Ο Πέτρος Κλαμπάνης είναι ένας δραστήριος κοντραμπασίστας με διάφορες προσωπικές κυκλοφορίες και συμμετοχές σε δουλειές άλλων τα τελευταία χρόνια. Το 2021 έχει ξεκινήσει πολύ δραστήρια για τον ίδιο, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει έναν πολύ ωραίο δίσκο, solo κοντραμπάσο, με τίτλο "Rooftop Stories" και ένα EP για το soundtrack της ταινίας «ΤΕΤΤΙΞ» του Αντώνη Κιτσίκη. Στις 30 Απρίλη θα κυκλοφορήσει και ένα καινούργιο single, που θα μπορείτε να βρείτε μαζί με όλα τα άλλα στη σελίδα του στο Bandcamp.
Με αφορμή τα παραπάνω, τον ρωτήσαμε για το κοντραμπάσο, τις ταράτσες ανάμεσα σε διάφορα άλλα για τη μουσική (του) και όχι μόνο. Διαβάστε τις απαντήσεις του παρακάτω:
MixGrill: Πού σε βρίσκουμε ένα χρόνο μετά την αρχή της πανδημίας; Πώς πέρασαν για σένα οι προηγούμενοι μήνες με τη νέα αυτή κατάσταση και την παράλληλη ετοιμασία του καινούργιου δίσκου;
Πέτρος Κλαμπάνης: Βρίσκομαι στην Αθήνα, με την οικογένειά μου. Προσπαθώ να παραμείνω δημιουργικός και θετικός γράφοντας μουσική, κάνοντας παραγωγές δικές μου και για άλλους. Ήταν αρκετά δύσκολοι αυτοί οι μήνες επαγγελματικά, δεν σας κρύβω, μιας και η ζωή και το επαγγελμά μου είναι συνυφασμένα με τα ταξίδια. Από την άλλη νιώθω τυχερός που είχα την ευκαιρία να περάσω πολύ περισσότερο χρόνο με τον νεογέννητο γιο μου.
MG: Το "Rooftop Stories" πηγάζει από τις αστικές ταράτσες. Πώς ξεκίνησε μέσα σου όλο αυτό; Προηγήθηκε κάποια αφορμή με την οποία έπαιξες μουσική σε μια τέτοια ταράτσα και ακολούθησε η ιδέα του δίσκου ή αντίστροφα;
ΠΚ: Η ιδέα ξεκίνησε το 2017, σε μια φάση της ζωής μου που ταξίδευα ασταμάτητα. Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να στηθεί ένα project με άξονες τα ταξίδια, το μπάσο και την αγάπη μου για τα βίντεο και την εικόνα. Αυτό το project υπάρχει ως οπτική μορφή σε πέντε videos που γυρίστηκαν σε Λονδίνο, Αθήνα, Τελ Αβίβ, Ναγκασάκι και Χαβάνα. Από τότε ήθελα να φέρω αυτή τη μουσική στο στούντιο και να καταγραφεί με έναν καλύτερο τρόπο, μιας και η αλήθεια είναι πως το μπάσο είναι ένα ιδιαιτέρως ευαίσθητο όργανο ηχητικά. Έτσι δημιουργήθηκε, εν καιρώ πανδημίας, το άλμπουμ "Rooftop Stories" - ένας τίτλος που φαντάζει κάπως σαρκαστικός υπό αυτές τις συνθήκες.
MG: Τρία σχετικά βίντεο σε ταράτσες σε Αθήνα, Λονδίνο και Αβάνα είναι διαθέσιμα στο κανάλι σου στο YouTube. Υπάρχουν σχέδια να μεταφερθούν κι άλλα τραγούδια του δίσκου σε βίντεο κάπου στον κόσμο;
ΠΚ: Το "Rooftop Stories" στο μυαλό μου είναι ένα project σε εξέλιξη. Θέλω να συνεχίσω να παράγουμε τέτοια βίντεο στο κοντινό και απότερο μέλλον.
MG: Σε ένα από αυτά τα βίντεο ακούμε μια προσέγγιση του «Πες Μου Μια Λέξη» των Σακελλάριου/Χατζιδάκι. Σε προηγούμενο δίσκο σου είχες διασκευάσει και το «Θαλασσάκι». Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με τη ελληνική μουσική, παραδοσιακή, παλαιότερη και σύγχρονη;
ΠΚ: Αγαπώ πολλά είδη ελληνικής μουσικής. Από παραδοσιακή διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, ως και σύγχρονη. Ο πλούτος της μουσικής της χώρας μας είναι πραγματικά τεράστιος και με γοητεύει πολύ να τον ανακαλύπτω, ακούγοντας πράγματα που μου προτείνουν άλλοι, πιο μυημένοι στο εκάστοτε είδος, παίζοντας με μουσικούς παραδοσιακής μουσικής κλπ. Γενικά, θέλω και προσπαθώ να μην βάζω τη μουσική σε κουτάκια, ειδικά όταν πρόκεται για μουσική δημιουργία.
MG: Στον δίσκο δεν ακούμε άλλα όργανα εκτός από το κοντραμπάσο. Ο στόχος σου ήταν να δημιουργήσεις μια ειλικρινή, ικανοποιητική μουσική εμπειρία για τον ακροατή μόνο με το κοντραμπάσο. Πώς αισθάνεσαι με το αποτέλεσμα που ακούμε στον δίσκο αυτό; Ποιους άλλους δίσκους ή μουσικούς είχες στο μυαλό σου, ως πρότυπο, στόχο ή επιρροή, κατά τη δημιουργία;
ΠΚ: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Για πρώτη φορά αφιέρωσα τέτοια ποσότητα ενέργειας ώστε να ακουστεί το μπάσο με τον τρόπο που το ακούω στο κεφάλι μου. Χάρη στον καλό μου συνεργάτη και εκπληκτικό ηχολήπτη Γιώργο Καρυώτη, θεωρώ πως κατορθώσαμε ένα εξαιρετικό ηχητικό αποτέλεσμα. Για μένα, ως μπασίστα ήταν μια μεγάλη πρόκληση, μιας και στο solo κάποιος εκτίθεται ασύγκριτα περισσότερο από ότι σε οποιοδήποτε άλλο set up. Απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση, προετοιμασία, εγρήγορση και ταυτόχρονα χαλαρότητα. Δεν υπάρχει μεγάλη δισκογραφία solo μπάσου. Μερικοί καλλιτέχνες που έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο είναι ο Anders Jormin, ο Adam Ben Ezra, ο Miroslav Vitous.
MG: Παρά τη μοναχικότητα του οργάνου σου στον δίσκο αυτό, υπάρχουν και άλλα μουσικά στοιχεία που συνθέτουν το τελικό αποτέλεσμα. Χρησιμοποιείς ψηφιακές λούπες, το σώμα του κοντραμπάσου ως κρουστό και ολόκληρη την έκταση των χορδών. Πιστεύεις υπάρχουν ακόμα πράγματα να εξερευνηθούν στο παίξιμο; Πώς βλέπεις να εξελίσσεσαι εσύ ως οργανοπαίκτης;
ΠΚ: Πιστεύω πως το μπάσο είναι ένα σχετικά ανεξερεύνητο όργανο. Όταν λέω σε κάποιον πως παίζω κοντραμπάσο η συνήθης αντίδραση των περισσοτέρων είναι να μιμηθούν τον ήχο του walking bass. Το μπάσο όμως δεν είναι μόνο αυτό. Το μπάσο, αν θέλετε, δεν είναι μόνο μπάσο. Έχω τεράστιο σεβασμό για την παράδοση του οργάνου και προσπαθώ να εμβαθύνω σε αυτή συνέχεια, αλλά συνάμα θέλω να σκέφτομαι και πιο ανοιχτά. Το solo μπάσο είναι ο κατάλληλος τόπος για τέτοιου είδους πειραματισμούς. Αν έχω κάποιο στόχο για τη μελλοντική μου εξέλιξη ως παίχτης είναι μια παράλληλη εξερεύνηση του οργάνου: inside και outside of the box.
MG: Ο προηγούμενος δίσκος σου ("Irrationalities", 2019) μας είχε παρουσιάσει το τρίο σου, με τον Kristjan Randalu στο πιάνο και τον Bodek Janke στα κρουστά. Συνεχίζεται η συνεργασία αυτή; Με ποιους άλλους μουσικούς που είχες συνεργαστεί σε προηγούμενους δίσκους σου θα ήθελες να ξαναδοκιμάσεις κάτι καινούργιο;
ΠΚ: Συνεχίζεται αυτή η συνεργασία και έχουμε στα σκαριά μια νέα κυκλοφορία. Πριν από αυτό όμως και την Παρασκευή που έρχεται (30 Απρίλη) θα κυκλοφορήσει ένα single που έγραψα για τον γιο μου, και μάλιστα μαζί του, στο οποίο παίζουν το τρίο μου μαζί με τους Αντρέα Πολυζωγόπουλο στην τρομπέτα και τον Θωμά Κωνσταντίνου στο ούτι. Το κομμάτι λέγεται "With Marco" και θα κυκλοφορήσει σε όλες μουσικές πλατφόρμες. Είναι ένας συνδυασμός οργάνων και ένας ήχος που ήθελα από καιρό να δοκιμάσω και χαίρομαι πάρα πολύ για το αποτέλεσμα που πετύχαμε.
MG: Πες μας λίγα λόγια για το soundtrack που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα με τίτλο «ΤΕΤΤΙΞ».
ΠΚ: Το ηχογράφησα πριν μερικά χρόνια για την ομώνυμη ταινία. Πρόκειται για μια συνεργασία με τον ταλαντούχο σκηνοθέτη Αντώνη Κιτσίκη, με τον οποίο δουλεύω μαζί σε διάφορα projects - σκηνοθέτησε τα δύο μουσικά βίντεο του "Irrationalities". Το θέμα της ταινίας είναι ο μύθος της Ιούς και του Τιθωνού, και ο Κιτσίκης έχει δημιουργήσει τη δική του εκδοχή. Μου ζήτησε να γράψω μουσική πάνω στην εικόνα, πράγμα που μου αρέσει πολύ να κάνω και έτσι προέκυψε το "Tettix (Original Soundtrack)" EP που περιέχει τρία κομμάτια. Δύο από αυτά είναι δικές μου συνθέσεις και ένα είναι μια διασκευή του «Θυμήσου Τον Σεπτέμβρη» του Γιάννη Σπανού, στο οποίο συμμετέχει η εξαιρετική Γιοβάννα (Καλπαξή).
MG: Μάλλον (ακόμα) δεν είναι καιρός για πολλά σχέδια, αλλά πώς σκοπεύεις να δραστηριοποιηθείς μουσικά τους επόμενους μήνες;
ΠΚ: Σκοπεύω να συνεχίσω να γράφω μουσική, να μελετάω και να μοιράζομαι αυτά που δημιουργώ μόνος ή με τους συνεργάτες μου, μαζί σας.
Η φωτογραφία του Πέτρου Κλαμπάνη στο εξώφυλλο είναι της Alina Lefa και αυτή στο εσωτερικό του κειμένου είναι του Γιώργου Λιζάρδου.