Φυσικά τους μισούσαμε τότε.
Οι Bay City Rollers “πυροβολούσαν” με buffoons και έκαναν εγκλήματα για την pop μουσική. Έφτασαν, όταν το glam rock ήταν στο τελικό του στάδιο, με πλούσια φτερά και χαμόγελα και πιανόντουσαν σε αυτά τα δυνατά pop roler coaster. Είχαν μανία μέχρι τέλους, σαν μια απελπισμένη ηχώ της Beatlemania. Για μερικά χρόνια θα φαίνονταν ίσοι σε ένταση με την τρέλα των Beatles, που είχε αλλάξει τόσο τη δεκαετία του εξήντα. Αντίθετα κατέληξαν, όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτούς, να είναι τεράστιοι για μερικούς λαμπρούς μήνες, μια μικρή, βουβή φαντασίωση για εφήβους σεξουαλικά εκρηκτικούς στην εφηβεία τους, που ψάχνουν για μια αγκαλιά από τα αγαπημένα τους ανόητα pin ups.
Η ιστορία των Bay City Rollers είναι η απόλυτη ιστορία δρόμου που κατέστρεψε τη βόλτα των roller coaster στην pop μουσική. Μερικά χρόνια μοσχεύματος στο σκωτσέζικο κύκλωμα, ένα σύντομο τρίχρονο διάστημα γεμάτο εφηβικές αισθήσεις, μετά ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στις ΗΠΑ πριν να βγουν οι ρόδες και στη συνέχεια χαμένα εκατομμύρια, σεξ, ναρκωτικά, φυλακή, μια σκοτεινή μετά θάνατον ζωή μετά το σύντομο οργασμό της συναρπαστικής επιτυχίας. Αλλά υπάρχει μια αγάπη για το συγκρότημα, οι έφηβοι που ελπίζουν είναι τώρα μέσης ηλικίας γυναίκες, που στρέφονται στη μπάντα και στο Επαναστατικό punk φεστιβάλ λίγα χρόνια πριν. Ένα από τα πολλά line ups της μπάντας, έπαιξε δυνατά τραγουδώντας μη ειρωνικά με αρκετά μεγάλους punk rockers. Κάνουν ακόμα περιοδεία σαν φαντάσματα με αργό και βασανιστικό τρόπο, γιορτάζοντας τη χαμένη νεολαία και το μισό λευκό ιστό με κομμάτια ταρτάν ραμμένα πάνω τους.
Και όμως κατά κάποιο τρόπο υπάρχει κάτι το κλασικό στο συγκρότημα.Απλά δεν ήταν τόσο κακοί.
Σε αυτές τις ημέρες, όταν όλα τα pop τραγούδια μοιάζουν να είναι αυτόματα συντονιζόμενες μπαλάντες, χωρίς κανένα συναίσθημα, τα χαρμόσυνο νέα έρχονται από τους Bay City Rollers, που ακούγονται σαν ένας τέλειος αφελής εφηβικός ύμνος. Αυτά τα τραγούδια είναι τα πρώτα που βρίσκει κανείς σε ένα παγωμένο νεανικό club στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα και το soundtrack για ένα εκατομμύριο μισοκρυμένα "αυτιά" και για μερικές απογοητευτικές θέσεις χειρονακτικής εργασίας. Υπάρχει μια λαμπρή pop αφέλεια στους αισιόδοξους ύμνους τους και μια απλή μελαγχολία στις πιο θλιβερές μελωδίες τους που ακόμη και τότε, επανήλθαν σε έναν απλούστερο χρόνο στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα.
Το “Shang a lang” θα μπορούσε να είναι ο ύμνος της Σκωτίας .... To “Bye bye baby” είναι ευμετάβλητο στην αθωότητα του και ήταν πάντα νούμερο ένα. Τα χρήματα; Ήρθαν όταν ταρακούνησαν τον κόσμο πειστικά, σχεδόν όσο αναμενόταν, αλλά σπάνια γινόταν η μεγάλη επιτυχία. Ήταν το σημείο που τα αγόρια έπρεπε να παραδεχτούν ότι δεν ήταν τόσο άσχημα, πριν επιχειρήσουν να συλλαβίσουν το “Led Zeppelin” σωστά, όπως θα το χάρασσαν στο θρανίο με μαχαίρι.
Το πρώτο hit τους ήταν.. Tο 1971, παραδόξως αυτό φαίνεται ξεχασμένο στην πορεία των πραγμάτων, όπως όταν ο αρχικός τραγουδιστής Nobby ο οποίος αντικαταστάθηκε και ο ρακένδυτος Les Mckewen του οποίου το στραβό χαμόγελο τον έκανε να μοιάζει με σκληρό παιδί που προσπαθεί να είναι χαριτωμένο για τα κορίτσια. O McKeown που έμοιαζε με τον εκθεσιακό χώρο dodgem hustler – μια δουλειά από την οποία διέρρεε η αίγλη και η φιλοδοξία των 70s και το χάρισμά του που άναψε το συγκρότημα στο μεγάλο χρόνο.
Δεν έκαναν άλλο hit μέχρι το 1974 με το “Remember Sha La la” και στη συνέχεια για τρία χρόνια ήταν οι pop θεοί. Οι επιτυχίες συνέχισαν να έρχονται, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου νούμερο ένα στην Αμερική με το ”Saturday night“. Η Rollermania απειλούσε να καταπιεί τον κόσμο, αλλά και τις λαϊκές εφημερίδες, τα singles τους ήταν μαζικά και υπήρχαν άλμπουμ νούμερο ένα στην κατάταξη. Μύριζαν την κορυφή του top twenty στην Αμερική πριν «βγάλουν τις ρόδες» με τα σκάνδαλα, τα ανακατώματα. Η ριζική αλλαγή της μόδας έγινε όταν η punk τους έκανε παρωχημένους και τα Rollermania κορίτσια κρύφτηκαν και τους αντάλλαξαν, για τους τρόπους του punk Rick που τους αγκάλιασε για τη Roller αγάπη τους.Παραδόξως το συγκρότημα ήταν μια από τις σιωπηρές επιρροές στο punk rock, ο Malcolm MACLAREN ήθελε οι Pistols να είναι μια πιο αγενής έκδοση των Bay City Rollers και υπάρχει ένας αέρας των Rollers στους Clash ή τους Generation X. Η συνάθροισή τους, τα hitched up παντελόνια τους και τα καρφάκια μαλλιά τους, ήταν παραδόξως περισσότερο σε αρμονία με αυτό που ήρθε μετά, από μερικούς συγχρόνους τους.
Τα τραγούδια των Rollers με το νεύμα τους στην κλασική pop δύναμη και τη μελωδία της ομάδας κοριτσιών, οι νύχτες του Σαββάτου της εφηβικής λαγνείας με φώτα νέον και γρήγορο φαγητό, ακούγονται παραδόξως σαν τους Jesus And The Mary Chain και σαν την κλασική indie pop μουσική. Το να επανεξετάζεις τους ύμνους τους είναι μια ανόητη χαρά και μια επίκαιρη υπενθύμιση της δύναμης της κλασικής pop.
Είναι παραδόξως, τόσο καλοί.
Σχετικό θέμα