Πηγαίνοντας προς το Vault το βράδυ της Παρασκευής, για να δω την παράσταση «Ο άνθρωπος ελέφαντας» ήμουν ιδιαίτερα συγκρατημένος. Στο μυαλό μου έπαιζε συνεχώς η ταινία του David Lynch, που την πρωτοείδα πολύ μικρός, σε κάποιο από τα κρατικά κανάλια κι είχα τρομάξει (έκτοτε την έχω δει δυο-τρεις φορές ακόμη). Ήμουν για κάποιο λόγο σίγουρος πως πολύ δύσκολα θα μπορούσε να αποτυπωθεί η ατμόσφαιρα ή να αποδοθούν οι χαρακτήρες.
Δε χρειάστηκαν παρά μόνο λίγα λεπτά για να καταλάβω πόσο λάθος ήμουν. Με την ολοκλήρωση της παράστασης ήμουν σίγουρος πως είχα δει κάτι σπουδαίο.
Στη μικρή σκηνή του τρίτου ορόφου του θεάτρου συμβαίνουν μικρά-μεγάλα θαύματα. Φαίνεται πως ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης αποφάσισε να ασχοληθεί βαθιά κι έντονα με το πολυβραβευμένο έργο του Bernard Pomerance και κατάφερε να περάσει το ίδιο σε όλη την ομάδα. Η έμπνευση, η δημιουργικότητα και η σκληρή δουλειά είναι στοιχεία που νοιώθεις καθόλη τη διάρκεια της παράστασης από όλους τους συντελεστές.
Από την ομάδα των ηθοποιών θα ξεχωρίσω τον πρωταγωνιστή Δημήτρη Καρατζιά και την Μαρία Καβουκίδη. Δεν υστερούν οι υπόλοιποι, όλοι κάνουν πολύ καλή δουλειά, όμως είναι αυτοί οι δύο ρόλοι ξεπερνούν τον πολύ καλό μέσο όρο. Ο Τζον Μέρικ είναι ένας απαιτητικός ρόλος, σωματικά και ψυχικά. Ο θιασάρχης του Vault κεντάει στο ρόλο και ουσιαστικά γίνεται ο Τζον στη σκηνή. Κουτσαίνει, μιλάει δύσκολα, βαριανασαίνει, ιδρώνει και πονάει, χαίρεται και μελαγχολεί, βυθίζεται σε αυτό που είναι. Η μεταλλική κατασκευή-μάσκα που φοράει o Μέρικ, μια δημιουργία του Σωκράτη Παπαδόπουλου, είναι από μόνη της ένας λόγος για να δεις την παράσταση και συμβάλει καθοριστικά, με το βάρος της, στην ερμηνεία του ηθοποιού. Γενικότερα οι μάσκες που έχουν φτιαχτεί για όλα τα πρόσωπα από την Ελένη Σουμή αποτελούν ένα μεγάλο ατού της παράστασης.
Οι σκηνές που μοιράζεται ο Δημήτρης Καρατζιάς με την Μαρία Καβουκίδη, την ηθοποιό κυρία Κένταλ, είναι φτιαγμένες από θέατρο. Είναι το ίδιο το θέατρο, που μπορεί να είναι κλασικό, μοντέρνο, λιτό ή πλουμιστό, μα πίσω και μπροστά από όλα κρύβονται και εμφανίζονται δυο ηθοποιοί που μοιράζονται την αλήθεια τους και το ταλέντο τους μαζί μας.
Όπως προαναφέρθηκε, όλη η ομάδα των ηθοποιών κάνει καλή δουλειά, ερμηνευτικά αλλά και κινησιολογικά, υπό την καθοδήγηση της Μαρίζας Τσίγκα. Είναι οι μάσκες και τα κουστούμια, είναι η κίνηση τους, είναι η μικρή σκηνή του θεάτρου, η μουσική του Μάνου Αντωνιάδη, είναι ο φωτισμός. Όσο η ώρα περνάει, χάνεται η αίσθηση του χώρου και του χρόνου και της ανθρώπινης υπόστασης τους.
Θα τολμούσα να πω, πως ουσιαστικά δεν μεταφέρεσαι στη Βικτωριανή εποχή, αλλά σε ένα άχρονο, δυστοπικό σημείο, που θα μπορούσε να είναι τότε, τώρα, στο μέλλον, πάντα και παντού. Μάλιστα είναι τέτοια η δυναμική, πιθανολογώ κι ο σκοπός του σκηνοθέτη και της ομάδας, που ουσιαστικά φέρνει τον κάθε έναν από εμάς στη θέση του Τζον, της κυρίας Κένταλ, του Τριβς, του επίσκοπου, του Ρος και του Καρλ Γκομ. Συνδιαλεγόμαστε μαζί τους, τόσο από την απόσταση που μας χωρίζει, όσο κι από μέσα. Φοράμε κι εμείς συνεχώς τις μάσκες μας, για να μιλήσουμε πότε έτσι και πότε αλλιώς, όπως μας βολεύει κάθε φορά, για πολύ σπουδαία πράγματα κι αντιδρούμε όπως οι πρωταγωνιστές του έργου. Πηγαίνετε στο θέατρο Vault και δείτε αυτήν την παράσταση. Δείτε το τέρας και βρείτε ποιο είναι.
Συντελεστές Παραστάσης
Συγγραφέας: Bernard Pomerance
Μετάφραση: Μαρλένα Γεωργιάδη
Δραματουργική επεξεργασία-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά – Κοστούμια: Κοραής Δαμάτης
Μάσκες: Ελένη Σουμή
Μουσική: Μάνος Αντωνιάδης
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Σχεδιασμός φωτισμών: Κοραής Δαμάτης
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Τσούτση
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Λήδα Μεϊντάνη
Κατασκευή μάσκας Ελέφαντα: Σωκράτης Παπαδόπουλος
Κατασκευή φωτόσπαθων: Χρήστος Σάλεμ
Κατασκευές σκηνικών: Φώτης Μουρτάς
Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία παράστασης : Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: VAULT
Διανομή
Τζων Μέρικ (ο Άνθρωπος Ελέφαντας): Δημήτρης Καρατζιάς
Φρέντερικ Τριβς (ιατρός στο νοσοκομείο του Λονδίνου): Περικλής Μοσχολιδάκης
Κυρία Κένταλ (ηθοποιός), Σουβλίτσα: Μαρία Καβουκίδη
Ρος (μάνατζερ του Άνθρωπου Ελέφαντα) / Επίσκοπος / Γουίλ (νοσοκόμος): Στέλιος Καλαϊτζής
Καρλ Γκομ (Διευθυντής του Νοσοκομείου) / Ελεγκτής: Μιχάλης Καλιότσος
Άνδρας στο τσίρκο / Άγγλος Αστυνομικός, Σνορκ (νοσοκόμος): Αντώνης Καραθανασόπουλος
Δις Σάντουιτς / Σουβλίτσα: Σοφία Ρούβα
Ευχαριστούμε θερμά, την Νότα Μπενετάτου για την πολύτιμη βοήθειά της, την Shiori Matsumoto για την παραχώρηση του κεντρικού πίνακα της παράστασης.
*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
Παραστάσεις έως την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020
Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακές στις 18:15
Διάρκεια: 90′ (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές Εισητηρίων:
Γενική είσοδος: 16 ευρώ
Προπώληση viva: 14 ευρώ
Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 12 ευρώ
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889
vaultvotanikos@gmail.com
http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1
Διαβάστε ακόμα
Δε χρειάστηκαν παρά μόνο λίγα λεπτά για να καταλάβω πόσο λάθος ήμουν. Με την ολοκλήρωση της παράστασης ήμουν σίγουρος πως είχα δει κάτι σπουδαίο.
Για όσους δε γνωρίζουν την υπόθεση, ο Τζον Μέρικ, γεννημένος το 1860 στην Βικτωριανή Αγγλία, εμφανίζει μια ασθένεια που αρχίζει να εκδηλώνεται από τα πέντε του χρόνια και σιγά-σιγά του προκαλεί μια τρομαχτική παραμόρφωση σε σώμα και πρόσωπο, που τον κάνει αποκρουστικό για όποιον τον αντικρίζει. Λίγα χρόνια μετά, χάνει και τη μητέρα του και κάπου εκεί αρχίζει μια ανυπόφορα δύσκολη ζωή, που καταλήγει στα freak shows της εποχής. Το έργο διαδραματίζεται σε ένα τσίρκο τεράτων και στο νοσοκομείο όπου φτάνει ο Τζον, όταν ο γιατρός Τριβς τον παίρνει υπό την προστασία του. Κι εκεί, ο ευγενικός, ευαίσθητος και έξυπνος παραμορφωμένος άνθρωπος γίνεται πάλι θέαμα, τρόπαιο και πηγή εσόδων για τα μέλη της καλής κοινωνίας.
Από την ομάδα των ηθοποιών θα ξεχωρίσω τον πρωταγωνιστή Δημήτρη Καρατζιά και την Μαρία Καβουκίδη. Δεν υστερούν οι υπόλοιποι, όλοι κάνουν πολύ καλή δουλειά, όμως είναι αυτοί οι δύο ρόλοι ξεπερνούν τον πολύ καλό μέσο όρο. Ο Τζον Μέρικ είναι ένας απαιτητικός ρόλος, σωματικά και ψυχικά. Ο θιασάρχης του Vault κεντάει στο ρόλο και ουσιαστικά γίνεται ο Τζον στη σκηνή. Κουτσαίνει, μιλάει δύσκολα, βαριανασαίνει, ιδρώνει και πονάει, χαίρεται και μελαγχολεί, βυθίζεται σε αυτό που είναι. Η μεταλλική κατασκευή-μάσκα που φοράει o Μέρικ, μια δημιουργία του Σωκράτη Παπαδόπουλου, είναι από μόνη της ένας λόγος για να δεις την παράσταση και συμβάλει καθοριστικά, με το βάρος της, στην ερμηνεία του ηθοποιού. Γενικότερα οι μάσκες που έχουν φτιαχτεί για όλα τα πρόσωπα από την Ελένη Σουμή αποτελούν ένα μεγάλο ατού της παράστασης.
Οι σκηνές που μοιράζεται ο Δημήτρης Καρατζιάς με την Μαρία Καβουκίδη, την ηθοποιό κυρία Κένταλ, είναι φτιαγμένες από θέατρο. Είναι το ίδιο το θέατρο, που μπορεί να είναι κλασικό, μοντέρνο, λιτό ή πλουμιστό, μα πίσω και μπροστά από όλα κρύβονται και εμφανίζονται δυο ηθοποιοί που μοιράζονται την αλήθεια τους και το ταλέντο τους μαζί μας.
Σοβαρή και μετρημένη είναι η ερμηνεία του Περικλή Μοσχολιδάκη, ως Φρέντερικ Τριβς, που φτάνει στην κορύφωσή της προς το τέλος, σε έναν πολύ δυνατό μονόλογο. Φωνακλάς ο μάνατζερ του θεάτρου Ρος (Στέλιος Καλαϊτζής), στην αρχή, σίγουρα ακολουθώντας σχετική σκηνοθετική οδηγία, που στη συνέχεια όμως καταλαγιάζει, όπως απαιτεί κι η εξέλιξη του ρόλου.
Θα τολμούσα να πω, πως ουσιαστικά δεν μεταφέρεσαι στη Βικτωριανή εποχή, αλλά σε ένα άχρονο, δυστοπικό σημείο, που θα μπορούσε να είναι τότε, τώρα, στο μέλλον, πάντα και παντού. Μάλιστα είναι τέτοια η δυναμική, πιθανολογώ κι ο σκοπός του σκηνοθέτη και της ομάδας, που ουσιαστικά φέρνει τον κάθε έναν από εμάς στη θέση του Τζον, της κυρίας Κένταλ, του Τριβς, του επίσκοπου, του Ρος και του Καρλ Γκομ. Συνδιαλεγόμαστε μαζί τους, τόσο από την απόσταση που μας χωρίζει, όσο κι από μέσα. Φοράμε κι εμείς συνεχώς τις μάσκες μας, για να μιλήσουμε πότε έτσι και πότε αλλιώς, όπως μας βολεύει κάθε φορά, για πολύ σπουδαία πράγματα κι αντιδρούμε όπως οι πρωταγωνιστές του έργου. Πηγαίνετε στο θέατρο Vault και δείτε αυτήν την παράσταση. Δείτε το τέρας και βρείτε ποιο είναι.
Συντελεστές Παραστάσης
Συγγραφέας: Bernard Pomerance
Μετάφραση: Μαρλένα Γεωργιάδη
Δραματουργική επεξεργασία-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά – Κοστούμια: Κοραής Δαμάτης
Μάσκες: Ελένη Σουμή
Μουσική: Μάνος Αντωνιάδης
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Σχεδιασμός φωτισμών: Κοραής Δαμάτης
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Τσούτση
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Λήδα Μεϊντάνη
Κατασκευή μάσκας Ελέφαντα: Σωκράτης Παπαδόπουλος
Κατασκευή φωτόσπαθων: Χρήστος Σάλεμ
Κατασκευές σκηνικών: Φώτης Μουρτάς
Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία παράστασης : Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: VAULT
Διανομή
Τζων Μέρικ (ο Άνθρωπος Ελέφαντας): Δημήτρης Καρατζιάς
Φρέντερικ Τριβς (ιατρός στο νοσοκομείο του Λονδίνου): Περικλής Μοσχολιδάκης
Κυρία Κένταλ (ηθοποιός), Σουβλίτσα: Μαρία Καβουκίδη
Ρος (μάνατζερ του Άνθρωπου Ελέφαντα) / Επίσκοπος / Γουίλ (νοσοκόμος): Στέλιος Καλαϊτζής
Καρλ Γκομ (Διευθυντής του Νοσοκομείου) / Ελεγκτής: Μιχάλης Καλιότσος
Άνδρας στο τσίρκο / Άγγλος Αστυνομικός, Σνορκ (νοσοκόμος): Αντώνης Καραθανασόπουλος
Δις Σάντουιτς / Σουβλίτσα: Σοφία Ρούβα
Ευχαριστούμε θερμά, την Νότα Μπενετάτου για την πολύτιμη βοήθειά της, την Shiori Matsumoto για την παραχώρηση του κεντρικού πίνακα της παράστασης.
*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
Πληροφορίες σχετικά με την παράσταση
Παραστάσεις έως την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020
Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακές στις 18:15
Διάρκεια: 90′ (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές Εισητηρίων:
Γενική είσοδος: 16 ευρώ
Προπώληση viva: 14 ευρώ
Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 12 ευρώ
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889
vaultvotanikos@gmail.com
http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1
Διαβάστε ακόμα
Σχετικό θέμα