Οι Hot Sunday Blood ξεκίνησαν την πορεία τους το 2013, στο Τορίνο της Ιταλίας. Η μουσική τους υφασμένη από διάφορες επιρροές, τοποθετείται από τους ίδιους στον χώρο του alternative metal. Έπειτα από διάφορες αλλαγές, η σημερινή σύνθεσή τους περιλαμβάνει τους Andrea Amerini (φωνή), Marco Piozzi (κιθάρα), Andrea Zanellato (κιθάρα, φωνητικά), Carlo Borra (τύμπανα) και Paolo Iulita (μπάσο, φωνητικά).
Η δισκογραφία του κουιντέτου περιλαμβάνει τρία άλμπουμ, τα Someone Left Behind (2015), New Omega (2017) και Kein Licht (2019).
Σήμερα φιλοξενούμε τον τραγουδιστή του σχήματος, Andrea Amerini, ο οποίος συνέταξε και σχολίασε την παρακάτω λίστα με αγαπημένους δίσκους, για τον ίδιο αλλά και για τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
1. Superunknown - Soundgarden (1994)
Η βίβλος του grunge. Ένα τεράστιο αριστούργημα μελαγχολικού και ψυχεδελικού hard rock με σκοτεινές επιρροές.
2. Last Fair Deal Gone Down - Katatonia (2001)
Μία από τις αγαπημένες μου μπάντες. Αυτό το άλμπουμ αποτελεί το σωστό μείγμα σκοτεινής μουσικής, βαριών ριφ και new wave φωνών.
3. Twinaleblood - Pyogenesis (1995)
Alternative metal, hardcore punk, death metal, gothic metal, με πολλές ακόμα επιρροές και διαθέσεις. Εικόνισμα των '90s.
4. Album Of The Year - Faith No More (1997)
Μία από τις καλύτερες φωνητικές ερμηνείες που ακούσαμε ποτέ. Διασταύρωση πολλών συναισθημάτων και πολλά σπουδαία τραγούδια και δομές. Εκεί που το metal συναντά το swing.
5. The Great Southern Trendkill - Pantera (1996)
Όταν πατάς το play, νιώθεις πως παλεύεις με έναν τυφώνα. Τα ριφ είναι φανταστικά και η παραγωγή παραμένει φρέσκια έπειτα από 20 χρόνια.
6. Angst - Shining (2002)
Καταθλιπτικό black metal στην ίδια του την ουσία. Σκοτεινή, εμμονική, απελπισμένη ωδή στη σκοτεινή πλευρά. Η φωνή του Kvarforth είναι εντελώς σαπισμένη.
7. October Rust - Type O Negative (1996)
Πιθανότατα το καλύτερο άλμπουμ που άκουσα σε ολόκληρη τη ζωή μου. Ποπ και σκοτεινή μουσική, μαζί με φοβερές ενορχηστρώσεις και γλυκές και συναισθηματικές κιθάρες. Και μετά η φωνή του...
8. Bethlehem - Bethlehem (2016)
Ένα εντελώς διαταραγμένο άλμπουμ. Φωνή από το υπερπέραν, thrash και death metal αναμεμειγμένα με μια ρομαντική και "ποπ" διάθεση. Απόλυτα υποτιμημένος δίσκος, απόλυτα υποτιμημένη μπάντα.
9. Purple - Stone Temple Pilots (1994)
Όταν άκουσα το "Vaseline" για πρώτη φορά, αποφάσισα να γίνω τραγουδιστής (γέλια). Λατρεύω τη φωνή του Weiland και τον τρόπο που επέλεξε για να προχωρήσει. Το "Big Empty" ήταν το soundtrack της ζωής μου για κάποιον καιρό.
10. Danzig 4 - Danzig (1994)
Το "Can't Speak" παίζει να αξίζει όσο ολόκληρη η δισκογραφία πολλών γκρουπ. Μου αρέσει αυτό το είδος σκοτεινού μπλουζ και ο δικός του, απελπισμένος τρόπος του παραμυθά.
Σχετικό θέμα