Το Off Off Athens συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του παρουσιάζοντας κάθε μέρα παραστάσεις νέων θεατρικών ομάδων. Αυτή την εβδομάδα φιλοξενήθηκαν στη σκηνή του Επί Κολωνώ έργα που άντλησαν την έμπνευση τους είτε απο βιώματα της καθημερινότητας, είτε απο λογοτεχνικά έργα. Στην τελευταία κατηγορία κατατάσσεται και «Η απολογία του Ιησού» του Αντρέα Πολυκάρπου, καθώς το κείμενο φαίνεται να επηρεάστηκε απο τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Καζαντζάκη.
Η παράσταση ξεκινά με τον Ιησού να βρίσκεται σ' ένα σκοτεινό κελί ετοιμάζοντας την απολογία του. Μέσα στο κελί ο Ιησούς φορά το ένδυμα του Μέγα Ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι, καταδικάζει όσους τον προσκύνησαν τυφλά και τώρα με την πίστη τους τον οδηγούν αθώο πάνω στο σταυρό. Κατηγορεί την μητέρα του, που δεν αγάπησε στιγμή τον γήινο και αληθινό πατέρα του, μαίνεται εναντίον της επειδή πίστεψε τα λόγια των προφητών και του φύτεψε την ιδέα ότι είναι θεάνθρωπος, ενώ αυτός είναι μονάχα άνθρωπος. Ναι, ο Ιησούς, κατά τις τελευταίες του ώρες, δηλώνει άνθρωπος που πονά, που φοβάται το επικείμενο τέλος και αγαπά με πάθος τη Μαγδαληνή, εκείνη την αμαρτωλή που έδωσε γήινη υπόσταση στον όρο θεός.
Το κελί μετατρέπεται σε δικαστήριο των θρησκειών που προκαλούν σκοταδισμό στις ψυχές των ανθρώπων τη στιγμή που θα έπρεπε να τις φωτίζουν, να τις μαθαίνουν πώς να ζουν το παρόν τους αγαπώντας κάθε τι που τις περιβάλλει. Αν ο θεάνθρωπος του Καζαντζάκη αρνήθηκε τη θεϊκή του υπόσταση απο φόβο και αγάπη προς τη ζωή, ο Ιησούς της παράστασης την απορρίπτει και για τον επιπλέον λόγο πως δεν έχει πίστη στην αποστολή του, δεν θεωρεί τον εαυτό του ως άμπελο ή ως φως αλλά ως σκότος που θα βυθίσει τους πιστούς στη δυστυχία.
Το κείμενο όντας βαθιά στοχαστικό και καταγγελτικό προς τον θρησκευτικό σκοταδισμό, δεν γινόταν να μην μεταφερθεί επί σκηνής παίζοντας με το δίπολο φωτός- σκοταδιού. Η σκηνοθεσία έχοντας ως κέντρο βάρους της το κείμενο, προσπαθεί να επικεντρώσει όλη την προσοχή του θεατή στο λόγο και όχι στην εικόνα. Μέγιστη αρωγή στην προσπάθεια αυτή αποτελεί το λιτό σκηνικό που περιορίζεται μονάχα σ' ένα τραπέζι, όπου συγγράφεται η απολογία, ενώ στα άκρα της σκηνής βρίσκουμε τις Εύη Μάμαλη και Ντόρις Λαμπρινού να πλαισιώνουν αρμονικά τον Ιησού με τις μουσικές τους μελωδίες, οι οποίες προσδίδουν έναν δραματικό τόνο στα λόγια που εκφωνούνται. Ο φωτισμός, από την άλλη μεριά, αποτελεί ένα απο τα ωραία στοιχεία της παράστασης, καθώς παίζει καθ' όλη την διάρκεια της με το σκοτάδι δημιουργώντας εκτός από ένταση και υπέροχες σκιάσεις στους τοίχους.
Ως προς το ερμηνευτικό κομμάτι της παράστασης, ο κ.Ράπτης ήταν καθηλωτικός ως απελπισμένος Ιησούς, με την εναλλαγή στον τόνο της φωνής του, ο οποίος γινόταν έντονος ως και απειλητικός κάθε φορά που απευθυνόταν στην μητέρα του και ήρεμος όταν σκεφτόταν την Μαρία, κατόρθωσε να αναδείξει σε μεγάλο βαθμό μόνο με τη φωνή και το βλέμμα του όλα τα συναισθήματα και τις τελευταίες σκέψεις του χαρακτήρα του. Η αλήθεια είναι πάντως πως παρά την εξαιρετική ερμηνεία, θα ήθελα να υπήρχε κάποια μικρή κίνηση πάνω στη σκηνή, καθώς θεωρώ ότι θα αποτύπωνε πληρέστερα την ψυχική πίεση στην οποία βρισκόταν ο ήρωας. Ωστόσο, με ή χωρίς κίνηση, «Η απολογία του Ιησού» είναι ένας υπέροχος μονόλογος για να στοχαστεί κανείς ζητήματα θρησκείας και ζωής!
Συντελεστές παράστασης
Κείμενο: Αντρέας Πολυκάρπου
Σκηνοθεσία - Eρμηνεία:Τάσος Ράπτης
Φωτισμός: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Εύη Μάμαλη, Ντορίς Λαμπρινού
Πληροφορίες για το Off Off Athens Theater Festival
Θεατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
Τηλ. επικοινωνίας: 210 51 38 067
Διάρκεια Φεστιβάλ: Καθημερινά ως την Παρασκευή 23/6
Ώρες παραστάσεων: 20:45 & 22:00
Διάρκεια παραστάσεων: Δεν υπερβαίνουν τα 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική είσοδος για μια παράσταση: 5€
Για δυο παραστάσης της ίδιας βραδιάς: 6€
Εισιτήριο διαρκείας: Max 26 παραστάσεις: 25€ | Μax 20 παραστάσεις: 17€
Η παράσταση ξεκινά με τον Ιησού να βρίσκεται σ' ένα σκοτεινό κελί ετοιμάζοντας την απολογία του. Μέσα στο κελί ο Ιησούς φορά το ένδυμα του Μέγα Ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι, καταδικάζει όσους τον προσκύνησαν τυφλά και τώρα με την πίστη τους τον οδηγούν αθώο πάνω στο σταυρό. Κατηγορεί την μητέρα του, που δεν αγάπησε στιγμή τον γήινο και αληθινό πατέρα του, μαίνεται εναντίον της επειδή πίστεψε τα λόγια των προφητών και του φύτεψε την ιδέα ότι είναι θεάνθρωπος, ενώ αυτός είναι μονάχα άνθρωπος. Ναι, ο Ιησούς, κατά τις τελευταίες του ώρες, δηλώνει άνθρωπος που πονά, που φοβάται το επικείμενο τέλος και αγαπά με πάθος τη Μαγδαληνή, εκείνη την αμαρτωλή που έδωσε γήινη υπόσταση στον όρο θεός.
Το κελί μετατρέπεται σε δικαστήριο των θρησκειών που προκαλούν σκοταδισμό στις ψυχές των ανθρώπων τη στιγμή που θα έπρεπε να τις φωτίζουν, να τις μαθαίνουν πώς να ζουν το παρόν τους αγαπώντας κάθε τι που τις περιβάλλει. Αν ο θεάνθρωπος του Καζαντζάκη αρνήθηκε τη θεϊκή του υπόσταση απο φόβο και αγάπη προς τη ζωή, ο Ιησούς της παράστασης την απορρίπτει και για τον επιπλέον λόγο πως δεν έχει πίστη στην αποστολή του, δεν θεωρεί τον εαυτό του ως άμπελο ή ως φως αλλά ως σκότος που θα βυθίσει τους πιστούς στη δυστυχία.
Το κείμενο όντας βαθιά στοχαστικό και καταγγελτικό προς τον θρησκευτικό σκοταδισμό, δεν γινόταν να μην μεταφερθεί επί σκηνής παίζοντας με το δίπολο φωτός- σκοταδιού. Η σκηνοθεσία έχοντας ως κέντρο βάρους της το κείμενο, προσπαθεί να επικεντρώσει όλη την προσοχή του θεατή στο λόγο και όχι στην εικόνα. Μέγιστη αρωγή στην προσπάθεια αυτή αποτελεί το λιτό σκηνικό που περιορίζεται μονάχα σ' ένα τραπέζι, όπου συγγράφεται η απολογία, ενώ στα άκρα της σκηνής βρίσκουμε τις Εύη Μάμαλη και Ντόρις Λαμπρινού να πλαισιώνουν αρμονικά τον Ιησού με τις μουσικές τους μελωδίες, οι οποίες προσδίδουν έναν δραματικό τόνο στα λόγια που εκφωνούνται. Ο φωτισμός, από την άλλη μεριά, αποτελεί ένα απο τα ωραία στοιχεία της παράστασης, καθώς παίζει καθ' όλη την διάρκεια της με το σκοτάδι δημιουργώντας εκτός από ένταση και υπέροχες σκιάσεις στους τοίχους.
Ως προς το ερμηνευτικό κομμάτι της παράστασης, ο κ.Ράπτης ήταν καθηλωτικός ως απελπισμένος Ιησούς, με την εναλλαγή στον τόνο της φωνής του, ο οποίος γινόταν έντονος ως και απειλητικός κάθε φορά που απευθυνόταν στην μητέρα του και ήρεμος όταν σκεφτόταν την Μαρία, κατόρθωσε να αναδείξει σε μεγάλο βαθμό μόνο με τη φωνή και το βλέμμα του όλα τα συναισθήματα και τις τελευταίες σκέψεις του χαρακτήρα του. Η αλήθεια είναι πάντως πως παρά την εξαιρετική ερμηνεία, θα ήθελα να υπήρχε κάποια μικρή κίνηση πάνω στη σκηνή, καθώς θεωρώ ότι θα αποτύπωνε πληρέστερα την ψυχική πίεση στην οποία βρισκόταν ο ήρωας. Ωστόσο, με ή χωρίς κίνηση, «Η απολογία του Ιησού» είναι ένας υπέροχος μονόλογος για να στοχαστεί κανείς ζητήματα θρησκείας και ζωής!
Συντελεστές παράστασης
Κείμενο: Αντρέας Πολυκάρπου
Σκηνοθεσία - Eρμηνεία:Τάσος Ράπτης
Φωτισμός: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Εύη Μάμαλη, Ντορίς Λαμπρινού
Πληροφορίες για το Off Off Athens Theater Festival
Θεατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
Τηλ. επικοινωνίας: 210 51 38 067
Διάρκεια Φεστιβάλ: Καθημερινά ως την Παρασκευή 23/6
Ώρες παραστάσεων: 20:45 & 22:00
Διάρκεια παραστάσεων: Δεν υπερβαίνουν τα 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική είσοδος για μια παράσταση: 5€
Για δυο παραστάσης της ίδιας βραδιάς: 6€
Εισιτήριο διαρκείας: Max 26 παραστάσεις: 25€ | Μax 20 παραστάσεις: 17€