Τι θα ακούσεις:
Pop-synth-indie rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Alive, Dandelion, All Is You, Lovers
Βαθμολογία:
7,5/10
Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το 3ο άλμπουμ του Sundayman, από την Inner Ear αυτή τη φορά. Το “Scene Missing”, όπως είναι ο τίτλος του, έχει κάνει κατάληψη στα αυτιά μου, όλον αυτόν τον καιρό. Πολλαπλές ακροάσεις, σε διαφορετικές ώρες της μέρας (και της νύχτας), διαφορετικές συνθήκες και με ποικίλες διαθέσεις.
Στο “Scene Missing”, ο Κυριάκος Μουστάκας, πιάνει το νήμα ακριβώς από εκεί που το άφησε στον προκάτοχό του “Retronome”. Μαζί με τη βοήθεια του Γεώργιου Μανωλούδη, σε φωνητικά, στίχους αλλά και συνθετικές ιδέες, συνεχίζουν σιωπηλοί όπως πάντα να μας υπνωτίζουν. Εξελίσσουν ηχητικά τα τραγούδια τους, προσθαφαιρούν στοιχεία, όμως η βάση είναι πάντα η ίδια.
Αυτή η pop-synth-indie αύρα, όπου το indie ακόμη κι υπόγεια φαίνεται να κερδίζει στα σημεία αυτή τη φορά, διαρρέει και πάλι το άλμπουμ. Ρετρό με βήμα στο μέλλον, σκοτεινή με βλέμμα στο φως, αναλογική σε ψηφιακό περιβάλλον. Μεγαλύτερο ατού όλων, οι εκπληκτικές ενορχηστρώσεις, πολυεπίπεδες, απλές, αλλά όχι απλοϊκές όπου πρέπει, χαοτικές αλλά ξεκάθαρες. Οι στίχοι, άλλοτε απλοί και λυρικοί, άλλοτε περισσότερο δύσβατοι και ποιητικοί, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Οι ερμηνείες σωστές, ισορροπημένες, γεμίζουν τον χώρο, αν και κάποιες περισσότερες πινελιές να έδιναν λίγο παραπάνω χρώμα.
Συνθετικά υπάρχουν κορυφές, προεξέχοντος του “Alive” (“Dandelion” & “All Is You”), αλλά κι υποστηρικτικές δυνάμεις, που πάντοτε εξυπηρετούν το σύνολο, κάποιες από αυτές μάλιστα μπορούν κι αυτόφωτα να σταθούν (“Jupiter”, “Sun King”, “Lovers”), άλλες όμως απλά στέκονται στο ύψος τους (“Not Me”, “Parts Of You”). Ιδιαίτερη μνεία, στο ορχηστρικό “Smooth” που στοχεύει στις ευαίσθητες χορδές των ακροατών κι αιτιολογεί επάξια τον τίτλο του άλμπουμ.
Υπάρχουν σημεία και στιγμές όμως, που οι συνθέσεις ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σκοινί, που λίγο να παραπατήσεις, πέφτεις σε ένα συναισθηματικό κενό. Κι αν οι πολλαπλές ακροάσεις βοηθούν στο να μπορείς να ξεχωρίσεις τα κομμάτια και τις ιδιαιτερότητες που είναι ομορφοκεντημένες, μια «ελαφριά» μονοτονία την αισθάνεσαι κατά διαστήματα.
Το “Scene Missing”, είναι ένα άλμπουμ υψηλών προδιαγραφών, στιβαρό και στοχευμένο, από εκείνα που θα χαρακτηρίσουν την ελληνική σκηνή του 2016. Εξάλλου ο Sundayman είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που εμπιστεύεσαι με «κλειστά τα αυτιά», είναι σα να ψωνίζεις πάντα από το πάνω ράφι. Δεν είναι όμως και το άλμπουμ που προσδοκούσαμε να μας «τινάξει» τα μυαλά, έπειτα από τα εξαιρετικά δείγματα σκόρπιων singles που τελευταία είχαν κυκλοφορήσει (βλέπε/άκου το μεγαλειώδες “On The Run” ή το αποθεωτικό “People Need Love”).
Pop-synth-indie rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Alive, Dandelion, All Is You, Lovers
Βαθμολογία:
7,5/10
Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το 3ο άλμπουμ του Sundayman, από την Inner Ear αυτή τη φορά. Το “Scene Missing”, όπως είναι ο τίτλος του, έχει κάνει κατάληψη στα αυτιά μου, όλον αυτόν τον καιρό. Πολλαπλές ακροάσεις, σε διαφορετικές ώρες της μέρας (και της νύχτας), διαφορετικές συνθήκες και με ποικίλες διαθέσεις.
Στο “Scene Missing”, ο Κυριάκος Μουστάκας, πιάνει το νήμα ακριβώς από εκεί που το άφησε στον προκάτοχό του “Retronome”. Μαζί με τη βοήθεια του Γεώργιου Μανωλούδη, σε φωνητικά, στίχους αλλά και συνθετικές ιδέες, συνεχίζουν σιωπηλοί όπως πάντα να μας υπνωτίζουν. Εξελίσσουν ηχητικά τα τραγούδια τους, προσθαφαιρούν στοιχεία, όμως η βάση είναι πάντα η ίδια.
Αυτή η pop-synth-indie αύρα, όπου το indie ακόμη κι υπόγεια φαίνεται να κερδίζει στα σημεία αυτή τη φορά, διαρρέει και πάλι το άλμπουμ. Ρετρό με βήμα στο μέλλον, σκοτεινή με βλέμμα στο φως, αναλογική σε ψηφιακό περιβάλλον. Μεγαλύτερο ατού όλων, οι εκπληκτικές ενορχηστρώσεις, πολυεπίπεδες, απλές, αλλά όχι απλοϊκές όπου πρέπει, χαοτικές αλλά ξεκάθαρες. Οι στίχοι, άλλοτε απλοί και λυρικοί, άλλοτε περισσότερο δύσβατοι και ποιητικοί, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Οι ερμηνείες σωστές, ισορροπημένες, γεμίζουν τον χώρο, αν και κάποιες περισσότερες πινελιές να έδιναν λίγο παραπάνω χρώμα.
Συνθετικά υπάρχουν κορυφές, προεξέχοντος του “Alive” (“Dandelion” & “All Is You”), αλλά κι υποστηρικτικές δυνάμεις, που πάντοτε εξυπηρετούν το σύνολο, κάποιες από αυτές μάλιστα μπορούν κι αυτόφωτα να σταθούν (“Jupiter”, “Sun King”, “Lovers”), άλλες όμως απλά στέκονται στο ύψος τους (“Not Me”, “Parts Of You”). Ιδιαίτερη μνεία, στο ορχηστρικό “Smooth” που στοχεύει στις ευαίσθητες χορδές των ακροατών κι αιτιολογεί επάξια τον τίτλο του άλμπουμ.
Υπάρχουν σημεία και στιγμές όμως, που οι συνθέσεις ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σκοινί, που λίγο να παραπατήσεις, πέφτεις σε ένα συναισθηματικό κενό. Κι αν οι πολλαπλές ακροάσεις βοηθούν στο να μπορείς να ξεχωρίσεις τα κομμάτια και τις ιδιαιτερότητες που είναι ομορφοκεντημένες, μια «ελαφριά» μονοτονία την αισθάνεσαι κατά διαστήματα.
Το “Scene Missing”, είναι ένα άλμπουμ υψηλών προδιαγραφών, στιβαρό και στοχευμένο, από εκείνα που θα χαρακτηρίσουν την ελληνική σκηνή του 2016. Εξάλλου ο Sundayman είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που εμπιστεύεσαι με «κλειστά τα αυτιά», είναι σα να ψωνίζεις πάντα από το πάνω ράφι. Δεν είναι όμως και το άλμπουμ που προσδοκούσαμε να μας «τινάξει» τα μυαλά, έπειτα από τα εξαιρετικά δείγματα σκόρπιων singles που τελευταία είχαν κυκλοφορήσει (βλέπε/άκου το μεγαλειώδες “On The Run” ή το αποθεωτικό “People Need Love”).
Σχετικό θέμα