Ο Νίκος Καρακαλπάκης, ερμηνευτής με δεκάχρονη συναυλιακή εμπειρία και πολλές σημαντικές συνεργασίες (με Γιάννη Σπανό και Γιώργο Χατζηνάσιο μεταξύ άλλων), κυκλοφόρησε πέρυσι, μέσω της MLK, το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, το οποίο φέρει τον τίτλο Ό,τι Μας Ανήκει. Την ερχόμενη Τρίτη, 6 Ιουνίου, μάλιστα, το παρουσιάζει για πρώτη φορά ζωντανά, στο Black Duck, μαζί με μια ομάδα μουσικών συνεργατών. Με αυτή την αφορμή κάναμε την παρακάτω κουβέντα μαζί του...
Ας ξεκινήσουμε από την επερχόμενη επίσημη παρουσίαση του πρώτου σου δίσκου στο Black Duck. Τι θα περιλαμβάνει η συγκεκριμένη βραδιά και με ποιους συνεργάτες θα εμφανιστείς;
Μετά από κάποιους μήνες κυκλοφορίας του πρώτου προσωπικού μου δίσκου στήνω μια όμορφη γιορτή – παρουσίαση στον κήπο του Black Duck, στο κέντρο της Αθήνας, όπου θα μιλήσουν για τη δουλειά μου η Νένα Βενετσάνου (η οποία συμμετέχει ως δημιουργός στον δίσκο), ο δημοσιογράφος Αντώνης Μποσκοΐτης και ο παραγωγός Κώστας Κωτούλας. Καλεσμένοι θα είναι όλοι οι συντελεστές του άλμπουμ (Γιάννης Σπανός, Λίνα Νικολακοπούλου, Λίνος Κόκοτος, Πηγή Λυκούδη, Γιώργος Καγιαλίκος, Αρετή Κοκκίνου, Μαρία Παπαδάκη, Νίκος Δούκας, Ανδριανή Ζαγγανά). Θα ακουστούν ζωντανά και τα 8 τραγούδια του δίσκου, με τη συνοδεία των μουσικών: Αρετή Κοκκίνου στις κιθάρες , Μάριος Ιβάν Παπούλιας στο βιολί, Σταύρος Παργινός στο βιολοντσέλο, Γάσπαρης Μαμμάς στο κλαρινέτο, Γιώργος Γκίκας στα κρουστά. Θα υπάρχουν και κάποιοι γκεστ από τους υπόλοιπους που έπαιξαν στον δίσκο. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό και θα ξεκινήσουμε στις 20.30.
Το άλμπουμ Ό,τι Μας Ανήκει αποτελεί τη δική σου πρόταση σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε «έντεχνο» τραγούδι. Τι θεωρείς ότι έχει να προσφέρει αυτή η κυκλοφορία στο ακροατήριο και στον συγκεκριμένο καλλιτεχνικό χώρο;
Είναι ένα άλμπουμ που σκηνοθετήσαμε μουσικά με την Αρετή Κοκκίνου, που επιμελήθηκε τις ενορχηστρώσεις. Στόχος μας ήταν να έχουν τα τραγούδια μια κοινή αισθητική: να δημιουργούν μια ενότητα μεταξύ τους, χωρίς να είναι αυτό άμεσα αντιληπτό. Επέλεξα τραγούδια που έχουν μελωδίες που τραβούν την προσοχή του ακροατή. Μουσικά υπάρχει μια flat τάση τα τελευταία χρόνια, η οποία δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Συνδυάζοντας σε σωστές δόσεις στοιχεία από την παραδοσιακή μας μουσική με τις μουσικές φόρμες της δυτικοευρωπαϊκής, ακουστικά όργανα, καθώς και στίχο καλό, απλό και με ουσία, πιστεύω ότι αυτό το άλμπουμ, παρότι δεν πρωτοτυπεί σε κάτι, δημιουργεί ταυτόχρονα την αίσθηση του διαφορετικού. Η έκδοσή του είναι καλαίσθητη, με 16σελιδο booklet. Ήταν η αρχή μου αυτή ως παραγωγός της δουλειάς , να μην κάνω σε τίποτε έκπτωση, όσον αφορά το άλμπουμ στο σύνολο του. Το γεγονός ότι ο δίσκος έχει πάει πολύ καλά σε πωλήσεις μού δίνει χαρά και φτερά για να συνεχίσω με την ίδια αγάπη να δημιουργώ.
Θα έλεγες ότι αυτό το ύφος είναι ο φυσικός σου χώρος ή θα υπάρξουν από την πλευρά σου και διαφορετικές κατευθύνσεις στη συνέχεια;
Ήθελα να συστηθώ ερμηνευτικά στο συγκεκριμένο ύφος που έχει ο δίσκος. Είναι απαιτητικά τραγούδια αυτά, κι ας μη φαίνεται κάτι τέτοιο με την πρώτη ακρόαση. Επειδή, όμως, έχω γκάμα ως ερμηνευτής, και διαθέτω και πιο λαϊκή πλευρά και πιο pop και πιο jazz/blues, σίγουρα στις επόμενες δουλειές δε θα φοβηθώ να πειραματιστώ δισκογραφικά, αρκεί να πιστεύω πολύ το υλικό που θα έχω. Δε λέω εύκολα «ναι» σε τραγούδια που μου προτείνουν. Υποστηρίζω πολύ τις επιλογές μου και οι δημιουργοί το γνωρίζουν καλά αυτό.
Κάθε νέος καλλιτέχνης που βγαίνει στη δισκογραφία κουβαλάει τα δικά του όνειρα και ελπίδες. Πώς ήταν για σένα, με βάση αυτά, η προσγείωση στο σημερινό δύσβατο δισκογραφικό τοπίο - ομαλή ή με αναταράξεις;
Μετά από δέκα χρόνια στο χώρο δεν διάλεξα τυχαία να κάνω τώρα τον πρώτο μου δίσκο. Eίδα κατάματα τις δυσκολίες, τα παράλογα της δουλειάς μας, γκρίνιαξα πολλές φορές, κουράστηκα πολύ... Πέρασα μια δύσκολη περίοδο μόλις βγήκε η δουλειά, με άγχος αρκετό. Τώρα είμαι σε καλή φάση, βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, σκέφτομαι πως είναι σχεδόν ηρωικό σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο για όλους μας να ακολουθώ το όνειρο μου και νιώθω πολύ ικανοποιημένος με την πορεία που διαγράφει το υλικό αυτό, αλλά κι εγώ ο ίδιος στο χώρο.
Όπως είπες κι εσύ, η πρώτη σου αυτή δουλειά ήρθε έπειτα από αρκετά χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης με το τραγούδι. Γιατί συνέβη αυτό;
Το τραγούδι για μένα ήταν πάντα φυσική ανάγκη και μετά δουλειά. Ο δίσκος έγινε την κατάλληλη στιγμή, σε μια περίοδο που νιώθω ώριμος και έτοιμος να τραγουδήσω και στο πιο απαιτητικό «σενάριο». Οι επιλογές μας, όμως, έχουν πάντα και ένα κόστος. Το τραγούδι το είδα σαν προέκταση του εαυτού μου και όχι ως επάγγελμα. Κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις πάντα με τις επιλογές σου. Μου κόστισε σε λιγότερη αναγνωρισιμότητα αυτή η ψυχική μου εξάρτηση από το τραγούδι, γιατί χρειάζεται να ‘σαι σκληρός για να αντέξεις τα παράλογα, ευέλικτος και διαθέσιμος για να πετύχεις τον στόχο σου – και εγώ άργησα να μπω σε αυτό το «κανάλι». Νιώθω πάντως πως δεν υπάρχουν κανόνες για το πότε ένας καλλιτέχνης πρέπει να κάνει αυτό ή εκείνο. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και η διάθεση για εξέλιξη και δημιουργικότητα.
Πέραν της καλλιτεχνικής σου ιδιότητας, είσαι και καθηγητής σε μουσικά σχολεία. Ποιο από τα δύο θεωρείς ως «κανονική» δουλειά σου;
Θα προτιμούσα η βασική μου δουλειά να ήταν το τραγούδι. Δυστυχώς δεν μπορώ να ζήσω από αυτό. Είναι η εποχή τέτοια που λίγοι είναι οι τυχεροί. Και όσοι κάνουμε επιλογές έχουμε μεγάλο οικονομικό κόστος. Ως αναπληρωτής καθηγητής μουσικής βιοπορίζομαι αλλά είναι μια δουλειά πολύ κουραστική, έξω από τη νοοτροπία που έχουμε οι καλλιτέχνες έχοντας να αντιμετωπίσουμε ανθρώπους και καταστάσεις που δεν σηκώνει η ευαίσθητη ψυχοσύνθεση μας. Φέτος που διδάσκω στο μουσικό σχολείο Κορίνθου ένιωσα περισσότερο οικεία σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που θήτευσα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση όπου το μάθημα της μουσικής το αντιμετωπίζουν ως κάτι μη σημαντικό. Το θετικό είναι η επικοινωνία με τα παιδιά όταν κι αυτή είναι εφικτή λόγω συνθηκών.
Υπάρχουν εμπειρίες και γνώση από το ένα πεδίο που να σε βοηθούν στο άλλο – και το αντίστροφο;
Ο συνδυασμός και των δύο αρμοδιοτήτων μου προσφέρει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα όσον αφορά την επίδοση των μαθητών μου σε καλλιτεχνικές μας δραστηριότητες, και κυρίως στο τραγούδι. Είναι συγκινητικό το ότι ακόμη με θυμούνται στα σχολεία που έκανα θητεία ως αναπληρωτής, για τις χορωδίες μου.
Τέλος, έχεις κάνει συναυλιακά (ή άλλα) σχέδια για το καλοκαίρι που έρχεται;
Αυτή την Τρίτη, 6 Ιουνίου, γίνεται, όπως είπαμε, η παρουσίαση της πρώτης μου δουλειάς στο Black Duck, στην Αθήνα. Παράλληλα ετοιμάζω το πρόγραμμα και τη μπάντα με την οποία θα ξεκινήσουμε από Σεπτέμβριο εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές, με βάση τον δίσκο. Εδώ και αρκετό καιρό, λόγω κόπωσης, επέλεξα να μην κάνω πολλές εμφανίσεις. Χρειάζομαι ξεκούραση και διακοπές. Μου έλειψαν οι ζωντανές εμφανίσεις, αλλά πιστεύω πως από το φθινόπωρο θα επανέλθω δριμύτερος, γιατί είμαι τρελός live-άκιας!