Ripley Johnson (Wooden Shjips): «Λόγω των YouTube και Spotify τα παιδιά ακούν από μικρή ηλικία πολλά μουσικά είδη»

Ripley Johnson: Αλλάζουμε λίγο την προσέγγιση μας σε κάθε δίσκο, κυρίως από ανάγκη. Δεν θα το έλεγα εξέλιξη γιατί δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητα καλύτερο. Για το συγκεκριμένο δίσκο θέλαμε να οργανωθούμε γρήγορα και με λίγες πρόβες αλλά και να ηχογραφήσουμε σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό βοήθησε να δημιουργηθεί και να αποτυπωθεί μία ενέργεια που χάνεται στην περίπτωση που το αποτέλεσμα «καλογυαλίζεται».

RJ: Είναι όντως σημαντική. Μου είναι δύσκολο να μένω καλλιτεχνικά στάσιμος και επίσης πιστεύω πως είναι καλό το κάθε project να έχει τη δικιά του ταυτότητα. Είναι συχνό να υπάρχουν ιδέες ή ήχοι που με ενδιαφέρουν να ηχογραφήσω με τη μία μπάντα αλλά δε δουλεύουν με την άλλη. Συνεπώς δεν πιέζω κάτι να δουλέψει αναγκαστικά. Υπάρχουν και ιδέες που δε ταιριάζουν με καμία από τις μπάντες.

RJ: Δεν είμαι σίγουρος. Στους νεότερους που ακόμα ψάχνουν να βρουν ποιοι είναι και τι πιστεύουν ίσως έχει κάποια επίπτωση. Μάλλον έχει περισσότερο σχέση με την κουλτούρα της μουσικής, παρά με το τραγούδι. Πιστεύω πως pop stars και μουσικοί σαν τον Bruce Springsteen μπορούν να βάλουν τον κόσμο να σκεφτεί για κάποια θέματα. Όμως αν πας σε ένα φεστιβάλ της psych σκηνής, το μεγαλύτερο κομμάτι του ακροατηρίου θα ενδιαφέρεται για την ειρήνη και την προστασία του περιβάλλοντος.

RJ: Στη χρήση των synths έπαιξε ρόλο το ότι στοχεύσαμε σε ένα πιο «χαλαρό» δίσκο, οπότε είχαμε περισσότερο χώρο για να παίξουμε με ηχητικές παλέτες. Είχαμε χρησιμοποιήσει synths και πιο παλιά, ένα Minimoog στο 'West', όμως στον τελευταίο μας δίσκο απλά μας ταίριαξε πολύ.

RJ: Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο κόλπο. Για τον καινούριο δίσκο η συνθετική διαδικασία ξεκίνησε με loops. Σχεδόν πάντα έχω το ρυθμό στο μυαλό μου όταν γράφω τραγούδια, αλλά νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που ξεκίνησα με loops για έναν δίσκο των Shjips. Πολλές ιδέες μου έρχονται ενώ περπατάω, οπότε τις ηχογραφώ σκόρπια στο κινητό μου και τα οργανώνω μετά. Έχουν βγει ενδιαφέροντα αποτελέσματα όταν προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω τα μουρμουρητά μου που έχω ηχογραφήσει!

RJ: Η σύντομη απάντηση είναι πως όχι. Για μένα το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι πως τα παιδιά μπορούν να ακούν από μικρή ηλικία ένα μεγάλο φάσμα από διαφορετικά είδη μουσικής. Συνεπώς οι επιρροές των ανερχόμενων μουσικών είναι πιο διευρυμένες. Έτσι θα δημιουργηθούν καινούρια ηχοχρώματα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και στο streaming, με περιορισμένες επιρροές, και η μουσική τους θα είναι ανατρεπτική! Όλο αυτό μπορεί να δημιουργήσει μοναδικές εμπειρίες στο μέλλον.

RJ: Δεν έχουμε κανένα σχέδιο. Αυτός είναι ο τρόπος που το προσεγγίζουμε. Δεν είχαμε μιλήσει πριν τον τελευταίο δίσκο μέχρι που άρχισε η δημιουργική διαδικασία. Νομίζω πως θα τελειώσουμε την περιοδεία για το 'V' και θα αφιερώσουμε χρόνο σε άλλα πράγματα.

RJ: Αυτό μας γυρίζει πίσω στη πρώτη σου ερώτηση. Μία από τις καινούριες προσεγγίσεις μας στο 'V' είναι πως στείλαμε τα κομμάτια σε άλλους να κάνουν το mixing - στον φίλο μας τον Cooper Crain των Cave και των Bitchin Bajas. Στο παρελθόν εμείς ήμασταν αυτοί που αναλαμβάναμε το mixing, οπότε για μένα αυτό είναι μία συνεργασία. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό το επίπεδο καθώς παραείμαι control freak.

RJ: Μου αρέσουν πολύ οι Gun Outfit, οι Prana Crafter, η Circuit des Yeux και ο Umberto. Τελευταία ακούω πολύ Βραζιλιάνικη μουσική, που είναι κάτι καινούριο για μένα : το 'Paebiru' των Lula Côrtes και Zé Ramalho’s , τους Azymuth και τον Marcos Valle.

RJ: Εννοείς εκτός από τους Aphrodite's Child που ακούω συνέχεια; Δυστυχώς ποτέ δεν είχαμε χρόνο να κάτσουμε και να παρακολουθήσουμε Ελληνικά συγκροτήματα. Έτσι θα είναι και σε αυτή την επίσκεψή μας - αυτή είναι η 'κατάρα' του να περιοδεύεις!