Είναι ο Απόστολος Κίτσος και ο Μιχάλης Καλογεράκης, δύο νέοι μουσικοί που δημιούργησαν έναν από τους καλύτερους δίσκους, το «Κάτι Παράξενο» που κυκλοφορεί από την Μικρή Άρκτο. Λίγο πριν εμφάνισή τους στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου, άνοιξαν την καρδιά τους και μίλησαν για τη μουσική και όχι μόνο.
Τι είστε δημιουργοί ή ερμηνευτές; Μπορείτε να διαλέξετε μια από τις δύο ιδιότητες;
Μιχάλης Καλογεράκης: Ο καλλιτέχνης είναι ένα πράγμα είτε είναι δημιουργός, είτε ερμηνευτής.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα και ελάττωμα των δυο σας;
Μιχάλης Καλογεράκης: Ο Απόστολος είναι ευφυής αλλά πολύ αγχώδης.
Απόστολος Κίτσος: Ο Μιχάλης είναι το αντίθετο από εμένα. Δεν αγχώνεται καθόλου.Έχει μια απλότητα σαν άνθρωπος, μια χαλαρότητα. Έχει μια "ησυχία", μια ηρεμία μέσα του που σου τη μεταδίδει και είναι πολύ σημαντικό αυτό.
Τι σας φαίνεται ως «Κάτι παράξενο» εν έτει 2019;
Μ.Κ: Παράξενο μου φαίνεται η μη σωστή διδασκαλία της ποίησης στα σχολεία. Όπως και η αντίληψη που έχει το κράτος για το πόσο σημαντική είναι η τέχνη στη ζωή μας.
Α.Κ: Παράξενο μου φαίνεται πως ο μισθός έχει φτάσει να είναι 400€, ενώ το ενοίκιο στο κέντρο της Αθήνας είναι 500€.
Ο δίσκος έτυχε μεγάλης αποδοχής. Το περιμένατε αυτό;
Μ.Κ: Με ενδιαφέρει να δημιουργώ, να συνεργάζομαι και να παρουσιάζω το υλικό. Ωστόσο, όλους μας απασχολεί πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε ορθά με τον κόσμο. Δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο αλλά σίγουρα είναι κάτι πάρα πολύ ευχάριστο για μας και χαιρόμαστε πολύ!
Α.Κ: Όταν ασχολείσαι με οποιαδήποτε μορφή τέχνης, σε ενδιαφέρει να βρει ένα αντίκρισμα το «παιδί σου». Αυτό που θέλαμε κυρίως ήταν, να φτιάξουμε κάτι που να αρέσει πρώτα σε μας τους ίδιους. Μας είχε λείψει στα μουσικά πράγματα ένας δίσκος με αρχή, μέση και τέλος. Ένας δίσκος με συνοχή!
Τι είναι όμως το «Κάτι παράξενο» για τον καθένα;
Μ.Κ: Είναι μια συγκεντρωμένη δουλειά με το φίλο μου Απόστολο. Όχι μόνο των δύο χρόνων που διήρκησε η παραγωγή, αλλά πολλών παραπάνω συν των ποιημάτων που αγαπάμε πολύ.
Α.Κ: Τι είναι ε; Μια προσπάθεια να πραγματοποιήσω ένα παιδικό όνειρο. Για την ακρίβεια είναι η δημιουργία ενός δίσκου μέσα σε ιδανικές συνθήκες.
Ποια όμως είναι η ιδανική συνθήκη; Να δουλεύεις με ένα φίλο, έχοντας πλήρη συνεννόηση, σύμπνοια και καλλιτεχνική ελευθερία. Και εις άλλα με υγεία!
Ήρθε η στιγμή για να κάνετε το επόμενο βήμα δισκογραφικά;
Α.Κ: Είναι κάτι που δε σκεφτόμουν για πάρα πολύ καιρό. Το "Κάτι Παράξενο" ήταν μια δουλειά που απαίτησε από εμάς σωματική και πνευματική εργασία. Ήταν πολύς ο χρόνος που το δουλεύαμε, οπότε δεν μας πέρναγε από το μυαλό ότι θα ξανακλειστούμε σε ένα στούντιο για να κάνουμε έναν δίσκο. Τώρα, εγώ τουλάχιστον ξεκουράστηκα και θέλω να φτιάξω καινούργια πράγματα.
Μ.Κ: Είναι η στιγμή για πάρα πολλά βήματα καθημερινά. Δημιουργικά, με οποιαδήποτε μετάφραση μπορεί να του δώσει κανένας. Το υλικό υπάρχει άρα ποτέ δε ξέρεις.
Τι σηματοδοτεί για τον καθένα η εμφάνισή σας στην Αγγλικανική Εκκλησία;
Μ.Κ: Σηματοδοτεί μια συνειδητή απόφαση να προτείνουμε στον κόσμο την δουλειά μας, μέσα από έναν διαφορετικό χώρο που κυριαρχεί η ηρεμία, η υγεία και η ησυχία.
Α.Κ: Ήταν κάτι που θέλαμε καιρό να κάνουμε. Να παίξουμε σε μια εκκλησία. Όχι απλά σε ένα χώρο που απλά κάθεσαι και ακούς. Δεν είναι ένας χώρος που απλά έχεις την μουσική σαν υπόβαθρο. Η εκκλησία σαν χώρος έχει μια μυσταγωγία και σε υποβάλλει σε ένα κλίμα που πιστεύουμε ότι ταιριάζει πολύ στη δουλειά μας.
Τι πρόκειται να ακούσουμε το πρώτο Σάββατο του νέου χρόνου στο Σύνταγμα;
Μ.Κ: Με επίκεντρο το δίσκο πρόκειται να παρουσιάσουμε μια παράσταση με κομμάτια που αγαπάμε τόσο γνωστά όσο και ακυκλοφόρητα και η βραδιά αυτή αποτελεί μια πρόταση της Μικρής Άρκτου. Δε θα όμως είμαστε μόνοι, δεδομένου ότι θα είναι ο αδερφός μου Παντελής Καλογεράκης μαζί με το Χάρη Σταυρακάκη στο πιάνο, τον Αλέξη Στενάκη στο κλαρινέτο και στο σαξόφωνο και το Μιχάλη Κατσαρό στο εκκλησιαστικό όργανο.
Ευχαριστώ θερμά τον Απόστολο και τον Μιχάλη για την κουβέντα που είχαμε!
*Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Δελτίο Τύπου
Τι είστε δημιουργοί ή ερμηνευτές; Μπορείτε να διαλέξετε μια από τις δύο ιδιότητες;
Μιχάλης Καλογεράκης: Ο καλλιτέχνης είναι ένα πράγμα είτε είναι δημιουργός, είτε ερμηνευτής.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα και ελάττωμα των δυο σας;
Μιχάλης Καλογεράκης: Ο Απόστολος είναι ευφυής αλλά πολύ αγχώδης.
Απόστολος Κίτσος: Ο Μιχάλης είναι το αντίθετο από εμένα. Δεν αγχώνεται καθόλου.Έχει μια απλότητα σαν άνθρωπος, μια χαλαρότητα. Έχει μια "ησυχία", μια ηρεμία μέσα του που σου τη μεταδίδει και είναι πολύ σημαντικό αυτό.
Τι σας φαίνεται ως «Κάτι παράξενο» εν έτει 2019;
Μ.Κ: Παράξενο μου φαίνεται η μη σωστή διδασκαλία της ποίησης στα σχολεία. Όπως και η αντίληψη που έχει το κράτος για το πόσο σημαντική είναι η τέχνη στη ζωή μας.
Α.Κ: Παράξενο μου φαίνεται πως ο μισθός έχει φτάσει να είναι 400€, ενώ το ενοίκιο στο κέντρο της Αθήνας είναι 500€.
Ο δίσκος έτυχε μεγάλης αποδοχής. Το περιμένατε αυτό;
Μ.Κ: Με ενδιαφέρει να δημιουργώ, να συνεργάζομαι και να παρουσιάζω το υλικό. Ωστόσο, όλους μας απασχολεί πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε ορθά με τον κόσμο. Δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο αλλά σίγουρα είναι κάτι πάρα πολύ ευχάριστο για μας και χαιρόμαστε πολύ!
Α.Κ: Όταν ασχολείσαι με οποιαδήποτε μορφή τέχνης, σε ενδιαφέρει να βρει ένα αντίκρισμα το «παιδί σου». Αυτό που θέλαμε κυρίως ήταν, να φτιάξουμε κάτι που να αρέσει πρώτα σε μας τους ίδιους. Μας είχε λείψει στα μουσικά πράγματα ένας δίσκος με αρχή, μέση και τέλος. Ένας δίσκος με συνοχή!
Τι είναι όμως το «Κάτι παράξενο» για τον καθένα;
Μ.Κ: Είναι μια συγκεντρωμένη δουλειά με το φίλο μου Απόστολο. Όχι μόνο των δύο χρόνων που διήρκησε η παραγωγή, αλλά πολλών παραπάνω συν των ποιημάτων που αγαπάμε πολύ.
Α.Κ: Τι είναι ε; Μια προσπάθεια να πραγματοποιήσω ένα παιδικό όνειρο. Για την ακρίβεια είναι η δημιουργία ενός δίσκου μέσα σε ιδανικές συνθήκες.
Ποια όμως είναι η ιδανική συνθήκη; Να δουλεύεις με ένα φίλο, έχοντας πλήρη συνεννόηση, σύμπνοια και καλλιτεχνική ελευθερία. Και εις άλλα με υγεία!
Ήρθε η στιγμή για να κάνετε το επόμενο βήμα δισκογραφικά;
Α.Κ: Είναι κάτι που δε σκεφτόμουν για πάρα πολύ καιρό. Το "Κάτι Παράξενο" ήταν μια δουλειά που απαίτησε από εμάς σωματική και πνευματική εργασία. Ήταν πολύς ο χρόνος που το δουλεύαμε, οπότε δεν μας πέρναγε από το μυαλό ότι θα ξανακλειστούμε σε ένα στούντιο για να κάνουμε έναν δίσκο. Τώρα, εγώ τουλάχιστον ξεκουράστηκα και θέλω να φτιάξω καινούργια πράγματα.
Μ.Κ: Είναι η στιγμή για πάρα πολλά βήματα καθημερινά. Δημιουργικά, με οποιαδήποτε μετάφραση μπορεί να του δώσει κανένας. Το υλικό υπάρχει άρα ποτέ δε ξέρεις.
Τι σηματοδοτεί για τον καθένα η εμφάνισή σας στην Αγγλικανική Εκκλησία;
Μ.Κ: Σηματοδοτεί μια συνειδητή απόφαση να προτείνουμε στον κόσμο την δουλειά μας, μέσα από έναν διαφορετικό χώρο που κυριαρχεί η ηρεμία, η υγεία και η ησυχία.
Α.Κ: Ήταν κάτι που θέλαμε καιρό να κάνουμε. Να παίξουμε σε μια εκκλησία. Όχι απλά σε ένα χώρο που απλά κάθεσαι και ακούς. Δεν είναι ένας χώρος που απλά έχεις την μουσική σαν υπόβαθρο. Η εκκλησία σαν χώρος έχει μια μυσταγωγία και σε υποβάλλει σε ένα κλίμα που πιστεύουμε ότι ταιριάζει πολύ στη δουλειά μας.
Τι πρόκειται να ακούσουμε το πρώτο Σάββατο του νέου χρόνου στο Σύνταγμα;
Μ.Κ: Με επίκεντρο το δίσκο πρόκειται να παρουσιάσουμε μια παράσταση με κομμάτια που αγαπάμε τόσο γνωστά όσο και ακυκλοφόρητα και η βραδιά αυτή αποτελεί μια πρόταση της Μικρής Άρκτου. Δε θα όμως είμαστε μόνοι, δεδομένου ότι θα είναι ο αδερφός μου Παντελής Καλογεράκης μαζί με το Χάρη Σταυρακάκη στο πιάνο, τον Αλέξη Στενάκη στο κλαρινέτο και στο σαξόφωνο και το Μιχάλη Κατσαρό στο εκκλησιαστικό όργανο.
Ευχαριστώ θερμά τον Απόστολο και τον Μιχάλη για την κουβέντα που είχαμε!
*Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Δελτίο Τύπου