Θ. Παπακωνσταντίνου - Σ. Μάλαμας: Η πιο «χορταστική» συναυλία του καλοκαιριού στην Κρήτη

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος τον παλμό και τα συναισθήματα της συγκεκριμένης βραδιάς. Μιας βραδιάς με απίστευτες ερμηνείες από τους δύο σημαντικότερους τραγουδοποιούς των τελευταίων 25 ετών για το ελληνικό τραγούδι, που συνοδεύονταν από μια εξαιρετικά δεμένη και καλοκουρδισμένη μπάντα, που έδινε σάρκα και οστά στις λέξεις, τις νότες και τα συναισθήματα. Μιας βραδιάς με άψογο φωτισμό και ηχητική απόδοση. Μιας βραδιάς μ’ ένα ενθουσιώδες κοινό, που συμμετείχε και απολάμβανε με την ψυχή του κάθε στίχο των αγαπημένων του τραγουδιών. Μιας βραδιάς «χορταστικής» σε όλα τα επίπεδα.    

Όσον αφορά τους πρωταγωνιστές, ο Θανάσης ήταν αρκετά ευδιάθετος και χαρούμενος για την παρουσία του στην Κρήτη. Κάτι, άλλωστε, που δεν παραλείπει να δηλώνει σε κάθε του εμφάνιση στο νησί και, ειδικά, μετά από εκείνη στο Αβδού (24 Ιουλίου 2004), για την οποία πάντα αναφέρεται με αγάπη και νοσταλγία.

Ο Σωκράτης από την άλλη ήταν εμφανώς πιο αυθόρμητος και επικοινωνιακός, λαλίστατος για την ακρίβεια, με ορμή μικρού παιδιού και έντονη αλληλεπίδραση με τους καλλιτέχνες - μουσικούς μα και με το κοινό.

Διαθέσεις που διατηρήθηκαν αμείωτες και από τις δύο πλευρές όλη τη βραδιά, τόσο κατά τη διάρκεια των ερμηνειών τους, όσο και κατά τη διάρκεια των ιστοριών μα και άλλων σχολίων, που μοιράστηκαν μαζί μας απλόχερα.

Ερμηνευτικά, βέβαια, συνέδραμαν ο Φώτης Σιώτης και η Ιουλία Καραπατάκη. Ο Φώτης, αν και εμφανώς κουρασμένος, ήταν σε σχέση με άλλες του εμφανίσεις ιδιαίτερα ευδιάθετος, αυθόρμητος και επικοινωνιακός, μα και συνάμα πλούσιος συναισθηματικά. Κάτι, άλλωστε, που φάνηκε σε έντονο βαθμό κατά την ερμηνεία του στο «Αερικό». Μια εκτέλεση που πραγματικά μας μάγεψε.

Η Ιουλία από την άλλη, αρκετή καλή και δυναμική παρουσία, ικανή να ξεσηκώνει το κοινό με τις ερμηνείες της, αλλά με σαφείς αδυναμίες, κυρίως ως προς την ευαισθησία προσέγγισης των τραγουδιών.

Και, φυσικά, αξιοσημείωτη είναι η εμφάνιση του Αλέξανδρου Κτιστάκη, που αν και τεχνικός σκηνής, ανέβηκε πάνω με την κιθάρα, την καθαρή και δυνατή φωνή του, για να μας καθηλώσει με τη συγκλονιστική ερμηνεία του στο τραγούδι η «Ουρά του αλόγου».

Ξεχωριστή στιγμή της βραδιάς ήταν, επίσης, όταν ανέβηκε στη σκηνή η αγαπημένη Μαρίνα Δακανάλη, παλιά συνεργάτις του Μάλαμα, την οποία υποδέχτηκε θερμά το κοινό και μας τραγούδησε με την εξαιρετική φωνή της το τραγούδι «Τη μάνα μου την αγαπώ».

Το set list της συναυλίας ήταν κοινό με αυτό των άλλων σταθμών της περιοδείας των Παπακωνσταντίνου - Μάλαμα. Ακούσαμε δηλαδή παλιά γνωστά, αγαπημένα μας τραγούδια, μα και νέα από την πρόσφατη συνεργασία τους, το άλμπουμ «Με στόμα που γελά», που κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2018. Και, όπως καταλαβαίνετε, 255 λεπτά επί σκηνής χώρεσαν μπόλικες ιστορίες, σχόλια και γύρω στα 55 τραγούδια!

Τραγούδια που ξεσήκωσαν το κοινό, «Πεχλιβάνης», «Ανδρομέδα», «Μιλώ για σένα», «Η τράτα», «Άσε τα ψέματα», «Τσιγάρο ατέλειωτο»…

Τραγούδια που συγκίνησαν το κοινό, «Παλιά πληγή», «Το γράμμα», «Νεράιδα», «Τρία Ρουμπαγιάτ», «Πριγκηπέσα»… 

Τραγούδια που μας μάγεψαν, «Τειρεσίας», «Αερικό», «Η ουρά του αλόγου»…

Τραγούδια που μας ταξίδεψαν, «Είχα τον κήπο της Εδέμ», «Το ζητιανόξυλο», «Σκέψη μου ξημερωμένη»…

Καθένα με τον δικό του ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο, καθώς ακουμπούν σε προσωπικές μας εμπειρίες, αναμνήσεις και αισθήματα.

Κλείνοντας, θεωρώ πολύ σημαντικό να αναφερθώ στην υποδειγματική διοργάνωση της συναυλίας από τα μέλη και τους εθελοντές του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρκαλοχωρίου. Από τη στιγμή που φτάσαμε στο ανοικτό θέατρο, έως και τη στιγμή που φύγαμε από αυτό η εξυπηρέτηση σε κάθε επίπεδο (καθοδήγηση, περιποίηση, καθαριότητα, ασφάλεια) και κάθε στιγμή ήταν άψογη, με εμφανή συστατικά στοιχεία: την αγάπη, τη φροντίδα, την ευγένεια και το σεβασμό προς τον επισκέπτη και το περιβάλλον. Πραγματικά, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές, που, λαμβάνοντας υπόψη το πλήθος του κοινού, είχαν μεριμνήσει με ποιότητα και κάθε λεπτομέρεια όλα όσα θα καθιστούσαν αυτήν τη βραδιά μια αξέχαστη γιορτή! Να είστε καλά και να ανταμώνουμε πάντα σε χαρές!

Εις το επανιδείν, πουλάκια μου!

Πεχλιβάνης - Θανάσης Παπακωνσταντίνου (Αρκαλοχώρι, 2018)

Πρωταγωνιστές:

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: μπουζούκι, λαούτο, κιθάρα, τραγούδι

Σωκράτης Μάλαμας: κιθάρα, τραγούδι

Ιουλία Καραπατάκη: τραγούδι 

Γιάννης Αντωνιάδης: κλαρίνο 

Αποστόλης Γιάγκος: πλήκτρα 

Δημήτρης Λάππας: κιθάρες, τζουρά, μπουζούκι 

Νίκος Μαγνήσαλης: τύμπανα 

Κώστας Παντέλης: ηλεκτρική κιθάρα 

Γιάννης Παπατριανταφύλλου: μπάσο 

Κυριάκος Ταπάκης: λαούτο, μπουζούκι 

Τίτος Καργιωτάκης, Μάκης Πελοπίδας: ηχοληψία 

Χρήστος Λαζαρίδης: σχεδιασμός φώτων 

Δημήτρης Κατέβας, Αλέξανδρος Κτιστάκης: τεχνικοί σκηνής

Σχετικό θέμα

συνεντεύξεις 2024

Ηρακλής Τσαφαρίδης: Ο άνθρωπος που φέρνει μουσικές ιστορίες στο χαρτί και το stage