Τι θα ακούσεις:
indie pop, baroque pop, art pop, synthpop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
In God's House, Sunday Love, Close Encounters
Βαθμολογία:
7/10
H Natasha Khan είχε δείξει πως διαθέτει στο αίμα της την επιτυχία από τις πρώτες της δισκογραφικές δουλειές. Με τους πρώτους δύο δίσκους κατάφερε να πάρει με το μέρος της όχι μόνο τους κριτικούς των μουσικών περιοδικών - που όταν την ανακάλυψαν έκαναν λες και βρήκαν χρυσό - αλλά και μεγάλο μέρος κόσμου που αγάπησε τη μελαγχολική indie pop αισθητική της Αγγλίδας. Το 2012 η Bat for Lashes, όπως είναι το καλλιτεχνικό της όνομα, κυκλοφόρησε το “The Haunted Man”, ένα από τα ωραιότερα albums εκείνης της χρονιάς, εκτοξεύοντας αυτόματα τις μετοχές της στο χρηματιστήριο της μουσικής βιομηχανίας. Επόμενο είναι λοιπόν, η κυκλοφορία καινούριου υλικού από την 36χρονη να αποτελεί σημαντική είδηση για όσους λάτρεψαν τις προηγούμενες δουλειές της.
“The Bride” ονομάζεται ο τέταρτος δίσκος της Bat for Lashes, ο οποίος κινείται στα συνηθισμένα μονοπάτια που μας έχει συνηθίσει η Λονδρέζα τραγουδοποιός. Ύστερα από δύο ακροάσεις του album, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα καθώς τα 12 τραγούδια θολώνουν αρκετά το τοπίο προκαλώντας μια αναποφασιστικότητα σχετικά με το αν το συνολικό αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηριστεί ενδιαφέρον ή όχι. Οι ambient μελωδίες δημιουργούν μια πολύ ατμοσφαιρική μουσική που θα σε συνεπάρει. Επίσης, τα φωνητικά της Bat for Lashes είναι εξαιρετικά και εξίσου με τη σειρά τους συνθέτουν μια όμορφη baroque αισθητική. Αυτό που με σιγουριά έχει καταφέρει η καλλιτέχνις είναι η δημιουργία συναισθημάτων περισσότερο συγκινησιακών.
Ωστόσο, αυτά δεν φτάνουν για να θεωρηθεί ένας δίσκος πλήρως ενδιαφέρων, διότι καθώς προχωρώ στην ακρόαση πετυχαίνω τον εαυτό μου να έχει βαρεθεί και στην τελική να έχει κουραστεί από μια λούπα ατμοσφαρικών μελωδιών που δεν οδηγούν πουθενά. Στην αρχή του, τo album ανοίγει με κομμάτια που θα κεντρίσουν κάπως το ενδιαφέρον σου αλλά μέχρι εκεί. Δηλαδή, το "In God's House" είναι όμορφο τραγούδι, το "Close Encounters" έχει αυτή την πιασάρικη indie ατμόσφαιρα αλλά μετά το πέρας της συνολικής ακρόασης δύσκολα θα κρατήσεις κάτι για τον δρόμο.
Ωστόσο, αυτά δεν φτάνουν για να θεωρηθεί ένας δίσκος πλήρως ενδιαφέρων, διότι καθώς προχωρώ στην ακρόαση πετυχαίνω τον εαυτό μου να έχει βαρεθεί και στην τελική να έχει κουραστεί από μια λούπα ατμοσφαρικών μελωδιών που δεν οδηγούν πουθενά. Στην αρχή του, τo album ανοίγει με κομμάτια που θα κεντρίσουν κάπως το ενδιαφέρον σου αλλά μέχρι εκεί. Δηλαδή, το "In God's House" είναι όμορφο τραγούδι, το "Close Encounters" έχει αυτή την πιασάρικη indie ατμόσφαιρα αλλά μετά το πέρας της συνολικής ακρόασης δύσκολα θα κρατήσεις κάτι για τον δρόμο.
Αυτό που θα κρατήσω προσωπικά είναι η ενδιαφέρουσα προσέγγιση της Bat for Lashes ως προς τις μουσικές της. Το “The Bride” όμως, ενώ έχει κάποιες καλές στιγμές, δε με συγκίνησε καθόλου. Εν έτη 2016 δεν θα δεχθώ ένα δίσκο που αν είχε κυκλοφορήσει πριν το 2010 ίσως να ακουγόταν αρκετά πιο ενδιαφέρων.
Σχετικό θέμα