Ένα χρόνο μετά την επιτυχημένη εμφάνισή τους επί Αθηναϊκού εδάφους, οι Θεσσαλονικείς space rockers Naxatras επέστρεψαν στο ιστορικό club της Λιοσίων για ένα ακόμη sold out show που θα θυμόμαστε για καιρό. Μάλιστα, η φετινή περιοδεία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού δεν πραγματοποιείται για την προώθηση κάποιου δίσκου, όπως συνέβαινε τις προηγούμενες χρονιές, αλλά έχει έναν best-off χαρακτήρα. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το πλούσιο setlist δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.
Τη βραδιά άνοιξαν οι Αθηναίοι The Steams, οι οποίοι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους πριν από ένα χρόνο και ήδη έχουν καταφέρει να κάνουν αρκετό θόρυβο γύρο από το όνομά τους με αλλεπάλληλες ζωντανές εμφανίσεις σε Αθήνα και επαρχία. Με αρκετή εμπειρία στις πλάτες τους, λοιπόν, ανέβηκαν με αέρα επαγγελματιών στο σανίδι του Gagarin στις 21:20 ακριβώς. Ο ήχος βαρύς μα συνάμα κρύσταλλο, σίγουρα καλύτερος από τις προηγούμενες φορές που τους έχω παρακολουθήσει.
Και τα τέσσερα μέλη τα έδιναν όλα πάνω στην σκηνή και δεν άργησαν να κερδίσουν τα χειροκροτήματα του ήδη γεμάτου χώρου με τις indie / fοlk / psychedelic μελωδίες τους. Το κοινό ζεστάθηκε έντονα με το “Perfect Storms From Afar”, ενώ η κορύφωση ήρθε στο τέλος με το μεγαλύτερο και πιο κολλητικό hit της μπάντας, “The Harvest”, αλλά και το χορευτικό “Ephemeral Joys”. Η επιλογή των The Steams ως support ήταν ιδανική, καθώς μετά την ολοκλήρωση του set τους, ο κόσμος ήταν ήδη έτοιμος για το
κυρίως πιάτο της βραδιάς.
Στις 22:30 ακριβώς, τηρώντας το πρόγραμμα κατά γράμμα, το βορειοελλαδίτικο trio ανέβηκε πάνω στην σκηνή. Η αρχή έγινε με το “Pulsar 4000”, το οποίο λειτούργησε περισσότερο ως intro παρά ως εναρκτήριο κομμάτι, και στα καπάκια ακούστηκε το “Sun Is Burning”. Το τεράστιο video wall πίσω από την μπάντα προέβαλλε ψυχεδελικά σχέδια, καθώς και την γνωστή μασκότ των Naxatras σε διάφορες παραλλαγές, και έδενε ιδανικά με την μουσική, δημιουργώντας έτσι μια ολοκληρωμένη ταξιδιωτική εμπειρία σε άλλες διαστάσεις.
Αυτό που με εξέπληξε θετικά, ήταν ο ήχος. Η μανία των Naxatras με τον αναλογικό ήχο στις studio δουλειές τους τούς έχει ωφελήσει με το παραπάνω στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Όλα τα κομμάτια ακούγονταν το ίδιο ή και καλύτερα από τις studio εκδοχές, χωρίς προηχογραφημένα μέρη, ενώ αν είδα καλά, ο ιθύνων νους για τον χαρακτηριστικό ήχο της μπάντας Jesus Agnew, βρισκόταν πίσω από την κονσόλα.
Με σύμμαχο τον κρυστάλλινο ήχο, το ψυχεδελικό video, αλλά και γενικά ζεστή ατμόσφαιρα, οι δύο ώρες κύλησαν σαν νερό. Τα “Waves”, “Shiva’s Dance” και
“Garden Of The Senses” μας μάγεψαν, ενώ τα “All The Stars Collide Into A Single Ray”, “On the Silver Line” , “Machine”, και “You Won't Be Left Alone” μας «ταρακούνησαν» για τα καλά με βαριά desert rock riffs.
Στο encore ακούστηκε το αγαπημένο πλέον “I Am The Beyonder” όπου επικράτησε πανδαιμόνιο και κολλητά η καθιερωμένη διασκευή Hawkwind, “Hassan I Sabbah”.
Κάθε συναυλία των Naxatras, είναι και άλλο ένα μουσικό ταξίδι. Ο ιδιαίτερος ήχος τους και οι διαφορές τους σε σύγκριση με τα υπόλοιπα stoner/space rock συγκροτήματα που ξεπηδήσαν τα τελευταία χρόνια τους έχουν κάνει αγαπητούς στο ελληνικό – και όχι μόνο – κοινό. Περιμένουμε με ανυπομονησία το “IV” καθώς και μια ζωντανή εκτέλεσή του σε ακόμα μεγαλύτερο χώρο. Μέχρι τότε τα υπόλοιπα τρία albums των Naxatras και οι αναμνήσεις από το live του Σαββάτου, θα συντροφεύουν τις νύχτες μας.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Αλέξανδρο Μούρτζο και το MixGrill.