O Άκης Μπαρούτας γεννήθηκε το 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε την κιθάρα σε ηλικία 15 ετών, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στη μουσική στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια σπουδάζει παράλληλα Κτηνιατρική. Την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του Άκη Μπαρούτα «Στις Πλατείες του Κόσμου» (Polytropon, Δεκέμβριος 2014) είχε ακολουθήσει η live παρουσίαση του στον κινηματογράφο Ολύμπιον καθώς και εμφανίσεις σε χώρους της Θεσσαλονίκης όπως Μύλος Club, Μαύρη Τρύπα, Άβατο κλπ κορύφωση των οποίων ήταν η εμφάνιση του στο Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών.
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του δίσκου «Επιστρέφω στη Γη» από τις 7 Μαρτίου σε φυσική και ψηφιακή μορφή, μιλήσαμε μαζί του για τις επιρροές του, τη μουσική βιομηχανία και τα επόμενα βήματά του.
«...Επιστρέφω στη Γη
Ελπίζω να σε δω εκεί
Κάτω από ένα μεγάλο δέντρο
Σ’ έναν πράσινο λόφο
Να γελάς ή να κλαις...»
Τι απέχει 28.000 έτη φωτός; Σε ποιον πλανήτη βρίσκεσαι, αγαπητέ Άκη;
Η απόσταση του ηλιακού μας συστήματος από το κεντρικότερο σημείο του Γαλαξία, υπολογίζεται πως είναι περίπου 28.000 έτη φωτός. Είναι το σημείο, στο οποίο ο πρωταγωνιστής του “28.000”, έχει δημιουργήσει τη βάση του και μελετά τα ευρήματα των αποστολών του. Εγώ μπορεί να βρίσκομαι στη Γη, ωστόσο μέσω των χαρακτήρων που πλάθω, μου δίνεται η ευκαιρία να δραπετεύω από αυτή.
Με τον δεύτερο δίσκο σου, «επιστρέφεις στη Γη». Θέλεις να μας πεις δυο λόγια για αυτόν;
Το «Επιστρέφω στη Γη» είναι ένα album που έχει την αίσθηση της «ενότητας». Μπήκα στη διαδικασία να γράψω ένα υλικό με σχετική ομοιογένεια, που παράλληλα να είναι και πηγαίο, χωρίς επιτηδεύσεις. Η θεματολογία ποικίλει, αλλά κατά βάση είναι μια προσπάθεια χαρτογράφησης των ανθρώπινων συναισθημάτων. Από την αγάπη μέχρι το μίσος και από τη χαρά μέχρι την αγωνία και την απελπισία. Το τεχνικό μέρος είναι κάτι που δουλεύαμε για καιρό. Αρκετά από τα κομμάτια τα παίζαμε και σε live εμφανίσεις. Υπήρξαν οι απαραίτητες ζυμώσεις για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Από κει και πέρα με την κυκλοφορία του δίσκου, αποκόπτεται από τη σάρκα μου ένα κομμάτι του εαυτού μου και μπαίνει σε τροχιά αναζήτησης αποδεκτών. Έστω και ένας να ταυτιστεί με τις ιστορίες μου, θα θεωρήσω την απόπειρα επιτυχημένη.
Ακόμη κι αν νιώθω ότι η βάση σου είναι οι Porcupine Tree, οι Manic Street Preachers, τα Διάφανα Κρίνα κι ο Παυλίδης, με το τσέλο νιώθω ότι μπαίνεις σε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια. Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Όπως συχνά λέω, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη επιρροή που να έχει καθορίσει τον ήχο ή τον στίχο μου. Είναι ένας συνδυασμός ακόμη και ετερόκλητων πραγμάτων. Από τη μουσική, μέχρι τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική ή και τον κινηματογράφο. Αν το δούμε αμιγώς μουσικά, είναι πολλά και διαφορετικά τα ακούσματα που με έχουν επηρεάσει, από την Τζαζ μέχρι και το Ρεμπέτικο, και δρουν όλα μαζί ταυτόχρονα μέσα στο μυαλό μου τη στιγμή της δημιουργίας, εντελώς ασυναίσθητα. Ακόμη και οι διάφορες μπούρδες με τις οποίες μας βομβαρδίζει η καθημερινότητα κάποιες φορές, νομίζω πως κι αυτές ασκούν τη δική τους επιρροή, «μολυσματικά». Στο τέλος όμως, όλες οι διαφορετικές μονάδες συνδέονται και ασκούν αθροιστική δράση.
Γράφεις μουσική και στίχους στον δίσκο σου. Πιστεύεις στον διαχωρισμό ανάμεσα στον τραγουδιστή, τον στιχουργό και τον άνθρωπο που γράφει τη μουσική ενός δίσκου;
Νομίζω ότι ο καθένας λειτουργεί με τον τρόπο που τον εξυπηρετεί καλύτερα. Εγώ πάντα έγραφα τον στίχο και τη μουσική ταυτόχρονα. Το τραγούδι προέκυψε αργότερα, όταν κατάλαβα ότι κανείς δεν πρόκειται να τραγουδήσει τα τραγούδια που γράφω. Μέχρι τότε δεν υπήρχε στο μυαλό μου. Είχα διαφορετική αντίληψη. Η αλήθεια πάντως είναι πως έχουμε ακούσει πάρα πολύ ωραία τραγούδια και με τον διαχωρισμό που αναφέρεις αλλά και χωρίς αυτόν. Για κάποιο λόγο βέβαια, που δεν έχει να κάνει νομίζω με το κριτήριο αυτό, στις προτιμήσεις μου βρίσκονται κυρίως αυτοί που γράφουν και τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους.
Πιστεύεις ότι ο Έλληνας μουσικόφιλος δίνει τη δέουσα σημασία στον στίχο ενός τραγουδιού;
Άλλες φορές ναι και άλλες όχι. Όταν θέλει να ακούσει κάτι για να ταυτιστεί με αυτό, να το κάνει περισσότερο δικό του, προσέχει τον στίχο. Όταν θέλει να ακούσει κάτι απλά για να ακούσει, δεν τον προσέχει τόσο. Κι εγώ ο ίδιος το κάνω πολλές φορές. Καμιά φορά σου κεντρίζει το ενδιαφέρον πρώτα η μουσική και μετά αυτή είναι που σε οδηγεί στον στίχο. Σπάνια συμβαίνει το αντίστροφο.
Ποιος ο ρόλος της δισκογραφικής εταιρείας για ένα νέο μουσικό; Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για τον 1ο σου δίσκο και το κλείσιμο της Polytropon Records;
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι δισκογραφικές δε διανύουν την πιο ακμάζουσα περίοδό τους. Οπότε σίγουρα τα κίνητρα για έναν νέο μουσικό, δεν είναι οικονομικά. Το βασικότερο όλων είναι η προώθηση της δουλειάς σου. Να ανοιχτούν πόρτες, που θα άνοιγαν δυσκολότερα ή και καθόλου, αν δεν βρισκόσουν σε ένα label. Υπάρχει και το συμβουλευτικό κομμάτι από την άλλη. Όταν είσαι άπειρος σε αρκετά θέματα, κυρίως οργανωτικά, εκεί είναι που επίσης μπορεί να φανεί χρήσιμη η τεχνογνωσία και η εμπειρία του άλλου.
Σε ό,τι αφορά τον πρώτο μου δίσκο, ήταν μια απόπειρα που τώρα την κοιτάζω λίγο με αμηχανία, αλλά την κοιτάζω και με αγάπη. Η αμηχανία προέρχεται από το γεγονός ότι στις «Πλατείες του κόσμου» υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν με απόκλιση χρονικά, από τα 16 μου ως και τα 20-21. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάζω εγώ ο ίδιος και να δημιουργείται αναπόφευκτα μια ανομοιογένεια ως προς το υλικό. Η προσέγγιση όμως που έγινε από τους μουσικούς ήταν εξαιρετική και καταφέραμε να ψαλιδίσουμε τις διαφορές. Εκτός από το ότι υπάρχουν τραγούδια που αποτελούν κατάθεση του εαυτού μου και συνεχίζω να τα αγαπώ, το album αυτό ήταν και η αφορμή να γνωρίσω τους μουσικούς και τους ανθρώπους που και τώρα συνεργάζομαι μαζί τους.
Για την Polytropon μόνο καλά λόγια έχω να πω. Δεν έχω εικόνα του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, αλλά είναι ιδιαίτερα αξιόλογοι οι άνθρωποί της. Δεν νομίζω ότι έχει κλείσει, πάντως.
Πώς μπορεί ένας νέος μουσικός να προωθήσει τη μουσική του μέσα στο 2018; Τα social media αρκούν; Το Spotify;
Τα social media, το Spotify και γενικά το διαδίκτυο, όλα παίζουν πραγματικά σημαντικό ρόλο, αλλά δεν αρκούν. Το Internet από τη μία σου δίνει το βήμα, από την άλλη όμως είναι χαοτικό. Δεν είναι ένα εύκολο εργαλείο ούτε για τον καλλιτέχνη όταν είναι στο ξεκίνημά του, ούτε για το κοινό. Και τα πιο παραδοσιακά media έχουν ακόμη τη βαρύτητά τους. Το κομμάτι της προώθησης είναι κομβικό αλλά έχει και αντικειμενικές δυσκολίες. Αυτό που πιστεύω είναι πως η φυσική παρουσία, οι live εμφανίσεις, παίζουν ίσως τον σπουδαιότερο ρόλο.
Πόσο δύσκολα ή εύκολα μπορεί να παίξει το τραγούδι ενός νέου τραγουδοποιού στο Ελληνικό ραδιόφωνο;
Το να παίξει μία φορά ένα τραγούδι, δεν είναι κάτι σπάνιο. Η συστηματική αναπαραγωγή της μουσικής ενός νέου καλλιτέχνη, είναι σχεδόν ακατόρθωτη. Οι εποχές που τα ραδιόφωνα έπαιρναν ένα τραγούδι και το έκαναν επιτυχία, νομίζω πως έχουν παρέλθει. Τώρα παίζουν αυτά που έχουν ήδη ξεχωρίσει σε άλλα μέσα και κυρίως στο διαδίκτυο. Είναι πολλές οι παράμετροι. Για παράδειγμα πρέπει να ταιριάξει η αισθητική των τραγουδιών σου με αυτή του σταθμού. Αυτό στη δική μου περίπτωση δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν άνθρωποι στο ραδιόφωνο, που πραγματικά ενδιαφέρονται και προσπαθούν να αναδείξουν κάτι καινούργιο που άρεσε πρώτα απ’ όλα στους ίδιους, αλλά δεν αποτελούν την πλειοψηφία. Από την άλλη είναι και ο κόσμος λίγο κλειστός. Δεν ανοίγεται εύκολα σε κάτι που ακούει πρώτη φορά. Είναι λίγο οπαδικό το κοινό στην Ελλάδα, με τα καλά του και τα κακά του. Οπότε δεν παίρνει εύκολα το ρίσκο κανείς να παίζει τόσο συστηματικά δουλειές που δεν είναι δεδομένο ότι θα βρουν ανταπόκριση.
Ποια τα επόμενα βήματα για την προώθηση του δίσκου; Θα κάνεις κάποιες συναυλίες;
Ετοιμάζουμε ακόμη ένα videoclip για ένα από τα τραγούδια του δίσκου, μετά από αυτό που κυκλοφόρησε για το “28.000” και προετοιμαζόμαστε παράλληλα για τις ζωντανές παρουσιάσεις που θα γίνουν και θα μάθετε σύντομα γι’ αυτές!
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη! Καλή επιτυχία στον νέο δίσκο!
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του δίσκου «Επιστρέφω στη Γη» από τις 7 Μαρτίου σε φυσική και ψηφιακή μορφή, μιλήσαμε μαζί του για τις επιρροές του, τη μουσική βιομηχανία και τα επόμενα βήματά του.
«...Επιστρέφω στη Γη
Ελπίζω να σε δω εκεί
Κάτω από ένα μεγάλο δέντρο
Σ’ έναν πράσινο λόφο
Να γελάς ή να κλαις...»
Τι απέχει 28.000 έτη φωτός; Σε ποιον πλανήτη βρίσκεσαι, αγαπητέ Άκη;
Η απόσταση του ηλιακού μας συστήματος από το κεντρικότερο σημείο του Γαλαξία, υπολογίζεται πως είναι περίπου 28.000 έτη φωτός. Είναι το σημείο, στο οποίο ο πρωταγωνιστής του “28.000”, έχει δημιουργήσει τη βάση του και μελετά τα ευρήματα των αποστολών του. Εγώ μπορεί να βρίσκομαι στη Γη, ωστόσο μέσω των χαρακτήρων που πλάθω, μου δίνεται η ευκαιρία να δραπετεύω από αυτή.
Με τον δεύτερο δίσκο σου, «επιστρέφεις στη Γη». Θέλεις να μας πεις δυο λόγια για αυτόν;
Το «Επιστρέφω στη Γη» είναι ένα album που έχει την αίσθηση της «ενότητας». Μπήκα στη διαδικασία να γράψω ένα υλικό με σχετική ομοιογένεια, που παράλληλα να είναι και πηγαίο, χωρίς επιτηδεύσεις. Η θεματολογία ποικίλει, αλλά κατά βάση είναι μια προσπάθεια χαρτογράφησης των ανθρώπινων συναισθημάτων. Από την αγάπη μέχρι το μίσος και από τη χαρά μέχρι την αγωνία και την απελπισία. Το τεχνικό μέρος είναι κάτι που δουλεύαμε για καιρό. Αρκετά από τα κομμάτια τα παίζαμε και σε live εμφανίσεις. Υπήρξαν οι απαραίτητες ζυμώσεις για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Από κει και πέρα με την κυκλοφορία του δίσκου, αποκόπτεται από τη σάρκα μου ένα κομμάτι του εαυτού μου και μπαίνει σε τροχιά αναζήτησης αποδεκτών. Έστω και ένας να ταυτιστεί με τις ιστορίες μου, θα θεωρήσω την απόπειρα επιτυχημένη.
Ακόμη κι αν νιώθω ότι η βάση σου είναι οι Porcupine Tree, οι Manic Street Preachers, τα Διάφανα Κρίνα κι ο Παυλίδης, με το τσέλο νιώθω ότι μπαίνεις σε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια. Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Όπως συχνά λέω, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη επιρροή που να έχει καθορίσει τον ήχο ή τον στίχο μου. Είναι ένας συνδυασμός ακόμη και ετερόκλητων πραγμάτων. Από τη μουσική, μέχρι τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική ή και τον κινηματογράφο. Αν το δούμε αμιγώς μουσικά, είναι πολλά και διαφορετικά τα ακούσματα που με έχουν επηρεάσει, από την Τζαζ μέχρι και το Ρεμπέτικο, και δρουν όλα μαζί ταυτόχρονα μέσα στο μυαλό μου τη στιγμή της δημιουργίας, εντελώς ασυναίσθητα. Ακόμη και οι διάφορες μπούρδες με τις οποίες μας βομβαρδίζει η καθημερινότητα κάποιες φορές, νομίζω πως κι αυτές ασκούν τη δική τους επιρροή, «μολυσματικά». Στο τέλος όμως, όλες οι διαφορετικές μονάδες συνδέονται και ασκούν αθροιστική δράση.
Γράφεις μουσική και στίχους στον δίσκο σου. Πιστεύεις στον διαχωρισμό ανάμεσα στον τραγουδιστή, τον στιχουργό και τον άνθρωπο που γράφει τη μουσική ενός δίσκου;
Νομίζω ότι ο καθένας λειτουργεί με τον τρόπο που τον εξυπηρετεί καλύτερα. Εγώ πάντα έγραφα τον στίχο και τη μουσική ταυτόχρονα. Το τραγούδι προέκυψε αργότερα, όταν κατάλαβα ότι κανείς δεν πρόκειται να τραγουδήσει τα τραγούδια που γράφω. Μέχρι τότε δεν υπήρχε στο μυαλό μου. Είχα διαφορετική αντίληψη. Η αλήθεια πάντως είναι πως έχουμε ακούσει πάρα πολύ ωραία τραγούδια και με τον διαχωρισμό που αναφέρεις αλλά και χωρίς αυτόν. Για κάποιο λόγο βέβαια, που δεν έχει να κάνει νομίζω με το κριτήριο αυτό, στις προτιμήσεις μου βρίσκονται κυρίως αυτοί που γράφουν και τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους.
Πιστεύεις ότι ο Έλληνας μουσικόφιλος δίνει τη δέουσα σημασία στον στίχο ενός τραγουδιού;
Άλλες φορές ναι και άλλες όχι. Όταν θέλει να ακούσει κάτι για να ταυτιστεί με αυτό, να το κάνει περισσότερο δικό του, προσέχει τον στίχο. Όταν θέλει να ακούσει κάτι απλά για να ακούσει, δεν τον προσέχει τόσο. Κι εγώ ο ίδιος το κάνω πολλές φορές. Καμιά φορά σου κεντρίζει το ενδιαφέρον πρώτα η μουσική και μετά αυτή είναι που σε οδηγεί στον στίχο. Σπάνια συμβαίνει το αντίστροφο.
Ποιος ο ρόλος της δισκογραφικής εταιρείας για ένα νέο μουσικό; Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για τον 1ο σου δίσκο και το κλείσιμο της Polytropon Records;
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι δισκογραφικές δε διανύουν την πιο ακμάζουσα περίοδό τους. Οπότε σίγουρα τα κίνητρα για έναν νέο μουσικό, δεν είναι οικονομικά. Το βασικότερο όλων είναι η προώθηση της δουλειάς σου. Να ανοιχτούν πόρτες, που θα άνοιγαν δυσκολότερα ή και καθόλου, αν δεν βρισκόσουν σε ένα label. Υπάρχει και το συμβουλευτικό κομμάτι από την άλλη. Όταν είσαι άπειρος σε αρκετά θέματα, κυρίως οργανωτικά, εκεί είναι που επίσης μπορεί να φανεί χρήσιμη η τεχνογνωσία και η εμπειρία του άλλου.
Σε ό,τι αφορά τον πρώτο μου δίσκο, ήταν μια απόπειρα που τώρα την κοιτάζω λίγο με αμηχανία, αλλά την κοιτάζω και με αγάπη. Η αμηχανία προέρχεται από το γεγονός ότι στις «Πλατείες του κόσμου» υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν με απόκλιση χρονικά, από τα 16 μου ως και τα 20-21. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάζω εγώ ο ίδιος και να δημιουργείται αναπόφευκτα μια ανομοιογένεια ως προς το υλικό. Η προσέγγιση όμως που έγινε από τους μουσικούς ήταν εξαιρετική και καταφέραμε να ψαλιδίσουμε τις διαφορές. Εκτός από το ότι υπάρχουν τραγούδια που αποτελούν κατάθεση του εαυτού μου και συνεχίζω να τα αγαπώ, το album αυτό ήταν και η αφορμή να γνωρίσω τους μουσικούς και τους ανθρώπους που και τώρα συνεργάζομαι μαζί τους.
Για την Polytropon μόνο καλά λόγια έχω να πω. Δεν έχω εικόνα του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, αλλά είναι ιδιαίτερα αξιόλογοι οι άνθρωποί της. Δεν νομίζω ότι έχει κλείσει, πάντως.
Πώς μπορεί ένας νέος μουσικός να προωθήσει τη μουσική του μέσα στο 2018; Τα social media αρκούν; Το Spotify;
Τα social media, το Spotify και γενικά το διαδίκτυο, όλα παίζουν πραγματικά σημαντικό ρόλο, αλλά δεν αρκούν. Το Internet από τη μία σου δίνει το βήμα, από την άλλη όμως είναι χαοτικό. Δεν είναι ένα εύκολο εργαλείο ούτε για τον καλλιτέχνη όταν είναι στο ξεκίνημά του, ούτε για το κοινό. Και τα πιο παραδοσιακά media έχουν ακόμη τη βαρύτητά τους. Το κομμάτι της προώθησης είναι κομβικό αλλά έχει και αντικειμενικές δυσκολίες. Αυτό που πιστεύω είναι πως η φυσική παρουσία, οι live εμφανίσεις, παίζουν ίσως τον σπουδαιότερο ρόλο.
Πόσο δύσκολα ή εύκολα μπορεί να παίξει το τραγούδι ενός νέου τραγουδοποιού στο Ελληνικό ραδιόφωνο;
Το να παίξει μία φορά ένα τραγούδι, δεν είναι κάτι σπάνιο. Η συστηματική αναπαραγωγή της μουσικής ενός νέου καλλιτέχνη, είναι σχεδόν ακατόρθωτη. Οι εποχές που τα ραδιόφωνα έπαιρναν ένα τραγούδι και το έκαναν επιτυχία, νομίζω πως έχουν παρέλθει. Τώρα παίζουν αυτά που έχουν ήδη ξεχωρίσει σε άλλα μέσα και κυρίως στο διαδίκτυο. Είναι πολλές οι παράμετροι. Για παράδειγμα πρέπει να ταιριάξει η αισθητική των τραγουδιών σου με αυτή του σταθμού. Αυτό στη δική μου περίπτωση δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν άνθρωποι στο ραδιόφωνο, που πραγματικά ενδιαφέρονται και προσπαθούν να αναδείξουν κάτι καινούργιο που άρεσε πρώτα απ’ όλα στους ίδιους, αλλά δεν αποτελούν την πλειοψηφία. Από την άλλη είναι και ο κόσμος λίγο κλειστός. Δεν ανοίγεται εύκολα σε κάτι που ακούει πρώτη φορά. Είναι λίγο οπαδικό το κοινό στην Ελλάδα, με τα καλά του και τα κακά του. Οπότε δεν παίρνει εύκολα το ρίσκο κανείς να παίζει τόσο συστηματικά δουλειές που δεν είναι δεδομένο ότι θα βρουν ανταπόκριση.
Ποια τα επόμενα βήματα για την προώθηση του δίσκου; Θα κάνεις κάποιες συναυλίες;
Ετοιμάζουμε ακόμη ένα videoclip για ένα από τα τραγούδια του δίσκου, μετά από αυτό που κυκλοφόρησε για το “28.000” και προετοιμαζόμαστε παράλληλα για τις ζωντανές παρουσιάσεις που θα γίνουν και θα μάθετε σύντομα γι’ αυτές!
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη! Καλή επιτυχία στον νέο δίσκο!