γενικώς βλέπω μια αυξητική τάση του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και πολύ περισσότερο του γαλλικού. Βέβαια, λόγω της επιτυχίας, αρχίζουν και βγαίνουν και πολλές αδιάφορες γαλλικές ταινίες.
Ωστόσο, ο κόσμος έχει αγαπήσει το γαλλικό κινηματογράφο. Ας πούμε, βλέπουν τον Christian Clavier στις αφίσες και τον αναγνωρίζουν, λες και είναι ο Ρίτσαρντ Γκιρ!
Τι να περιμένουμε προσεχώς στο Cine Άλσος;
Ενώ κάνω τον προγραμματισμό μου από πολύ νωρίς, η αλήθεια είναι ότι ο Αύγουστος είναι μέχρι τώρα κενός. Θέλω να δω τι βγαίνει και να επιλέγω. Τώρα προβάλλουμε το "Maggie’s Plan" ("Η Μάγκι Έχει Σχέδιο") και η επόμενη προγραμματισμένη ταινία είναι στις 25 Αυγούστου το "Café Society" του Γούντι Άλεν. Ενδιάμεσα υπάρχουν κάποιες ταινίες που πιθανώς να προβάλλω, όπως π.χ. η ιταλική κωμωδία "Quo Vado?" ("Πού Πάω, Θεέ μου;"), αλλά θα το αποφασίζω εβδομάδα-εβδομάδα. Έτσι κι αλλιώς, αφήνω από επιλογή κάποιες κενές εβδομάδες για να πιάνω και τον παλμό του κόσμου.
Μάλιστα χωράει και δεύτερο παιδικό στη σεζόν, καθώς στις αρχές Σεπτεμβρίου θα προβάλλουμε σίγουρα το "Ψάχνοντας την Ντόρι" ("Finding Dory"), το οποίο περιμένω πώς και πώς. Θα προβληθεί μαζί με το "Café Society". Εκείνη η περίοδος είναι πολύ καλή, γιατί νυχτώνει πιο νωρίς και προλαβαίνουμε να βγάλουμε τρεις προβολές τη μέρα.
Μέσα στο Σεπτέμβριο αναμένονται καταπληκτικές ταινίες. Και μάλιστα είναι παράδοξο, γιατί συνήθως ο Σεπτέμβριος ήταν νεκρός μήνας. Στις 8 Σεπτεμβρίου βγαίνει το οσκαρικό "Sully" του Clint Eastwood με τον Tom Hanks, ενώ περιμένουμε ακόμα το καταπληκτικό "Φως Ανάμεσα στους Ωκεανούς" ("Light Between the Oceans") με τον Michael Fassbender και το ριμέικ "Και οι 7 Ήταν Υπέροχοι" ("The Magnificent Seven"). Μακάρι να μας κάνει τη χάρη ο καιρός να τις προβάλλουμε. Πρόκειται πραγματικά για ταινίες που αξίζει να προβληθούν σε θερινό σινεμά και να μη χρειαστεί να κλειστεί ο κόσμος μέσα στην αίθουσα για να τις χαρεί. Είναι ταινίες για θερινό κινηματογράφο. Δεν έχουν πολλά εφέ και βγάζουν συναίσθημα.
Cine Άλσος
Δεκελείας 154, Νέα Φιλαδέλφεια
τηλ. 210 2583133
Εισιτήρια: € 7,50, παιδ.-φοιτ. & κάθε Δευτ., Τρ. € 5,50
http://www.cinealsos.gr
https://www.facebook.com/CineAlsos/
Διαβάστε όλα τα άρθρα του αφιερώματός μας στα θερινά σινεμά!
Ζώντας -γεωγραφικά- μακριά από την Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια, στερούμαι σε μεγάλο βαθμό τη χαρά της παρακολούθησης μιας ταινίας σε θερινό σινεμά. Ωστόσο, κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα, και δη τους καλοκαιρινούς μήνες, φροντίζω να αναπληρώνω τον "χαμένο" χρόνο. Η πιο συνήθης στάση μου είναι στο Cine Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, από το οποίο όχι μόνο έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις, αλλά διατηρώ την προσμονή να δημιουργώ καινούργιες σε κάθε επίσκεψή μου. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του διαρκούς καλοκαιρινού αφιερώματός μας στα θερινά σινεμά, επικοινώνησα με τον ιδιοκτήτη του κινηματογράφου, τον Γιάννη Χατζηδημητρίου, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ουσιαστική κουβέντα που θα προσπαθήσω να συνοψίσω παρακάτω. Οι τίτλοι δικοί μου, τα λόγια του Γιάννη Χατζηδημητρίου:
Ένα μικρό ιστορικό
Ο πατέρας μου είχε θερινά σινεμά και ακόμα βρίσκεται στην επιχείρηση, μιας και λειτουργούμε μαζί το Cine Άλσος. Είχε κινηματογράφους στην Κυψέλη, στο Αυλάκι, στο Πόρτο Ράφτη και γενικώς η ζωή του ήταν συνυφασμένη με τον κινηματογράφο. Κάπως έτσι, μεγάλωσα μέσα στις αίθουσες και πλέον κατά κάποιον τρόπο συνεχίζω την οικογενειακή παράδοση.
Όντας Φιλαδελφιώτες, αναλάβαμε το Cine Άλσος το 1989 και έκτοτε σαφώς έχουν γίνει αλλαγές στη λειτουργία του. Η κυριότερη αφορά βέβαια τη μετάβαση στην ψηφιακή προβολή, γιατί το φιλμ έχει επί της ουσίας πεθάνει και ήταν υποχρεωτικό να ψηφιοποιηθούμε (προτζέκτορες, ήχος κτλ.).
Το οίκημα είναι δημοτικό και εμείς το νοικιάζουμε μέσω δημοπρασίας. Επειδή έχουν γίνει διάφορα τον τελευταίο καιρό στο Άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας (σ.σ. για παράδειγμα το εστιατόριο/καφετέρια «Κένταυρος» γκρεμίστηκε πέρυσι, αφού λειτουργούσε με άδεια μικρού τουριστικού περιπτέρου), πρέπει να τονίσω ότι το Cine Άλσος είναι εντός σχεδίου και λειτουργεί καθόλα νόμιμα. Ο χώρος υπάρχει ήδη από το 1963 και ήταν αρχικά θεατράκι. Ακόμα υπάρχουν τα καμαρίνια από κάτω.
Η σχέση με το γήπεδο της ΑΕΚ και τα νέα σχέδια για τη διαχείριση του Άλσους
Δεν ξέρουμε τι σχέδια μπορεί να έχει ο καθένας για το Άλσος. Υπάρχουν σίγουρα οι πλευρές του Δήμου και του Μελισσανίδη. Δεν μπορώ να πάρω θέση. Δεν ξέρω τι θα είναι καλύτερο. Η αλήθεια είναι ότι το Άλσος τα τελευταία 5 χρόνια έχει εγκαταλειφθεί. Δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό για να το συντηρήσει. Αυτό το καλοκαίρι ο Δήμος κάνει ό,τι μπορεί, αλλά δεν υπάρχουν τα κονδύλια. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν υπερχρεωμένο Δήμο. Φανταστείτε ότι για το Άλσος είναι υπεύθυνα 5-10 άτομα.
Το Άλσος θα μπορούσε να είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, να μαζεύει πολύ περισσότερο κόσμο, να περπατάνε οικογένειες, όπως είναι για παράδειγμα το Πάρκο Τρίτση.
Οι επισκέπτες του Cine Άλσος
Υπάρχει κόσμος από τη Φιλαδέλφεια που θεωρείται θαμώνας του κινηματογράφου. Ωστόσο, στόχος μου είναι να φέρνω κόσμο και από άλλες περιοχές. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να τα καταφέρνω. Ο κινηματογράφος είναι ιδιαίτερος. Δεν υπάρχουν πολλοί αντίστοιχοί του. Πολλά θερινά είναι σε ταράτσες ή ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Το Cine Άλσος βρίσκεται μέσα στα πεύκα και αποτελεί ένα θελκτικό περιβάλλον για το θεατή. Προσπαθώ να το διαφημίζω και εκτός Φιλαδέλφειας, αφού οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής το ξέρουν ήδη.
Ένας συνειδητά παραδοσιακός θερινός κινηματογράφος
Ο θερινός κινηματογράφος είναι κάτι πολύ κλασσικό. Ο στόχος μας είναι να μην αλλάξουμε το Cine Άλσος και να μην χρειαστεί να αλλαχθεί ποτέ, γιατί τότε θα χάσει τη μαγεία του. Το θερινό είναι η ξύλινη καρέκλα του σκηνοθέτη, το παραδοσιακό καφενειακό τραπεζάκι ... όχι το τετράγωνο από το σούπερ αλουμίνιο. Δεν ήθελα καν να πάω σε κάποιου άλλου είδους καρέκλες, ανεξάρτητα αν μπορεί να ήταν πιο αναπαυτικές. Θερινός κινηματογράφος είναι επίσης το αγιόκλημα και το γιασεμί, τα χρώματα και οι μυρωδιές των λουλουδιών. Έτσι διατηρείται η μαγεία του, που κάνει τους θεατές, ακόμα και τις νέες γενιές, να τον επισκέπτονται.
Δεν είναι ότι θα κρατήσω μια καρέκλα δεκαπέντε χρόνων. Θέλω να έχω καινούργια πράγματα και γι’ αυτό κάθε 3-4 χρόνια ανανεώνω τα καθίσματα, αλλά πάντα στο παραδοσιακό στυλ. Εκσυγχρονισμός έχει γίνει υποχρεωτικά στο επίπεδο προβολή και στο μπαρ του κινηματογράφου, όπου προσπαθούμε να προσφέρουμε κάτι καλύτερο για το θεατή.
Έρχεται στον θερινό κινηματογράφο η γενιά των multiplex;
Το θέμα είναι να έρθει για πρώτη φορά. Από εκεί και πέρα, αν κάποιος έχει κουλτούρα μέσα του, θα θελήσει να ξαναέρθει. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, ειδικά μετά τα 20-21, τόσο τους αρέσει το παραδοσιακό. Εδώ και 2 χρόνια επιστρέφει στη μόδα το ρετρό σε πολλές τις εκφάνσεις της ζωής. Το βλέπουμε και σε καφετέριες και άλλα μαγαζιά. Τώρα είναι ευκαιρία για το θερινό κινηματογράφο να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία και να κερδίσει τον κόσμο.
Είναι μια εποχή που και λόγω της οικονομικής κρίσης πρέπει να σταθούμε λίγο περισσότερο στις αξίες και να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Για εμένα ο θερινός κινηματογράφος ανήκει στην κουλτούρα του Έλληνα. Βλέπω ότι τα νέα παιδιά αγαπάνε το θερινό. Πριν από μία δεκαετία δε θα το έλεγα αυτό. Τότε ήταν καθαρά η γενιά των multiplex.
Ποιες επιπτώσεις έχει η οικονομική κρίση στο θερινό κινηματογράφο;
Η βιομηχανία του κινηματογράφου ειδικά στην Ελλάδα έχει πληγεί από το 2008 και μετά. Προσπαθούμε όμως να μην τα βάφουμε μαύρα. Προσπαθούμε με διάφορους τρόπους (π.χ. προσφορές, κουπόνια, προϊόντα στο μπαρ) να μη λυπάται ο θεατής για τα χρήματα που δίνει. Ο θερινός κινηματογράφος κρατάει την καλοκαιρινή σεζόν σε ένα επίπεδο, αν και όχι στην κατάσταση προ 2008.
Πέρσι είχαμε πολλές βροχές μέσα στον Ιούνιο και αργότερα τα capital controls και την οικονομική αβεβαιότητα. Μόλις όμως ομαλοποιήθηκε η κατάσταση, επανήλθε ο κόσμος, γέμισε τις θερινές αίθουσες και σώθηκε η σεζόν.
Φέτος είμαστε ακόμα στη μέση του καλοκαιριού. Γενικά δε γίνονται πολλά εισιτήρια. Τα νούμερα είναι χαμηλά, αν και είναι αλήθεια ότι μέχρι 25 Αυγούστου δεν υπάρχουν πολύ δυνατές ταινίες. Θέλω να είμαι αισιόδοξος και σίγουρα μέχρι τώρα είναι καλύτερη η κατάσταση.
Πώς έχουν επηρεάσει οι αλλαγές στη διανομή ταινιών;
Πλέον με το ψηφιακό σύστημα προβολής μπορούμε να δείχνουμε δύο ταινίες την ημέρα, καθώς είναι πιο εύκολη η αγορά μιας ταινίας από την εταιρεία διανομής. Αυτό βέβαια είναι και καλό και κακό. Για παράδειγμα, με την αναλογική κόπια μπορεί να προβαλλόταν μια ταινία σε 15 κινηματογράφους, ενώ τώρα μπορεί να παίζεται σε 40. Η εταιρεία διανομής μπορεί να την απλώσει, αρκεί βέβαια να κάνει εισιτήρια. Από την άλλη, μας δίνει ακριβώς αυτή τη δυνατότητα να προβάλλουμε περισσότερες ταινίες και να στοχεύουμε σε ένα ευρύτερο φάσμα. Έτσι κάποιος που θέλει να δει μια κωμωδία μπορεί να έρθει στις 9, ενώ αυτός που προτιμά μια περιπέτεια να έρθει στις 11.
Έχει θέση ένα animation στο θερινό;
Την προηγούμενη εβδομάδα προβάλλαμε το "Ice Age" και είχαμε πάρα πολλές οικογένειες. Παλιά δεν προβάλλαμε παιδικά. Τα τελευταία χρόνια ξεκινήσαμε, αφού άνοιξε η αγορά με την ψηφιοποίηση και μπορούμε να είμαστε πιο ευέλικτοι. Τα παιδικά δουλεύουν σε όλους τους θερινούς κινηματογράφους πολύ. Πέρσι το Σεπτέμβριο έπαιξα το πανέξυπνο "Τα Μυαλά που Κουβαλάς" και είχα πάρα πολύ κόσμο.
Συμβαίνει να μην παίζω παιδικό και να περνάνε γονείς από το ταμείο και να ρωτάνε, αν θα βάλουμε για να φέρουν τα παιδιά τους. Ειδικότερα τα τελευταία τρία χρόνια το παρατηρώ αυτό. Ο γονιός θα προτιμήσει να πάει το παιδί του σε ένα θερινό παρά σε ένα multiplex. Δε θέλει να το κλείσει σε τέσσερις τοίχους, γιατί πλέον ζούμε σε μια κοινωνία που όλα είναι ηλεκτρονικά. Θεωρώ πολύ σωστή τη διαχείριση της οικογένειας σε αυτό το κομμάτι.
Και όλο αυτό σχετίζεται με το θέμα της κουλτούρας και της μεταλαμπάδευσης αξιών στη νέα γενιά. Αν το παιδί αγαπήσει από μικρή ηλικία τον θερινό κινηματογράφο, δεν πιστεύω ότι θα του βγει από το μυαλό και θα τον αναζητεί μεγαλώνοντας.
Ποιες ταινίες ταιριάζουν στο Άλσος;
Προσπαθώ οι ταινίες που προβάλλουμε να είναι όσο πιο ανάλαφρες γίνεται, ενώ αποφύγω τα blockbusters. Αν δεν είναι κάτι πάρα πολύ δυνατό, δεν το επιλέγω. Για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό βγήκαν ο Ταρζάν και η "Ημέρα Ανεξαρτησίας" και δεν ήταν στις επιλογές μου. Θα προτιμήσω να βάλω μια γαλλική κωμωδία, παρά ένα αμερικάνικο blockbuster. Δεν ταιριάζουν στο Cine Άλσος τα blockbusters. Ούτε βέβαια ταιριάζουν οι επανεκδόσεις, μιας και βρισκόμαστε σε μια λαϊκή συνοικία. Το είχα δοκιμάσει πριν από κάποια χρόνια, αλλά δεν είχε ανταπόκριση.
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που σε προδιαθέτουν για θερινό σινεμά, ακόμα και αν είναι εμπορικές ταινίες και έχουν κάποια εφέ. Για παράδειγμα, οι "Πειρατές της Καραϊβικής", το "Inception", ακόμα και ο Batman του Christopher Nolan ήταν ταινίες για θερινό. Το φετινό "Batman v Superman" δεν ήταν, κατά τη γνώμη μου. Θέλω να βλέπω σε ένα θερινό κινηματογράφο πιο ουσιαστικές ταινίες με πλοκή.
Highlights των προηγούμενων ετών
Ξαφνιάστηκα πάρα πολύ με τον γαλλικό κινηματογράφο. Πέρσι έπαιζα την "Οικογένεια Μπελιέ" σχεδόν ένα μήνα, πρόπερσι το "Θεέ μου, τι σου Κάναμε;" με απρόσμενη επιτυχία και καταπληκτικά νούμερα, πιο παλιά οι "Άθικτοι". Γενικώς βλέπω μια αυξητική τάση του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και πολύ περισσότερο του γαλλικού. Βέβαια, λόγω της επιτυχίας, αρχίζουν και βγαίνουν και πολλές αδιάφορες γαλλικές ταινίες.
Ωστόσο, ο κόσμος έχει αγαπήσει το γαλλικό κινηματογράφο. Ας πούμε, βλέπουν τον Christian Clavier στις αφίσες και τον αναγνωρίζουν, λες και είναι ο Ρίτσαρντ Γκιρ!
Τι να περιμένουμε προσεχώς στο Cine Άλσος;
Ενώ κάνω τον προγραμματισμό μου από πολύ νωρίς, η αλήθεια είναι ότι ο Αύγουστος είναι μέχρι τώρα κενός. Θέλω να δω τι βγαίνει και να επιλέγω. Τώρα προβάλλουμε το "Maggie’s Plan" ("Η Μάγκι Έχει Σχέδιο") και η επόμενη προγραμματισμένη ταινία είναι στις 25 Αυγούστου το "Café Society" του Γούντι Άλεν. Ενδιάμεσα υπάρχουν κάποιες ταινίες που πιθανώς να προβάλλω, όπως π.χ. η ιταλική κωμωδία "Quo Vado?" ("Πού Πάω, Θεέ μου;"), αλλά θα το αποφασίζω εβδομάδα-εβδομάδα. Έτσι κι αλλιώς, αφήνω από επιλογή κάποιες κενές εβδομάδες για να πιάνω και τον παλμό του κόσμου.
Μάλιστα χωράει και δεύτερο παιδικό στη σεζόν, καθώς στις αρχές Σεπτεμβρίου θα προβάλλουμε σίγουρα το "Ψάχνοντας την Ντόρι" ("Finding Dory"), το οποίο περιμένω πώς και πώς. Θα προβληθεί μαζί με το "Café Society". Εκείνη η περίοδος είναι πολύ καλή, γιατί νυχτώνει πιο νωρίς και προλαβαίνουμε να βγάλουμε τρεις προβολές τη μέρα.
Μέσα στο Σεπτέμβριο αναμένονται καταπληκτικές ταινίες. Και μάλιστα είναι παράδοξο, γιατί συνήθως ο Σεπτέμβριος ήταν νεκρός μήνας. Στις 8 Σεπτεμβρίου βγαίνει το οσκαρικό "Sully" του Clint Eastwood με τον Tom Hanks, ενώ περιμένουμε ακόμα το καταπληκτικό "Φως Ανάμεσα στους Ωκεανούς" ("Light Between the Oceans") με τον Michael Fassbender και το ριμέικ "Και οι 7 Ήταν Υπέροχοι" ("The Magnificent Seven"). Μακάρι να μας κάνει τη χάρη ο καιρός να τις προβάλλουμε. Πρόκειται πραγματικά για ταινίες που αξίζει να προβληθούν σε θερινό σινεμά και να μη χρειαστεί να κλειστεί ο κόσμος μέσα στην αίθουσα για να τις χαρεί. Είναι ταινίες για θερινό κινηματογράφο. Δεν έχουν πολλά εφέ και βγάζουν συναίσθημα.
Cine Άλσος
Δεκελείας 154, Νέα Φιλαδέλφεια
τηλ. 210 2583133
Εισιτήρια: € 7,50, παιδ.-φοιτ. & κάθε Δευτ., Τρ. € 5,50
http://www.cinealsos.gr
https://www.facebook.com/CineAlsos/
Σχετικό θέμα